-
1 istnieć
глаг.• бытовать• быть• жить• пребывать• содержать• существовать* * *istni|ećнесов. существовать;\istniećeje przekonanie существует мнение
+ być;egzystować* * *несов.существова́тьistnieje przekonanie — существу́ет мне́ние
Syn: -
2 istnieć wyjście
существовать выходOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > istnieć wyjście
-
3 istnieć zgodność
существовать соответствиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > istnieć zgodność
-
4 istnieć związek
существовать соединениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > istnieć związek
-
5 istnieć życie
существовать животOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > istnieć życie
-
6 bytować
глаг.• бытовать• быть• жить• проживать• существовать* * *несов. книжн. 1. жить, существовать;2. жить, пребывать; 3. бытовать+1. żyć, egzystować 2. mieszkać 3. istnieć
* * *несов. книжн.1) жить, существова́ть2) жить, пребыва́ть3) бытова́тьSyn: -
7 egzystować
глаг.• бытовать• быть• жить• содержать• существовать* * *несов. существовать+być, istnieć
* * *несов.существова́тьSyn: -
8 trwać
глаг.• выдержать• длиться• жить• оставаться• пережить• пребывать• продолжать• продолжаться• проживать• существовать• терпеть• упирать• упираться* * *несов. 1. (istnieć) продолжаться, длиться;2. w czym, przy czym упорствовать в чём; не отступать от чего;\trwać
w milczeniu упорно молчать; \trwać bez ruchu оставаться неподвижным; \trwać na posterunku (na stanowisku) стоять (оставаться) на посту* * *несов.1) ( istnieć) продолжа́ться, дли́тьсяtrwać w milczeniu — упо́рно молча́ть
trwać bez ruchu — остава́ться неподви́жным
trwać na posterunku (na stanowisku) — стоя́ть (остава́ться) на посту́
-
9 bestehen
bestehen bleiben pozosta(wa)ć;darauf bestehen, dass … stanowczo żądać, domagać się, aby …; vt Prüfung zdać pf; Probe przejść pf, wytrzym(yw)ać;es besteht kein(e) … nie ma żadnego (-nej, -nych) … -
10 nazwa
сущ.• деноминация• имя• название• наименование• обозначение• фамилия* * *nazw|a♀ название ň;nadać komuś, czemuś \nazwaę дать кому-л., чему-л. название, назвать кого-л., что-л.;● istnieć (być) (tylko) z \nazway существовать (только) по названию
+ miano, nazwanie -
11 Bestand
eiserner Bestand żelazna porcja; (bpl) istnienie;Bestand haben istnieć, trwać;keinen Bestand haben długo nie potrwać pf oder nie utrzymać się pf -
12 da
da adv ( dort) tam; ( hier) tu, oto; zeitlich wtedy, wówczas; (in diesem Fall) w tym wypadku, w takim razie; ( unter diesen Umständen) wobec tego, tu; konj ( weil) ponieważ, skoro; ( als) gdy;da und da tam a tam;da und dort tu i tam;da doch, da nun skoro jednak;da sein być (tu, tam); ( existieren) istnieć; ( bei Bewusstsein, wach sein) przyjść do siebie, oprzytomnieć; Zeitpunkt nastąpić, nadejść;von da an odtąd;es ist kein Brot da chleba nie ma;ist jemand da? jest tu ktoś?;es war niemand da (tam) nie było nikogo;er war da on tam był;da sind wir oto jesteśmy;ich bin gleich wieder da zaraz wrócę;wer da? kto tam?;da kann man nichts machen na to się nic nie poradzi -
13 eingehen
eine Wette eingehen pójść pf o zakład, zakładać < założyć> się; vi Post usw nadchodzić < nadejść>; Geld wpływać < wpłynąć>; Pflanze, Tier <z>ginąć; Firma przestać pf istnieć, upadać < upaść>; Stoff zbiegać < zbiec> się;in die Geschichte eingehen przejść pf do historii;auf jemanden eingehen wykaz(yw)ać dużo zrozumienia dla (G);auf einen Vorschlag eingehen przysta(wa)ć na propozycję;auf Details eingehen wda(wa)ć się w szczegóły -
14 existieren
exi'stieren vi (-) istnieć, być, (a leben) egzystować -
15 fortbestehen
-
16 weiter
die weitere Entwicklung dalszy rozwój;zur weiteren Behandlung na dalsze leczenie;bis auf weiteres na razie; (aż) do odwołania;ohne weiteres bez trudności; bez dalszych wyjaśnień;weiter gelegen położony dalej;des Weiteren poza tym;und so weiter i tak dalej;ich weiß nichts weiter nic więcej nie wiem;weiter bestehen istnieć nadal; Gesetz pozostawać nadal w mocy;weiter nichts als nic poza (I), nic tylko (+ inf);nichts weiter? więcej nic?;fam. wenn es weiter nichts ist! jeśli tylko o to chodzi!;weiter oben wyżej;weiter unten niżej
См. также в других словарях:
istnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, istniećeję, istniećeje, istniećniał, istniećnieli {{/stl 8}}{{stl 7}} być, egzystować, trwać jako pewien byt w rzeczywistości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wierzyć, że Bóg istnieje. Czy istnieje jakieś życie w kosmosie?… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
istnieć — (tylko) z nazwy zob. nazwa … Słownik frazeologiczny
istnieć — ndk III, istniećeję, istniećejesz, istniećniał, istniećnieli «mieć miejsce w rzeczywistości, być, trwać; egzystować, żyć» Nie istnieją krasnoludki. Istnieje zależność między ilością opadów a wzrostem roślin. Państwo polskie istnieje więcej niż… … Słownik języka polskiego
nazwa — Być jakimś, istnieć (tylko) z nazwy «mieć nazwę nieodpowiadającą rzeczywistości, nie istnieć»: (...) te banki, które działają w Polsce (...) są już w dużej mierze tylko z nazwy polskie – większość z nich jest sprywatyzowana na rzecz kapitału… … Słownik frazeologiczny
kołatać — ndk IX, kołataćaczę (kołataćacę), kołataćaczesz (kołataćacesz), kołataćacz, kołataćał, rzad. I, kołataćam, kołataćasz, kołataćają, kołataćaj «uderzając w coś, powodować głuchy odgłos; stukać, łomotać» Kołatać do drzwi. Kołatać chodakami o podłogę … Słownik języka polskiego
nazwa — ż IV, CMs. nazwazwie; lm D. nazw «wyraz albo połączenie wyrazowe oznaczające kogoś lub coś; miano, nazwanie, określenie, termin» Nazwa oficjalna, urzędowa. Nazwy etniczne, geograficzne. Nazwy osobowe, rzeczowe. Nazwy proste, złożone. Nazwa miasta … Słownik języka polskiego
skończyć — dk VIb, skończyćczę, skończyćczysz, skończ, skończyćczył, skończyćczony 1. «doprowadzić coś do końca, zakończyć jakąś czynność; ukończyć» Skończyć pracę, rozmowę, sprzątanie. Skończyć czytanie książki, pisanie listu a. skończyć książkę, list. ∆… … Słownik języka polskiego
trwać — ndk I, trwam, trwasz, trwają, trwaj, trwał 1. «być, istnieć przez dłuższy czas, w dalszym ciągu; pozostawać bez zmiany w pewnej pozycji, sytuacji» Coś trwa długo, krótko, bez końca, bez przerwy, do świtu, całą noc. Nic nie trwa wiecznie. Seans… … Słownik języka polskiego
unicestwiać — ndk I, unicestwiaćam, unicestwiaćasz, unicestwiaćają, unicestwiaćaj, unicestwiaćał, unicestwiaćany unicestwić dk VIa, unicestwiaćwię, unicestwiaćwisz, unicestwiaćwij, unicestwiaćwił, unicestwiaćwiony «niszczyć coś całkowicie, powodować, aby ktoś… … Słownik języka polskiego
zdematerializować — dk IV, zdematerializowaćzuję, zdematerializowaćzujesz, zdematerializowaćzuj, zdematerializowaćował, zdematerializowaćowany «sprawić, aby ktoś przestał istnieć, aby coś przestało istnieć, spowodować dematerializację» zdematerializować się żart.… … Słownik języka polskiego
zniknąć — dk Va a. Vc, zniknąćnę, zniknąćniesz, zniknąćnij, zniknąćnął a. znikł, zniknąćnęła a. zniknąćkła, zniknąćnęli a. zniknąćkli, zniknąćnąwszy a. zniknąćkłszy znikać ndk I, zniknąćam, zniknąćasz, zniknąćają, zniknąćaj, zniknąćał 1. «stać się… … Słownik języka polskiego