-
1 proponować kogoś na jakieś stanowisko
предлага́ть (выдвига́ть) кого́-л. на каку́ю-л. до́лжностьSłownik polsko-rosyjski > proponować kogoś na jakieś stanowisko
-
2 zająć jakieś stanowisko wobec kogoś, czegoś
= zająć jakąś postawę wobec kogoś, czegośSłownik polsko-rosyjski > zająć jakieś stanowisko wobec kogoś, czegoś
-
3 mianować
глаг.• именовать• назвать• назначать• назначить• называть• наименовать• нарекать• оборудовать• образовать• образовывать• определять• основывать• составлять• сочинить• учредить• учреждать* * *mianowa|ć\mianowaćny сов. несов. 1. назначить/назначать;\mianować na jakieś stanowisko назначить на ка-кую-л. должность; 2. произвести/производить;\mianować kapitanem произвести в капитаны, присвоить звание капитана
+ nominować* * *mianowany сов. несов.1) назна́чить / назнача́тьmianować na jakieś stanowisko — назна́чить на каку́ю-л. до́лжность
2) произвести́ / производи́тьmianować kapitanem — произвести́ в капита́ны, присво́ить зва́ние капита́на
Syn: -
4 posłować
несов. 1. быть депутатом (сейма);2. (załatwiać jakieś sprawy) быть посланником* * *несов.1) быть депута́том ( сейма)2) ( załatwiać jakieś sprawy) быть посла́нником -
5 powołać
глаг.• взывать• вызывать• призывать• создать• ссылаться* * *powoła|ć\powołaćny сов. 1. призвать;\powołać do wojska (do służby wojskowej) призвать в армию (на военную службу);
\powołać na jakieś stanowisko назначить на какой-л. пост (на какую-л. должность);\powołać na świadka а) призвать в свидетели;
б) вызвать в суд в качестве свидетеля:2. установить, образовать, создать;\powołać komisję создать комиссию; ● \powołać do życia а) установить, образовать, создать;
б) восстановить, возродить, оживить+1. wezwać 2. ustanowić, stworzyć
* * *powołany сов.1) призва́тьpowołać do wojska (do służby wojskowej) — призва́ть в а́рмию (на вое́нную слу́жбу)
powołać na jakieś stanowisko — назна́чить на како́й-л. пост (на каку́ю-л. до́лжность)
powołać na świadka — 1) призва́ть в свиде́тели; 2) вы́звать в суд в ка́честве свиде́теля
2) установи́ть, образова́ть, созда́тьpowołać komisję — созда́ть коми́ссию
•Syn: -
6 proponować
глаг.• внушать• внушить• намереваться• подсказывать• предлагать• предложить• представить• представлять• советовать* * *proponowa|ć\proponowaćny несов. предлагать;● \proponować kogoś na jakieś stanowisko предлагать (выдвигать) кого-л. на какую-л. должность* * *proponowany несов.предлага́ть -
7 reflektować
глаг.• претендовать* * *reflektowa|ć\reflektowaćny несов. 1. па со претендовать на что; хлопотать о чём;\reflektować na jakieś stanowis ko претендовать на какую-л. должность, хлопотать о какой-л. должности; 2. уст. удерживать, заставлять одуматься;+1. ubiegać się, starać się 2. mitygować
* * *reflektowany несов.reflektować na jakieś stanowisko — претендова́ть на каку́ю-л. до́лжность, хлопота́ть о како́й-л. до́лжности
2) уст. уде́рживать, заставля́ть оду́матьсяSyn: -
8 stanowisko
сущ.• вокзал• должность• место• местоположение• осанка• остановка• отношение• поза• позиция• положение• пост• почта• работа• ранг• ситуация• служба• состояние• стан• станция• штат* * *stanowisk|o☼ 1. пост ♂, должность ž; положение;\stanowisko kierownicze руководящий пост; objąć \stanowisko занять пост, вступить в должность; człowiek na \stanowiskou ответственный работник;
2. пункт ♂; пост ♂;\stanowisko pracy (robocze) рабочее место; \stanowisko ogniowe воен. огневая позиция;
3. стойка регистрации пассажиров (в аэропорту);4. точка зрения; отношение;\stanowisko krytyczne критическое отношение;
zająć jakieś \stanowisko wobec kogoś, czegoś отнестись каким-л. образом к кому-л., чему-л.+4. punkt widzenia, pogląd
* * *c1) пост m, до́лжность ż; положе́ниеstanowisko kierownicze — руководя́щий пост
objąć stanowisko — заня́ть пост, вступи́ть в до́лжность
człowiek na stanowisku — отве́тственный рабо́тник
2) пункт m; пост mstanowisko pracy (robocze) — рабо́чее ме́сто
stanowisko ogniowe — воен. огнева́я пози́ция
3) сто́йка регистра́ции пассажи́ров ( в аэропорту)4) то́чка зре́ния; отноше́ниеstanowisko krytyczne — крити́ческое отноше́ние
zająć jakieś stanowisko wobec kogoś, czegoś — отнести́сь каки́м-л. о́бразом к кому́-л., чему́-л.
Syn:punkt widzenia, pogląd 4) -
9 zaszczepić
глаг.• вживить• прививать• привить• укоренять* * *zaszczepi|ć\zaszczepićony сов. привить;\zaszczepić jabłoń привить яблоню; \zaszczepić ospę привить оспу;
\zaszczepić komuś jakieś zasady привить кому-л. какие-л. принципы* * *zaszczepiony сов.приви́тьzaszczepić jabłoń — приви́ть я́блоню
zaszczepić ospę — приви́ть о́спу
zaszczepić komuś jakieś zasady — приви́ть кому́-л. каки́е-л. при́нципы
-
10 jakiś
относит. мест.• какой-то• некоторый* * *jak|iśjacyś 1. какой-то; некий;\jakiś pan какой-то мужчина;
2. какой-нибудь;3. какой-нибудь (в сочет, со словами, обозначающими количество); около, приблизительно, примерно;\jakiś czas какое-то (некоторое) время, в течение некоторого времени; za \jakiśąś godzinę примерно через час; о \jakiśieś pięć kilometrów stąd на расстоянии каких-нибудь пяти километров отсюда
* * *1) како́й-то; не́кийjakiś pan — како́й-то мужчи́на
2) како́й-нибудь3) како́й-нибудь (в сочет. со словами, обозначающими количество); о́коло, приблизи́тельно, приме́рноjakiś czas — како́е-то (не́которое) вре́мя, в тече́ние не́которого вре́мени
za jakąś godzinę — приме́рно че́рез час
o jakieś pięć kilometrów stąd — на расстоя́нии каки́х-нибудь пяти́ киломе́тров отсю́да
-
11 pchać się
несов.1) толка́ться, пиха́ться2) прота́лкиваться, пробива́ться3) (na jakieś stanowisko itp.) пробива́ться, лезть (куда-л.), pchać się się na dyrektora ме́тить ( лезть) в директора́•Syn:tłoczyć się 1), przepychać się 2) -
12 zająć
глаг.• занять* * *заяц (безбилетный пассажир)pasażer na gapę разг. заяц* * *zaj|ąc♂, мн. Р. \zającęcy заяц;● robota nie \zając (nie ucieknie) погов. работа не волк, в лес не убежит
* * *zajęty сов.1) заня́тьzająć niemało czasu — заня́ть (отня́ть) нема́ло вре́мени
zająć swoje miejsca — заня́ть свои́ места́, сесть по свои́м места́м
zająć miasto — заня́ть го́род
zająć kogoś rozmową — заня́ть (развле́чь) кого́-л. разгово́ром
zająć meble komuś — описа́ть чью́-л. ме́бель
gruźlica zajęła oba płuca — о́ба лёгкие поражены́ туберкулёзом
•- zająć jakieś stanowisko wobec kogoś, czegoś
- zająć uwagęSyn:zarekwirować 2) -
13 zająć jakąś postawę wobec kogoś, czegoś
= zająć jakieś stanowisko wobec kogoś, czegoś отнести́сь каки́м-л. о́бразом к кому́-л., чему́-л.Słownik polsko-rosyjski > zająć jakąś postawę wobec kogoś, czegoś
-
14 zażyć
глаг.• принимать* * *1) (co? np. lekarstwa) принять, употребить, выпить (таблетки)2) zażyć (czego? np. rozkoszy) воспользоваться, вкусить, насладитьсяzacząć żyć (jak?), zacząć jakieś życie зажить (начать жить какой-л. жизнью)zagoić się, zabliźnić się зажить (о ране)* * *zaży|ć\zażyćty сов. 1. со, czego принять, употребить что;\zażyć proszek принять (проглотить) порошок;
2. czego вкусить, изведать, испытать что, насладиться чем;\zażyć rozkoszy получить (изведать) наслаждение;
\zażyć świeżego powietrza подышать свежим воздухом+1. spożyć, przyjąć 2.zaznać
* * *zażyty сов.1) co, czego приня́ть, употреби́ть чтоzażyć proszek — приня́ть (проглоти́ть) порошо́к
zażyć rozkoszy — получи́ть (изве́дать) наслажде́ние
zażyć świeżego powietrza — подыша́ть све́жим во́здухом
Syn: -
15 pchać\ się
несов. 1. толкаться, пихаться;2. проталкиваться, пробиваться; 3. (na jakieś stanowisko irp.) пробиваться, лезть (куда-л.), \pchać\ się się na dyrektora метить (лезть) в директора; ● ktoś, coś pcha się drzwiami i oknami отбою нет от кого-л., чего-л.+1. tłoczyć się 2. przepychać się
См. также в других словарях:
warunek — m III, D. waruneknku, N. waruneknkiem; lm M. waruneknki 1. «czynnik, od którego uzależnione jest istnienie czegoś» Warunek rozwiązalności równania. Konieczny warunek postępu. Oszczędność warunkiem dobrobytu. 2. «zastrzeżenie, od którego… … Słownik języka polskiego
jakiś — jacyś, odm. jak przym. 1. «zaimek nieokreślony zastępujący przymiotniki bez ich bliższego precyzowania; niejaki, pewien» Zagrać jakiś utwór. Pocieszyć jakieś dziecko. Po jakimś czasie. Jacyś ludzie. Spotkać jakichś dawnych znajomych. Jakaś tam… … Słownik języka polskiego
stanowisko — n II, N. stanowiskokiem; lm D. stanowiskoisk 1. «miejsce pobytu, postoju, wykonywania jakiejś czynności, występowania czegoś (w odniesieniu do roślin: miejsce ich występowania, wzrostu; w odniesieniu do zwierząt żyjących na swobodzie: miejsce ich … Słownik języka polskiego
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
usta — 1. Być na ustach wszystkich «być powszechnie wspominanym, być przedmiotem rozmów»: Najwyższy czas dowiedzieć się czegoś o słodkiej Penelope Cruz, bo już niedługo będzie na ustach wszystkich. Cosm 7/2000. 2. Coś przechodzi z ust do ust «coś jest… … Słownik frazeologiczny
wystawić — 1. Wystawić kogoś na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić kogoś na jakieś nieprzyjemności, na to, żeby się z niego śmiano»: – Ja mam się zamknąć? – tłuścioch w spódnicy spurpurowiał. – Pan, pan... obraża mnie i wystawia na pośmiewisko. R.… … Słownik frazeologiczny
wystawiać — 1. Wystawić kogoś na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić kogoś na jakieś nieprzyjemności, na to, żeby się z niego śmiano»: – Ja mam się zamknąć? – tłuścioch w spódnicy spurpurowiał. – Pan, pan... obraża mnie i wystawia na pośmiewisko. R.… … Słownik frazeologiczny
nazwisko — n II, N. nazwiskokiem; lm D. nazwiskoisk «nazwa rodowa, wspólne dla całej rodziny miano, które dzieci biorą zazwyczaj po ojcu, a żona po mężu» Nazwisko mężowskie, z męża, po mężu. Nazwisko historyczne. Przybrać jakieś nazwisko. Nosić jakieś… … Słownik języka polskiego
nosić — ndk VIa, noszę, nosićsisz, noś, nosićsił, noszony 1. «trzymając coś w rękach, na plecach lub w inny sposób, chodzić z tym (długo lub wielokrotnie); dźwigać» Nosić bagaże, paczki, skrzynie, toboły, walizki, ciężary. Nosić coś na plecach, na… … Słownik języka polskiego
szerzyć — ndk VIb, szerzyćrzę, szerzyćrzysz, szerz, szerzyćrzył, szerzyćrzony 1. «czynić coś znanym, głośnym; rozgłaszać, upowszechniać, rozkrzewiać, propagować coś» Szerzyć oświatę, czytelnictwo. Szerzyć jakąś ideologię, jakieś zasady, hasła. 2.… … Słownik języka polskiego
tuszować — ndk IV, tuszowaćszuję, tuszowaćszujesz, tuszowaćszuj, tuszowaćował, tuszowaćowany 1. «pociągać tuszem rysunek kreślarski» 2. «starać się coś zbagatelizować, łagodzić jakieś przykre sprawy, wrażenia; zacierać jakieś fakty w obawie przed… … Słownik języka polskiego
