kołnierzyk

См. также в других словарях:

• kołnierzyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. kołnierz zwykle w zn. 1.: Kołnierzyk koszuli, u bluzki. Biały, czerwony kołnierzyk.{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}biały kołnierzyk {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kołnierzyk — m III, D. a, N. kołnierzykkiem; lm M. i zdr. od kołnierz (zwykle w zn. 1) Miękki, sztywny kołnierzyk. Kołnierzyk koszuli. Kołnierzyk od koszuli, u koszuli. Suknia z białym kołnierzykiem. Rozpiąć kołnierzyk …   Słownik języka polskiego

• kołnierzyk bebe — {{/stl 13}}{{stl 7}} kołnierzyk o zaokrąglonych rogach <fr.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• biały kołnierzyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} urzędnik w jakiejś firmie : {{/stl 7}}{{stl 10}}To początek ofensywy przeciwko przestępstwom białych kołnierzyków. (P) {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bebe — ndm ∆ Kołnierzyk bebe «kołnierzyk mający zaokrąglone rogi» Sukienka z kołnierzykiem bebe. ‹z fr.› …   Słownik języka polskiego

• stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… …   Słownik języka polskiego

• wyłożyć — dk VIb, wyłożyćżę, wyłożyćżysz, wyłożyćłóż, wyłożyćżył, wyłożyćżony wykładać ndk I, wyłożyćam, wyłożyćasz, wyłożyćają, wyłożyćaj, wyłożyćał, wyłożyćany 1. «wydobyć coś skądś i ułożyć, umieścić gdzieś, zwykle na widocznym miejscu» Wyłożyć rzeczy z …   Słownik języka polskiego

• bibrety — blp, D. bibretytów «wyprawione i zabarwione na kolor brązowy skóry mniej cennych zwierząt futerkowych, zwłaszcza królików, imitujące futro bobra; okrycie uszyte z takich skór» Kołnierzyk z bibretów. Chodzić w bibretach. ‹z niem.› …   Słownik języka polskiego

• broszka — ż III, CMs. broszkaszce; lm D. broszkaszek «ozdoba stroju kobiecego, najczęściej ze szlachetnych metali i drogich kamieni lub ich imitacji, z umocowaną od spodu zapinką, przypinana do sukni, kołnierza, szala itp.» Broszka z szafirem, z szafirów,… …   Słownik języka polskiego

• dorobić — dk VIa, dorobićbię, dorobićbisz, dorobićrób, dorobićbił, dorobićbiony dorabiać ndk I, dorobićam, dorobićasz, dorobićają, dorobićaj, dorobićał, dorobićany 1. «zrobić, przyprawić coś brakującego; zrobić coś dodatkowo, jako dodatek do czegoś»… …   Słownik języka polskiego

• doszyć — dk Xa, doszyćszyję, doszyćszyjesz, doszyćszyj, doszyćszył, doszyćszyty doszywać ndk I, doszyćam, doszyćasz, doszyćają, doszyćaj, doszyćał, doszyćany «uzupełnić rzecz uszytą, przyszyć coś do czegoś; dokończyć jakiegoś fragmentu szycia, skończyć… …   Słownik języka polskiego