Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

indignor

  • 1 indignor

    indignor, āri, ātus sum [indignus] [st2]1 [-] s’indigner, être indigné. [st2]2 [-] rejeter comme indigne, dédaigner, repousser. [st2]3 [-] rendre odieux. [st2]4 [-] irriter, aggraver, envenimer.    - arch. inf. indignarier, Lucr. 3, 870.    - indignari quod: s'indigner de ce que.    - indignans quod, Caes. indignans si, Curt.: furieux de voir que...    - indignari aliquid: s'indigner de qqch.    - indignari de aliqua re: s'indigner à propos de qqch.    - nimium cito ait me indignari de tabulis, Cic. Com. 5: il dit que je suis trop prompt à m'indigner à propos de ses registres.    - indignari + prop. inf.: s'indigner de ce que, s'indigner de voir que, trouver révoltant que.    - indignabamini aerarium expilari, Sall.: vous vous indigniez de voir le trésor mis au pillage.    - indignari + inf.: s'indigner de.    - non indignabere vinci, Ov.: tu ne t'indigneras pas d'être vaincu.    - facti indignandi causā, Cic.: pour rendre le fait plus révoltant.    - post-class. indignari alicui rei: s'indigner de qqch.    - contaminationi non indignari, Dig. 48, 5, 2: ne pas s'indigner d'une souillure.    - ne tumentia indignentur, C.-Aur. Acut. 3, 3, 13.: pour ne pas aggraver les enflures.
    * * *
    indignor, āri, ātus sum [indignus] [st2]1 [-] s’indigner, être indigné. [st2]2 [-] rejeter comme indigne, dédaigner, repousser. [st2]3 [-] rendre odieux. [st2]4 [-] irriter, aggraver, envenimer.    - arch. inf. indignarier, Lucr. 3, 870.    - indignari quod: s'indigner de ce que.    - indignans quod, Caes. indignans si, Curt.: furieux de voir que...    - indignari aliquid: s'indigner de qqch.    - indignari de aliqua re: s'indigner à propos de qqch.    - nimium cito ait me indignari de tabulis, Cic. Com. 5: il dit que je suis trop prompt à m'indigner à propos de ses registres.    - indignari + prop. inf.: s'indigner de ce que, s'indigner de voir que, trouver révoltant que.    - indignabamini aerarium expilari, Sall.: vous vous indigniez de voir le trésor mis au pillage.    - indignari + inf.: s'indigner de.    - non indignabere vinci, Ov.: tu ne t'indigneras pas d'être vaincu.    - facti indignandi causā, Cic.: pour rendre le fait plus révoltant.    - post-class. indignari alicui rei: s'indigner de qqch.    - contaminationi non indignari, Dig. 48, 5, 2: ne pas s'indigner d'une souillure.    - ne tumentia indignentur, C.-Aur. Acut. 3, 3, 13.: pour ne pas aggraver les enflures.
    * * *
        Indignor, indignaris, indignari. Cic. Se courroucer et marrir, Sedespiter, Estre indigné.
    \
        Indignor, cum accusatiuo. Quintil. Quidam indignantur imperia. Refusent et ne veulent point, etc.
    \
        Pontem indignatus Araxes. Virgil. Le fleuve Araxes sur lequel le roy Xerxes essaya de faire un pont, mais le fleuve ne le voulut endurer, et par son impetuosité renversa tout.
    \
        Preces indignari. Stat. Estre marri d'estre prié de quelque chose.
    \
        Indignor, cum infinitiuo. Lucanus, - indignatus apertum Fortunae praebere caput. Indigné et marri de, etc.

    Dictionarium latinogallicum > indignor

  • 2 indignor

    indignor indignor, atus sum, ari негодовать

    Латинско-русский словарь > indignor

  • 3 indignor

    indignor indignor, atus sum, ari возмущаться

    Латинско-русский словарь > indignor

  • 4 indignor

    indignor indignor, atus sum, ari сердиться

    Латинско-русский словарь > indignor

  • 5 indignor

    indignor, ātus sum, āri (indignus), etwas für unwürdig-, für unanständig-, für empörend halten, über etwas unwillig-, unmutig-, entrüstet sein oder werden, sich entrüsten, a) v. Pers.: alqd, Cic. u.a.: de alqa re, Auct. b. Hisp.: pro alqo (zu jmds. Gunsten), Ov.: mit folg. quod, Caes. u. Liv.: mit folg. quandoque, Hor.: mit folg. si, Sulpic. in Cic. ep., Val. Max. u.a.: mit folg. Acc. u. Infin., Cic. ep., Caes. u. Liv.: m. folg. Infin., Lucr., Ov., Liv. 34, 5, 13. Vell. 2, 119, 4. Quint. 1, 1, 8 u. 1, 2, 10. – dah. indignandus, a, um, worüber man unwillig werden muß, Unwillen verdienend, Ov. u. Val. Flacc. – b) übtr. v. lebl. Subjj.: α) übh.: pontem indignatus Araxes, Verg.: suam vicem, Liv.: freta indignantia, Ov. – β) als spät. mediz. t. t., krankhaft erregt-, gereizt werden, sich entzünden, ne percussu tumentia indignentur, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 3, 13: faucibus indignatis, Th. Prisc. 1, 15: loca indignantia iuvat, Th. Prisc. 2. chron. 13. – / Parag. Infin. indignarier, Lucr. 3, 868. – indignāns als PAdi. s. bes.

    lateinisch-deutsches > indignor

  • 6 indignor

    indignor, ātus sum, āri (indignus), etwas für unwürdig-, für unanständig-, für empörend halten, über etwas unwillig-, unmutig-, entrüstet sein oder werden, sich entrüsten, a) v. Pers.: alqd, Cic. u.a.: de alqa re, Auct. b. Hisp.: pro alqo (zu jmds. Gunsten), Ov.: mit folg. quod, Caes. u. Liv.: mit folg. quandoque, Hor.: mit folg. si, Sulpic. in Cic. ep., Val. Max. u.a.: mit folg. Acc. u. Infin., Cic. ep., Caes. u. Liv.: m. folg. Infin., Lucr., Ov., Liv. 34, 5, 13. Vell. 2, 119, 4. Quint. 1, 1, 8 u. 1, 2, 10. – dah. indignandus, a, um, worüber man unwillig werden muß, Unwillen verdienend, Ov. u. Val. Flacc. – b) übtr. v. lebl. Subjj.: α) übh.: pontem indignatus Araxes, Verg.: suam vicem, Liv.: freta indignantia, Ov. – β) als spät. mediz. t. t., krankhaft erregt-, gereizt werden, sich entzünden, ne percussu tumentia indignentur, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 3, 13: faucibus indignatis, Th. Prisc. 1, 15: loca indignantia iuvat, Th. Prisc. 2. chron. 13. – Parag. Infin. indignarier, Lucr. 3, 868. – indignāns als PAdi. s. bes.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > indignor

  • 7 indignor

    in-dīgnor, ātus sum, ārī depon. [ indignus ]
    1) считать недостойным, возмутительным, негодовать, возмущаться, досадовать, сердиться (i. aliquam rem C, V etc., реже de aliquā re bH)
    i. quod hoc factum est Cs etc. — возмущаться тем, что это произошло
    indignandus O, VF — приводящий в негодование, возмутительный
    2) поэт. не выносить, гневно бушевать, яростно биться (fluvius indignatur pontem V; freta indignantia O)
    3) раздражать, бередить (percussu tumentia indignantur CA). — см. тж. indignans

    Латинско-русский словарь > indignor

  • 8 indignor

    indignari, indignatus sum V DEP
    deem unworthy, scorn, regard with indignation, resent, be indignant

    Latin-English dictionary > indignor

  • 9 indignor

    in-dignor, ātus, 1 (archaic inf. indignarier for indignari, Lucr. 3, 870), v. dep. a. [in-dignus], to consider as unworthy or improper, to be angry or displeased at, to be indignant (syn. stomachor).
    I.
    In gen. (class.).
    (α).
    With acc.:

    se ipsum, Lucr. l. l.: ea, quae indignentur adversarii, tibi quoque indigna videri,

    Cic. Inv. 1, 17, 24; Sen. Tranq. 10:

    suam vicem,

    Liv. 2, 31 fin.:

    imperia,

    Quint. 1, 3, 6:

    casum insontis amici,

    Verg. A. 2, 93 al. —
    (β).
    With quod:

    indignantes milites, quod conspectum suum hostes ferre possent,

    Caes. B. G. 7, 19, 4; Verg. A. 5, 651.—
    (γ).
    With si: nos homunculi indignamur, si quis nostrum interiit, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 4; so Curt. 6, 5, 5.—
    (δ).
    With inf. or acc. and inf.:

    cedere peritis indignantur,

    Quint. 1, 1, 8:

    vinci,

    Ov. M. 10, 604:

    regem ad causam dicendam evocari,

    Caes. B. C. 3, 108; so Sall. J. 31, 9; Quint. 10, 1, 101:

    veteri parere clienti,

    Juv. 5, 64 al. —
    (ε).
    With dat. (only post-class.):

    quique contaminationi non indignatur,

    Dig. 48, 5, 2.—
    (ζ).
    Absol.:

    utrum ridere audientes an indignari debuerint,

    Quint. 6, 3, 83; so id. 11, 3, 58; 61; 123 al.—
    B.
    Of inanim. and abstr. things:

    (venti) indignantes Circum claustra fremunt,

    Verg. A. 1, 55:

    pontem indignatus Araxes,

    disdaining to bear, id. ib. 8, 728:

    indignatum magnis stridoribus aequor,

    id. G. 2, 162.—
    * II.
    In partic., of wounds, to injure, damage:

    ne tumentia indignentur,

    Cael. Aur. Acut. 3, 3, 13.— Hence,
    A.
    indignandus, a, um, P. a., that at which one should be indignant, deserving of indignation:

    (vestis) lecto non indignanda saligno,

    Ov. M. 8, 660; Val. Fl. 1, 547.—
    B.
    indignans, antis, P. a., that cannot endure or suffer any thing, impatient, indignant (a favorite word of Ovid):

    genus indignantissimum servitutis,

    Col. 8, 17, 7:

    verbaque quaerenti satis indignantia linguae Defuerunt,

    Ov. M. 6, 584:

    pectus,

    id. F. 4, 896; cf.

    corda,

    Stat. Th. 3, 599:

    bella gerunt venti, fretaque indignantia miscent,

    Ov. M. 11, 491.— Adv.: indignanter, indignantly, with indignation (post-class.):

    mussitare,

    Arn. 3, 103:

    ferre,

    Amm. 15, 1, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > indignor

  • 10 indignor

    , indignatus sum, indignari 1
      негодовать, возмущаться

    Dictionary Latin-Russian new > indignor

  • 11 Índignór quandóque bonús dormítat Homérus

    Мне досадно, если наш добрый Гомер иногда дремлет.

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Índignór quandóque bonús dormítat Homérus

  • 12 Мне досадно, если наш добрый Гомер иногда дремлет

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Мне досадно, если наш добрый Гомер иногда дремлет

  • 13 indignans

    indignans, antis part. prés. de indignor. [st2]1 [-] qui s'indigne. [st2]2 [-] furieux, plein de rage, rétif.    - genus indignantissimum servitutis, Col. 8, 17, 7: la race la plus rétive à servir.    - venti indignantes, Virg. En. 1: vents furieux.
    * * *
    indignans, antis part. prés. de indignor. [st2]1 [-] qui s'indigne. [st2]2 [-] furieux, plein de rage, rétif.    - genus indignantissimum servitutis, Col. 8, 17, 7: la race la plus rétive à servir.    - venti indignantes, Virg. En. 1: vents furieux.
    * * *
        Indignans, Nomen. Colum. Qui est courroucé et mari, Indigné.
    \
        Seruitutis indignantissimus. Colum. Qui est fort marri d'estre subject.

    Dictionarium latinogallicum > indignans

  • 14 indignatus

    indignātus, a, um part. passé de indignor; indigné, irrité.    - pontem indignatus Araxes, Virg. En. 8, 728: l'Araxe indigné du pont qui l'enchaîne.
    * * *
    indignātus, a, um part. passé de indignor; indigné, irrité.    - pontem indignatus Araxes, Virg. En. 8, 728: l'Araxe indigné du pont qui l'enchaîne.
    * * *
        Indignatus, pen. prod. Aliud participium: vt Procellae indignatae. Stat. Courroucees, Esmeues, Indignees.

    Dictionarium latinogallicum > indignatus

  • 15 quandoque

    [st1]1 [-] quandōquĕ: a - à quelque moment que, quand; chaque fois que.    - indignor, quandoque bonus dormitat Homerus, Hor. A. P. 359: je suis furieux quand il arrive au bon Homère de sommeiller.    - quandoque trahet feroces per sacrum clivum... Sicambros, Hor. C. 4: quand, sur les degrés sacrés, il traînera les farouches Sigambres.    - quandoque ultimus dies venerit, Sen.: quand le dernier jour arrivera. b - du moment que, puisque.    - quandoque hisce homines foedus ictum iri spoponderunt, Liv. 9, 10, 9: puisque les personnes ici présentes ont promis qu'un traité serait conclu.    - quandoque tu nullā umquam mihi in cupiditate defuisti, Cic. Verr. 2, 3, 80, 187: puisque vous n'avez jamais manqué de me servir dans ma cupidité. c - un jour ou l'autre.    - ne quandoque parvus hic ignis incendium ingens exsuscitet, Liv. 21, 3, 6: pour empêcher cette petite étincelle de faire un jour ou l'autre un gigantesque incendie.    - et tu, Galba, quandoque degustabis imperium, Tac. An. 6, 20: et toi, Galba, tu goûteras un jour ou l'autre à l'empire.    - nonnumquam per duos menses durat: quandoque brevius finitur, Cels. 6, 6:    - quandoque fiunt trabes, quandoque clipei, Sen. Q. N. 1, 1, 15; Col. 7, 3, 13.    - quandoque... quandoque, Sen. Nat. 1, 1, 15: tantôt... tantôt. [st1]2 [-] quandōquĕ: c. et quando.
    * * *
    [st1]1 [-] quandōquĕ: a - à quelque moment que, quand; chaque fois que.    - indignor, quandoque bonus dormitat Homerus, Hor. A. P. 359: je suis furieux quand il arrive au bon Homère de sommeiller.    - quandoque trahet feroces per sacrum clivum... Sicambros, Hor. C. 4: quand, sur les degrés sacrés, il traînera les farouches Sigambres.    - quandoque ultimus dies venerit, Sen.: quand le dernier jour arrivera. b - du moment que, puisque.    - quandoque hisce homines foedus ictum iri spoponderunt, Liv. 9, 10, 9: puisque les personnes ici présentes ont promis qu'un traité serait conclu.    - quandoque tu nullā umquam mihi in cupiditate defuisti, Cic. Verr. 2, 3, 80, 187: puisque vous n'avez jamais manqué de me servir dans ma cupidité. c - un jour ou l'autre.    - ne quandoque parvus hic ignis incendium ingens exsuscitet, Liv. 21, 3, 6: pour empêcher cette petite étincelle de faire un jour ou l'autre un gigantesque incendie.    - et tu, Galba, quandoque degustabis imperium, Tac. An. 6, 20: et toi, Galba, tu goûteras un jour ou l'autre à l'empire.    - nonnumquam per duos menses durat: quandoque brevius finitur, Cels. 6, 6:    - quandoque fiunt trabes, quandoque clipei, Sen. Q. N. 1, 1, 15; Col. 7, 3, 13.    - quandoque... quandoque, Sen. Nat. 1, 1, 15: tantôt... tantôt. [st1]2 [-] quandōquĕ: c. et quando.
    * * *
        Quandoque, pen. prod. Aduerbium temporis. Horat. Cic. Aucunesfois, Quelque fois, Par fois.
    \
        Quandoque, pro Quandocunque. Horat. Toutesfois et quantes, Toutes et quantes fois.

    Dictionarium latinogallicum > quandoque

  • 16 quandoque bonus dormítat Homerus

       literalmente: hasta el buen Homero dormita de vez en cuando; alguna vez también se duerme Homero; también Homero se duerme de vez en cuando; también homero tiene sus despistes
       Actualmente, la expresión hace referencia a los errores que, a veces, cometen los grandes escritores: hasta los grandes escritores suelen cometer faltas; los grandes escritores tienen también sus despistes; a los grandes escritores se les escapa de vez en cuando algún gazapo; también el genio se equivoca alguna vez
       La frase está sacada de un verso 359 de la Ars poetica de Quinto Horacio Flaco (65 a.C.-8 d.C.). La frase original dice: Indignor, quandoque bonus dormitat Homerus(me enfada ver que hasta el eximio Homero de vez en cuando se duerme). Lo que molesta a Horacio es que Homero tiene de vez en cuando momentos de descuido, momentos en los que no está a la altura de su genio. No quiere decir que cometa faltas como un escritor cualquiera, sino que es una lástima que el excelente Homero de vez en cuando olvida algún dato. Pero estos pequeños detalles no empañan para nada la grandeza de Homero, al contrario, disculpa la grandeza del genio.
       Sunt delicta tamen quibus ignovisse velimus.
       Nam neque chorda sonum reddit, quem volut manus et mens,
       poscentique gravem persaepe remittit acutum,
       nec semper feriet, quodcumque minabitur arcus.
       Verum ubi plura nitent in carmine, non ego paucis
       offendar maculis, quas aut incuria fudit,
       aut humana parum cavit natura. Quid ergo est?
       Vt scriptor si peccat idem librarius usque,
       quamvis est monitus, venia caret, et citharoedus
       ridetur chorda qui semper oberrat eadem,
       sic mihi, qui multum cessat, fit Choerilus ille,
       quem bis terve bonum cum risu miror; et idem
       indignor quandoque bonus dormitat Homerus.
       Verum operi longo fas est obrepere somnum.

    Locuciones latinas > quandoque bonus dormítat Homerus

  • 17 indignabundus

    indīgnābundus, a, um [ indignor ]
    негодующий, полный негодования, возмущённый L, Su, AG

    Латинско-русский словарь > indignabundus

  • 18 indignans

    1. indīgnāns, antis
    part. praes. к indignor
    2. adj.
    негодующий ( verba O); гневный, сердитый (ventus V; leonum fremores Ap)

    Латинско-русский словарь > indignans

  • 19 indignatio

    indīgnātio, ōnis f. [ indignor ]
    1) негодование, возмущение Hirt, J, L, Sen etc.
    2) ритор. стремление вызвать негодование C, Q

    Латинско-русский словарь > indignatio

  • 20 quandoque

    I quandō-que adv.
    1) когда бы ни, всякий раз как, как только
    indignor, q. bonus dormītat Homerus H — меня берёт досада всякий раз, как задремлет (т. е. ошибётся в чём л.) милый Гомер
    3) иногда (q. fiunt trabes, q. clipei Sen)
    II quandōque conj.
    ибо, так как C, L
    III quandōque H = et quandō

    Латинско-русский словарь > quandoque

См. также в других словарях:

  • Indignor, quandoque bonus dormitat Homerus. — См. На всякого мудреца довольно простоты …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Continuity (fiction) — In fiction, continuity (also called time scheme) is consistency of the characteristics of persons, plot, objects, places and events seen by the reader or viewer over some period of time. It is of relevance to several media. Continuity is… …   Wikipedia

  • Homeric nod — (sometimes heard as Even Homer nods ) is a proverbial phrase for a continuity error. It has its origins in Homeric epic. The phrase was coined by the Roman poet Horace in his Ars poetica : [Lines 358 359.] ... et idem indignor quandoque bonus… …   Wikipedia

  • Liste lateinischer Phrasen/Q — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P Q R S T U V …   Deutsch Wikipedia

  • Quid est veritas? — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P …   Deutsch Wikipedia

  • на всякого мудреца довольно простоты — Ср. Как не смекнет он, что, когда к Москве подступит тот, ему несдобровать? На каждого мудреца довольно есть простоты . Гр. А. Толстой. Царь Борис. 8. Ср. Вас возмутил мой дневник. Как он попал к вам в руки я не знаю. На всякого мудреца довольно… …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона

  • На всякого мудреца довольно простоты — На всякаго мудреца довольно простоты. Ср. Какъ не смекнетъ онъ, что, когда къ Москвѣ подступитъ тотъ, ему не сдобровать? «На каждаго мудреца довольно есть простоты». Гр. А. Толстой. Царь Борисъ. 3. Ср. Васъ возмутилъ мой дневникъ. Какъ онъ попалъ …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Homer — Ein homerisches Gelächter loslassen: schallend und lange lachen. In Homers ›Ilias‹ (I, 599) und in der ›Odyssee‹ (VIII, 326 und XX, 346) steht der Ausdruck »Asbestos gelos« = unauslöschliches Gelächter. Daraus wurde »Homerisches Gelächter«, das… …   Das Wörterbuch der Idiome

  • SUTOR — a suendo: Interim Romanis Sutores dicti, non illi qui acu vestes consuebant; sed qui coria in usum calceorum. Et Plato Politic. de artificiis vestim entorum dislerens, commemorat την` τρήσει καὶ ῥαφῇ χρωμένην σύνθεσιν, Confectionem illam, quae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ԱՆԶԳԱՄԻՄ — (եցայ.) NBH 1 0143 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 12c ձ. πονηρεύομαι malignor, male facio Չարանալ. գործել զչարիս ըստ անզգամաց. անզգամ լինել. անմտանալ. մոլիլ. *Քաւ լիցի ձեզ ե՛ղբարք, մի՛ ինչ անզգամիք: Անզգամեցար պղծել զճանապարհս քո:… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԲԱՐԿԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 1 460 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c չ. ὁργίζομαι, θυμόομαι, ἁγανακτέω , παροξύνομαι irascor, indignor, furo, exacerbor Բարկ եւ սաստիկ լինել՝ վառմամբ կրից՝ մանաւանդ ʼի վրէժ անիրաւութեանն եղելոյ. ցասնուլ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»