-
1 infacete
īnfacētē (īnficētē), Adv. (infacetus), unfein, ohne Witz, witzlos, plump, abgeschmackt, haud infac., Vell. 2, 33, 4: non infac., Suet. Vesp. 20: non inficete, Fronto laud. fum. et pulv. p. 212, 12 N. – Superl., pictus inficetissime Gallus, Plin. 35, 25.
-
2 infacete
īnfacētē (īnficētē), Adv. (infacetus), unfein, ohne Witz, witzlos, plump, abgeschmackt, haud infac., Vell. 2, 33, 4: non infac., Suet. Vesp. 20: non inficete, Fronto laud. fum. et pulv. p. 212, 12 N. – Superl., pictus inficetissime Gallus, Plin. 35, 25.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infacete
-
3 infacete
-
4 infacete
неостроумно, неловко, неуклюже, безвкусно VP, Su, PM -
5 infacetus
I.Of persons:II.inficetus (homo),
Plaut. Truc. 2, 4, 4:Canius nec infacetus, et satis litteratus,
Cic. Off. 3, 14, 58:saeclum (with insipiens),
Cat. 43, 8.—Of things:non inficetum mendacium,
Cic. Cael. 29, 69:dictum,
Suet. Gramm. 23; Mart. 5, 78, 30.— Adv.: infăcētē ( infĭc-), coarsely, rudely, unwittily, stupidly (not in Cic. or Cæs.):quem haud infacete Pompeius Xerxem togatum vocare assueverat,
Vell. 2, 33 fin.; Suet. Vesp. 20.— Sup.:pictus inficetissime Gallus,
Plin. 35, 4, 8, § 25. -
6 inficetus
I.Of persons:II.inficetus (homo),
Plaut. Truc. 2, 4, 4:Canius nec infacetus, et satis litteratus,
Cic. Off. 3, 14, 58:saeclum (with insipiens),
Cat. 43, 8.—Of things:non inficetum mendacium,
Cic. Cael. 29, 69:dictum,
Suet. Gramm. 23; Mart. 5, 78, 30.— Adv.: infăcētē ( infĭc-), coarsely, rudely, unwittily, stupidly (not in Cic. or Cæs.):quem haud infacete Pompeius Xerxem togatum vocare assueverat,
Vell. 2, 33 fin.; Suet. Vesp. 20.— Sup.:pictus inficetissime Gallus,
Plin. 35, 4, 8, § 25. -
7 abgeschmackt
abgeschmackt, ineptus (unpassend). – insulsus. infacetus (fade). – absurdus (ungereimt); verb. ineptus et absurdus (alle diese v. Menschen u. Dingen). – fatuus (albern, narrenhaft, v. Menschen). – etwas a., subabsurdus: sehr a., perabsurdus. – Adv.inepte; absurde; infacete. – etwas a., subabsurde: sehr a., perabsurde. – Abgeschmacktheit, a) als Zustand: insulsitas. – fatuitas (Albernheit). – b) meton., abgeschmackte Sache, Äußerung etc.: res inepta, insulsa, infaceta, absurda; infacetum dictum (s., »abgeschmackt« die Adjektt.). – ineptiae. nugae (Ungereimtheiten).
-
8 albern
albern, desipiens (der Verstandesschwäche verrät, Ggstz. sapiens). – fatuus (der aus Verstandesschwäche lauter unnötige und unnütze Dinge treibt; beide nur von Pers.). – stultus (töricht, von dem, der aus Mangel an richtiger Erkenntnis fehlt). – stolidus (einfältig, von dem, der aus dummer Einbildung etwas Rechtes zu sein und zu können vermeint; beide von Pers. u. Lebl.). – ineptus. infacetus. insulsus. absurdus (ungereimt, abgeschmackt [w. s.], von Pers. u. Lebl.). – puerīlis (kinderpossenhaft, v. Lebl.). – anīlis (altweiberhaft). – etw. a., subabsurdus: sehr a., perabsurdus. [72] – a. Zeug, s. Albernheit: a. sein, desipere: ineptire (bes. im Wesen u. Betragen): ganz a. sein, nihil sapere. – Adv.fatue; stulte; stolide: inepte; infacete; insulse; absurde (subabsurde, perabsurde); pueriliter; aniliter. – Albernheit, fatuitas. – stultitia (Torheit, Ggstz. sapientia). – insulsitas (Ungereimtheit). – Albernheiten. ineptiae; nugae. – A. sagen, treiben, ineptire; nugari; nugas agere.
-
9 fade
fade, insulsus. infacetus od. inficetus (ohne Geist u. Witz). – frigidus (ohne Geist u. Leben, z.B. negotia). – inanis (leer, gehaltlos, z.B. reprehensio); verb. frigidus et inanis. – fades Zeug, res insulsae, infacetae od. inficetae; insulsa(n. pl.):infaceta od. inficeta(n. pl);frigida(n. pl.);inania(n. pl.);frigida et inania(n. pl.). – Adv.infacete od. inficete; frigide.
-
10 geschmacklos
geschmacklos, I) eig.: nihil sapiens. – es ist etwas g., alcis rei sapor nullus est; alcis rei sapor non sentitur: es wird etwas g., alcis rei sapor non permanet integer. – II) uneig.: ineptus. infacetus. insulsus (abgeschmackt, fade, ungereimt, v. Pers. u. Dingen, s. »abgeschmackt« den Untersch.). – impolitus (gleichs. ungefeilt, ungehobelt). – il lepidus (ungefällig, ohne Grazie u. Witz, v. Dingen). – inelegans (ohne Feinheit und Wahl, bes. vom Stil. v. der Rede); verb. illepidus atque inelegans. – ein g. Gedicht, carmen illepide compositum: g. Kleidung, cultus parum amoenus: g. Anlagen eines Landhauses, insulsitas villae. – Adv.inepte; infacete; insulse; ineleganter.
-
11 Witz
Witz, ingenii acumen, auch bl. acumen (natürlicher Scharfsinn). – facetiae (seine, launige, witzig drollige [humoristische] Einfälle). – dicacitas (der beißende Scherz, die Stachelrede, der Spottwitz). – sal, auch im Plur. sales (das Feine, Pikante, Beißende im Scherzen, im Witze, seiner Spott); verb. sal et facetiae. – facete dictum (ein launiger Einfall, im Plur. auch bl. dicta). – breviter et commode dictum (ein kurzer und treffender Einfall, ein Bonmot; gew. im Plur.). – dicterium (ein drolliger, kurzer u. scharfsinniger Einfall, pikanter Witz). – ein seiner W., sal urbanus: geistreiche Witze, belle et litterate dicta: fade Witze, facetiae scurriles: beißende Witze, facetiae acerbae; sales acerbi: ein gesuchter [2722] W., arcessitum dictum. – einen guten W. machen, alqd facete et commode dicere: seinen W. spielen lassen, ingenium venditare: Witze auf jmd. machen, dicta od. dicteria dicere in alqm: einen W. aus etwas machen, alqd transferre ad sales: nicht ohne W., haud infacetus( Adv. haud infacete oder haud irridicule, z.B. dicere).
-
12 witzig
witzig, facetus. non infacetus (launig, launigwitzig, durch muntere, scherzhafte Laune und drollige Einfälle unterhaltend). – dicax (sich gern in beißendem Witz ergehend, ein Witzbold). – salsus (geistvoll, pikant, auch beißend, sarkastisch). – w. Einfälle, facetiae. facete dicta,n. pl. (launige); sales. salse dicta,n. pl. (pikante). – Adv. facete oder haud infacete; haud irridicule (spaßig).
-
13 Нелепо
- inepte; stolide; absurde; insulse; infacete; -
14 COARSELY
[ADV]VASTECRASSEINFACETEINFICETEASPERITERASPRITER -
15 CRUDELY
[ADV]INFABREINFACETEINFICETE -
16 ROUGHLY
[ADV]TRUCULENTERASPEREBARBAREINCULTEDUREDURITERHORRIDEINFACETEINFICETECRASSEFEREFERMEABHORRIDECONFRAGOSE
См. также в других словарях:
AEDES — I. AEDES non idem cum Templo Gellius l. 14. c. 7. Non omnes aedes sacrae templa ac ne aedes quidem Vestae templum est. Varro de L. L. l. 6. Quod addit templa ut sint dextra; aiunt sancta esse, qui glossas scripserunt; nam Curia Hostilia templum… … Hofmann J. Lexicon universale
SUBER — Graece φελλὸς, arbor est non minima, glans pessima, rara, cortex tantum in fructu proecrassus ac renascens, atque etiam in denos pedes undique explanatus, Plin. l. 16. c. 8. imo vix aliud quam cortex, unde eiam ex Graeco σῦφαρ, quod pellem et… … Hofmann J. Lexicon universale
infaceto — pl.m. infaceti sing.f. infaceta pl.f. infacete … Dizionario dei sinonimi e contrari