Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ingredior

  • 1 ingredior

    ingrĕdĭor, grĕdi, gressus sum [in + gradior]    - intr. et tr. - - intr. - [st1]1 [-] aller dans, entrer dans.    - ingredi in templum, in navem, in fundum Cic. Phil. 14, 12 ; Verr. 5, 160 ; Caec. 21, entrer dans un temple, dans un navire, dans une propriété.    - ingredi intra munitiones, Caes. BG. 5, 9, 6: pénétrer à l'intérieur du retranchement.    - ingredi castris, Virg. En. 10, 148: pénétrer dans le camp. [st1]2 [-] fig. s'engager dans, aborder.    - ingredi in disputationem, Cic. Rep. 1, 38: aborder une discussion.    - cf. Cic. de Or. 2, 213 ; Caecil. 40 ; Fam. 6, 1, 4 ; Caes. BC. 3, 18, 3.    - ingredi ad dicendum, Cic. de Or. 1, 94: se mettre à parler, aborder l'éloquence.    - cf. Cic. de Or. 1, 208; Fat. 4 ; Fam. 2, 3, 2.    - absol. eras ipse jam ingressus, Cic. de Or. 3, 144: tu avais déjà frayé le chemin (= tu avais déjà abordé le sujet). [st1]3 [-] s'avancer, marcher avec gravité (lentement).    - Virg. En. 6, 157 ; 6, 855, etc.; Quint. 10, 2, 22, etc.    - ingredi manibus, Cic. Fin. 5, 35: marcher sur ses mains.    - si stas, ingredere ; si ingrederis, curre, Cic. Att. 2, 23, 3: si tu es debout, marche ; si tu marches, cours. --- cf. Cic. Cael. 41 ; Or. 77.    - fig. ingredi vestigiis alicujus, Cic. Rep. 6, 26: marcher sur les traces de qqn. - tr. - [st1]4 [-] entrer dans, aborder.    - ingredi domum, Cic. Phil. 2, 68: entrer dans une maison.    - ingredi pontem, Cic. Cat. 3, 6, pénétrer sur un pont.    - ingredi viam, Cic. CM 6: s'engager sur une route.    - ingredi iter pedibus, Cic. CM 34: se mettre en route à pied.    - ingredi mare, Cic. Nat. 3, 51: aborder la mer, s'embarquer.    - ingredi vestigia alicujus, Liv. 37, 53, 11: suivre les traces de qqn.    - ingredi pericula, Cic. Mur. 4: affronter les dangers.    - grandia ingrediens, Gell. 9, 11: marchant à grands pas. [st1]5 [-] s'engager dans, aborder, commencer.    - ingredi disputationem, Cic. Caec. 79 ; orationem Cic. Att. 15, 11, 1: aborder une discussion, un exposé. --- cf. Cic. Arch. 1 ; Quint. 4, 3, 1, etc.    - ut Latinium ingressus est, Tac. An. 6, 4: quand il vint à parler de Latinius.    - C. Caesar undevicesimum annum ingressus, Vell. 2, 61: C. César, à peine âgé de dix-neuf ans.    - ingredi magistratum, Sall. J. 43, 2, entrer en charge. --- cf. Quint. 6, 1, 35.    - ingredi + inf.: commencer à.    - ingredi dicere, Cic. Att. 15, 11, 2, commencer à parler. --- cf. Cic. Ac. 1, 3 ; CM 49 ; Div. 2, 3.    - absol. ingredi: commencer de parler, prendre la parole.    - sic contra est ingressa Venus, Virg. En. 4, 107: Vénus répondit en ces termes.
    * * *
    ingrĕdĭor, grĕdi, gressus sum [in + gradior]    - intr. et tr. - - intr. - [st1]1 [-] aller dans, entrer dans.    - ingredi in templum, in navem, in fundum Cic. Phil. 14, 12 ; Verr. 5, 160 ; Caec. 21, entrer dans un temple, dans un navire, dans une propriété.    - ingredi intra munitiones, Caes. BG. 5, 9, 6: pénétrer à l'intérieur du retranchement.    - ingredi castris, Virg. En. 10, 148: pénétrer dans le camp. [st1]2 [-] fig. s'engager dans, aborder.    - ingredi in disputationem, Cic. Rep. 1, 38: aborder une discussion.    - cf. Cic. de Or. 2, 213 ; Caecil. 40 ; Fam. 6, 1, 4 ; Caes. BC. 3, 18, 3.    - ingredi ad dicendum, Cic. de Or. 1, 94: se mettre à parler, aborder l'éloquence.    - cf. Cic. de Or. 1, 208; Fat. 4 ; Fam. 2, 3, 2.    - absol. eras ipse jam ingressus, Cic. de Or. 3, 144: tu avais déjà frayé le chemin (= tu avais déjà abordé le sujet). [st1]3 [-] s'avancer, marcher avec gravité (lentement).    - Virg. En. 6, 157 ; 6, 855, etc.; Quint. 10, 2, 22, etc.    - ingredi manibus, Cic. Fin. 5, 35: marcher sur ses mains.    - si stas, ingredere ; si ingrederis, curre, Cic. Att. 2, 23, 3: si tu es debout, marche ; si tu marches, cours. --- cf. Cic. Cael. 41 ; Or. 77.    - fig. ingredi vestigiis alicujus, Cic. Rep. 6, 26: marcher sur les traces de qqn. - tr. - [st1]4 [-] entrer dans, aborder.    - ingredi domum, Cic. Phil. 2, 68: entrer dans une maison.    - ingredi pontem, Cic. Cat. 3, 6, pénétrer sur un pont.    - ingredi viam, Cic. CM 6: s'engager sur une route.    - ingredi iter pedibus, Cic. CM 34: se mettre en route à pied.    - ingredi mare, Cic. Nat. 3, 51: aborder la mer, s'embarquer.    - ingredi vestigia alicujus, Liv. 37, 53, 11: suivre les traces de qqn.    - ingredi pericula, Cic. Mur. 4: affronter les dangers.    - grandia ingrediens, Gell. 9, 11: marchant à grands pas. [st1]5 [-] s'engager dans, aborder, commencer.    - ingredi disputationem, Cic. Caec. 79 ; orationem Cic. Att. 15, 11, 1: aborder une discussion, un exposé. --- cf. Cic. Arch. 1 ; Quint. 4, 3, 1, etc.    - ut Latinium ingressus est, Tac. An. 6, 4: quand il vint à parler de Latinius.    - C. Caesar undevicesimum annum ingressus, Vell. 2, 61: C. César, à peine âgé de dix-neuf ans.    - ingredi magistratum, Sall. J. 43, 2, entrer en charge. --- cf. Quint. 6, 1, 35.    - ingredi + inf.: commencer à.    - ingredi dicere, Cic. Att. 15, 11, 2, commencer à parler. --- cf. Cic. Ac. 1, 3 ; CM 49 ; Div. 2, 3.    - absol. ingredi: commencer de parler, prendre la parole.    - sic contra est ingressa Venus, Virg. En. 4, 107: Vénus répondit en ces termes.
    * * *
        Ingredior, ingrederis, penul. corr. ingressus sum, ingredi, penul. corr. Entrer.
    \
        Ingredi in conspectum populi. Plaut. Se monstrer au peuple.
    \
        Ingredi per scenam. Plin. Cheminer, Marcher parmi, etc.
    \
        Ingredi iter. Liu. Se mettre en chemin, S'acheminer.
    \
        Ingredi iter pedibus. Cic. Se mettre à cheminer à pied.
    \
        Ingredi mare pedibus. Liu. Entrer à pied en la mer.
    \
        Ingredi. Cic. Cheminer, Marcher, Aller.
    \
        Ingredi dicere aut facere. Cic. Commencer à dire ou à faire.
    \
        Qui ingrediuntur ad studium. Cic. Qui commencent à estudier.
    \
        In causam ingredi. Cic. Entrer en la querelle.
    \
        In orationem ingredi. Cic. Commencer à parler, Entrer en propos.
    \
        In spem ingredi. Cic. Entrer en esperance, Commencer à esperer.
    \
        In vitam ingredit. Cic. Naistre.
    \
        Disputationem ingredi cum aliquo. Cic. Commencer à disputer avec aucun.
    \
        Orationem ingredi. Cic. Commencer à parler.
    \
        Studia ingredi. Quintil. Commencer à estudier.
    \
        Vestigiis patriis ingredi. Cic. Suyvre la maniere de faire de son pere, Estre imitateur de son pere, Faire comme son pere, Tenir le chemin de son pere.
    \
        Quam vitam ingrediar, definias. Cic. Quelle maniere de vivre je prendray.

    Dictionarium latinogallicum > ingredior

  • 2 ingredior

    ingredior ingredior, gressus sum, gredi ходить

    Латинско-русский словарь > ingredior

  • 3 ingredior

    ingredior ingredior, gressus sum, gredi вступать, входить

    Латинско-русский словарь > ingredior

  • 4 ingredior

        ingredior essus, ī, dep.    [1 in+gradior], to advance, go forward, march, proceed: si stas, ingredere; si ingrederis, curre: Ingredere, o ductor, V.: pedes per nives et glaciem ingredi coepit, Cu.: tardius: quācumque, O.: solo, L.: vestigiis patris: per titulos tuos, O.—To go into, enter: in templum: in castra, L.: mare, T.: Numidiam, S.: iter pedibus: curiam, L.: lucum, V.: intra finem eius loci: castris ingressus Etruscis, V.—Fig., to enter upon, engage in, begin, undertake, apply oneself to: in vitam tamquam in viam: in sermonem, Cs.: viam vivendi: disputationem mecum: magistratum, S.: vestigia patris, follow, L.: ad discendum: ad ea quae voltis: eas res mandare monumentis: aliquid describere: versare dolos, V.: Sic contra est ingressa Venus, began (to speak), V.: tibi res antiquae laudis Ingredior, V.
    * * *
    ingredi, ingressus sum V DEP
    advance, walk; enter, step/go into; undertake, begin

    Latin-English dictionary > ingredior

  • 5 ingredior

    in-grĕdĭor, essus 3, (in tmesi:

    ut velit ire inque gredi,

    Lucr. 4, 888), v. dep. n. and a. [1. in-gradior]
    I.
    Prop., to go into, to enter (class.; syn. intro, introeo).
    1.
    With in and acc.:

    in stadium,

    Cic. de Or. 1, 32, 147:

    in templum,

    id. Phil. 14, 5, 12:

    in navem,

    id. Verr. 2, 5, 62, § 160:

    cum in antiquum fundum ingredi vellet, frequentes armati obstiterunt,

    id. Caecin. 8, 21; 11, 31:

    in castra,

    Liv. 38, 27, 5:

    in urbem,

    id. 9, 7, 10.—
    2.
    With acc.:

    iter pedibus,

    Cic. Sen. 10, 34:

    domum,

    id. Phil. 2, 27, 68:

    pontem Mulvium,

    id. Cat. 3, 2, 6:

    via, quam nobis quoque ingrediendum sit,

    id. Sen. 2, 6:

    hoc mare,

    Quint. 12 prooem. §

    4: mare,

    Sall. H. 3, 77:

    regnum,

    id. ib. 2, 45:

    curiam,

    Liv. 44, 19, 7; 40, 8, 1; Curt. 4, 7, 6; 9, 10, 1 al.—
    3.
    With intra:

    ingrediens intra finem ejus loci,

    Cic. Caecin. 8, 22:

    ingredi intra munitiones,

    Caes. B. G. 5, 9, 6:

    intra fines,

    id. ib. 2, 4, 2.—
    4.
    With dat.:

    castris ingressus Etruscis,

    Verg. A. 10, 148. —
    5.
    With ad:

    ad quos (sc. deos penates) paulo ante ingressus hospitaliter fecerat,

    Just. 8, 3, 4.—
    B. 1.
    With in and acc. (so most freq.):

    in vitam paulo serius, tanquam in viam, ingressus,

    Cic. Brut. 96, 330:

    jam ingrediar in disputationem,

    id. Rep. 1, 24, 38: in eam rationem, id. de Or. 2, 53, 213:

    in spem libertatis,

    id. Fam. 12, 25:

    in orationem,

    id. Phil. 7, 3:

    in bellum,

    id. Cat. 2, 6:

    in causam,

    id. Div. in Caecin. 12, 40; id. Fam. 6, 1, 4; id. Planc. 3, 8:

    in sermonem,

    Caes. B. C. 3, 18:

    in rem publicam,

    to engage in public affairs, Hirt. B. Afr. 22.—
    2.
    With simple acc.:

    quam quisque viam vivendi sit ingressurus,

    Cic. Off. 1, 32, 118:

    disputationem mecum,

    id. Caecin. 28, 79:

    vitam,

    id. Off. 3, 2, 6; id. Ac. 2, 36, 114:

    magistratum,

    Sall. J. 43, 2:

    consulatum,

    Quint. 6, 1, 35:

    eadem pericula,

    Cic. Mur. 2, 4:

    hanc partem,

    Quint. 4, 3, 1:

    studia,

    id. 1, 10, 2:

    hunc video mihi principem ad ingrediendam rationem horum studiorum exstitisse,

    Cic. Arch. 1, 1:

    eloquendi rationem,

    Quint. 12 prooem. § 3.—
    3.
    With ad:

    ad discendum,

    Cic. de Or. 1, 21, 94.—
    C.
    To enter upon, begin, commence an action, speech, etc.
    1.
    With inf.:

    posteaquam sum ingressus eas res mandare monumentis,

    Cic. Ac. 1, 1, 3:

    dicere,

    id. Att. 15, 11, 2:

    describere aliquid,

    id. de Sen. 14, 49:

    scribere,

    id. Div. 2, 1, 3; Quint. 1, 3, 18:

    versare dolos,

    Verg. A. 11, 704.—
    2.
    Absol.: sic contra est ingressa Venus, thus began Venus (to speak), Verg. A. 4, 107:

    Anchises lacrimis ingressus obortis,

    id. ib. 6, 867.—
    3.
    With acc.:

    quam orationem cum ingressus essem,

    Cic. Att. 15, 11, 1:

    tibi res antiquae laudis et artis Ingredior,

    Verg. G. 2, 175:

    longinquam profectionem,

    Suet. Aug. 92.—
    4.
    With in and acc.:

    quem ingressum in sermonem Pompeius interpellavit,

    at the beginning of his speech, Caes. B. C. 3, 18, 3; cf. 1, 2, 2.—
    D.
    Of time, to enter upon, begin, commence:

    Caesar decimum nonum annum ingressus,

    Vell. 2, 61, 1: ingresso vere, when spring has begun or arrived, Luc. 10, 224.—
    II.
    Transf., = incedo.— Prop., to go along, advance, proceed, march.
    1.
    Absol.: si stas, ingredere;

    si ingrederis, curre,

    Cic. Att. 2, 23, 3.—
    2.
    With per:

    rex pedes per nivem et glaciem ingredi coepit,

    Curt. 5, 7, 8.—
    3.
    With adv.:

    tardius,

    Cic. Tusc. 1, 31, 75:

    quacumque,

    Ov. F. 4, 481:

    elephanti gregatim ingrediuntur,

    Plin. 8, 5, 5, § 11.—
    4.
    With abl.:

    campo,

    Verg. A. 10, 763:

    solo,

    id. ib. 4, 177; 10, 767.—
    B.
    Fig., to walk, go.
    1.
    With abl.:

    vestigiis patris,

    Cic. Rep. 6, 24, 26; for which,
    2.
    With acc.:

    vestigia patris,

    to follow, walk in, Liv. 37, 53, 11.—
    3.
    With per:

    per titulos ingredimurque tuos,

    Ov. F. 2, 16.—
    4.
    Absol.:

    sublimia debent ingredi, lenia duci, acria currere, delicata fluere,

    to march majestically, Quint. 9, 4, 139:

    nec tragoedia socco ingreditur,

    id. 10, 2, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > ingredior

  • 6 ingredior

    in-gredior, gressus sum, gredī depon. [ gradior ]
    1) вступать, входить (intra fines C; in urbem или urbem C, Su; in vitam C; viam и in viam C)
    i. vestigiis C или vestigia Lидти по следам
    i. alicui rei — входить во что-л. (i. castris V)
    i. ad aliquid C etc. — приступать к чему-л. или решаться на что-л.
    2) начинать говорить, приступать к изложению
    3) бросаться, нападать или преследовать в судебном порядке (i. aliquem T)
    4) приступать, начинать
    i. orationem C и in orationem Csначинать речь
    5) подвергаться (i. pericula C)

    Латинско-русский словарь > ingredior

  • 7 ingredior

    in-gredior, gressus sum, gredī (in u. gradior), I) intr.: A) hinein- od. hinschreiten, -gehen, a) eig., v. Pers., in navem, in templum, in fundum, Cic.: intra finem eius loci, Cic.: intra munitiones, Caes.: ad deos penates (= in die Heimat), Iustin.: castris, Verg.: in vitam, Cic. – v. Lebl., sinus (Meerbusen) modice in litora ingreditur, Mela 2, 3, 1 (2. § 35). – b) übtr., auf etw. eingehen, sich an etw. machen, sich in etw. einlassen, in eam orationem, Caes.: in causam, Cic.: in bellum, Cic.: in spem libertatis, Cic.: in rem publicam, anfangen, dem Staate zu dienen, Auct. b. Afr.: ad ea quae vultis, Cic.: ad dicendum, Cic.: ad explicandam rationem sententiae meae, Cic.: quo cum ingressus esses, Cic.: absol., et eras iam ipse ingressus, hattest schon den Weg dahin eingeschlagen, Cic. – B) einherschreiten, -gehen, tardius, Cic.: pedibus, Curt.: in urbe media, Gell.: in arvis, Verg.: per funes, Quint.: per nudam infra glaciem, Liv.: per publicum, Plin. pan.: elephanti gregatim ingrediuntur, Plin.: tamen ingredi aliquid eodem modo debet, muß er ein wenig auf die eben angegebene Weise spazieren gehen, Cels.: grandia ingrediens, mit großen Schritten einherschreitend, Gell. 9, 11, 5: morbo aut aetate aeger ad ingrediendum invalidus est, Gell. – vestigiis patris (bildl.), Cic.: vestigiis proelii (bildl.), der Spur des K. folgen, den Sieg verfolgen, Hirt. b. G. – C) der Zeit nach angehen, = anfangen, den Anfang nehmen, vere ingresso, Lucan. 10, 224. – II) tr.: A) in od. auf etw. gehen, etw. betreten, v. Pers.: illam domum, Cic.: curiam, regiam, Liv.: carpento Capitolium, Tac.: curru urbem, Suet.: viam, Cic.: pontem, Cic.: insulam (v. Schlangen), Mela: mare, zur See gehen, Cic.: infestā classe mare, Mela: bildl., vestigia patris, Liv.: pericula, Cic. – v. Lebl., ingreditur nostrum pelagus terras, Mela: Euphrates primum Syros, tum Arabas ingressus, Mela. – B) feindl. auf jmd. losgehen, jmd. angreifen, hostem, Dict. 3, 7: vor Gericht, Latinium Latiarem, Tac. ann. 6, 4. – C) der Zeit nach antreten, beginnen, a) eig.: iter, Cic.: consulatum, Quint.: ver, Lucan.: annum aetatis decimum, Quint.: u. so undevicesimum annum, Vell. – b) beginnen, anfangen, sich in etw. einlassen, orationem, Cic.: rationem studiorum, Cic.: priusquam ingrediar hanc partem, Quint.: m. folg. Infin., eas res mandare monumentis, Cic.: ›de divinatione‹ scribere his libris, Cic.: dicere, Cic.: Itala per Graios orgia ferre choros, Prop.: u. so absol., anheben = anfangen zu reden, ingressus u. sic ingressus, m. folg. dir. Rede, Verg. Aen. 4, 107; 6, 867: u. ingressus est sic loqui Scipio m. folg. dir. Rede, Cic. de rep. 2, 1, 1. – / Arch. indugredior, Lucr. 1, 82; 4, 313 (342) u. 365 (367).

    lateinisch-deutsches > ingredior

  • 8 ingredior

    in-gredior, gressus sum, gredī (in u. gradior), I) intr.: A) hinein- od. hinschreiten, -gehen, a) eig., v. Pers., in navem, in templum, in fundum, Cic.: intra finem eius loci, Cic.: intra munitiones, Caes.: ad deos penates (= in die Heimat), Iustin.: castris, Verg.: in vitam, Cic. – v. Lebl., sinus (Meerbusen) modice in litora ingreditur, Mela 2, 3, 1 (2. § 35). – b) übtr., auf etw. eingehen, sich an etw. machen, sich in etw. einlassen, in eam orationem, Caes.: in causam, Cic.: in bellum, Cic.: in spem libertatis, Cic.: in rem publicam, anfangen, dem Staate zu dienen, Auct. b. Afr.: ad ea quae vultis, Cic.: ad dicendum, Cic.: ad explicandam rationem sententiae meae, Cic.: quo cum ingressus esses, Cic.: absol., et eras iam ipse ingressus, hattest schon den Weg dahin eingeschlagen, Cic. – B) einherschreiten, -gehen, tardius, Cic.: pedibus, Curt.: in urbe media, Gell.: in arvis, Verg.: per funes, Quint.: per nudam infra glaciem, Liv.: per publicum, Plin. pan.: elephanti gregatim ingrediuntur, Plin.: tamen ingredi aliquid eodem modo debet, muß er ein wenig auf die eben angegebene Weise spazieren gehen, Cels.: grandia ingrediens, mit großen Schritten einherschreitend, Gell. 9, 11, 5: morbo aut aetate aeger ad ingrediendum invalidus est, Gell. – vestigiis patris (bildl.), Cic.: vestigiis proelii (bildl.), der Spur des K. folgen, den Sieg verfolgen, Hirt. b. G. – C) der
    ————
    Zeit nach angehen, = anfangen, den Anfang nehmen, vere ingresso, Lucan. 10, 224. – II) tr.: A) in od. auf etw. gehen, etw. betreten, v. Pers.: illam domum, Cic.: curiam, regiam, Liv.: carpento Capitolium, Tac.: curru urbem, Suet.: viam, Cic.: pontem, Cic.: insulam (v. Schlangen), Mela: mare, zur See gehen, Cic.: infestā classe mare, Mela: bildl., vestigia patris, Liv.: pericula, Cic. – v. Lebl., ingreditur nostrum pelagus terras, Mela: Euphrates primum Syros, tum Arabas ingressus, Mela. – B) feindl. auf jmd. losgehen, jmd. angreifen, hostem, Dict. 3, 7: vor Gericht, Latinium Latiarem, Tac. ann. 6, 4. – C) der Zeit nach antreten, beginnen, a) eig.: iter, Cic.: consulatum, Quint.: ver, Lucan.: annum aetatis decimum, Quint.: u. so undevicesimum annum, Vell. – b) beginnen, anfangen, sich in etw. einlassen, orationem, Cic.: rationem studiorum, Cic.: priusquam ingrediar hanc partem, Quint.: m. folg. Infin., eas res mandare monumentis, Cic.: ›de divinatione‹ scribere his libris, Cic.: dicere, Cic.: Itala per Graios orgia ferre choros, Prop.: u. so absol., anheben = anfangen zu reden, ingressus u. sic ingressus, m. folg. dir. Rede, Verg. Aen. 4, 107; 6, 867: u. ingressus est sic loqui Scipio m. folg. dir. Rede, Cic. de rep. 2, 1, 1. – Arch. indugredior, Lucr. 1, 82; 4, 313 (342) u. 365 (367).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ingredior

  • 9 ingredior

    I.
    to enter upon, begin on /(with inf.) to begin to.
    II.
    , ingredi, ingressus
    to step in, enter, go in, walk.

    Latin-English dictionary of medieval > ingredior

  • 10 ingredior

    ,gressus sum, gredi
    вступать, входить

    Latin-Russian dictionary > ingredior

  • 11 ingredior

    , ingressus sum, ingredi 3
      1) входить;
      2) ходить, передвигаться;
      3) начинать, приступать, вступать

    Dictionary Latin-Russian new > ingredior

  • 12 ingressus

    I a, um part. pf. к ingredior II ingressus, ūs m. [ ingredior ]
    1) приход, прибытие ( alicujus VP)
    2) вторжение, нападение (i. hostilis T)
    3) вход Eccl
    4) вступление, начало ( in ingressu Q)
    ingressūs capere V — брать начало, начинаться
    5) ход, движение ( operum Vtr)

    Латинско-русский словарь > ingressus

  • 13 ingressio

    ingressĭo, ōnis, f. [ingredior] [st2]1 [-] entrée dans. --- Cic. Phil 5, 9. [st2]2 [-] allure. --- Cic. Or. 201. [st2]3 [-] entrée en matière. --- Cic. Or. 11.
    * * *
    ingressĭo, ōnis, f. [ingredior] [st2]1 [-] entrée dans. --- Cic. Phil 5, 9. [st2]2 [-] allure. --- Cic. Or. 201. [st2]3 [-] entrée en matière. --- Cic. Or. 11.
    * * *
        Ingressio, Verbale. Cic. Entrement, Entree.

    Dictionarium latinogallicum > ingressio

  • 14 ingressus

    [st1]1 [-] ingressus, a, um: part. passé de ingredior. [st1]2 [-] ingressŭs, ūs, m.: a - action d'entrer, entrée.    - Plin. Pan 5, 4 ; Tac. An, 15, 3. b - commencement.    - Quint. 9, 4, 72 ; 10, 1, 48; 8 prooem. § 7; 10, 1, 48; Virg. G. 4, 316; Val. Max. 4, 5, 2. c - marche, démarche, allure.    - celsior ingressus, Plin.: démarche altière.    - ingressu prohiberi, Caes. BC. 1, 84, 4: ne pouvoir faire un pas librement.    - instabilem ingressum praebere, Liv. 24, 34, 15: rendre la marche mal assurée.
    * * *
    [st1]1 [-] ingressus, a, um: part. passé de ingredior. [st1]2 [-] ingressŭs, ūs, m.: a - action d'entrer, entrée.    - Plin. Pan 5, 4 ; Tac. An, 15, 3. b - commencement.    - Quint. 9, 4, 72 ; 10, 1, 48; 8 prooem. § 7; 10, 1, 48; Virg. G. 4, 316; Val. Max. 4, 5, 2. c - marche, démarche, allure.    - celsior ingressus, Plin.: démarche altière.    - ingressu prohiberi, Caes. BC. 1, 84, 4: ne pouvoir faire un pas librement.    - instabilem ingressum praebere, Liv. 24, 34, 15: rendre la marche mal assurée.
    * * *
        Ingressus, huius ingressus, masc. gen. Cic. Alleure, Marcheure.
    \
        Ingressus. Quintil. Commencement et entree de quelque chose.
    \
        Ciuilis et humanus ingressus. Quintil. Doulx et gratieux commencement de parler.

    Dictionarium latinogallicum > ingressus

  • 15 indugredior

    indu-gredior, —, gredī арх. Lcr = ingredior

    Латинско-русский словарь > indugredior

  • 16 ingressio

    1) вход (i. fori C); вступление, начало (prima i. mea C)
    2) ход, движение (i. in oratione C)

    Латинско-русский словарь > ingressio

  • 17 superingredior

    super-ingredior, —,dī
    сверху спускаться, нападать ( erūca superingrediens hortos Col)

    Латинско-русский словарь > superingredior

  • 18 adingredior

    ad-ingredior, gredī, betreten, paternum gradum, Novell. Iust. 121 praef.

    lateinisch-deutsches > adingredior

  • 19 indugredior

    indugredior, gredī (indu u. gradior) = ingredior, Lucr. 4, 313 (342) u. 365 (367).

    lateinisch-deutsches > indugredior

  • 20 ingressio

    ingressio, ōnis, f. (ingredior), I) der Eintritt in usw., a) eig.: fori, Cic. Phil. 5, 9. – b) übtr., der Eingang = der Anfang, Cic. or. 11. – II) das Einherschreiten, Einhergehen, der Gang, Cic. or. 201.

    lateinisch-deutsches > ingressio

См. также в других словарях:

  • Neomyia cornicina — Neomyia cornicina, female Scientific classification Kingdom: Animalia …   Wikipedia

  • ингредиент — (ingrediens; лат. ingredior входить во что либо) в фармакологии лекарственное или вспомогательное вещество, входящее в состав сложного лекарственного средства …   Большой медицинский словарь

  • Ингредие́нт — (ingrediens; лат. ingredior входить во что либо) в фармакологии лекарственное или вспомогательное вещество, входящее в состав сложного лекарственного средства …   Медицинская энциклопедия

  • Bagnacavallo — Bagnacavallo …   Deutsch Wikipedia

  • Liste Des Devises De Villes — Liste des devises de ville : Sommaire 1 Algérie 2 Allemagne 3 Australie 4 Belgique 5 Cana …   Wikipédia en Français

  • Liste des devises de villes — Cette page présente, par pays, la liste des devises de ville : Sommaire 1 Allemagne 2 Australie 3 Belgique 4 Canada …   Wikipédia en Français

  • DODONA — civitas Epiri, in regiunc, Molossia, iuxta quam propinquum erat nemus Iovi sacrum, querneum totum, ubi Iovis Dodonei templum fuisle dicitur, et in eo oraculum omnium, quae apud Graecos fuêrunt, vetustissimum. Quod autem columbas in ea silva… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MEDIAS — I. MEDIAS Athenis quidam, cognomentô Coturnix, ob intentum eius volucris aucupium. Vide Aristoph. Scholia in Aves p. 602. E. II. MEDIAS Scepsios, quae est Mysiae minoris urbs, tyrannus, qui cum Maniae Zenidis Dardaniarum urbium principis uxoris… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ORGIA — I. ORGIA Bacchi sacra, aliô nomine Bacchanalia, Dionysiaca, Trieterica, de nocte celebrari solita, omni posthabitâ pudore, teste Liviô, l. 39. c. 9. 10. 13. 17. in Thracia primum ab Orpheo instituta, a quo etiam Orphica dicta sunt, Diodorô Siculô …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ингредиент — (лат. ingredior) составен дел од некое соединение, од некоја смеса состојка додаток, примеса …   Macedonian dictionary

  • ингресив — (лат. ingredior) грам. глаголски вид или облик со кој се означува започнување на глаголско дејство или состојба …   Macedonian dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»