-
1 beflecken
beflecken, maculare. commaculare (eig. und bildl.). – contaminare (besudeln, befleckend entehren, eig. u. bildl., z. B. manus suas sanguine: u. se sanguine alcis: u. contaminari parricidio). – inquinare (beschmutzen, verunreinigen, eig. u. bildl., z. B. alcis famam). – polluere (entweihen, schändend besudeln, bes. moralisch). – oblinere (eig. unser »verschmieren«, bildl. = beflecken, schänden, z. B. tanto parricidio oblĭtus). – violare (verletzen, entehren, entheiligen). – sein Leben (sich) durch Ausschweifungen b., vitam oblinere libidine; libidinibus inquinari: den vom Vater ererbten Ruhm b., gloriae a patre traditae dedecori esse: mit keinem Verbrechen befleckt sein, nullo scelere imbutum esse: noch nicht befleckt, inviolatus: mit Blut befleckt, cruentus.
-
2 Befleckung
Befleckung, durch Umschr. mit den Verben unter »beflecken«. – von jeder B. rein, inviolatus.
-
3 unangefochten
unangefochten, integer (im allg.). – intactus (unberührt). – tutus (sicher, ohne Gefahr). – inviolatus (unverletzt). – pacatus od. pacatissimus (noch im Zustande des Friedens befindlich, [2369] noch im Frieden gelassen, z.B. Syria: u. gaza regis). – un. bleiben, integrum od. intactum relinqui; valere (seine Geltung behalten, z.B. valeant tabulae tuae); quiescere (Ruhe haben, z.B. non quietura Romana foedera: u. nec umquam quieturas Syracusas, donec etc.). – von jmd. un. bleiben, non tentari od. vexari od. lacessi ab alqo: jmd. un. lassen, alqm intactum inviolatumque dimittere (unangetastet gehen lassen); alqm sine contumelia dimittere (ohne Kränkung gehen lassen); alqm non tentare (sich nicht an jmd. machen, ihn nicht angreifen u. dgl., auch von Krankheiten); manus abstinere ab alqo (sich an jmd. nicht vergreifen): etw. un. lassen, alqd integrum od. intactum relinquere; se od. manus abstinere ab alqa re (sich an etwas nicht vergreifen): nichts un. lassen, prorsus nihil intactum neque quietum pati.
-
4 ungekränkt
ungekränkt, inviolatus. – salvus (wohlbehalten). – integer (ungeschmälert). – jmd. ung. lassen, alci non aegre facere; alqm sine contumelia dimittere: jmds. Ehre ung. lassen, alcis honorem non laedere: alcis honori nihil detrahere: jmd. im ung. Besitz seines Ansehens zu lassen wünschen, alqm integrā dignitate esse velle.
-
5 unverbrennbar, unverbrennlich
unverbrennbar, unverbrennlich, invictus ignibus (vom Feuer unbesiegbar). – igni inviolabilis od. inviolatus (vom Feuer nicht verletzbar). – unv. sein, ignibus non absumi; igni resistere.
-
6 unverbrüchlich
unverbrüchlich, inviolatus (unverletzlich). – sanctus (heilig, dah. unantastbar). – unv. Treue, fides summa od. integra. – Adv. sancte (mit heiliger Scheu). – summā fide (mit größter Treue; beide z.B. servare alqd).
-
7 unverletzbar, -lich
[2441] unverletzbar, -lich, inviolabilis. inviolatus. – sanctus. sacrosanctus (heilig, hochheilig, dah. unantastbar). – Unverletzlichkeit, sanctitas.
-
8 unversehrt
unversehrt, integer, absol. od. von etwas, ab alqa re. – intactus (unberührt). – illaesus. inviolatus (unverletzt). – invulneratus (unverwundet); verb. invulneratus inviolatusque. – incorruptus (unverdorben). – incolumis (wohlbehalten = ohne Unfall, ohne Verlust, auch mit dem Zus. a calamitate). – sa lvus (wohlbehalten in bezug auf die Existenz, auch von Lebl., z.B. epistula); verb. salvus atque incolumis. – unv. bleiben, inviolatum manere: etwas unv. lassen, alqd integrum od. incolume relinquere: jmd. unv. entlassen, alqm intactum inviolatumque dimittere.
См. также в других словарях:
inviolatus — index inviolate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
inviolado — (Del lat. inviolatus.) ► adjetivo Que se conserva en toda su integridad y pureza: ■ es una amistad inviolada. SINÓNIMO intacto * * * inviolado, a adj. No violado. ⇒ *Intacto. * * * inviolado, da. (Del lat. inviolātus). adj … Enciclopedia Universal
inviolé — inviolé, ée [ ɛ̃vjɔle ] adj. • XVe; de 1. in et violer ♦ Littér. Qui n a pas été violé, enfreint. Une interdiction inviolée. ♢ Qui n a pas été profané. Sépulture inviolée. ⊗ CONTR. Violé. ● inviolé, inviolée adjectif Littérair … Encyclopédie Universelle
Inviolate — In*vi o*late, Inviolated In*vi o*la ted, a. [L. inviolatus. See {In } not, and {Violate}.] [1913 Webster] 1. Not violated; uninjured; unhurt; unbroken. [1913 Webster] His fortune of arms was still inviolate. Bacon. [1913 Webster] 2. Not corrupted … The Collaborative International Dictionary of English
Inviolated — Inviolate In*vi o*late, Inviolated In*vi o*la ted, a. [L. inviolatus. See {In } not, and {Violate}.] [1913 Webster] 1. Not violated; uninjured; unhurt; unbroken. [1913 Webster] His fortune of arms was still inviolate. Bacon. [1913 Webster] 2. Not … The Collaborative International Dictionary of English
Concanos — Los concanos era una de las tribus existentes en la Cantabria antigua. Su capital era la ciudad de Concana, que el geógrafo alejandrino Ptolomeo la sitúa en el mismo meridiano que Julióbriga, siendo la ciudad más septentrional de Cantabria según… … Wikipedia Español
inviolate — inviolacy /in vuy euh leuh see/, inviolateness, n. inviolately, adv. /in vuy euh lit, layt /, adj. 1. free from violation, injury, desecration, or outrage. 2. undisturbed; untouched. 3. unbroken. 4. not infringed. [1375 142 … Universalium
inviolate — I adjective complete, consecrated, free from desecration, free from impairment, hallowed, intact, intactus, integer, inviolatus, pure, sacred, sanctified, scatheless, secure, sound, spotless, stainless, unaffected by injury, unaltered,… … Law dictionary
inviolé — inviolé, ée (in vi o lé, lée) adj. 1° Qui n a point été violé, enfreint. • Vous pouvez adresser les lettres à M. de Lavergne, banquier, cela est inviolable et inviolé, VOLT. Lett. d Argental, 7 juill. 1769. 2° Qui n a point été forcé, en… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
BORYSTHENES — I. BORYSTHENES fluv. Scythiae, secundum Istrum omnium maximus ad 600. stadia navigabilis, in cuius ostio ingens vis salis suâ sponte nascitur, et ingentia cete spims carentia reperiuntur. Herodot. Plin. l. 4. c. 12. Strabo, Solin. c. 20. Pompon.… … Hofmann J. Lexicon universale
inviolato — agg. [dal lat. inviolatus ]. 1. [che non è stato violato: il segreto è rimasto i. ] ▶◀ intatto, integro. ◀▶ trasgredito, violato. 2. (estens.) a. [di luogo, che non è mai stato raggiunto o esplorato: vetta i. ] ▶◀ inesplorato, (lett.) intatto,… … Enciclopedia Italiana