Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

klejem

См. также в других словарях:

  • klejíti — ím tudi kléjiti im nedov. (ȋ í; ẹ̑) premazovati s klejem: klejiti deske ♦ papir. klejiti papir obdelovati papir, papirno snov s klejnimi sredstvi; tekst. klejiti nit, platno prepajati nit, platno s klejem klejèn êna o tudi kléjen a o: klejeni… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • złoty — 1. Mieć złote ręce «umieć coś świetnie zrobić, radzić sobie doskonale z każdą pracą»: Miał złote ręce. Pracował (...) składnie i szybko, a robota, którą wykonywał, miała zawsze „sznyt” – nie była wymęczona, zapaćkana klejem i zabrudzona palcami.… …   Słownik frazeologiczny

  • farba — ż IV, CMs. farbabie; lm D. farb 1. «mieszanina barwników i pigmentów ze spoiwami, tworząca barwną substancję używaną do malowania lub barwienia» Farba jasna, ciemna, biała, zielona itp. Farby artystyczne. Farba matowa, świecąca. Farba drukarska,… …   Słownik języka polskiego

  • klingeryt — m IV, D. u, Ms. klingerytycie, blm «materiał uszczelniający otrzymywany przez sprasowanie włókna azbestowego z klejem kauczukowym; stosowany do wyrobu uszczelek nadających się do urządzeń pracujących w wysokiej temperaturze i pod wysokim… …   Słownik języka polskiego

  • lignofol — m I, D. u, blm techn. «tworzywo złożone z cienkich warstw drewna sklejonych klejem syntetycznym, produkowane w postaci płyt o grubości do 200 mm, bardzo wytrzymałe; używane do wyrobu części maszyn, samolotów itp.» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • oblepić — dk VIa, oblepićpię, oblepićpisz, oblepićlep, oblepićpił, oblepićpiony oblepiać ndk I, oblepićam, oblepićasz, oblepićają, oblepićaj, oblepićał, oblepićany 1. «przykleić coś wokół czegoś; nałożyć na coś ze wszystkich stron; nalepić, przylepić»… …   Słownik języka polskiego

  • okleić — dk VIa, okleję, okleićisz, oklej, okleićił, oklejony oklejać ndk I, okleićam, okleićasz, okleićają, okleićaj, okleićał, okleićany «przymocować klejem coś dookoła lub w wielu miejscach czegoś; klejąc obłożyć, pokryć coś czymś; oblepić» Okleić… …   Słownik języka polskiego

  • paździerzowy — przym. od paździerz ∆ bud. Płyta paździerzowa «płyta ze sprasowanych paździerzy, połączonych klejem syntetycznym, stosowana w budownictwie i w przemyśle meblarskim» …   Słownik języka polskiego

  • płyta — ż IV, CMs. płycie; lm D. płyt 1. «bryła ograniczona dwiema równoległymi płaszczyznami, której grubość jest znacznie mniejsza od pozostałych wymiarów; płaski, cienki, zwykle foremny blok kamienia, betonu, szkła, metalu itp., stosowany m.in. w… …   Słownik języka polskiego

  • skleić — dk VIa, skleję, skleisz, sklej, skleił, sklejony sklejać ndk I, skleićam, skleićasz, skleićają, skleićaj, skleićał, skleićany «spoić, połączyć coś za pomocą kleju» Skleić rozdartą kartkę. Sklejać deski klejem stolarskim. Skleić stłuczony talerz.… …   Słownik języka polskiego

  • wiórowy — przym. od wiór a) w zn. 1: Odpady wiórowe. ∆ Obróbka wiórowa «obróbka skrawaniem, dokonywana za pomocą narzędzi o określonej liczbie i określonym kształcie ostrzy, które usuwają z powierzchni przedmiotu nadmiar materiału skrawając wióry» b) w zn …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»