-
1 spożyć
глаг.• есть• кушать• наесться• поглощать• пожирать• покормиться• съедать• съесть* * *spożyty сов. книжн.spożyć kolację — поу́жинать, съесть у́жин
Syn: -
2 spożyć posiłek
потребить едуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > spożyć posiłek
-
3 skonsumować
глаг.• потребить* * *skonsumowa|ć\skonsumowaćny сов. книжн. съесть+spożyć, zjeść
* * *skonsumowany сов. книжн.Syn: -
4 zażyć
глаг.• принимать* * *1) (co? np. lekarstwa) принять, употребить, выпить (таблетки)2) zażyć (czego? np. rozkoszy) воспользоваться, вкусить, насладитьсяzacząć żyć (jak?), zacząć jakieś życie зажить (начать жить какой-л. жизнью)zagoić się, zabliźnić się зажить (о ране)* * *zaży|ć\zażyćty сов. 1. со, czego принять, употребить что;\zażyć proszek принять (проглотить) порошок;
2. czego вкусить, изведать, испытать что, насладиться чем;\zażyć rozkoszy получить (изведать) наслаждение;
\zażyć świeżego powietrza подышать свежим воздухом+1. spożyć, przyjąć 2.zaznać
* * *zażyty сов.1) co, czego приня́ть, употреби́ть чтоzażyć proszek — приня́ть (проглоти́ть) порошо́к
zażyć rozkoszy — получи́ть (изве́дать) наслажде́ние
zażyć świeżego powietrza — подыша́ть све́жим во́здухом
Syn:
См. также в других словарях:
spożyć — dk Xa, spożyćżyję, spożyćżyjesz, spożyćżyj, spożyćżył, spożyćżyty spożywać ndk I, spożyćam, spożyćasz, spożyćają, spożyćaj, spożyćał, spożyćany, książk. «wprowadzić pokarm, napój przez jamę ustną do żołądka; zjeść» Spożyć posiłek. Spożywać… … Słownik języka polskiego
spożywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spożywaćam, spożywaća, spożywaćają, spożywaćany {{/stl 8}}– spożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, spożywaćżyję, spożywaćżyje, spożywaćżyty {{/stl 8}}{{stl 7}} jeść lub pić; konsumować : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bar — I m IV, D. u, Ms. barze; lm M. y 1. «zakład gastronomiczny, zwłaszcza samoobsługowy, w którym można szybko spożyć posiłek, najczęściej przy bufecie» Bar nocny. Bar bistro. Bar szybkiej obsługi, bar samoobsługowy. Bar mleczny, kawowy, owocowy.… … Słownik języka polskiego
jadłodajnia — ż I, DCMs. jadłodajniani; lm D. jadłodajniani «lokal, w którym można za opłatą spożyć posiłek» Stołować się w jadłodajni … Słownik języka polskiego
przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… … Słownik języka polskiego
skonsumować — dk IV, skonsumowaćmuję, skonsumowaćmujesz, skonsumowaćmuj, skonsumowaćował, skonsumowaćowany książk. «zjeść, spożyć coś» Skonsumować obiad … Słownik języka polskiego
spożycie — n I 1. rzecz. od spożyć Spożycie obiadu, posiłku. Zdatny, niezdatny do spożycia. 2. «zużytkowanie zakupionych towarów na własne potrzeby; zużycie czegoś, konsumpcja» Spożycie cukru na jednego mieszkańca. Spożycie energii elektrycznej wzrasta.… … Słownik języka polskiego
zatruć — dk Xa, zatrućtruję, zatrućtrujesz, zatrućtruj, zatrućtruł, zatrućtruty zatruwać ndk I, zatrućam, zatrućasz, zatrućają, zatrućaj, zatrućał, zatrućany «zaprawić coś trucizną, uczynić trującym» Zatruć wodę chemikaliami. Powietrze zatrute spalinami.… … Słownik języka polskiego
zjeść — dk, zjem, zjesz, zjedzą, zjedz, zjadł, zjedli, zjedzony, zjadłszy zjadać ndk I, zjeśćam, zjeśćasz, zjeśćają, zjeśćaj, zjeśćał, zjeśćany 1. «spożyć pokarm (pogryzłszy go i połknąwszy)» Zjeść coś łapczywie, w pośpiechu, na stojąco. Zjeść coś z… … Słownik języka polskiego
jadłodajnia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. jadłodajniani {{/stl 8}}{{stl 7}} lokal, w którym można za opłatą spożyć tani i zwykle niewyszukany gorący posiłek {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
popić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIc, popić siępiję się, popić siępije się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} spożyć wiele alkoholu w licznej grupie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Towarzystwo popiło się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień