-
1 jednoczyć
(-czę, -czysz); perf; z-; vt* * *ipf.(= łączyć) unite (kogoś/coś z kimś/czymś sb/sth with sb/sth, wokół kogoś/czegoś for sth).ipf.(= łączyć się) unite.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > jednoczyć
-
2 jednoczyć
глаг.• консолидировать• объединить• объединиться• объединять• связать• соединить• соединять• сочетать• спаять• укрепить• укреплять• унифицировать• упрочивать• упрочить* * *jednocz|yć\jednoczyćony несов. объединять;\jednoczyć siły объединять силы
+ łączyć* * *jednoczony несов.объединя́тьjednoczyć siły — объединя́ть си́лы
Syn: -
3 jednoczyć
jednoczyć się sich vereinen -
4 jednoczyć
II. vr\jednoczyć się grupy, ludzie: sich +akk verein[ig]en, sich +akk verbünden -
5 jednoczyć
-
6 jednoczyć
1. consolider2. joindre3. liguer4. unifier5. unir -
7 jednoczyć
1 aontaigh 2 cónaisc 3 tréad -
8 jednoczyć
birleştirmek -
9 jednoczyć
об'єднувати -
10 jednoczyć
1 isama2 maglakip3 magsama4 magsapì -
11 jednoczyć
birikmek; birleşdirmek; jebisleşmek; pugtalandurmak; süri; utgaşmak -
12 jednoczyć
1) ενοποιώ2) ενώνω -
13 jednoczyć się
-
14 jednoczyć\ się
несов. объединяться -
15 jednoczyć się
vrThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > jednoczyć się
-
16 jednoczyć się
об'єднуватися -
17 jednocz|yć
impf Ⅰ vt 1. (łączyć) to unite, to unify [kraj, naród]- jednoczyć wysiłki to combine one’s efforts- muzyka jednoczy ludzi music unites people ⇒ zjednoczyć2. (posiadać jednocześnie) jednoczyć w sobie coś to unite a. combine sth [cechy, elementy] Ⅱ jednoczyć się to unite (z kimś/czymś with sb/sth)- jednoczyć się w walce z czymś to unite in the struggle against sth ⇒ zjednoczyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > jednocz|yć
-
18 zjednoczyć
zjednoczyć pf →LINK="jednoczyć" jednoczyćjednoczyć się sich vereinen -
19 łączyć
( elementy) to join; (punkty, miasta) to link, to connect; TEL to connect, to put through; ( mieszać) to mix, to blend; ( jednoczyć) to unite, (przewody, rury) perf; po- lub z- to connectłączyć przyjemne z pożytecznym — to mix lub combine business with pleasure
* * *ipf.1. (= spajać) join, unite, couple; (drogę, linię) connect, join; nic nas z sobą nie łączy we're perfect strangers, there's nothing between us; łączyć w sobie combine various characteristics l. traits.2. (= umożliwiać rozmowę telefoniczną) connect, put through; łączę z dyrektorem! I'm putting you through to the director!3. (= dopuszczać zwierzęta do spółkowania) mate.4. (= mieszać) mix, blend; łączę pozdrowienia ( w liście) (with) kind l. best regards; łączyć przyjemne z pożytecznym combine business with pleasure.ipf.1. (= stanowić całość) be joined; (o dłoniach, gałęziach) meet, join; (o drogach, rzekach) merge.2. (= uzyskiwać połączenie) get a connection.3. ( o zwierzętach) (= łączyć się w pary) mate.4. (= kojarzyć się) be associated l. connected, associate ( z czymś with sth).5. (= jednoczyć się) unite; proletariusze wszystkich krajów, łączcie się! proletarians of all countries, unite!6. chem. combine.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > łączyć
-
20 spajać
глаг.• вязать• объединять• паять• присоединить• сваривать• связать• связывать• скреплять• соединить• соединять• состыковать• спаивать• срастить• сращивать• цементировать* * *spaja|ć%1, \spajaćny несов. 1. скреплять, соединять;2. (spawać) сваривать; 3. перен. спаивать, сплачивать+3. zespalać, jednoczyć
* * *I spajany несов.1) скрепля́ть, соединя́ть2) ( spawać) сва́ривать3) перен. спа́ивать, спла́чиватьSyn:II spajany несов.спа́ивать; ср. spoić IISyn:
См. также в других словарях:
jednoczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, jednoczyćczę, jednoczyćczy, jednoczyćczony {{/stl 8}}– zjednoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} dążyć do powstania wspólnoty w działaniu; łączyć, konsolidować, scalać : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jednoczyć — ndk VIb, jednoczyćczę, jednoczyćczysz, jednocz, jednoczyćczył, jednoczyćczony «łączyć do wspólnego działania w myśl wspólnych interesów, idei; zbierać w jedno, spajać coś z czymś» Jednoczyć kraje, narody. Jednoczyć swoje wysiłki. Wspólny cel… … Słownik języka polskiego
jednoczyć się – zjednoczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łączyć się we wspólnym działaniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dwie opozycyjne partie zjednoczyły się przed wyborami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cementować — ndk IV, cementowaćtuję, cementowaćtujesz, cementowaćtuj, cementowaćował, cementowaćowany 1. «spajać, wiązać, zaprawiać, zalewać cementem» Cementować szpary w ścianach. przen. «łączyć, zespalać, jednoczyć; wzmacniać, umacniać» Cementować stosunki… … Słownik języka polskiego
integrować — ndk IV, integrowaćruję, integrowaćrujesz, integrowaćruj, integrowaćował, integrowaćowany «dokonywać integracji, łączyć w całość; składać, dopełniać, jednoczyć, scalać» Integrować ludzi, grupy społeczne. Integrować wysiłki poszczególnych osób. Cel … Słownik języka polskiego
zewrzeć — Zwierać szeregi, szyki «jednoczyć się, mobilizować się do jakiegoś działania w przewidywaniu jakiegoś zagrożenia»: Wrogowie kobiecego usamodzielnienia się zwarli szeregi jak nigdy. Społeczeństwo jak nigdy zorientowane jest na mężczyzn. A ci… … Słownik frazeologiczny
zwierać — szeregi, szyki «jednoczyć się, mobilizować się do jakiegoś działania w przewidywaniu jakiegoś zagrożenia»: Wrogowie kobiecego usamodzielnienia się zwarli szeregi jak nigdy. Społeczeństwo jak nigdy zorientowane jest na mężczyzn. A ci… … Słownik frazeologiczny
bratać — ndk I, brataćam, brataćasz, brataćają, brataćaj, brataćał «czynić braćmi, łączyć, jednoczyć, zespalać» Nieszczęście brata ludzi. bratać się «nawiązywać zażyłe, przyjazne, poufałe stosunki, być w bliskich stosunkach, przyjaźnić się» Bratać się z… … Słownik języka polskiego
jednoczenie — ↨ jednoczenie się n I rzecz. od jednoczyć (się) … Słownik języka polskiego
kojarzyć — ndk VIb, kojarzyćrzę, kojarzyćrzysz, kojarzyćarz, kojarzyćył, kojarzyćrzony 1. «powodować połączenie, związek kogoś, czegoś; łączyć, zespalać, wiązać, jednoczyć» Kojarzyć pary. Kojarzyć kogoś w pary. ∆ zootechn. Kojarzyć zwierzęta «łączyć samca z … Słownik języka polskiego
koncentrować — ndk IV, koncentrowaćruję, koncentrowaćrujesz, koncentrowaćruj, koncentrowaćował «dokonywać koncentracji, skupiać w jednym miejscu; gromadzić» Koncentrować wojsko wokół miasta. Artyleria koncentruje ogień na oddziałach nieprzyjaciela. przen.… … Słownik języka polskiego