-
41 ушат
мZuber m, Kübel m -
42 чан
мKübel m, Bottich m -
43 шайка
-
44 бадья
бадья ж Kübel m 1d, Eimer m 1d -
45 кадка
кадка ж Kübel m 1d -
46 кадушка
-
47 ковш
ковш м 1. Kelle f c, Schöpfkelle f 2. тех. Löffel m 1d; Eimer m 1d; Kübel m 1d разливочный ковш мет. Gießpfanne f c ковш экскаватора Baggereimer m -
48 лоханка
лоханка ж, лохань ж Kübel m 1d; Waschbecken n 1d -
49 ушат
ушат м Zuber m 1d, Kübel m 1d -
50 чан
чан м Kübel m 1d, Bottich m 1a -
51 шайка
шайка II ж (для воды) Waschschüssel f c, Kübel m 1d шайка I ж (людей) Bande f c -
52 чан кадка
чан, кадка Kübel -
53 Küb.Wg.
сущ.воен. Kübel (sitz) wagen -
54 pissen
vi (h) груб, мочитьсяссатьpissen müssen, gehenan den Baum, in einen Kübel pissenDu pißt dir ja vor Angst in die Hosen!Man kann, wenn man Wasser lassen muß, hier pissen.Deutsch-Russisches Woerterbuch der umgangssprachlichen und saloppen > pissen
-
55 Schmutz
грязь f. Kehricht cop, му́сор. Schmutz machen му́сорить на-, сори́ть на-. diese Arbeit macht keinen Schmutz по́сле э́той рабо́ты гря́зи [му́сора <со́ра>] не остаётся. leicht Schmutz annehmen легко́ па́чкаться, быть ма́рким. durch Schmutz Schmutz waten меси́ть грязь. das Auto war über und über mit Schmutz bedeckt (авто)маши́на была́ вся покры́та гря́зью <была́ вся в грязи́>. sein Mantel starrt vor Schmutz его́ пальто́ топо́рщится от гря́зи Schmutz und Schund Literatur грязь, распу́щенность. im Schmutz wühlen копа́ться в грязи́. jdn. mit Schmutz bewerfen забра́сывать /-броса́ть кого́-н. гря́зью. jdn./etw. in < durch> den Schmutz zeihen, jdn./etw. in den Schmutz treten < zerren> сме́шивать /-меша́ть кого́-н. что-н. с гря́зью, зата́птывать /-топта́ть <вта́птывать/-топта́ть > кого́-н. что-н. в грязь. jdn. mit Kübeln von Schmutz übergießen, Kübel von Schmutz über jdn. gießen облива́ть /-ли́ть кого-н. помо́ями <гря́зью> -
56 Abfalleimer
Abfalleimer m kubeł na odpadki -
57 Becher
-
58 Eimer
-
59 Mülleimer
Mülleimer m kubeł na śmieci -
60 Skip
скип
Подъёмное устройство в виде саморазгружающегося короба для транспортирования сыпучих материалов, передвигающееся по вертикальным канатным или наклонным рельсовым направляющим
[Терминологический словарь по строительству на 12 языках (ВНИИИС Госстроя СССР)]Тематики
- строит. машины, оборуд., инструмент прочие
EN
DE
FR
Немецко-русский словарь нормативно-технической терминологии > Skip
См. также в других словарях:
Kübel [2] — Kübel (Förderkübel, Fördergefäße, mechanische Schaufeln [s. a. Kratzer], Schalen, Mulden), dienen wie Greifer (s.d.) zum Löschen (s.d.) und Laden (s.d.) von Massengütern, wie Getreide, Kohlen, Koks, Erzen, Mörtel, Müll u. dergl.; s.a. Elevator… … Lexikon der gesamten Technik
Kübel — bezeichnet vor allem in Österreich und der Schweiz den Eimer (Behälter) als Kurzwort den Kübelwagen eine altes Maß, siehe Kübel (Einheit) im Bergbau ein Fördergefäß, siehe Förderkübel Kübel ist der Familienname folgender Personen: Georg Christian … Deutsch Wikipedia
kubeł — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż Ia, D. kubełbła, Mc. kubełble {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pojemnik, naczynie o kształcie walca, często rozszerzające się u góry, używane do przenoszenia i przechowywania płynów i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Kübel — Sm std. (10. Jh.), mhd. kübel, ahd. kubilo Entlehnung. Ist wie ae. cӯf f. entlehnt aus l. cūpella f. Trinkgefäß, Getreidemaß . Aus der Grundform l. cūpa f. stammen ae. cӯf f. Faß und aus Varianten davon Kopf und Kufe2. Ebenso nndl. kuip, ne.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Kübel — Kübel: Der Gefäßname (mhd. kübel, ahd. *kubil, entsprechend aengl. cyfl) beruht auf Entlehnung aus mlat. cupellus »kleines Trinkgefäß«, einer Verkleinerungsform zu lat. cupa »Kufe, Tonne« (vgl. den Artikel 2↑ Kufe) … Das Herkunftswörterbuch
Kubel — Kubel, Kinnbacken vom Schwein … Pierer's Universal-Lexikon
Kübel — Kübel, 1) hölzernes, oben offenes Gefäß von ziemlich gleicher Weite u. Höhe, so: Wasser , Melk , Baum , Bergkübel; 2) Wannen od. Kufen, worin das Alaunleder gebeizt wird; 3) in Zinnbergwerken Maß von 3 Kannen od. 3 Centnern; 4) Steinkohlenmaß = 3 … Pierer's Universal-Lexikon
Kübel — Kübel, hölzernes Gefäß, oben offen, von ziemlich gleicher Weite und Höhe; vielfach Bezeichnung von Hohlmaßen, z. B. in Zinnbergwerken Maß von 3 Kannen oder 3 Ztr.; ungarisches Maß zu Knoppern etc … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Kübel [1] — Kübel, kleineres Gefäß von elliptischem Querschnitt für die Schachtförderung, (s.d.); dann auch älteres Maß für geförderte Mineralien, in Freiberg z.B. etwa gleich 0,034 cbm. Treptow … Lexikon der gesamten Technik
Kübel [3] — Kübel (Bd. 5, S. 727), s.a. Greifer, Krane für Massentransport, Hängebahnen, Seilbahnen, Schrägaufzüge, Massentransport und [1]. Literatur: [1] Buhle, Massentransport (Stuttgart 1908), S. 99 ff.; ferner »Hütte«, 21. Aufl., II. Teil, S.… … Lexikon der gesamten Technik
Kübel — Kübel, oben offenes Geschirr zu verschiedenem Gebrauche, auch als Hohlmaß von verschiedener Größe gebraucht … Herders Conversations-Lexikon