-
1 contumācia
contumācia ae, f [contumax], inflexibility, contumacy, obstinacy, stubbornness: illa tua: in voltu, L.: responsi: adversus principem, Ta.— Firmness, constancy: libera.* * *stubbornness/obstinacy; proud/defiant behavior; disobedience to judicial order -
2 difficultās
difficultās ātis ( gen plur. -tātium, L.), f [difficilis], difficulty, trouble, distress, poverty, want, embarrassment: discendi: navigandi, Cs.: faciundi pontis, Cs.: loci, S.: vecturae: summa navium: rei frumentariae, Cs.: nummaria, scarcity of money: domestica, distressed circumstances: in agendo: res ad receptum difficultatem adferebat, Cs.: ad consilium capiendum, Cs.: contra tantas difficultates providere, S.: erat in magnis Caesaris difficultatibus res, ne, etc., Cs. — Obstinacy, captiousness, moroseness: difficultatem exsorbuit.* * *difficulty; trouble; hardship; intractability; obstinacy -
3 pertinācia
pertinācia ae, f [pertinax], perseverance, persistence, stubbornness, obstinacy, pertinacity: perseverantiae finitima: hominum nimia, Cs.: pertinaciae finem facere, Cs.: iusta, L.—Person., C.* * *determination/perseverance; persistence; obstinacy, stubbornness, defiance -
4 pervicācia
pervicācia ae, f [pervicax], inflexibility, stubbornness, obstinacy, C.: tua, L.: in hostem, Ta.* * *stubbornness, obstinacy, firmness, steadiness -
5 contumacia
contŭmācĭa, ae, f. [contumax], perseverance in one's purpose or opinion, generally in a bad sense, arrogance, inflexibility, contumacy, obstinacy, stubbornness.I.Prop.A.In gen. (in good prose, and very freq.):B.illa tua singularis insolentia, superbia, contumacia,
Cic. Verr. 2, 4, 41, § 89; so,contumacia et adrogantia,
id. Rosc. Com. 15, 44:contumacia et ferocitas,
Suet. Vit. 2 al.:inter abruptam contumaciam et deforme obsequium pergere iter,
Tac. A. 4, 20 fin.:oris oculorumque illa contumacia ac superbia,
Cic. Verr. 2, 3, 2, § 5:adversus principem,
Tac. H. 4, 3:parendi,
Plin. Pan. 18:eadem in vultu,
Liv. 2, 61, 6; cf. Tac. A. 1, 24 fin.:responsi tui,
Cic. Pis. 31, 78.— Sometimes in a good sense, firmness, constancy, self-confidence (cf. contumax):Socrates adhibuit liberam contumaciam,
Cic. Tusc. 1, 29, 71; so,maxima innocentiae,
Quint. Decl. 2, 5.—Esp., jurid. t. t., an obstinate disobedience to a judicial order, an obstinate refusal to appear in court, contumacy, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 57 (65), 2:II.contumacia eorum, qui jus dicenti non temperant, litis damno coërcetur,
Dig. 42, 1, 53 pr.; cf. contumax, I. B.—Transf., of animals:contumacia pervicax boum,
Col. 6, 2, 11.—Of inanim. things:arborum (with fastidium),
obstinacy in growth, Plin. 16, 32, 58, § 134. -
6 dēstinātiō
dēstinātiō ōnis, f [destino], an assignment: partium, L.— A resolve, determination: haud dubia, Ta.: destinationis certus, resolute, Ta.* * *designation (of end), specification/design; resolution/determination/obstinacy -
7 obstinātiō
obstinātiō ōnis, f [obstino], firmness, steadfastness, stubbornness, obstinacy: sententiae, adherence to my principles: taciturna, obstinate silence, N.* * *determination, stubbornness -
8 persevērantia
persevērantia ae, f [persevero], steadfastness, perseverance: eius nimia, obstinacy: sententiae tuae: nautarum, Cs.* * *steadfastness; persistence (affliction); continued existence -
9 cervicatas
obstinacy, stubbornness -
10 confirmitas
self-assurance; firmness of will (L+S); obstinacy -
11 pertinacia
firmness, obstinacy, stubborness. -
12 adrogantia
arrŏgantia ( adr-), ae, f. [arrogans].I.A.. An assuming, presumption, arrogance, conceitedness (syn.:B.superbia, insolentia, fastus): cum omnis adrogantia odiosa est, tum illa ingenii atque eloquentiae multo molestissima,
Cic. Div. in Caecil. 11 fin.:P. Crassus sine adrogantiā gravis esse videbatur et sine segnitiā verecundus,
id. Brut. 81, 282: illud gnôthi seauton noli putare ad adrogantiam minuendam solum esse dictum, id. ad Q. Fr. 3, 6, 7 et saep.:Pallas tristi adrogantiā taedium sui moverat,
Tac. A. 13, 2:adrogantiā depravatus,
Vulg. Deut. 18, 20:adrogantia tua decepit te,
ib. Jer. 49, 16.—The proud, lordly bearing arising from a consciousness of real or supposed superiority, pride, haughtiness (cf. arrogans):* II.hujus adrogantiam pertinacia aequabat,
Liv. 5, 8, 11:avaritia et adrogantia praecipua validiorum vitia,
Tac. H. 1, 51:tristitiam et adrogantiam et avaritiam exuerat: nec illi, quod est rarissimum, aut facilitas auctoritatem aut severitas amorem deminuit,
id. Agr. 9:cum magnitudinem et gravitatem summae fortunae retineret, invidiam et adrogantiam effugerat,
id. A. 2, 72; id. Agr. 42:adrogantia ejus,
Vulg. Isa. 16, 6; ib. Jer. 48, 29.—A pertinacity in one's demands, obstinacy:cessurosque se potius adrogantiae Antipatri quam etc.,
Liv. 37, 56 fin. -
13 arrogantia
arrŏgantia ( adr-), ae, f. [arrogans].I.A.. An assuming, presumption, arrogance, conceitedness (syn.:B.superbia, insolentia, fastus): cum omnis adrogantia odiosa est, tum illa ingenii atque eloquentiae multo molestissima,
Cic. Div. in Caecil. 11 fin.:P. Crassus sine adrogantiā gravis esse videbatur et sine segnitiā verecundus,
id. Brut. 81, 282: illud gnôthi seauton noli putare ad adrogantiam minuendam solum esse dictum, id. ad Q. Fr. 3, 6, 7 et saep.:Pallas tristi adrogantiā taedium sui moverat,
Tac. A. 13, 2:adrogantiā depravatus,
Vulg. Deut. 18, 20:adrogantia tua decepit te,
ib. Jer. 49, 16.—The proud, lordly bearing arising from a consciousness of real or supposed superiority, pride, haughtiness (cf. arrogans):* II.hujus adrogantiam pertinacia aequabat,
Liv. 5, 8, 11:avaritia et adrogantia praecipua validiorum vitia,
Tac. H. 1, 51:tristitiam et adrogantiam et avaritiam exuerat: nec illi, quod est rarissimum, aut facilitas auctoritatem aut severitas amorem deminuit,
id. Agr. 9:cum magnitudinem et gravitatem summae fortunae retineret, invidiam et adrogantiam effugerat,
id. A. 2, 72; id. Agr. 42:adrogantia ejus,
Vulg. Isa. 16, 6; ib. Jer. 48, 29.—A pertinacity in one's demands, obstinacy:cessurosque se potius adrogantiae Antipatri quam etc.,
Liv. 37, 56 fin. -
14 cervicositas
cervīcōsĭtas, ātis, f. [cervicosus], stubbornness, obstinacy, Sid. Ep. 7, 9. -
15 confirmitas
con-firmĭtas, ātis, f., firmness of will; in a bad sense, obstinacy, Plaut. Mil. 2, 2, 34 Brix. (the verse is rejected by Lorenz). -
16 destinatio
dēstĭnātĭo, ōnis, f. [destino], a setting fast, establishing; a resolution, determination, purpose, design (perh. not ante-Aug.):II.depascitur segetes destinatione ante determinata in diem,
Plin. 8, 25, 39, § 95:porticum ex destinatione M. Agrippae a sorore ejus inchoatam peregit,
id. 3, 2, 3, § 17; cf. Tac. H. 1, 77:nulli' placere partium destinatio,
Liv. 32, 35 fin.: consulum, i. e. the election (opp. renuntiatione), Plin. Pan. 77, 1; cf. Tac. H. 2, 79; Plin. Pan. 95, 2:mortis,
Plin. 36, 14, 21, § 96:exspirandi,
id. 7, 45, 46, § 149:quietis,
Stat. S. 3 praef.:aeternitatis,
Plin. 36, 15, 24, § 114 et saep.;certus destinationis, ne, etc.,
resolute, Tac. A. 12, 32.—Esp. obstinacy, Amm. 15, 10, 10 al. -
17 difficultas
diffĭcultas, ātis ( gen. plur. difficultatium, Liv. 9, 31, 14; Gell. 14, 2, 3), f. [difficilis], difficulty, trouble, distress, poverty, want.I.In gen. (freq. in good prose in sing. and plur.(α).With gen.:(β).ineundi consilii,
Cic. Rep. 1, 34:discendi (with labor),
id. Div. 1, 47, 105:dicendi,
id. de Or. 1, 26, 120:navigandi,
id. ib. 1, 18, 82; Caes. B. G. 3, 12 fin.:belli gerendi,
id. ib. 3, 10:faciundi pontis,
id. ib. 4, 17, 2 et saep.:viarum,
id. ib. 7, 56, 2; id. B. C. 1, 70; cf.loci,
Sall. J. 98, 5; Tac. Agr. 17 fin.:rerum,
Cic. Div. in Caecil. 12; Sall. C. 57, 2; Suet. Tib. 16; 21:morbi,
Cels. 3, 1; cf.urinae,
id. 2, 1 al.:vecturae,
Cic. Verr. 2, 3, 82:summa navium,
id. ib. 2, 5, 20:rei frumentariae,
Caes. B. G. 7, 17, 3:annonae,
Suet. Aug. 41; cf.nummaria,
want. scarcity of money, Cic. Verr. 2, 2, 28; Suet. Tib. 48:domestica,
distressed circumstances, Cic. Cat. 1, 6, 14 et saep.—Absol.:* II.ne qua ob eam suspicionem difficultas eveniat,
Plaut. Epid. 2, 2, 105; Ter. Hec. 4, 4, 45:perspicio quantum in agendo difficultatis et quantum laboris sit habitura (altera pars actionis),
Cic. Clu. 1, 2;so with labor,
Quint. 11, 1, 68; and:habere difficultatem,
Cic. Brut. 7; id. Att. 13, 33:magnam res ad receptum difficultatem afferebat,
Caes. B. C. 3, 51, 6; so with ad:haec res Caesari difficultatem ad consilium capiendum afferebat,
id. B. G. 7, 10, 1;and without it,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 11:delabi in difficultates,
id. Fat. 17: erat in magnis difficultatibus res, ne, etc., Caes. B. G. 7, 35 et saep.—In partic. (acc. to difficilis, no. II.), obstinacy, captiousness, moroseness:arrogantiam pertulit, difficultatem exsorbuit,
Cic. Mur. 9, 19. -
18 excervicatio
ex-cervīcātĭo, ōnis, f. [cervicatus], obstinacy, stubbornness, Hier. in Naum, 3; cf. cervicositas. -
19 obstinatio
obstĭnātĭo, ōnis, f. [obstino], firmness, in a good and bad sense; resolution, steadfastness, determination, inflexibility, stubbornness, obstinacy (class.;syn.: pertinacia, contumacia): quae ego omnia obstinatione sententiae repudiavi,
out of adherence to my principles, Cic. Prov. Cons. 17, 41:animi,
Sen. Ep. 94, 7:fidei,
Tac. H. 3, 39:taciturna,
obstinate silence, Nep. Att. 22, 2:inflexibilis,
Plin. Ep. 10, 97, 3.—In plur., Tert. ad Nat. 1, 17. -
20 pertinacia
pertĭnācĭa, ae, f. [pertinax], perseverance, constancy, in a good sense; and (more freq.) in a bad sense, obstinacy, pertinacity (syn.: perseverantia, pervicacia): dicitur quom demonstratur in quo non debet pertendi et pertendit, pertinaciam esse;in quo oportet manere, si in eo perstet, perseverantia sit,
Varr. L. L. 5, § 2 Müll.; cf.:unicuique virtuti finitimum vitium reperietur, ut pertinacia, quae perseverantiae finitima est,
Cic. Inv. 2, 54, 165; v. Att. ap. Non. 432, 32 sq.:certamen instituit non pertinaciā et studio vincendi, sed, etc.,
Cic. Ac. 1, 12, 44:desistere pertinaciā,
Caes. B. G. 1, 42:pertinaciae finem facere,
id. B. C. 3, 10:muliebri pertinacia accendi,
Tac. H. 4, 56:pertinaciam alicujus vincere,
id. A. 2, 81.—In a good sense, Liv. 42, 62:patientia et pertinacia hostis,
Suet. Caes. 68:in evitando inevitabili malo,
Sen. Q. N. 4, praef. 12:auctorum pertinacia,
steadfast opinion, Plin. 37, 3, 13, § 52.—Personified, the sister of Æther and Dies, Cic. N. D. 3, 17, 44.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Obstinacy — Ob sti*na*cy, n. [See {Obstinate}.] 1. A fixedness in will, opinion, or resolution that can not be shaken at all, or only with great difficulty; firm and usually unreasonable adherence to an opinion, purpose, or system; unyielding disposition;… … The Collaborative International Dictionary of English
obstinacy — index contempt (disobedience to the court), contest (dispute), reluctance, resistance, resolution (decision), tenacity … Law dictionary
obstinacy — (n.) late 14c., from M.L. obstinatia, from obstinatus (see OBSTINATE (Cf. obstinate)) … Etymology dictionary
obstinacy — [äb′stə nə sē] n. [ME obstinacie < ML obstinatia, for L obstinatio] 1. the state or quality of being obstinate; specif., a) stubbornness b) resistance to treatment; persistence, as of a disease 2. pl. obstinacies an obstinate act, attitude,… … English World dictionary
Obstinacy — (Roget s Thesaurus) < N PARAG:Obstinacy >N GRP: N 1 Sgm: N 1 obstinateness obstinateness &c. >Adj. Sgm: N 1 obstinacy obstinacy tenacity Sgm: N 1 cussedness cussedness =>(U.S.) Sgm: N 1 perseverance perseverance &c. 604a … English dictionary for students
obstinacy — I (New American Roget s College Thesaurus) Refusal to comply Nouns 1. obstinacy, stubbornness, tenacity, doggedness; obduracy, obduration, insistence, resolution; intransigency, immovability, inflexibility, hardness, willpower; self will, will of … English dictionary for students
obstinacy — noun (plural cies) Date: 14th century 1. a. the quality or state of being obstinate ; stubbornness b. the quality or state of being difficult to remedy, relieve, or subdue < the obstinacy of tuberculosis > 2. an instance of being obstinate … New Collegiate Dictionary
obstinacy — /ob steuh neuh see/, n., pl. obstinacies for 5. 1. the quality or state of being obstinate; stubbornness. 2. unyielding or stubborn adherence to one s purpose, opinion, etc. 3. stubborn persistence: The garrison fought on with incredible… … Universalium
obstinacy — noun The state, or an act, of stubbornness or doggedness. He finished only through a mixture of determined obstinacy and ingenuity … Wiktionary
obstinacy — ob·sti·na·cy äb stə nə sē n, pl cies the quality or state of being obstinate <the obstinacy of tuberculosis> … Medical dictionary
obstinacy — noun Zach s obstinacy contributed to his unfavorable performance evaluation Syn: stubbornness, inflexibility, intransigence, intractability, obduracy, mulishness, pigheadedness, willfulness, contrariness, perversity, recalcitrance, refractoriness … Thesaurus of popular words