Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

intro

  • 121 inpluvium

    implŭvĭum ( inpl-), ĭi, n. [impluo].
    I.
    Lit., a skylight, the opening in the roof of the atrium in a Roman house through which the smoke issued, so called because it admitted the rain (cf. compluvium):

    per inpluvium intro spectant,

    Plaut. Mil. 2, 2, 4 Brix ad loc.:

    nescio quis inspectavit per nostrum inpluvium intus apud nos Philocomasium,

    id. ib. v. 19:

    per inpluvium huc despexi,

    id. ib. 2, 3, 16:

    in alienas tegulas venisse clanculum per inpluvium,

    Ter. Eun. 3, 5, 41:

    anguis per inpluvium decidit de tegulis,

    id. Phorm. 4, 4, 26; cf.:

    utin' inpluvium erat induta?

    Plaut. Ep. 2, 2, 43:

    vincula per impluvium in tegulas subduci,

    Gell. 10, 15, 8.—
    II.
    Transf.
    A.
    The square basin in the atrium into which the rain-water was received: si relictum erat in medio ut lucem caperet, deorsum quo impluebat dictum impluvium, susum [p. 906] qua compluebat, compluvium, Varr. L. L. 5, § 161 Müll.; Paul. ex Fest. p. 108 Müll.:

    rus signa, quae nunc ad impluvium tuum stant,

    Cic. Verr. 2, 1, 23, § 61:

    columnae ad impluvium,

    id. ib. 2, 1, 56, § 147.—
    B.
    The uncovered central space in the atrium:

    palmam enatam in inpluvio suo T. Marcus Figulus nuntiabat,

    Liv. 43, 13, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > inpluvium

  • 122 inrumpo

    irrumpo ( inr-), rūpi, ruptum, 3, v. n. and a. [in-rumpo], to break, burst, or rush in or into.
    I.
    Lit.
    (α).
    With advv. or prepp.:

    cesso huc intro inrumpere?

    Ter. Eun. 5, 6, 26:

    nec inrumpo, quo non licet ire,

    Ov. P. 1, 7, 23:

    quocunque,

    id. Tr. 2, 305:

    qua irrumpens oceanus, etc.,

    Plin. 3 prooem. §

    3: in castra,

    Cic. Div. 1, 24, 50; Caes. B. G. 4, 14; 6, 36:

    in eam partem hostium,

    id. ib. 5, 43:

    in medios hostes,

    id. ib. 7, 50:

    in castellum,

    id. B. C. 3, 67:

    cum telis ad aliquem,

    Sall. C. 50, 2:

    ad regem,

    Vulg. 4 Reg. 3, 26:

    mare in aversa Asiae,

    Plin. 6, 13, 15, § 36:

    intra tecta,

    Sen. Oct. 732:

    tellurem irrumpentem in sidera,

    Sil. 15, 167: se in curiam, Varr. ap. Non. 263, 21:

    irrumpentis in curiam turbae,

    Suet. Calig. 14:

    in Macedoniam,

    Just. 24, 6, 1:

    vacuos in agros,

    Luc. 2, 441.—
    (β).
    With acc.:

    quin oppidum irrumperent,

    Caes. B. C. 2, 13. 4:

    domum alicujus,

    id. ib. 3, 111, 1:

    portam,

    Sall. J. 58, 1; 25, 9:

    castra,

    Just. 2, 11, 15:

    interiora domus irrumpit limina,

    Verg. A. 4, 645:

    moenia Romae,

    Sil. 13, 79:

    stationes hostium,

    Tac. H. 3, 9:

    Italiam,

    id. ib. 4, 13:

    Karthaginem,

    Plin. 35, 4, 7, § 23:

    cubiculum,

    Suet. Claud. 37:

    triclinium,

    id. Vesp. 5:

    vacuam arcem,

    Sil. 2, 692.—
    (γ).
    With dat.:

    thalamo,

    Verg. A. 6, 528:

    templo,

    Sil. 2, 378:

    trepidis,

    id. 9, 365:

    sacris muris,

    id. 10, 368:

    tectis,

    id. 13, 176.—
    (δ).
    Absol.:

    cum irrumpere nostri conarentur,

    Caes. B. C. 3, 67:

    ad primum gemitum,

    upon the first groan, Suet. Oth. 11:

    dixit et irrupit,

    Ov. F. 6, 453:

    cognoscit hostes pluribus agminibus inrupturos,

    Tac. Agr. 25.—
    II.
    Trop., to break or rush in or upon; to intrude upon, invade, attack, interrupt:

    quo modo in Academiam irruperit,

    Cic. Ac. 2, 44, 136:

    imagines in animos per corpus irrumpunt,

    id. ib. 2, 40, 125:

    in alicujus patrimonium,

    id. de Or. 3, 27, 108:

    luxuries in domum irrupit,

    id. ib. 3, 42, 168:

    in nostrum fletum,

    id. Lig. 5, 13:

    calamitates, quae ad me irruperunt,

    Sen. Ep. 117:

    irrumpet adulatio,

    Tac. H. 1, 15: grammatici ad prosopopoeias usque... irrumpunt, venture upon, i. e. presume to teach, Quint. 2, 1, 2:

    Deos,

    i. e. boldly inquire the will of the gods, Stat. Achill. 1, 508:

    Phoebe, hanc dignare irrumpere mentem,

    to enter, inspire, id. Th. 10, 341:

    animos populi,

    Luc. 1, 470; 5, 167:

    extremique fragor convexa irrupit Olympi,

    id. 7, 478.—
    B.
    To break, violate:

    foedus,

    Lact. 1, 18, 17; Vulg. 2 Macc. 13, 25:

    institutum, Lact. de Ira Dei, 14, 6: legem,

    Tert. adv. Marc. 4, 20:

    pacem,

    Cassiod. Var. 5, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > inrumpo

  • 123 inspicio

    inspĭcĭo, spexi, spectum, 3, v. a. [inspecio], to look into; to look at, inspect; to consider, contemplate, examine (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    intro inspice,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 72:

    inspicere tanquam in speculum, in vitas omnium,

    Ter. Ad. 3, 3, 61:

    cum Romam inspexerit Eos,

    Ov. F. 4, 389:

    inspice quid portem,

    id. Tr. 3, 1, 9:

    faciem,

    Juv. 1, 97:

    ranarum viscera,

    id. 3, 45:

    ea est procul inspicientibus natura loci, ut,

    Just. 4, 1:

    libros,

    Plaut. Stich. 3, 2, 1:

    leges,

    Cic. Balb. 14, 32:

    aurum inspicere, ne subruptum siet,

    to examine whether, Plaut. Aul. prol. 39.—
    B.
    In partic.
    1.
    To look at, inspect a thing with reference to its value, etc.: te hoc orare jussit, Ut sibi liceret inspicere has aedes. Si. Non sunt venales, Plaut. Most. 3, 2, 65:

    candelabrum,

    Cic. Verr. 2, 4, 28, § 64; cf.:

    praedium suum,

    id. Fam. 9, 7, 2:

    venalem domum,

    Suet. Oth. 6:

    ludorum sumptus,

    Ov. Tr. 2, 509.—
    2.
    To inspect, examine:

    morbum,

    Plaut. Pers. 2, 5, 15:

    arma, viros, equos, cum cura,

    Liv. 44, 1, 6:

    arma militis,

    Cic. Caecin. 21, 61.—
    3.
    To examine, spy out:

    domos,

    Verg. A. 2, 47.—
    II.
    Trop., to consider, examine, become acquainted with, comprehend, perceive:

    res sociorum,

    to inspect their affairs, examine into their conduct, Liv. 21, 6, 3:

    aliquem a puero,

    Cic. Phil. 2, 18, 44:

    quem diliges ut ego, si ut ego propius inspexeris,

    Plin. Ep. 4, 15, 3:

    est aliquis, qui se inspici, aestimari fastidiat,

    Liv. 6, 41, 2:

    sententiam mulieris,

    Plaut. Mil. 2, 1, 51:

    querelam,

    Petr. 15:

    rationes,

    Plin. Ep. 10, 57, 1:

    aes alienum,

    Liv. 6, 27, 8:

    fidem,

    Ov. Tr. 1, 5, 26:

    an possit fieri,

    Mart. 1, 55, 6:

    quid expediat, quid deceat,

    Quint. 11, 1, 8 al.

    Lewis & Short latin dictionary > inspicio

  • 124 interim

    intĕrim, adv. [inter and old acc. of is].
    I.
    I.q. interea, meanwhile, in the meantime:

    ibo intro: tu hic ante aedes interim speculare,

    Plaut. Mil. 4, 3, 28:

    interim dum ante ostium sto,

    Ter. Eun. 5, 2, 3:

    hoc interim spatio conclave illud concidisse,

    Cic. de Or. 2, 86:

    quo fugit interim dolor ille?

    Quint. 11, 1, 54; 1, 12, 6.—
    B.
    For a time, for a while (post-Aug.):

    ut uno interim contenti simus exemplo C. Gracchi,

    for the moment, Quint. 1, 10, 27:

    interim admonere illud satis est,

    id. 2, 4, 3; 3, 8, 5.—
    C.
    (Cf. interea.) However, nevertheless:

    interim velim mihi ignescas,

    Cic. Att. 7, 12, 3:

    quod alias vitiosum, interim alias rectum est,

    Quint. 1, 5, 29; 2, 12, 2 al.—
    II.
    I. q. nonnumquam, sometimes (post-Aug.):

    Latinis quidem semper, sed etiam Graecis interim,

    Quint. 2, 1, 1; so,

    opp. semper, Sen. de Ira, 2, 21, 8: laturi sententiam indocti saepius atque interim rustici,

    Quint. 12, 10, 53; 11, 3, 51;

    with nonnumquam,

    id. 4, 5, 20:

    interim... interim,

    sometimes... sometimes, at one time... at another, Quint. 5, 10, 34; 6, 3, 59; 9, 2, 100; Plin. Ep. 10, 27:

    interim... mox,

    Tac. A. 14, 41 Dräger.

    Lewis & Short latin dictionary > interim

  • 125 intrabilis

    intrābĭlis, e, adj. [intro], that can be entered:

    ōs amnis,

    Liv. 22, 19, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > intrabilis

  • 126 introrsum

    introrsum and introrsus (access. form INTROSVS, Inscr. Orell. 4034; v. also introversus), adv. [contr. from intro versum].
    I.
    Form introrsum.
    A.
    Towards the inside, inwards, into:

    hostem introrsum in media castra accipiunt,

    Liv. 10, 33. —
    B.
    Inwardly, within, on the inside: sed [p. 991] videt hunc omnis domus Introrsum turpem, Hor. Ep. 1, 16, 45; id. S. 2, 1, 64.—
    II.
    Form introrsus.
    A.
    Inwards, in, into:

    ut non facile Introrsus perspici posset,

    Caes. B. G. 2, 18:

    reducere aliquid,

    id. ib. 7, 22:

    pergit,

    Tac. A. 2, 25.—
    B.
    Inwardly, within:

    foris nitent, introrsus misera sunt,

    Sen. Vit. Beat. 2, 4; Liv. 25, 21:

    lacrimae obortae,

    Ov. M. 13, 539.

    Lewis & Short latin dictionary > introrsum

  • 127 introrsus

    introrsum and introrsus (access. form INTROSVS, Inscr. Orell. 4034; v. also introversus), adv. [contr. from intro versum].
    I.
    Form introrsum.
    A.
    Towards the inside, inwards, into:

    hostem introrsum in media castra accipiunt,

    Liv. 10, 33. —
    B.
    Inwardly, within, on the inside: sed [p. 991] videt hunc omnis domus Introrsum turpem, Hor. Ep. 1, 16, 45; id. S. 2, 1, 64.—
    II.
    Form introrsus.
    A.
    Inwards, in, into:

    ut non facile Introrsus perspici posset,

    Caes. B. G. 2, 18:

    reducere aliquid,

    id. ib. 7, 22:

    pergit,

    Tac. A. 2, 25.—
    B.
    Inwardly, within:

    foris nitent, introrsus misera sunt,

    Sen. Vit. Beat. 2, 4; Liv. 25, 21:

    lacrimae obortae,

    Ov. M. 13, 539.

    Lewis & Short latin dictionary > introrsus

  • 128 intrudo

    in-trūdo, trūsi, 3, v. a., to thrust in, force in:

    se ipse inferebat et intrudebat,

    Cic. Caecin. 5, 13 B. and K. (dub.; Klotz, intro dabat; cf. Krebs, Antibarb. p. 620).

    Lewis & Short latin dictionary > intrudo

См. также в других словарях:

  • Intro — The Gift Recordings …   Википедия

  • intro- — ♦ Élément, du lat. intro « dedans ». intro élément, du lat. intro, dedans . intro ❖ ♦ Élément, du latin intro signifiant « dedans, à l intérieur » …   Encyclopédie Universelle

  • intro — Element prim de compunere savantă cu semnificaţia înăuntru , spre interior . [< it., fr. intro , lat. intro]. Trimis de LauraGellner, 04.03.2009. Sursa: DN  INTRO elem. intra . Trimis de raduborza, 10.01.2009. Sursa: MDN …   Dicționar Român

  • intro... — intro..., Intro...: Quelle für die Vorsilbe mit der Bedeutung »hinein, nach innen«, wie in »introvertiert«, ist gleichbed. lat. intro (vgl. ↑ inter..., ↑ Inter...) …   Das Herkunftswörterbuch

  • Intro... — intro..., Intro...: Quelle für die Vorsilbe mit der Bedeutung »hinein, nach innen«, wie in »introvertiert«, ist gleichbed. lat. intro (vgl. ↑ inter..., ↑ Inter...) …   Das Herkunftswörterbuch

  • intro- — [in′trō, in′trə] [L intro < intro, inwardly, on the inside < * intero, akin to inter: see INTER ] prefix combining form into, within, inward [introvert] …   English World dictionary

  • Intro- — In tro [L. intro, adv., inwardly, within. See {Inter }.] A prefix signifying within, into, in, inward; as, introduce, introreception, introthoracic. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • intro- — [dal lat. intro dentro (anche come elemento comp.)]. Primo elemento di parole composte (in genere verbi, o sost. e agg. derivati da questi), che significa dentro e indica per lo più movimento, direzione verso l interno, penetrazione …   Enciclopedia Italiana

  • intro- — [ıntrə] prefix [: French; Origin: Latin, from intro inside , from an unrecorded Latin interus; INTERIOR2] into, especially into the inside ▪ introspection (=examining your own feelings) …   Dictionary of contemporary English

  • intro- — [ıntrə] prefix [: French; Origin: Latin, from intro inside , from an unrecorded Latin interus; INTERIOR2] into, especially into the inside ▪ introspection (=examining your own feelings) …   Dictionary of contemporary English

  • intro- — Präfix hinein, nach innen, innerlich (z.B. introvertiert, Introduktion) erw. fach. ( ) Beschreibung von Affixen. Das Präfix wurde vornehmlich in lateinischen Entlehnungen ins Deutsche übernommen; sein Ursprung ist l. intro , ursprünglich ein… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»