-
21 insedabilis
in-sēdābĭlis, e, adj. [2. in-sedo], that cannot be stayed or stilled, incessant: insedabilis, akatapaustos, Gloss. Philox.— -
22 insedabiliter
in-sēdābĭlis, e, adj. [2. in-sedo], that cannot be stayed or stilled, incessant: insedabilis, akatapaustos, Gloss. Philox.— -
23 intermissus
1.intermissus, a, um, Part., from intermitto; q. v. fin.2.intermissus, ūs, m. [intermitto], for intermissio, an intermission, interruption:garrulus sine intermissu cantus,
incessant, Plin. 10, 29, 43, § 81. -
24 intervallum
inter-vallum, i, n., prop., the open space within the mound or breastwork of a camp, the space between two palisades.I.Lit.: opus, pedum sexaginta, quod est inter vallum et legiones... a quibusdam intervallum [p. 987] cognominatum, Hyg. de Munit. Cast. 6:B.intervalla sunt spatia inter capita vallorum,
Isid. 15, 9, 2.—In gen., space between, interval, distance:II.trabes directae, paribus intervallis in solo collocantur. Ea autem intervalla grandibus saxis effarciuntur,
Caes. B. G. 7, 23:pari intervallo,
at an equal distance, id. ib. 1, 43:respiciens videt magnis intervallis sequentes,
Liv. 1, 25:unius signi,
Cic. N. D. 2, 20:digitorum,
Suet. Dom. 19:sonorum,
Cic. Tusc. 1, 18:locorum et temporum,
id. Fam. 1, 7:ex intervallo,
from a distance, Liv. 48, 44, 8:proximus longo intervallo insequi,
Verg. A. 5, 320:juvenes modicis intervallis disponere,
Suet. Aug. 49:quinque milium intervallo,
Liv. 23, 29:mille passuum intervallo distantes,
id. 33, 1 saep.—Transf.A.Interval of time, intermission, respite:B.annuum regni,
an interregnum, Liv. 1, 17:sine intervallo loquacitas,
i. e. incessant, Cic. de Or. 3, 48, 185:dolor si longus, levis, dat enim intervalla,
relaxes sometimes, id. Fin. 2, 29, 94:litterarum,
id. Fam. 7, 18:intervallum jam hos dies multos fuit,
Plaut. Men. 1, 1, 28:distinctio et aequalium et saepe variorum intervallorum numerum conficit,
Cic. de Or. 3, 48, 186; cf. the context. —A pause:C.flumen aliis verborum volubilitasque cordi est: distincta alios et interpuncta intervalla, morae, respirationesque delectant,
Cic. Or. 16:trochaeus temporibus et intervallis est par iambo,
id. ib. 57:ut te tanto intervallo viderem,
after so long a time, id. Fam. 15, 14:vocem paululum attenuata crebris intervallis et divisionibus oportet uti,
Auct. Her. 3, 14, 24:tanto ex intervallo,
Quint. 11, 2, 5; Liv. 3, 38:intervallo dicere,
after a pause, Cic. Or. 66: ex intervallo, farther on, lower down (in the discourse), Gell. 15, 12, 4:sine intervallo cibum dare,
without loss of time, Varr. R. R. 2, 1: dare quippiam alicui per intervalla, at intervals, i. e. from time to time, Plin. 8, 42, 66, § 164 (al. intervalla dantur):per intervallum adventantes,
Tac. A. 4, 73:scelerum,
time for the perpetration of crimes, id. ib. 3.—Difference, dissimilitude:D.videte, quantum intervallum sit interjectum inter majorum consilia, et istorum dementiam,
Cic. Agr. 2, 33, 89; id. Rab. Perd. 5, 15.—An interval in music, Cic. N. D. 2, 58, 146.inter-vectus,.a, um, adj. [veho], carried up, raised up (post-class.):inter-vello,.arbores,
Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 3, 38.vulsi (rarely velli, v. infra), vulsum, 3, v. a., to pluck, pull, or pick out here and there, to lop, prune (post-Aug.).I.In partic., to pluck out here and there, to thin. —Of wings:II.ne ego homo infelix fui qui non alas intervelli (sc. vocis),
Plaut. Am. 1, 1, 170.—Of the beard:isti, qui aut vellunt barbam, aut intervellunt,
Sen. Ep. 114, 20. — Of fruit and trees, to pluck here and there, to prune:poma intervelli melius est, ut quae relicta sint, grandescant,
Plin. 17, 27, 47, § 260:arbores,
Col. 5, 10:semina,
id. 4, 33, 3. —In gen., to tear out, take away:num aliquid ex illis intervelli, atque ex tempore dicendis inseri possit,
Quint. 12, 9, 17:quae ita sunt natura copulata, ut mutari aut intervelli sine confusione non possint,
id. 10, 7, 5. -
25 odium
1.ŏdĭum, ii, n. [odi] (syn.: simultas, inimicitia)I.Lit., hatred, grudge, illwill, animosity, enmity, aversion:2.odium (est) ira inveterata,
Cic. Tusc. 4, 9, 21:in odium alicujus irruere,
to become hated by him, to incur his hatred, Cic. Verr. 1, 12, 35:non publico modo sed privato etiam odio invisus atque infestus Romanis,
Liv. 36, 39, 15.—Odio alicui esse, as pass. of odi (cf. odi fin.):quod viro esse odio videas, tute tibiodio habeas,
to be hateful, displeasing to, Plaut. Men. 1, 2, 2:odi odioque sum Romanis,
Liv. 35, 19, 5:quid faceres, si quis docuisset te ut sic odio esses mihi?
Plaut. Trin. 2, 1, 6:pervenire in odium Graeciae,
to incur, Nep. Lys. 1, 3:omnibus odio venire,
to become hated, Plin. 28, 8, 27, § 106:odium est mihi cum aliquo,
I am at enmity with him, Cic. Prov. Cons. 10, 24:esse odio civitati,
to be hateful to, id. Fam. 12, 10, 3:huic odio nemus est,
Ov. M. 2, 438:tibi est odio mea fistula,
Verg. E. 8, 33:quo sit in odio status rerum,
Cic. Att. 2, 22, 1:esse alicui in odio,
to be hated by, id. ib. 2, 21, 1:magno odio in aliquem ferri,
to be greatly imbittered against, Nep. Att. 10, 4; Liv. 41, 23, 11:alicujus subire,
to incur one's hatred, Cic. Att. 11, 17, 2:gerere adversus aliquem,
to bear, Plin. 8, 18, 26, § 68:quaerere,
Ov. M. 13, 756; Sall. J. 3, 3:movere,
to excite, Ov. Am. 3, 11, 43:saturare,
to sate, satisfy, Cic. Vatin. 3, 6:magnum odium Pompeii suscepistis,
have brought upon yourselves, have incurred, id. Att. 6, 1, 25:struere,
to cause, raise, excite, id. de Or. 2, 51, 208:concitare,
id. Inv. 1, 53, 100:exercere,
Ov. M. 9, 275; 5, 245:placare,
to appease, Cic. Dom. 17, 44:restinguere,
id. Rab. Post. 6, 13.—With obj. gen.:magnum me cujuspiam rei odium cepit,
I have conceived a great aversion for, Cic. Phil. 2, 36, 91:suscipere odium erga aliquem,
Nep. Dat. 10, 3:odio habere (postclass.),
to hate, Vulg. Johan. 15, 25 et saep.:odium jejunum,
on an empty stomach, Juv. 15, 51.—Ofinanim. things:II.odium raphanis cum vite maximum refugitque juxta satos,
aversion, antipathy, Plin. 19, 5, 26, § 187; 2, 103, 106, § 225:quercus et olea tam pertinaci odio dissident,
id. 24, 1, 1, § 1.—Transf.A.In gen., the object of hatred; hence, an offence, annoyance, disgust, said of persons or things:B.optume odio's,
you are an offence to me, I cannot bear you, Plaut. Truc. 1, 2, 23:deorum odium atque hominum,
id. Rud. 2, 2, 13:populi odium,
id. Mil. 3, 3, 48:Antonius, insigne odium omnium hominum vel deorum,
Cic. Phil. 14, 3, 8:omnium populorum,
Just. 11, 3, 10:neque agri, neque urbis odium me umquam percipit,
disgust, Ter. Eun. 5, 5, 2.—As a quality, offensive conduct or language, importunity, insolence, vexatiousness:2.cum horas tres fere dixisset, odio et strepitu senatus coactus est aliquando perorare,
by the disgust they expressed, Cic. Att. 4, 2, 4:tundendo atque odio denique effecit senex,
by his tiresome, incessant preaching, Ter. Hec. 1, 2, 48:cum tuo istoc odio,
with your hateful, perverse conduct, id. ib. 1, 2, 59; cf. Plaut. As. 2, 4, 40; 5, 2, 71:odio qui posset vincere regem,
in insolence, Hor. S. 1, 7, 6.ōdīum, ii, n., i. q. odeum, q. v.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
incessant — incessant, ante [ ɛ̃sesɑ̃, ɑ̃t ] adj. • 1552; de 1. in et cessant, de cesser ♦ Qui ne cesse pas, dure sans interruption. ⇒ continu, continuel, ininterrompu, perpétuel. Un va et vient incessant. D incessantes récriminations. ⇒ éternel. « la douce… … Encyclopédie Universelle
Incessant — In*ces sant, a. [L. incessans, antis; pref. in not + cessare to cease: cf. F. incessant. See {Cease}.] Continuing or following without interruption; unceasing; unitermitted; uninterrupted; continual; as, incessant clamors; incessant pain, etc.… … The Collaborative International Dictionary of English
incessant — incessant, ante (in sè ssan, ssan t ) adj. Qui ne cesse pas, qui dure sans interruption. Douleur, plainte incessante. • On ne croirait pas, ce qui pourtant était vrai, que Napoléon, rempli de l idée de sa puissance jusqu à provoquer sans… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
incessant — (adj.) mid 15c., from O.Fr. incessant (mid 14c.), from L.L. incessantem (nom. incessans) unceasing, from L. in not (see IN (Cf. in ) (1)) + cessantem (nom. cessans), prp. of cessare cease (see CEASE (Cf … Etymology dictionary
incessant — I adjective adsiduus, ceaseless, constant, continual, continuous, continuus, endless, eternal, everlasting, frequent, indefatigable, infinite, interminable, interminate, iterative, long lasting, never ending, nonstop, perennial, perpetual,… … Law dictionary
incessant — continuous, constant, unremitting, perpetual, *continual, perennial Analogous words: unceasing, interminable, endless, *everlasting: *steady, constant: vexing, irking, annoying, bothering (see ANNOY) Antonyms: intermittent Contrasted words:… … New Dictionary of Synonyms
incessant — [adj] never ending, persistent ceaseless, constant, continual, continuous, dayand night*, endless, eternal, everlasting, interminable, interminate, monotonous, nonstop, perpetual, relentless, round the clock*, timeless, unbroken, unceasing,… … New thesaurus
incessant — ► ADJECTIVE ▪ continuing without pause or interruption. DERIVATIVES incessantly adverb. ORIGIN Latin, from in not + cessare cease … English terms dictionary
incessant — [in ses′ənt] adj. [Early ModE < LL incessans < L in , not + cessans, prp. of cessare, to CEASE] never ceasing; continuing or being repeated without stopping or in a way that seems endless; constant SYN. CONTINUAL incessancy n. incessantness … English World dictionary
incessant — [[t]ɪnse̱s(ə)nt[/t]] ADJ GRADED: usu ADJ n An incessant process or activity is one that continues without stopping. Incessant rain made conditions almost intolerable. ...his incessant demands for affection. Syn: constant Ant: intermittent Derived … English dictionary
incessant — incessancy, incessantness, n. incessantly, adv. /in ses euhnt/, adj. continuing without interruption; ceaseless; unending: an incessant noise. [1425 75; late ME incessaunte < LL incessant , equiv. to L in IN 3 + cessant (s. of cessans), prp. of… … Universalium