-
1 uro
uro uro, ussi, ustum, ere тревожить, беспокоить -
2 uro
uro uro, ussi, ustum, ere жечь -
3 uro
uro uro, ussi, ustum, ere угнетать, тревожить -
4 uro
ūro, ūssī, ūstum, ere ( statt *euso, vgl. altind. óšati, brennt, ušţa-ḥ, gebrannt = lat. ustus, griech. εὕω, ich senge, Aor. εύσαι), brennen, verbrennen, I) eig. u. übtr.: A) eig.: 1) im allg.: calidum hoc est: etsi procul est urit male, Plaut.: uri calore, Cic.: uri se patiuntur Indi, lassen sich von der Sonnenhitze brennen, Cic.: (sacer ignis) urit, corpore serpens, quamcumque arripuit partem, Lucr.: calx urit, hitzt (als Arznei genommen), Plin. – zona usta, die heiße Zone, Macr. – Partic. subst., a) ūsta, ae, f., der gebrannte Ocker, Vitr. 7, 11, 2. – b) ūstī, ōrum, m., Gebrannte, Verbrannte, durch Feuer usw. Verwundete, Plin.: a sole usti, Plin. – 2) insbes.: a) als mediz. t.t., brennen = mit Feuer behandeln, nos et urimur et secamur, Salv.: in corpore si quid eiusmodi est, quod reliquo corpori noceat, id uri secarique patimur, Cic.: si uri non potest vulnus, Cels.: quotios quid ustum est, Cels. – b) als t.t. der Malerei, α) enkaustisch malen, tabulam coloribus, Ov. fast. 3, 831. – β) enkaustisch auftragen, einbrennen, picta coloribus ustis puppis, Ov. fast. 4, 275. – c) verbrennen, brennend verzehren, verheeren, α) übh.: hominem mortuum, Cic.: agros, Liv.: urbes hostium, Tac.: naves, Hor.: terram urere, vicos exscindere, Curt.: ignis urit domos, Hor.: arbos uritur, Ov.: ut summum periculum esset, ne Appio suae aedes urerentur (in Brand geraten möchten), Cic.: sexus infirmus uri se perpetitur, Lact. (vgl. Bünem. Lact. 5, 13, 14): absol., urendo populandoque gesserunt beela, durch Sengen u. Brennen, Liv. 7, 22, 4. – β) als Feuerungs- od. Leuchtmaterial brennen, verbrennen, picem et ceras et cetera alimenta flammae, Ov.: odoratam nocturna in lumina cedrum, Verg.: in usum nocturni luminis uri (von den Christen), Tac.
B) übtr.: 1) austrocknen, ausdörren, versengen, brennen, brennend schmerzen, (cicer) urit solum, Plin.: urit lini seges campum, Verg.: fimum suillum urit vineas, Plin.: terras, solum, Ov.: sitis urit herbas, Ov.: sitis guttur od. fauces urit, Ov.: nec febribus uror anhelis, Ov.: dysenteria si urit, Plin. – 2) durch allzustarke Reibung brennen, reiben, abreiben, wund machen, ea (terebra) excavat, non urit, Colum.: calceus... si minor, uret, Hor.: si te forte meae gravis uret sarcina chartae, Hor.: lorica urit lacertos, Prop.: cum aculeus sagittae aut glandis abditae introrsus tenui vulnere in speciem urit, Liv. – 3) v. Kälte, Frost usw., versengen, verletzen, iis, quae frigus usserit, remedio sunt, Frostschäden, Plin.: ustus ab assiduo frigore Pontus, Ov.: nec nova per g lidas herba sit usta nives, Ov.: Scythae continuis frigoribus uruntur, haben zu leiden vom usw., Iustin.
II) bildl.: A) entzünden, entflammen, a) im üblen Sinne, v. einer Leidenschaft oder einer die Leidenschaft erregenden Person oder Sache, entflammen, martern, verzehren, Paffiv uri = entbrannt sein, brennen, glühen, verzehrt werden, amor urit me, Verg.: Daphnis me malus urit, Verg.: uritur infelix Dido, Verg.: quid in hospite ureris? bist du entbrannt für den G., Ov.: urit me Glycerae nitor, urit prava protervitas, Hor.: uror, seu tibi etc., Hor.: omnia haec mala, quibus uror torreor vexor, Arnob.: meum iecur urere bilis, Hor.: urit enim fulgore suo, erfüllt mit Neid, Hor.: quod urit invidiam, den Neid zur Marter macht, Liv. – uro hominem, ich ärgere ihn, Ter.; vgl. id nunc his cerebrum uritur, me esse etc., das ärgert sie, daß ich usw., Plaut. – b) im guten Sinne, zur Nachahmung entflammen, alqm avorum laudibus, Val. Flacc. 1, 446.
B) beunruhigen, drücken, beschweren, belästigen, belästigend heimsuchen, eos bellum Romanum urebat, Liv.: quo (bello) Italia urebatur, Liv.: Aetolos dies noctesque assiduo labore urente, Liv.: populum gravis urebat infesto mari annona, Vell.: pestilentia urens simul urbem atque agrs, Liv.: quidam in quaslibet aures quidquid illos urit (was sie drückt) exonerant, Sen.
-
5 uro
ūro, ūssī, ūstum, ere ( statt *euso, vgl. altind. уšati, brennt, ušţa-ḥ, gebrannt = lat. ustus, griech. ε ω, ich senge, Aor. εύσαι), brennen, verbrennen, I) eig. u. übtr.: A) eig.: 1) im allg.: calidum hoc est: etsi procul est urit male, Plaut.: uri calore, Cic.: uri se patiuntur Indi, lassen sich von der Sonnenhitze brennen, Cic.: (sacer ignis) urit, corpore serpens, quamcumque arripuit partem, Lucr.: calx urit, hitzt (als Arznei genommen), Plin. – zona usta, die heiße Zone, Macr. – Partic. subst., a) ūsta, ae, f., der gebrannte Ocker, Vitr. 7, 11, 2. – b) ūstī, ōrum, m., Gebrannte, Verbrannte, durch Feuer usw. Verwundete, Plin.: a sole usti, Plin. – 2) insbes.: a) als mediz. t.t., brennen = mit Feuer behandeln, nos et urimur et secamur, Salv.: in corpore si quid eiusmodi est, quod reliquo corpori noceat, id uri secarique patimur, Cic.: si uri non potest vulnus, Cels.: quotios quid ustum est, Cels. – b) als t.t. der Malerei, α) enkaustisch malen, tabulam coloribus, Ov. fast. 3, 831. – β) enkaustisch auftragen, einbrennen, picta coloribus ustis puppis, Ov. fast. 4, 275. – c) verbrennen, brennend verzehren, verheeren, α) übh.: hominem mortuum, Cic.: agros, Liv.: urbes hostium, Tac.: naves, Hor.: terram urere, vicos exscindere, Curt.: ignis urit domos, Hor.: arbos uritur, Ov.: ut summum periculum esset, ne Appio suae aedes urerentur (in Brand geraten möchten),————Cic.: sexus infirmus uri se perpetitur, Lact. (vgl. Bünem. Lact. 5, 13, 14): absol., urendo populandoque gesserunt beela, durch Sengen u. Brennen, Liv. 7, 22, 4. – β) als Feuerungs- od. Leuchtmaterial brennen, verbrennen, picem et ceras et cetera alimenta flammae, Ov.: odoratam nocturna in lumina cedrum, Verg.: in usum nocturni luminis uri (von den Christen), Tac.B) übtr.: 1) austrocknen, ausdörren, versengen, brennen, brennend schmerzen, (cicer) urit solum, Plin.: urit lini seges campum, Verg.: fimum suillum urit vineas, Plin.: terras, solum, Ov.: sitis urit herbas, Ov.: sitis guttur od. fauces urit, Ov.: nec febribus uror anhelis, Ov.: dysenteria si urit, Plin. – 2) durch allzustarke Reibung brennen, reiben, abreiben, wund machen, ea (terebra) excavat, non urit, Colum.: calceus... si minor, uret, Hor.: si te forte meae gravis uret sarcina chartae, Hor.: lorica urit lacertos, Prop.: cum aculeus sagittae aut glandis abditae introrsus tenui vulnere in speciem urit, Liv. – 3) v. Kälte, Frost usw., versengen, verletzen, iis, quae frigus usserit, remedio sunt, Frostschäden, Plin.: ustus ab assiduo frigore Pontus, Ov.: nec nova per g lidas herba sit usta nives, Ov.: Scythae continuis frigoribus uruntur, haben zu leiden vom usw., Iustin.II) bildl.: A) entzünden, entflammen, a) im üblen Sinne, v. einer Leidenschaft oder einer die Leiden-————schaft erregenden Person oder Sache, entflammen, martern, verzehren, Paffiv uri = entbrannt sein, brennen, glühen, verzehrt werden, amor urit me, Verg.: Daphnis me malus urit, Verg.: uritur infelix Dido, Verg.: quid in hospite ureris? bist du entbrannt für den G., Ov.: urit me Glycerae nitor, urit prava protervitas, Hor.: uror, seu tibi etc., Hor.: omnia haec mala, quibus uror torreor vexor, Arnob.: meum iecur urere bilis, Hor.: urit enim fulgore suo, erfüllt mit Neid, Hor.: quod urit invidiam, den Neid zur Marter macht, Liv. – uro hominem, ich ärgere ihn, Ter.; vgl. id nunc his cerebrum uritur, me esse etc., das ärgert sie, daß ich usw., Plaut. – b) im guten Sinne, zur Nachahmung entflammen, alqm avorum laudibus, Val. Flacc. 1, 446.B) beunruhigen, drücken, beschweren, belästigen, belästigend heimsuchen, eos bellum Romanum urebat, Liv.: quo (bello) Italia urebatur, Liv.: Aetolos dies noctesque assiduo labore urente, Liv.: populum gravis urebat infesto mari annona, Vell.: pestilentia urens simul urbem atque agrs, Liv.: quidam in quaslibet aures quidquid illos urit (was sie drückt) exonerant, Sen. -
6 uro
ūro, ussi, ustum, 3, v. a. [for uso from root us; cf. Gr. euô, to singe; auô, to kindle], to burn (class.).I.Lit.1.In gen.:2.(sacer ignis) urit corpore serpens Quamcumque arripuit partem,
Lucr. 6, 660:urere ne possit calor amplius aridus artus,
id. 4, 871:calidum hoc est: etsi procul abest, urit male,
Plaut. Most. 3, 1, 81:urit odoratam nocturna in lumina cedrum,
Verg. A. 7, 13:homines in usum nocturni luminis,
Tac. A. 15, 44:picem et ceras alimentaque cetera flammae,
Ov. M. 14, 533.—In partic.a.To burn up, destroy by fire, consume (syn. cremo):b.hominem mortuum, inquit lex in XII., in urbe ne sepelito neve urito,
Cic. Leg. 2, 23, 58 Mos.; so XII. Tab. ib. 2, 24, 60:flamma cum corpora fulva leonum soleat torrere atque urere,
Lucr. 5, 898 (902): in corpore si quid ejusmodi est, quod reliquo corpori noceat, id uri secarique patimur, Cic. Phil. 8, 5, 15:agros,
Liv. 26, 21, 15:urbes hostium,
Tac. H. 2, 12:superbas Carthaginis arces,
Hor. Epod. 7, 6:Achaïcus Ignis Iliacas domos,
id. C. 1, 15, 35; cf.:usto ab Ilio,
id. Epod. 10, 13:ustis navibus,
id. ib. 9, 8:neglectis urenda filix innascitur agris,
id. S. 1, 3, 37:cum frondibus uritur arbos,
Ov. M. 2, 212 et saep.:acanthi radices ustis laxatisque mire prosunt,
burned, scorched, Plin. 22, 22, 34, § 76:a sole usti,
id. 23, 4, 42, § 85:ecce sexus infirmus se uri perpetitur,
Lact. 5, 13, 14:urbis hostium,
Tac. H. 2, 12:praedas,
id. A. 4, 48:regionem,
Curt. 4, 9, 8; 4, 14, 2.—Of encaustic painting, to burn in (very rare):B.picta coloribus ustis puppis,
Ov. F. 4, 275:tabulam coloribus,
id. ib. 3, 831.—Transf.1.To burn, i. e. to scorch, parch, dry up; to sting or pain acutely (syn. torreo):2.videmus ceteras partes incultas (terrarum), quod aut frigore rigeant aut urantur calore,
Cic. Tusc. 1, 28, 69:cum Sol gravis ureret arva,
Ov. M. 6, 339:terras (Sol),
id. ib. 4, 194:campum (seges),
Verg. G. 1, 77 sq.:solum (cicer),
Plin. 18, 12, 32, § 124:vineas (fimum suillum),
id. 17, 27, 46, § 258:urentes harenae,
Hor. C. 3, 4, 31;v. Orell. ad h. l.: sitis usserat herbas,
Ov. F. 4, 299:sitis arida guttur Urit,
id. M. 11, 130:fauces urit sitis,
Hor. S. 1, 2, 114:nec febribus uror anhelis,
Ov. P. 1, 10, 5:pestilentia urens simul urbem atque agros,
Liv. 10, 47, 6:dysenteria si urat,
Plin. 28, 9, 33, § 128: calx urit, discutit, extrahit, burns, heats (when taken as a medicine), id. 36, 24, 57, § 180:uri, vinciri, ferroque necari,
Sen. Ep. 37, 1:hae sunt, quarum Delicias et panniculus bombycinus urit,
oppresses, Juv. 6, 260.—To rub sore; to gall, fret, chafe, corrode:3.calceus... si pede minor, uret,
Hor. Ep. 1, 10, 43:si te gravis uret sarcina chartae,
id. ib. 1, 13, 6:teneros urit lorica lacertos,
Prop. 4 (5), 3, 23:uri virgis,
Hor. S. 2, 7, 58:loris non ureris,
id. Ep. 1, 16, 47:antiqua terebra urit eam partem quam perforat: Gallica excavat nec urit,
Col. Arb. 8, 3:ut prensos urant juga prima juvencos,
Ov. R. Am. 235. —To pinch with cold; to nip, blast, wither:II.pernoctant venatores in nive, in montibus uri se patiuntur,
Cic. Tusc. 2, 17, 40:Scythae continuis frigoribus uruntur,
Just. 2, 2, 9:iis, quae frigus usserit, sunt remedio,
Plin. 22, 25, 57, § 119; Ov. Tr. 3, 2, 8; id. F. 1, 680:urebant montana nives,
Luc. 4, 52; Val. Fl. 2, 287.—Trop., to burn, inflame, consume with passion; in pass., to burn, glow, be heated, be inflamed, be enamored; of love or lust:B.me tamen urit amor,
Verg. E. 2, 68:Daphnis me malus urit,
id. ib. 8, 83:vires urit videndo Femina,
id. G. 3, 215:urit me Glycerae nitor, Urit grata protervitas,
Hor. C. 1, 19, 5 sq. — Pass.:uritur infelix Dido,
Verg. A. 4, 68: Hor. Epod. 14, 13; Ov. M. 1, 496; 3, 464; 7, 22;13, 763 al.: meum jecur urere bilis,
Hor. S. 1, 9, 66:ira communiter urit utrumque,
id. Ep. 1, 2, 13.— Pass.:uror, seu, etc.,
Hor. C. 1, 13, 9.—Of envy:urit fulgore suo,
Hor. Ep. 2, 1, 13.—Transf.1.To vex, annoy:2.uro hominem,
I gall the fellow, Ter. Eun. 2, 2, 42; cf. pass.:id nunc his cerebrum uritur, Me esse hos trecentos Philippos facturum lucri,
Plaut. Poen. 3, 5, 25. —In gen., to disturb, harass, annoy, oppress:eos bellum Romanum urebat,
Liv. 10, 17, 1; cf. pass.:quo (bello) Italia urebatur,
id. 27, 39, 9:labor aliquem urens,
id. 36, 23, 5:captos legibus ure tuis,
Ov. Am. 1, 8, 70:populum gravis urebat infesto mari annona,
Vell. 2, 77, 1:urebat nobilem populum ablatum mare,
Flor. 2, 6, 2. -
7 uro
ūro, ussī, ustum, ere1)а) жечь, палить (sol urit O, PM; uri sole PM)б) разжигать ( Cyclōpum officinas H); прижигать ( vulnera CC): сжигать (mortuos C; urbes L; terras C, O; sitis guttur urit O); уничтожать огнём, опустошать пожарами (agros L, QC; Galliam C); энкаустически выжигать (colores O; tabulam coloribus O)2) жечь (для освещения) (picem, ceras O)3) замораживать ( ustus a frigore Pontus O); губить холодом, леденить ( herba per nives usta O)4) больно жать, натирать (calceus urit H; juga juvencos urunt O)5) разжигать, возбуждать ( invidiam L)6) томить, обуревать ( amor urit aliquem V)uri in aliquo O — быть влюблённым в кого-л.7) тревожить, беспокоить, удручать, угнетать, мучить (pestilentia urbem urit L; Italia bello urebatur L)uritur infelix Dido V — терзается несчастная Дидона8) сердить, раздражать ( aliquem Ter)9) воодушевлять, поощрять ( aliquem laudibus VF) -
8 ūrō
ūrō ūssī, ūstus, ere [VAS-], to burn: nocturna in lumina cedrum, V.: picem, O.— To burn up, destroy by fire, waste by burning, reduce to ashes, consume: hominem mortuum: agros, L.: arces, H.: urenda filix, H.: cum frondibus uritur arbos, O.: uritur (Gallia): regionem, Cu.— To burn, scorch, parch, dry up, sting, pain: partes (terrarum) incultae, quod urantur calore: cum sol ureret arva, O.: urentes harenae, H.: pestilentia urens urbem atque agros, L.—Of encaustic painting, to burn in: picta coloribus ustis puppis, O.: tabulam coloribus, to paint encaustically, O.— To rub sore, gall, fret, chafe, corrode: calceus... si pede minor, uret, H.: loris non ureris, H.: ut prensos urant iuga prima iuvencos, O.— To pinch with cold, nip, blast, wither, frostbite: pernoctant venatores in nive in montibus; uri se patiuntur: Nec per gelidas herba sit usta nivīs, O.—Fig., to burn, inflame, consume, fire, heat, set on fire, kindle: Me tamen urit amor, V.: Urit me Glycerae nitor, H.: Uritur infelix Dido, V.: meum iecur urere bilis, H.: Urit fulgore suo qui praegravat, etc., excites envy, H.— To vex, annoy, gall, disturb, harass, oppress: hominem, T.: eos bellum urebat, L.: captos legibus ure tuis, O.* * *urere, ussi, ustus V -
9 uro-…
prf Gqueue (muni d'une uro-…), queue (en uro-…), caudé -
10 uro
,ussi,ustum,ereжечь -
11 uro
, ussi, ustum, urere 3жечь, сжигать, воспламенять -
12 amb-ūrō
amb-ūrō ūssī, ūstus, ere [ambi + uro], to burn round, scorch, singe, consume: hic (Verres) sociorum ambustus incendio: Terret ambustus Phaethon avaras Spes, H.—Jestingly: tribunus ambustus, singed: libris Ambustus propriis, on a funeral pile of his own books, H.: torris, i. e. still burning, V.—Meton., to injure by cold, benumb: ambusti vi frigoris, Ta. — Fig., P. pass., singed, injured, damaged: fortunarum mearum reliquias: damnatione collegae prope ambustus, L. -
13 ad-ūrō
ad-ūrō ūssī, ūstus, ere, to set on fire, kindle, scorch, parch, burn, singe: hoc, T.: panis adustus, scorched, H.: ossa flammis, H.: sine gemitu aduruntur, endure burning.—To nip, freeze, blast: ne frigus adurat, V.: Poma, O.—Of love, to burn, inflame: te Venus, H. -
14 de-ūrō
de-ūrō ūssī, ūstus, ere, to burn up, consume, destroy: deusti plutei turrium, Cs.: vicum, L.—Of frost: hiems arbores deusserat, L. -
15 ex-ūrō
ex-ūrō ūssī, ūstus, ere, to burn out, burn up, consume: vivus exustus est: vicos: classem, V. —To dry up: loca exusta solis ardoribus, S.: paludem, V.—To consume, destroy: aliis scelus exuritur igni, V.: cornua, O.: exustus flos ubertatis. —To inflame (with love): deos, Tb. -
16 in-ūrō
in-ūrō ūssī, ūstus, ere, to burn in, burn: notas et nomina gentis, V.: volnere sanguis inustus, O.: inustis barbararum litterarum notis, Cu.—Fig., of persons, to brand, mark: censoriae severitatis notā inuri.—To brand upon, brand, imprint, affix, attach indelibly: ne qua nomini suo nota turpitudinis inuratur: acerbissimum alcui dolorem: mihi superbiae infamiam: alqd istuc, L.: nota turpitudinis inusta vitae tuae.—To curl by heat; hence, of style: illa calamistris inurere, polish off with curling-irons. -
17 per-ūrō
per-ūrō —, ūstus, ere, to burn up, waste by fire: perusti late agri, L.—To heat, burn, inflame: sitis fatigatos perurebat, Cu.—To inflame, gall, rub sore: peruste funibus latus, with your side galled, H.: oneri colla perusta, O.—To nip, pinch: terra perusta gelu, O.—Fig., to burn, inflame, consume: hominem perustum gloriā volunt ince<*> dere: valido peruri aestu, O.: intestina perurens, i. e. stirring wrath, Ct. -
18 aduro
aduro, ĕre, adussi, adustum [ad + uro] - tr. - [st2]1 [-] brûler à la surface, brûler légèrement, brûler (un mets); cautériser. [st2]2 [-] brûler lentement, consumer. [st2]3 [-] brûler, dessécher (en parl. du froid). [st2]4 [-] détruire comme un incendie (en parl. des sauterelles). [st2]5 [-] éblouir. [st2]6 [-] brûler (le coeur), brûler (d’amour), enflammer d'amour.* * *aduro, ĕre, adussi, adustum [ad + uro] - tr. - [st2]1 [-] brûler à la surface, brûler légèrement, brûler (un mets); cautériser. [st2]2 [-] brûler lentement, consumer. [st2]3 [-] brûler, dessécher (en parl. du froid). [st2]4 [-] détruire comme un incendie (en parl. des sauterelles). [st2]5 [-] éblouir. [st2]6 [-] brûler (le coeur), brûler (d’amour), enflammer d'amour.* * *Aduro, aduris, penul. prod. adussi, adustum, adurere. Cic. Brusler.\Aduri, dicitur etiam de intertrigine. Plin. Quand l'escorchure cuist.\Adustus cibus. Terent. Viande bruslee ou havie, Aduste, Tresalee.\Adustior, Comparatiuum ab Adustus. Liu. Siqui forte adustioris coloris, vt ex recenti via, essent. S'ils estoyent hallez. -
19 bustum
bustum, i, n. [comburo, uro] [st2]1 [-] Serv. lieu où l'on brûlait les morts et où on les ensevelissait. [st2]2 [-] bûcher. [st2]3 [-] tombeau, tertre sur une tombe, monument funèbre. [st2]4 [-] Stat. cadavre consumé, les cendres. [st2]5 [-] ruines d'une ville. - egena sepulcri busta, Stat.: cadavres sans sépulture. - bustum legum omnium ac religionum, Cic. Pis. 5, 11: le tombeau des lois et de tout ce qu'il y a de sacré. - Busta Gallica, Varr.: endroit à Rome où Camille avait fait brûler et enterrer les Gaulois tués au combat. - voir hors site bustum.* * *bustum, i, n. [comburo, uro] [st2]1 [-] Serv. lieu où l'on brûlait les morts et où on les ensevelissait. [st2]2 [-] bûcher. [st2]3 [-] tombeau, tertre sur une tombe, monument funèbre. [st2]4 [-] Stat. cadavre consumé, les cendres. [st2]5 [-] ruines d'une ville. - egena sepulcri busta, Stat.: cadavres sans sépulture. - bustum legum omnium ac religionum, Cic. Pis. 5, 11: le tombeau des lois et de tout ce qu'il y a de sacré. - Busta Gallica, Varr.: endroit à Rome où Camille avait fait brûler et enterrer les Gaulois tués au combat. - voir hors site bustum.* * *Bustum, busti. Cic. Tombeau, Sepulcre. -
20 deuro
dĕūro, ĕre, ussi, ustum [de + uro] - tr. - [st1]1 [-] brûler entièrement. - Caes. BG. 7, 25, 1; Liv. 10, 4. [st1]2 [-] brûler (en parl. du froid), faire périr. - Liv. 40, 45; cf. Curt. 8, 9, 12. [st1]3 [-] dessécher (en parl. de l'haleine du serpent). - Sen. Clem. 1, 25, 4.* * *dĕūro, ĕre, ussi, ustum [de + uro] - tr. - [st1]1 [-] brûler entièrement. - Caes. BG. 7, 25, 1; Liv. 10, 4. [st1]2 [-] brûler (en parl. du froid), faire périr. - Liv. 40, 45; cf. Curt. 8, 9, 12. [st1]3 [-] dessécher (en parl. de l'haleine du serpent). - Sen. Clem. 1, 25, 4.* * *Deuro, deuris, pe. pro. deussi, deustum, deurere. Liu. Brusler.\Mons deustus. Tacit. Bruslé.
См. также в других словарях:
uro — uro·bi·lin; uro·bi·lin·o·gen; uro·bi·lin·o·gen·uria; uro·bi·lin·uria; uro·canic; uro·cer·i·dae; uro·chlo·ral·ic; uro·chord; uro·chor·da; uro·chor·dal; uro·chordata; uro·chrome; uro·cop·tis; uro·cyst; uro·cys·tis; uro·dae·al; uro·dae·um;… … English syllables
Đuro Đaković (factory) — Đuro Đaković is a Croatian heavy industrial concern supplying farm equipment, military vehicles, power plant equipment, railway equipment, trams, and steam and diesel locomotives. Now located in Slavonski Brod, Croatia, Đuro Đaković continues to… … Wikipedia
URO VAMTAC — URO VAMTAC … Википедия
URO VAMTAC — Un vehículo VAMTAC del Ejército de Tierra de España en Herat, Afganistán, en 2005. Tipo Vehículo de alta movilidad multipropósito … Wikipedia Español
Đuro — (Serbian: Ђуро) or Djuro or Gjuro is a South Slavic given name derived from Serbian Djuradj (George), may refer to: Đuro Bago Đuro Basariček Đuro Đaković Đuro Daničić Đuro Deželić Đuro Ferić Đuro Keškec Đuro Kurepa Đuro Salaj Đuro Živković Gjuro… … Wikipedia
Uro — Données clés Titre original Uro Réalisation Stefan Faldbakken Scénario Stefan Faldbakken[1] Harald Rosenløw Eeg Acteurs principaux Nicolai Cleve Broch … Wikipédia en Français
Đuro Đaković (Industrieunternehmen) — Đuro Đaković Holding d.d Rechtsform Aktiengesellschaft ISIN HRDDJHRA0007 Gründung … Deutsch Wikipedia
URO VAMTAC — S3 URO VAMTAC der spanischen Armee in Herat, Afghanistan (2005) Allgemeine Eigens … Deutsch Wikipedia
Uro (trucks) — Uro is a Galician (Spain) brand of all wheel drive and military trucks, based in Santiago de Compostela.Uro parent company, Urovesa, was started in 1981 by a group of ex IPV employees.They quickly established themselves as a leading player in the … Wikipedia
Đuro Kurepa — Born August 16, 1907(1907 08 16) Majske Poljane, Austria Hungary Died November 2, 1993(199 … Wikipedia
Uro — puede referirse a: uro, la variedad salvaje del toro; uro, nombre común de la planta Acer monspessulanum; uru o uro, etnia que habita en las islas flotantes del lago Titicaca; URO, UROVESA Vehículos Especiales S.A, una compañía automovilística… … Wikipedia Español