Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

inquīsītio

  • 1 inquisitio

    inquīsītĭo, ōnis, f. [inquiro], a seeking or searching for.
    I.
    Lit.: tu cave inquisitioni mihi sis, be at hand, don ' t let me have to look for you, Plaut. Cas. 3, 1 fin.:

    novorum militum,

    Curt. 4, 6:

    corporum,

    Plin. 8. 30, 44, § 106.—
    II.
    Transf., a searching or inquiring into, an examination.
    A.
    In gen.:

    veri inquisitio atque investigatio,

    Cic. Off. 1, 4, 13:

    opinionum,

    Quint. 3, 1, 2:

    nova inquisitione addiscere,

    Plin. 2, 46, 45, § 117. —
    B.
    In partic., a seeking for proofs or grounds in support of an accusation, a legal inquisition, Cic. Verr. 2, 2, 4, § 14:

    candidati,

    id. Mur. 21, 44:

    annua,

    for which a year is allowed, Tac. A. 13, 43; cf. Gai. Inst. 2, 44:

    postulare inquisitionem in aliquem,

    Plin. Ep. 3, 9:

    dare inquisitionem alicui,

    id. ib. 5, 20:

    agere inquisitionem,

    Plin. 29, 1, 8, § 18.

    Lewis & Short latin dictionary > inquisitio

  • 2 inquīsītiō

        inquīsītiō ōnis, f    [QVAES-], a seeking, searching, examination, investigation: veri: adempto per inquisitiones loquendi commercio, espionage, Ta. —In law, an investigation, legal inquisition: accusatoris: annua, Ta.
    * * *
    search, hunting out; inquiry, investigation; spying; collecting evidence

    Latin-English dictionary > inquīsītiō

  • 3 cūra

        cūra ae, f    [CAV-], trouble, care, attention, pains, industry, diligence, exertion: magnā cum curā tueri, Cs.: in aliquā re curam ponere: consulum in re p. custodiendā: saucios cum curā reficere, S.: cura adiuvat (formam), art sets off, O.: lentis, culture, V.: boum, rearing, V.: eo maiore curā illam (rem p.) administrari, S.: in re unā consumere curam, H.: sive cura illud sive inquisitio erat, friendly interest, Ta.: Curaque finitimos vincere maior erat, more pressing business, O.: nec sit mihi cura mederi, nor let me try, V.: vos curis solvi ceteris, T.: difficilis rerum alienarum, management: bonarum rerum, attention to, S.: deorum, service, L.: Caesaris, H.: peculi, V.: de publicā re et privatā: tamquam de Samnitibus curam agerent, as if the business in hand were, etc., L.: non tam pro Aetolis cura erat, quam ne, etc., L.—In dat predicat.: Curae (alcui) esse, to be an object of (one's) care, to take care of, attend to, bestow pains upon: pollicitus est, sibi eam rem curae futuram, should be his business, Cs.: rati sese dis curae esse, S.: nullius salus curae pluribus fuit: Quin id erat curae, that is just how I was occupied, H.: dumque amor est curae, O.: magis vis morbi curae erat, L.: Caesari de augendā meā dignitate curae fore: de ceteris senatui curae fore, S.: petitionem suam curae habere, S.: curae sibi habere certiorem facere Atticum, etc., N.—Administration, charge, oversight, command, office: rerum p. minime cupiunda, S.: navium, Ta.: legionis armandae, Ta.: tempora curarum remissionumque divisa, Ta.—Poet., a guardian, overseer: fidelis harae, i. e. the swine-herd Eumaeus, O.—Study, reflection: animus cum his habitans curis: cura et meditatio, Ta.—A result of study, work: recens, O.: inedita, O.: quorum in manūs cura nostra venerit, Ta.—A means of healing, remedy: doloris: Illa fuit lacrimis ultima cura meis (of sleep), Pr.—Anxiety, solicitude, concern, disquiet, trouble, grief, sorrow: maxima: gravissima: cottidianā curā angere animum, T.: curae metūsque: neque curae neque gaudio locum esse, S.: gravi saucia curā, V.: edaces, H.: de coniuge, O.: quam pro me curam geris, V.: curae, quae animum divorse trahunt, T.—The care of love, anxiety of love, love: iuvenum curas referre, H.: curā removente soporem, O.—A loved object, mistress: tua cura, Lycoris, V.: iuvenum, H.: Veneris iustissima, worthiest, V.: tua cura, palumbes, V.—Person., Care, H.: Curae, Cares, Anxieties, V.
    * * *
    concern, worry, anxiety, trouble; attention, care, pains, zeal; cure, treatment; office/task/responsibility/post; administration, supervision; command (army)

    Latin-English dictionary > cūra

  • 4 auscultatio

    auscultātĭo, ōnis, f. [ausculto].
    I.
    A listening, attending to:

    auscultatio et publicorum secretorumque inquisitio,

    Sen. Tranq. 12.—
    II.
    An obeying:

    Quid mihi scelesto tibi erat auscultatio?

    Plaut. Rud. 2, 6, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > auscultatio

  • 5 declamatio

    dēclāmātĭo, ōnis, f. [declamo].
    I.
    Exercise in oratorical delivery, exercise or practice in speaking, declamation (class.;

    most freq. in Quint.): cum sit declamatio forensium actionum meditatio, etc.,

    Quint. 4, 2, 29; cf. id. 2, 10, 4; 12 et saep.:

    in quotidiana declamatione utilis, etc.,

    Cic. Fam. 16, 21, 6; cf. id. Tusc. 1, 4, 7; 2, 11, 26.—
    B.
    Meton. (abstr. pro concreto), a theme, subject for declamation, called also causa (v. h. v.), Quint. 1, 2, 13; 10, 2, 12; 10, 5, 14; cf. Sen. Contr. 1 praef.— Poet. also of a person who serves as a theme, Juv. 10, 167.—
    II.
    In a bad sense, loud, eager talking, bawling (so several times in Cic.):

    desinamus aliquando vulgari et pervagata declamatione contendere,

    Cic. Planc. 19, 47: sequitur ut materiae abhorrenti a veritate, declamatio adhibeatur, [p. 521] Tac. Dial. 35:

    non placet mihi inquisitio candidati, non declamatio potius quam persalutatio,

    Cic. Mur. 21, 44.

    Lewis & Short latin dictionary > declamatio

  • 6 investigatio

    investīgātĭo, ōnis, f. [investigo], a searching or inquiring into, investigation (class.):

    rerum occultissimarum,

    Cic. Fin. 5, 4, 10:

    veri (with inquisitio),

    id. Off. 1, 4, 13:

    sapientiae ejus,

    Vulg. Isa. 40, 28.

    Lewis & Short latin dictionary > investigatio

  • 7 praenuncius

    prae-nuntĭus ( praenunc-), a, um, adj., that foretells or forebodes.—Subst.
    A.
    praenuntĭus, i, m., a foreteller, harbinger, foreboder, an indication, token, omen (class.):

    Zephyrus Veris praenuntius,

    Lucr. 5, 737:

    lucis praenuntius ales,

    i. e. the cock, Ov. F. 2, 767.—
    B.
    praenuntĭa, ae, f.:

    belli praenuntia,

    Ov. F. 6, 207:

    stellae magnarum calamitatum praenuntiae,

    Cic. N. D. 2, 5, 14:

    inquisitio candidati, praenuntia repulsae,

    id. Mur. 21, 44:

    Thraseam prohibitum immoto animo praenuntiam imminentis caedis contumeliam excepisse,

    Tac. A. 15, 23.—
    C.
    praenuntĭum, ii, n., a harbinger, token, omen:

    futuri eventus alicujus id praenuntium est,

    Plin. 2, 84, 86, § 200:

    istarum procellarum quaedam sunt praenuntia,

    Sen. Ira, 3, 10, 2:

    ignes,

    beaconlights, Plin. 2, 71, 73, § 181; v. Sillig N. cr. ad h. l.

    Lewis & Short latin dictionary > praenuncius

  • 8 praenuntium

    prae-nuntĭus ( praenunc-), a, um, adj., that foretells or forebodes.—Subst.
    A.
    praenuntĭus, i, m., a foreteller, harbinger, foreboder, an indication, token, omen (class.):

    Zephyrus Veris praenuntius,

    Lucr. 5, 737:

    lucis praenuntius ales,

    i. e. the cock, Ov. F. 2, 767.—
    B.
    praenuntĭa, ae, f.:

    belli praenuntia,

    Ov. F. 6, 207:

    stellae magnarum calamitatum praenuntiae,

    Cic. N. D. 2, 5, 14:

    inquisitio candidati, praenuntia repulsae,

    id. Mur. 21, 44:

    Thraseam prohibitum immoto animo praenuntiam imminentis caedis contumeliam excepisse,

    Tac. A. 15, 23.—
    C.
    praenuntĭum, ii, n., a harbinger, token, omen:

    futuri eventus alicujus id praenuntium est,

    Plin. 2, 84, 86, § 200:

    istarum procellarum quaedam sunt praenuntia,

    Sen. Ira, 3, 10, 2:

    ignes,

    beaconlights, Plin. 2, 71, 73, § 181; v. Sillig N. cr. ad h. l.

    Lewis & Short latin dictionary > praenuntium

  • 9 praenuntius

    prae-nuntĭus ( praenunc-), a, um, adj., that foretells or forebodes.—Subst.
    A.
    praenuntĭus, i, m., a foreteller, harbinger, foreboder, an indication, token, omen (class.):

    Zephyrus Veris praenuntius,

    Lucr. 5, 737:

    lucis praenuntius ales,

    i. e. the cock, Ov. F. 2, 767.—
    B.
    praenuntĭa, ae, f.:

    belli praenuntia,

    Ov. F. 6, 207:

    stellae magnarum calamitatum praenuntiae,

    Cic. N. D. 2, 5, 14:

    inquisitio candidati, praenuntia repulsae,

    id. Mur. 21, 44:

    Thraseam prohibitum immoto animo praenuntiam imminentis caedis contumeliam excepisse,

    Tac. A. 15, 23.—
    C.
    praenuntĭum, ii, n., a harbinger, token, omen:

    futuri eventus alicujus id praenuntium est,

    Plin. 2, 84, 86, § 200:

    istarum procellarum quaedam sunt praenuntia,

    Sen. Ira, 3, 10, 2:

    ignes,

    beaconlights, Plin. 2, 71, 73, § 181; v. Sillig N. cr. ad h. l.

    Lewis & Short latin dictionary > praenuntius

  • 10 scrupulosus

    scrūpŭlōsus, a, um, adj. [scrupulus].
    I.
    Lit., full of small sharp or pointed stones, rough, rugged, jagged (rare but class.): specus, Pac. ap. Prisc. p. 713 P.: tamquam e scrupulosis cotibus enavigavit oratio, * Cic. Tusc. 4, 14, 33:

    ruminatio corticis,

    Plin. 15, 23, 25, § 94:

    saltibus degressi scrupulosis et inviis,

    Amm. 19, 13, 1:

    vulnera aurium,

    for wearing jewelled drops, Tert. Cult. Fem. 10, 2.—
    II.
    Trop. (only post-Aug.), very nice, exact, precise, anxious, careful, scrupulous:

    disputatio,

    Quint. 9, 1, 7:

    inquisitio,

    Front. Aquaed. 64; Plin. Ep. 3, 5, 7:

    scrupulosa quaedam et anxia in his commentariis, Gell. praef. § 13: locus,

    Aus. Grat. Act. 24:

    cura,

    Val. Max. 1, 1, 8:

    lector,

    App. M. 9, p. 230, 37:

    scrupulosus in deferendis potestatibus celsis,

    Amm. 30, 9, 3. — Comp.:

    fides quorundam,

    Tert. Spect. 3:

    ratio ventorum,

    Plin. 18, 32, 75, § 325.— Sup.:

    cultus deorum,

    App. de Deo Socr. p. 43, 2.— Hence, adv.: scrūpŭlōsē (acc. to II.), carefully, accurately, diligently, scrupulously:

    scrupulose in partes sectā divisionis diligentiā,

    Quint. 4, 5, 6.— Comp.:

    minutius et scrupulosius scrutantur omnia,

    Quint. 5, 14, 28: scrupulosius tractabo ventos, Plin. 2, 46, 45, § 118.— Sup.: requirant corporis gesticulatorem, Col. praef. § 3.

    Lewis & Short latin dictionary > scrupulosus

См. также в других словарях:

  • inquisitio — index examination (study), inquiry (systematic investigation), investigation Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • inquisitio — /irjkw3zish(iy)ow/ In old English law, an inquisition or inquest. @ inquisitio post mortem an inquisition after death. An inquest of office held, during the continuance of the military tenures, upon the death of every one of the king s tenants,… …   Black's law dictionary

  • inquisitio — /irjkw3zish(iy)ow/ In old English law, an inquisition or inquest. @ inquisitio post mortem an inquisition after death. An inquest of office held, during the continuance of the military tenures, upon the death of every one of the king s tenants,… …   Black's law dictionary

  • Inquisitio haereticorum — Wappen der Spanischen Inquisition: Neben dem Kreuz als Symbol für den geistlichen Charakter der Inquisition halten sich Olivenzweig und Schwert die Waage, wodurch das Gleichgewicht zwischen Gnade und Strafe angedeutet werden sollte …   Deutsch Wikipedia

  • inquisitio — An inquisition; an inquest; an investigation; an inquiry …   Ballentine's law dictionary

  • inquisitio post mortem — An inquisition or inquest after death. See post mortem …   Ballentine's law dictionary

  • post mortem inquisitio — An inquisition after death,–an inquest, held before a jury of the county, which was instituted to inquire (at the death of any man of fortune) the value of his estate, the tenure by which it was held, and who, and of what age his heir was;… …   Ballentine's law dictionary

  • Инквизиция в римско-католической церкви — (Inquisitio haereticae pravitatis), или св. И., или св. трибунал (sanctum officium) учреждение римско католической церкви, имевшее целью розыск, суд и наказание еретиков. Термин И. существует издавна, но до XIII в. не имел позднейшего… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Инквизиция, в римско-католической церкви — (Inquisitio haereticae pravitatis), или св. И., или св. трибунал (sanctum officium) учреждение римско католической церкви, имевшее целью розыск, суд и наказание еретиков. Термин И. существует издавна, но до XIII в. не имел позднейшего… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Heilige Inquisition — Wappen der Spanischen Inquisition: Neben dem Kreuz als Symbol für den geistlichen Charakter der Inquisition halten sich Olivenzweig und Schwert die Waage, wodurch das Gleichgewicht zwischen Gnade und Strafe angedeutet werden sollte …   Deutsch Wikipedia

  • Inquisitionsprozess — Wappen der Spanischen Inquisition: Neben dem Kreuz als Symbol für den geistlichen Charakter der Inquisition halten sich Olivenzweig und Schwert die Waage, wodurch das Gleichgewicht zwischen Gnade und Strafe angedeutet werden sollte …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»