-
1 intransigeant
intransigeant, e [ɛ̃tʀɑ̃ziʒɑ̃, ɑ̃t]adjective[personne, attitude] intransigent ; [morale] uncompromising* * *intransigeante ɛ̃tʀɑ̃ziʒɑ̃, ɑ̃t adjectif [attitude, principe] uncompromising; [personne] intransigent ( sur on); [partisan] staunch* * *ɛ̃tʀɑ̃ziʒɑ̃, ɑ̃t adj intransigeant, -e1) (personne, caractère) intransigent2) (morale, passion) uncompromising* * *intransigeant, intransigeante adj [attitude, discours, principe] uncompromising; [personne] intransigent (sur on); [patriote, partisan] staunch.( féminin intransigeante) [ɛ̃trɑ̃ziʒɑ̃, ɑ̃t] adjectifse montrer intransigeant envers ou vis-à-vis de quelqu'un to take a hard line ou to be uncompromising with somebody————————, intransigeante [ɛ̃trɑ̃ziʒɑ̃, ɑ̃t] nom masculin, nom féminin -
2 intransigeant
intransigeant, e[ɛ̃tʀɑ̃ziʒɑ̃, ɑ̃t]Adjectif intransigente* * *intransigeant, e[ɛ̃tʀɑ̃ziʒɑ̃, ɑ̃t]Adjectif intransigente -
3 intransigeant
intransigeant, e[ɛ̃tʀɑ̃ziʒɑ̃, ɑ̃t]Adjectif intransigente* * *intransigeant ɛ̃tʀɑ̃ziʒɑ̃]adjectivointransigente -
4 intransigeant
intransigeant [ẽtrãsiezĵã]〈bijvoeglijk naamwoord; ook m., v.〉1 onverzettelijk ⇒ ontoegeeflijk, star♦voorbeelden:un(e) intransigeant(e) • onverzettelijk, onbuigzaam persoonadj -
5 intransigeant
-
6 intransigeant
-E adj. непримири́мый; непрекло́нный (inflexible); принципиа́льный (à principes); прямолине́йный (direct); нетерпи́мый (intolérant); неусту́пчивый (qui ne fait pas de concession);il est intransigeant sur les principes — он о́чень принципиа́лен
-
7 intransigeant
1. adj ( fém - intransigeante)непримиримый; прямолинейный; бескомпромиссный; принципиальный; непреклонный; несговорчивый2. m (f - intransigeante) -
8 intransigeant
бескомпромиссный или непримиримый ( об образе действия) | непреклонный или непримиримый или неуступчивый ( о человеке) -
9 intransigeant
1. прил.1) общ. бескомпромиссный, непреклонный, несговорчивый, принципиальный, прямолинейный, непримиримый2) бизн. неуступчивый (о человеке)2. сущ.общ. непримиримый человек, непреклонный человек -
10 intransigeant
صعب المراسغير متساهلمتصلبمعاند -
11 intransigeant,
e adj. (esp. intransigente, du lat. transigere "transiger") непримирим, упорит; праволинеен, сектантски. -
12 intransigeant
непримиримый -
13 intransigeant
adj.Dictionnaire juridique, politique, économique et financier > intransigeant
-
14 intransigeant
-
15 intransigeant
adjubetingetxxxubetinget -
16 intransigeant
-anteadj. murosaga kelmaydigan, kelishtirib, yarashtirib bo‘lmaydigan, dangal, sabotli, matonatli, qat'iyatli, mahkam, qat'iy, toymas, qaytmas, chekinmas, bukilmas, o‘zgarmas. -
17 intransigeant
inflexible متشدد [muta'ʃadːid]◊des parents intransigeants sur l'éducation — آباء متشدّدون في التربية
* * *inflexible متشدد [muta'ʃadːid]◊des parents intransigeants sur l'éducation — آباء متشدّدون في التربية
-
18 intransigeant
inflexible uzlaşmaz -
19 intransigeant
malcedebla -
20 un intransigeant
un(e) intransigeant(e)onverzettelijk, onbuigzaam persoon
См. также в других словарях:
intransigeant — intransigeant, ante [ ɛ̃trɑ̃ziʒɑ̃, ɑ̃t ] adj. • 1875; esp. intransigente, du lat. transigere → transiger ♦ Qui ne transige pas, n admet aucune concession, aucun compromis. ⇒ dur, inflexible, intraitable, irréductible. Se montrer intransigeant.… … Encyclopédie Universelle
intransigeant — intransigeant, eante (entrée créée par le supplément) (in tran zi jan, jan t ) adj. Qui ne transige pas, qui n accepte aucun accommodement. • On nous a quelquefois reproché d être [nous républicains] un parti peu politique, un parti… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Intransigeant, L' — (spr. längtrangßischāng, »der Unversöhnliche«), von Henri Rochefort (s. d.) 1880 begründete Pariser Tageszeitung … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Intransigeant — Intransigeantisme L’intransigeantisme, ou catholicisme intransigeant, est un courant de l Église catholique, apparu au XIXe siècle, refusant de transiger avec les données culturelles extérieures au modèle catholique originel[1], et qui,… … Wikipédia en Français
intransigeant — adjective or noun see intransigeance … New Collegiate Dictionary
intransigeant — in·tran·si·geant … English syllables
intransigeant — … Useful english dictionary
INTRANSIGEANT, ANTE — adj. Qui ne transige pas, qui n’accepte pas de transaction, d’accommodement … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
Catholicisme intransigeant — Intransigeantisme L’intransigeantisme, ou catholicisme intransigeant, est un courant de l Église catholique, apparu au XIXe siècle, refusant de transiger avec les données culturelles extérieures au modèle catholique originel[1], et qui,… … Wikipédia en Français
L'Intransigeant — Pays France Langue Français Périodicité Quotidien Fondateur Henri Rochefort Date de fondation … Wikipédia en Français
Parti intransigeant — Le Partido Intransigente (Parti intransigeant) est un parti politique argentin. Il fut créé en 1972, d une scission de l Union civique radicale. Il est membre de la COPPPAL. Liens extérieurs Site officiel du PI Portail de la politique … Wikipédia en Français