kabłąk

См. также в других словарях:

• kabłąk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łukowate wygięcie, zakrzywienie w formie półkola : {{/stl 7}}{{stl 10}}Siedział skulony, zgięty w kabłąk. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kabłąk — m III, D. a, N. kabłąkkiem; lm M. i 1. «zakrzywienie, wygięcie w łuk, w półkole; przedmiot zakrzywiony, wygięty w łuk; pałąk» Plecy zgięte w kabłąk. Zgiąć się, wygiąć się w kabłąk. 2. techn. «element konstrukcyjny zwykle w kształcie pręta… …   Słownik języka polskiego

• каблук — Древнерусское – каблукъ. В письменных источниках слово впервые встречается в XVI в. Наиболее вероятной считается версия о том, что слово образовалось на базе общеславянского корня lok – «изгиб, дуга». Некоторые исследователи полагают, что… …   Этимологический словарь русского языка Семенова

• chomątko — n II, N. chomątkotkiem; lm D. chomątkotek 1. «małe chomąto (część uprzęży)» Kucyk w ozdobnym chomątku. 2. techn. «metalowa ramka w kształcie pierścienia, usztywniająca i chroniąca pętlę na końcu liny przed zgnieceniem, stosowana w urządzeniach… …   Słownik języka polskiego

• duha — ż III, CMs. dudze (duże); lm D. duh «drewniany kabłąk służący w zaprzęgu jednokonnym do przymocowania gązew chomąta do hołobli» ‹białorus., ukr.› …   Słownik języka polskiego

• kabłączek — m III, D. kabłączekczka, N. kabłączekczkiem; lm M. kabłączekczki zdr. od kabłąk (zwykle w zn. 1) Koszyczek z kabłączkiem. ∆ archeol. Kabłączek skroniowy «kółko metalowe, często złote lub srebrne, naszyte na opasce z płótna, wełny lub skóry,… …   Słownik języka polskiego

• miernikowiec — m II, DB. miernikowiecwca; lm M. miernikowiecwce, D. miernikowiecwców zool. miernikowce «Geometridae, rodzina motyli nocnych obejmująca kilkanaście tysięcy gatunków, z których w Polsce żyje ponad 400; wiele z nich jest szkodnikami roślin; ich… …   Słownik języka polskiego

• ostroga — ż III, CMs. ostrogaodze; lm D. ostróg 1. «kabłąk metalowy z kolcem lub zębatym kółkiem, gwiazdką itp. przypinany do butów, ułatwiający jeźdźcom prowadzenie konia, głównie przyspieszenie jego biegu» ◊ Dać koniowi ostrogę «przynaglić konia do biegu …   Słownik języka polskiego

• pałąk — m III, D. a, N. pałąkkiem; lm M. i 1. «wygięty pręt metalowy, drewniany itp. czasem służący jako uchwyt; kabłąk» Kobiałka z pałąkiem. ◊ Zgiąć się w pałąk; zgięty, wygięty w pałąk «pochylić się nisko, zgarbić się; skulić się; wygięty w kształt… …   Słownik języka polskiego

• zgiąć — dk Xc, zegnę, zegniesz, zegnij, zgiął, zgięła, zgięli, zgięty, zgiąwszy zginać ndk I, zgiąćam, zgiąćasz, zgiąćają, zgiąćaj, zgiąćał, zgiąćany 1. «schylić, pochylić, skłonić ku ziemi; przygiąć» Rozprostować zgięte plecy. Wiatr zginał gałęzie. ◊… …   Słownik języka polskiego

• kabłączek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. kabłączekczka {{/stl 8}}{{stl 7}} mały kabłąk : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kabłączek kobiałki. Elastyczny kabłączek. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień