-
41 provincialis
prōvincĭālis, e, adj. [provincia], of or belonging to a province, provincial:II.administratio,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 15, § 43:scientia,
the administration of a province, id. ib. 1, 1, 7, §20: edictum,
belonging to a province, id. Verr. 2, 1, 46, § 118:molestia,
arising from the administration of a province, id. Fam. 2, 7, 4:abstinentia,
observed in the administration of a province, id. Sest. 3, 7:integritas,
id. ib. 5, 13:ornamenta et commoda,
id. Red. in Sen. 14, 34:parsimonia,
Tac. Agr. 4:bellum,
id. H. 1, 89:crimina,
id. A. 4, 20 fin.:aditus ad me minime provinciales,
not as they usually are with provincial administrators, Cic. Att. 6, 2, 5.—Subst.: prōvincĭālis, is, m., an inhabitant of a province; mostly in plur., the people of a province, provincials, Cic. Q. Fr. 1, 1, 5, § 15; Suet. Calig. 39; Dig. 50, 16, 190. —Opp. to the inhabitants of Italy:Italicus es an provincialis?
Plin. Ep. 9, 23, 2; Suet. Vesp. 9; cf. as adj., Col. 3, 3, 11. -
42 sanitas
sānĭtas, ātis, f. [sanus], soundness of body, health (class., = valetudo bona; opp. valetudo mala, imbecillitas; cf.I.also salus): est enim corporis temperatio, cum ea congruunt inter se, e quibus constamus, sanitas: sic animi dicitur, cum ejus judicia opinionesque concordant,
Cic. Tusc. 4, 13, 30; cf. id. ib. 3, 5, 10.Lit.:II.Apollo, quaeso te, ut des Salutem et sanitatem nostrae familiae,
Plaut. Merc. 4, 1, 13 (for which, in the old formula of prayer in Cato, R. R. 141, 3: duis bonam salutem valetudinemque; v. salus, I. A. init.): ut alimenta sanis corporibus agricultura, sic sanitatem aegris medicina promittit, Cels. prooem. init.:qui incorruptā sanitate sunt,
Cic. Opt. Gen. 3, 8 (for which, shortly before:contenti bonā valetudine): aegro interim nil ventura sanitas prodest,
Sen. Ep. 117, 26; Tac. A. 1, 68 fin.:si robur corporibus bonum, non est minus sanitas,
Quint. 5, 10, 89 N. cr.; so, corporis (with integritas), Gell. 18, 1, 5:pecoris,
Varr. R. R. 2, 1, 21:hostiae,
id. ib. 2, 5, 11: donec sanitate ossis dolor finiatur, by the healthy condition of the bone, i. e. by the bone ' s being completely healed, Cels. 8, 8 fin.:ad sanitatem dum venit curatio,
while the cure is being perfected, Phaedr. 5, 7, 12; cf.:folia ligni ad sanitatem gentium,
Vulg. Apoc. 22, 2:redire in statum pristinum sanitatis,
Ambros. in Psa. 40, 12:restitui sanitati,
to recover, Vulg. Matt. 12, 13; Sulp. Sev. Chron. 1, 13 fin.:sanitatem reddere,
Cels. 2, 8; Arn. 7, 39:pristinae aliquem sanitati restituere,
Hier. Ep. 76, 8; Sulp. Sev. Vit. St. Mart. 21:recipere sanitatem,
Just. 11, 8, 9; Cels. 6, 15 fin.:recuperare sanitatem,
Just. 20, 2, 9; 32, 3, 9.—Trop.A.Soundness of mind (opp. to passionate excitement), right reason, good sense, discretion, sanity, etc. (v. Cic. Tusc. 4, 13, 30 supra):B.sanitatem enim animorum positam in tranquillitate quādam constantiāque censebant,...quod in perturbato animo, sicut in corpore, sanitas esse non posset,
Cic. Tusc. 3, 4, 9:sua quemque fraus, suum scelus de sanitate ac mente deturbat,
id. Pis. 20, 46; pravarum opinionum conturbatio et ipsarum inter se repugnantia sanitate spoliat animum morbisque perturbat, id. Tusc. 4, 10, 23:plebem ad furorem impellit, ut facinore admisso ad sanitatem pudeat reverti,
Caes. B. G. 7, 42; 1, 42:ad sanitatem se convertere,
Cic. Sull. 5, 17:ad sanitatem redire,
id. Fam. 12, 10, 1:ad sanitatem reducere,
id. Verr. 2, 2, 40, § 98:perducere ad sanitatem,
Hirt. B. G. 8, 22; Cic. Phil. 11, 14, 37; Liv. 2, 29; 2, 45; Phaedr. 4, 25, 35:est omnino Priscus dubiae sanitatis,
Plin. Ep. 6, 15, 3.—Of style, soundness or correctness of style, propriety, regularity, purity, etc.:C.insulsitatem et insolentiam, tamquam insaniam orationis odit, sanitatem autem et integritatem quasi religionem et verecundiam orationis probat,
Cic. Brut. 82, 284:summi oratoris vel sanitate vel vitio,
id. ib. 80, 278:ut (eloquentia) omnem illam salubritatem Atticae dictionis et quasi sanitatem perderet,
lost all the healthy vigor and soundness, as it were, of Attic speech, id. ib. 13, 51 (v. salubritas, I. fin.; and cf. id. Opt. Gen. 3, 8):qui suae imbecillitati sanitatis appellationem, quae est maxime contraria, obtendunt,
Quint. 12, 10, 15; cf. Tac. Or. 23:eloquentiae,
id. ib. 25.—Rarely of other abstract things:victoriae,
solidity, permanence, Tac. H. 2, 28 fin.:metri,
regularity, correctness, Macr. S. 5, 17 fin. -
43 secta
1.secta, ae, f. [ part. perf. of seco, sc. via, v. seco, I. C. 2., and II. B. fin. ]; prop., a trodden or beaten way, a path; footsteps; hence, trop., a (prescribed) way, mode, manner, method, principles of conduct or procedure (syn.: ratio, via, etc.); most freq. in the phrase sectam (alicujus) sequi (persequi, etc.), to follow in the footsteps (of any one); hence, also, sectam (alicujus) secuti, a party, faction, sect.I.In gen.:II. A.nos, qui hanc sectam rationemque vitae, re magis quam verbis, secuti sumus,
mode of life, Cic. Cael. 17, 40; so,vitae,
Quint. 3, 8, 38; 12, 2, 6; Plin. Pan. 45, 4; cf. id. ib. 85, 7:horum nos hominum sectam atque instituta persequimur,
Cic. Verr. 2, 5, 70, § 181; cf.:cujus sectam sequi, cujus imperio parere potissimum vellet,
id. Rab. Perd. 8, 22:sequi ejus auctoritatem, cujus sectam atque imperium secutus est,
id. Fam. 13, 4, 2:omnis natura habet quasi viam quandam et sectam quam sequatur,
id. N. D. 2, 22, 57:negant se pro Vitruvio sectamque ejus secutis precatum venisse,
Liv. 8, 19; cf. id. 29, 27; 35, 49; 36, 1;42, 31: juvenes hortatur, ut illam ire viam pergant et eidem incumbere sectae,
Juv. 14, 121 sq.:divitioris sectam plerumque secuntur Quamlibet et fortes,
follow, adhere to, Lucr. 5, 1114:gallae sectam meam exsecutae, mihi comites, etc.,
Cat. 63, 15 et saep.—In philosophic lang.:B.quo magis tuum, Brute, judicium probo, qui eorum philosophorum sectam secutus es,
Cic. Brut. 31, 120; cf.:inter Stoicos et Epicuri sectam secutos pugna perpetua est,
Quint. 5, 7, 35.— Plur.:ad morem certas in philosophia sectas sequendi,
Quint. 3, 1, 18:neque me cujusdam sectae velut quādam superstitione imbutus addixi,
id. 3, 1, 22:assumptā Stoicorum arrogantiā sectāque,
Tac. A. 14, 57:Demetrio Cynicam sectam professo,
id. H. 4, 40:auctoritatem Stoicae sectae praeferebat,
id. A. 16, 32; 6, 22:inter duos diversarum sectarum velut duces,
Quint. 5, 13, 59. —In jurisprudence:C.hi duo primum veluti diversas sectas fecerunt,
schools, Dig. 1, 2, 2, § 47.—In medicine, a school:D.alia est Hippocratis secta, alia Asclepiadis,
Sen. Ep. 95, 9.—In religion, a sect, Cod. Just. 1, 9, 3:E.plurimae sectae et haereses,
Lact. 4, 30, 2:Nazaraenorum,
Vulg. Act. 24, 5.—Rarely of a class or guild of men:F.sincera et innoxia pastoriae illius sectae integritas,
Flor. 3, 12, 2.—In Appul., a band of robbers, App. M. 4, pp. 150, 29, and 153, 22.2.secta, ōrum, n. [1. seco, I. B. 1.], parts of the body operated upon:secta recentia,
Plin. 31, 11, 47, § 126. -
44 singularis
singŭlāris, e, adj. [singuli].I.Lit.A.In gen., one by one, one at a time, alone, single, solitary; alone of its kind, singular (class.;B.syn.: unus, unicus): non singulare nec solivagum genus (sc. homines),
i. e. solitary, Cic. Rep. 1, 25, 39:hostes ubi ex litore aliquos singulares ex navi egredientes conspexerant,
Caes. B. G. 4, 26:homo,
id. ib. 7, 8, 3; so,homo (with privatus, and opp. isti conquisiti coloni),
Cic. Agr. 2, 35, 97:singularis mundus atque unigena,
id. Univ. 4 med.:praeconium Dei singularis facere,
Lact. 4, 4, 8; cf. Cic. Ac. 1, 7, 26:natus,
Plin. 28, 10, 42, § 153:herba (opp. fruticosa),
id. 27, 9, 55, § 78: singularis ferus, a wild boar (hence, Fr. sanglier), Vulg. Psa. 79, 14:hominem dominandi cupidum aut imperii singularis,
sole command, exclusive dominion, Cic. Rep. 1, 33, 50; so,singulare imperium et potestas regia,
id. ib. 2, 9, 15:sunt quaedam in te singularia... quaedam tibi cum multis communia,
id. Verr. 2, 3, 88, § 206:singulare beneficium (opp. commune officium civium),
id. Fam. 1, 9, 4:odium (opp. communis invidia),
id. Sull. 1, 1:quam invisa sit singularis potentia et miseranda vita,
Nep. Dion, 9, 5:pugna,
Macr. S. 5, 2:si quando quid secreto agere proposuisset, erat illi locus in edito singularis,
particular, separate, Suet. Aug. 72.—In partic.1.In gram., of or belonging to unity, singular:2.singularis casus,
Varr. L. L. 7, § 33 Müll.;10, § 54 ib.: numerus,
Quint. 1, 5, 42; 1, 6, 25; 8, 3, 20; Gell. 19, 8, 13:nominativus,
Quint. 1, 6, 14:genitivus,
id. 1, 6, 26 et saep. —Also absol., the singular number:alii dicunt in singulari hac ovi et avi, alii hac ove et ave,
Varr. L. L. 8, § 66 Müll.; Quint. 8, 6, 28; 4, 5, 25 al.—In milit lang., subst.: singŭlāris, is, m.a.In gen., an orderly man (ordonance), assigned to officers of all kinds and ranks for executing their orders (called apparitor, Lampr. Alex. Sev. 52):b.SINGVLARIS COS (consulis),
Inscr. Orell. 2003; cf. ib. 3529 sq.; 3591; 6771 al.—Esp., under the emperors, equites singulares Augusti, or only equites singulares, a select horse body-guard (selected from barbarous nations, as Bessi, Thraces, Bæti, etc.), Tac. H. 4, 70; Hyg. m. c. §§ 23 and 30; Inscr. Grut. 1041, 12 al.; cf. on the Singulares, Henzen, Sugli Equiti Singolari, Roma, 1850; Becker, Antiq. tom. 3, pass. 2, p. 387 sq.—3.In the time of the later emperors, singulares, a kind of imperial clerks, sent into the provinces, Cod. Just. 1, 27, 1, § 8; cf. Lyd. Meg. 3, 7.—II.Trop., singular, unique, matchless, unparalleled, extraordinary, remarkable (syn.: unicus, eximius, praestans;1. a.very freq. both in a good and in a bad sense): Aristoteles meo judicio in philosophiā prope singularis,
Cic. Ac. 2, 43, 132:Cato, summus et singularis vir,
id. Brut. 85, 293:vir ingenii naturā praestans, singularis perfectusque undique,
Quint. 12, 1, 25; so,homines ingenio atque animo,
Cic. Div. 2, 47, 97:adulescens,
Plin. Ep. 7, 24, 2.—Of things:Antonii incredibilis quaedam et prope singularis et divina vis ingenii videtur,
Cic. de Or. 1, 38, 172:singularis eximiaque virtus,
id. Imp. Pomp. 1, 3; so,singularis et incredibilis virtus,
id. Att. 14, 15, 3; cf. id. Fam. 1, 9, 4:integritas atque innocentia singularis,
id. Div. in Caecil. 9, 27:Treviri, quorum inter Gallos virtutis opinio est singularis,
Caes. B. G. 2, 24:Pompeius gratias tibi agit singulares,
Cic. Fam. 13, 41, 1; cf.:mihi gratias egistis singularibus verbis,
id. Cat. 4, 3:fides,
Nep. Att. 4:singulare omnium saeculorum exemplum,
Just. 2, 4, 6.—In a bad sense:nequitia ac turpitudo singularis,
Cic. Verr. 2, 3, 44, § 106; so,nequitia,
id. ib. 2, 2, 54, § 134; id. Fin. 5, 20, 56:impudentia,
id. Verr. 2, 2, 7, § 18: audacia (with scelus incredibile), id. Fragm. ap. Quint. 4, 2, 105:singularis et nefaria crudelitas,
Caes. B. G. 7, 77.— Hence, adv.: singŭlārĭter ( singlā-rĭter, Lucr. 6, 1067).In gen. (ante- and post-class.):b.quae memorare queam inter se singlariter apta, Lucr. l. l. Munro (Lachm. singillariter): a juventā singulariter sedens,
apart, separately, Paul. Nol. Carm. 21, 727.—In partic. (acc. to I. B. 1.), in the singular number:2.quod pluralia singulariter et singularia pluraliter efferuntur,
Quint. 1, 5, 16; 1, 7, 18; 9, 3, 20:dici,
Gell. 19, 8, 12; Dig. 27, 6, 1 al.—(Acc. to II.) Particularly, exceedingly:aliquem diligere,
Cic. Verr. 2, 2, 47, § 117:et miror et diligo,
Plin. Ep. 1, 22, 1:amo,
id. ib. 4, 15, 1. -
45 unguiculus
unguĭcŭlus, i, m. dim. [unguis], a finger-nail:integritas unguiculorum omnium,
Cic. Fin. 5, 27, 80; Plaut. Ep. 5, 1, 17; Sen. Q. N. 6, 2, 5.—Prov.: a teneris unguiculis, a transl. of the Gr. ex hapalôn onuchôn, from early infancy, from childhood, Cic. Fam. 1, 6, 2 (for which:de tenero ungui,
Hor. C. 3, 6, 24): ex unguiculis (= ex onuchôn), from the very finger-tips, i. e. through and through, Plaut. Stich. 5, 5, 20; App. M. 10, p. 249, 11. -
46 virtus
virtūs, ūtis ( gen. plur. virtutium, App. Mag. 73; Paul. Nol. Carm. 10, 34; dat. and abl. VIRTVTEI, Inscr. Corp. Lat. 1, 30 and 34), f. [vir], manliness, manhood, i. e. the sum of all the corporeal or mental excellences of man, strength, vigor; bravery, courage; aptness, capacity; worth, excellence, virtue, etc.:I.virtus clara aeternaque habetur,
Sall. C. 1, 4:ni virtus fidesque vostra spectata mihi forent,
id. ib. 20, 2; id. J. 74, 1.In gen.A.Lit.:B.ita fiet, ut animi virtus corporis virtuti anteponatur,
Cic. Fin. 5, 13, 38:his virtutibus ornatus, modestiā, temperantiā, justitiā,
id. Off. 1, 15, 46; cf.:virtutes continentiae, gravitatis, justitiae, fidei,
id. Mur. 10, 23:virtus atque integritas,
id. Font. 13, 29:oratoris vis divina virtusque,
id. de Or. 2, 27, 120.—Transf., of animals, and of inanimate or abstract things, goodness, worth, value, power, strength, etc.:II.nam nec arboris, nec equi virtus (in quo abutimur nomine) in opinione sita est, sed in naturā,
Cic. Leg. 1, 16, 45:praedium-solo bono, suā virtute valeat,
Cato, R. R. 1, 2:merci pretium statui, pro virtute ut veneat,
Plaut. Mil. 3, 1, 131:navium,
Liv. 37, 24, 1:ferri,
Just. 11, 13, 11:herbarum,
Ov. M. 14, 357:oratoriae virtutes,
Cic. Brut. 17, 65:oratio habet virtutes tres,
Quint. 1, 5, 1:dicendi (opp. vitium),
id. 8, praef. §17: facundiae,
id. 12, 3, 9.—In partic.A.In the phrase deūm virtute, usu. with dicam, by the aid or merit of the gods, i. e. the gods be thanked (anteclass), Plaut. Trin. 2, 2, 65:B. 1.virtute deūm et majorum nostrūm,
id. Aul. 2, 1, 44; id. Capt. 2, 2, 71 dub.; cf. id. Mil. 3, 1, 85 and 90;so virtute eorum (i. e. majorum),
id. Trin. 3, 2, 17.—Lit.:2.est autem virtus nihil aliud quam in se perfecta et ad summum perducta natura,
Cic. Leg. 1, 8, 25:virtus est animi habitus naturae modo rationi consentaneus,
id. Inv. 2, 53, 159:cum omnes rectae animi affectiones virtutes appellentur... Appellata est ex viro virtus, etc.,
id. Tusc. 2, 18, 43; id. Inv. 2, 53, 159:nec vero habere virtutem satis est quasi artem aliquam, nisi utare... virtus in usu sui tota posita est,
id. Rep. 1, 2, 2:est in eo virtus et probitas et summum officium summaque observantia,
id. Fam. 13, 28, a, 2.—Transf., Virtue, personified as a deity, Cic. N. D. 2, 23, 61; 2, 31, 79; id. Leg. 2, 8, 19; 2, 11, 28; id. Phil. 14, 13, 34; Plaut. Am. prol. 42; Liv. 27, 25, 7; 29, 11, 13; Juv. 1, 115 al.—C.Military talents, courage, valor, bravery, gallantry, fortitude (syn. fortitudo), etc.:D.Helvetii reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cottidianis proeliis cum Germanis contendunt,
Caes. B. G. 1, 1; cf. id. ib. 1, 2;1, 13: militum,
Sall. J. 52, 6; 62, 1:Claudi virtute Neronis Armenius cecidit,
Hor. Ep. 1, 12, 26:Scipiadae,
id. S. 2, 1, 72; cf. id. Epod. 9, 26; 16, 5; id. C. 2, 7, 11.—Obstinacy:iniqua,
Stat. Th. 11, 1.
См. также в других словарях:
integritas — index innocence, integrity, principle (virtue), rectitude Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
integrità — {{hw}}{{integrità}}{{/hw}}s. f. 1 Stato di ciò che è intero, intatto e completo. 2 (fig.) Probità, rettitudine … Enciclopedia di italiano
intégrité — [ ɛ̃tegrite ] n. f. • 1320 « virginité »; lat. integritas 1 ♦ (apr. 1450) État d une chose qui est demeurée intacte. ⇒ intégralité, plénitude, totalité. L intégrité d un tout, d un ensemble. Intégrité d une œuvre. « L intégrité de l organisme est … Encyclopédie Universelle
University of Illinois at Chicago College of Business Administration — The UIC College of Business Administration (CBA) is the business school of the University of Illinois at Chicago. The faculty is divided into four departments: Accounting; Finance; Information and Decision Sciences; and, Managerial Studies (which … Wikipedia
Integrität — Unversehrtheit; Unbescholtenheit * * * ◆ In|te|gri|tät 〈f. 20; unz.〉 1. Vollständigkeit 2. Unversehrtheit, Unberührtheit 3. Reinheit, Makellosigkeit, Rechtschaffenheit, Redlichkeit [<lat. integritas „Unversehrtheit“] ◆ Die Buchstabenfolge… … Universal-Lexikon
Rothschild family — House of Rothschild redirects here. For the film, see The House of Rothschild. For the German surname Rothschild , see Rothschild (disambiguation). For one of the investment banks founded by the family, see N M Rothschild Sons. For one of the… … Wikipedia
Bundesverband der Arzneimittel-Hersteller — e. V. (BAH) Zweck: Politische Interessensvertretung der Arzneimittelindustrie Vorsitz: Hans Georg Hoffmann Gründungsdatum: 1954 Mitgliederzahl: 446 (Januar 2011) Sitz: Deutschland … Deutsch Wikipedia
Makellosigkeit — Vollkommenheit bezeichnet einen Zustand, der sich nicht noch weiter verbessern lässt. Vollkommen nimmt dabei eine Mehrfachbedeutung an: einerseits im Sinne von Makellosigkeit (lat. integritas), also ein von Beschädigungen freier Zustand,… … Deutsch Wikipedia
Unvollkommenheit — Vollkommenheit bezeichnet einen Zustand, der sich nicht noch weiter verbessern lässt. Vollkommen nimmt dabei eine Mehrfachbedeutung an: einerseits im Sinne von Makellosigkeit (lat. integritas), also ein von Beschädigungen freier Zustand,… … Deutsch Wikipedia
Vollkommenheit — bezeichnet einen Zustand, der sich nicht noch weiter verbessern lässt. Vollkommen nimmt dabei eine Mehrfachbedeutung an: einerseits im Sinne von Makellosigkeit (lateinisch integritas), also ein von Beschädigungen freier Zustand, andererseits … Deutsch Wikipedia
Devises des maisons souveraines et grands personnages — Devises des maisons souveraines, des familles et des grands personnages historiques et contemporains Sommaire 1 Souverains 1.1 Allemagne 1.2 Autriche 1.3 Angleterre … Wikipédia en Français