Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

incautē

  • 1 incaute

    incautē, adv. [st2]1 [-] sans précaution, imprudemment. [st2]2 [-] sans crainte, sans souci, sans danger.
    * * *
    incautē, adv. [st2]1 [-] sans précaution, imprudemment. [st2]2 [-] sans crainte, sans souci, sans danger.
    * * *
        Incaute, Aduerbium. Cic. Sans se donner de garde.

    Dictionarium latinogallicum > incaute

  • 2 incautē

        incautē adv. with comp.    [incautus], incautiously, inconsiderately, recklessly: stulte omnia et incaute: pugnare, L.: incautius custodiae dispositae, Cs.: murum incautius subit, L.

    Latin-English dictionary > incautē

  • 3 incaute

    incautē, Adv. (incautus), unbehutsam, unbedachtsam, unvorsichtig, sorglos vor Gefahr, arglos, verb. inc. et stulte, Cic.: inc. et nimis fortiter, Plin. ep.: inc. et od. atque inconsulte, Quint. u. Liv.: inc. apud alqm esse, Plin. ep. – Compar., paulo incautius custodias in muro dispositas videre, Caes.: incautius sequi, Caes. – Superl., se ipsos incautissime prodere, Augustin. de mor. Manich. extr.

    lateinisch-deutsches > incaute

  • 4 incaute

    incautē, Adv. (incautus), unbehutsam, unbedachtsam, unvorsichtig, sorglos vor Gefahr, arglos, verb. inc. et stulte, Cic.: inc. et nimis fortiter, Plin. ep.: inc. et od. atque inconsulte, Quint. u. Liv.: inc. apud alqm esse, Plin. ep. – Compar., paulo incautius custodias in muro dispositas videre, Caes.: incautius sequi, Caes. – Superl., se ipsos incautissime prodere, Augustin. de mor. Manich. extr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incaute

  • 5 incaute

    incautē, adv., v. incautus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > incaute

  • 6 incaute

    беспечно, беззаботно (i. et stulte C); неосторожно (i. et nimis fortiter PJ)

    Латинско-русский словарь > incaute

  • 7 eveho

    ē-veho, vēxī, vectum, ere, I) herausführen, A) aus einem Orte herausführen, -fahren, -schaffen (Ggstz. invehere), 1) eig.: a) übh.: per autumnum stercus, Cato: alqd plaustris ex fanis, Cic.: v. lebl. Subjj., aquas ex planis locis (v. einer Örtl.), Liv.: duas classes in altum (v. der Meeresruhe), Liv. – dah. α) Passiv evehi medial = heraus-, hervorfahren, ausfahren, abfahren, absegeln (s. Drak. Liv. 29, 34, 12), v. Schiffern u. Schiffen, Aegaeo mari, Liv.: in altum, Liv. (s. Drak. Liv. 37, 23, 9): in salum nave, Liv.: ad portum Ephesi, Liv.: ratibus ad regem, Iustin. – u. feindlich losfahren, -schießen, anstürmen, v. Schiffen, libero impetu, Curt.: resolutis oris in ancoras, Liv. – β) se eveh. u. medial evehi, zu Pferde hervor-, hinaus-, fort- lossprengen, -stürmen, se incaute, Liv.: u. ev. extra aciem equo, Liv.: acri impetu in hostem, Curt. – γ) evehi medial v. einem Flusse, hinaus-, abfließen, ad mare, Curt. 5, 4 (13), 7 (von Vogel eingeklammert). – b) Waren usw. ausführen (Ggstz. invehere), merces, Plin. 6, 66: lanas Tarento, Quint. 7, 8, 4: quibus utrisque rebus evehi atque invehi ad multa praedia scimus, wird bekanntlich die Aus- u. Einfuhr bei vielen Landgütern gefördert, Varro r. r. 1, 16, 6. – 2) übtr., evehi medial, a) von wo ausgehen, e Piraeo eloquentia evecta est, Cic. – b) sich fort-, hinreißen lassen, fortgeris sen werden, spe vanā, Liv.: u. in der Rede, inconsultius, Liv.: longius, zu weit vom Thema abschweifen, Quint. – B) evehi medial m. Akk., 1) eig., über etw. hinausfahren, -segeln, insulam, Curt.: evectus os amnis, als er die M. des Fl. hinter sich hatte, Curt. – 2) übtr., über etw. hinaus sich verbreiten, fama eius evecta insulas, Tac.: u. etwas überschreiten, privatum modum (v. Schätzen), Tac. – II) empor-, hinaufführen, -schaffen, -tragen, 1) eig., a) aktiv, nur im Bilde, alqm in sidera, Ggstz. ad Cocyti profunda mergere, Amm. 14, 11, 29: ad sidera cantu evecta Aonio (Mantua), Sil. 8, 593: u. so ev. alqm in caelum, Iuven. 1, 38: alqm ad deos, Hor. carm, 1, 1, 6: u. so alqm ad aethera, Verg. Aen. 6, 129. – b) medial evehi = empor-, hinaufreiten, -fahren, in collem Esquiliarum, Liv.: mox acta per auras evehor, schwinge mich empor, Ov. – 2) übtr. zu etw. erheben, emporheben, versetzen, alqm tantis honoribus, ut etc., Eutr.: militiae gradu evectus, Prud.: ev. alqm ad consulatum, Tac.: alqos ad multiplices consulatus triumphosque et complura sacerdotia, Vell.: ad tantos honores evectus, Liv. epit.: ev. alqm in tertium consulatum, Vell.: alqm in summum fasttigium, Vell.: urbem ad tantum fastigium, Curt.: animo super humanam et naturam et fidem evectus, Vell.: pia munificentia superque humanam evecta fidem, Vell.: vir in id evectus, supra quod ascendi non potest, der die höchste Staffel (menschl. Glücks u. Ansehens) erstiegen hatte, Vell.

    lateinisch-deutsches > eveho

  • 8 inconsulte

    incōnsultē, Adv. (1. inconsultus), unüberlegt, Cic. u.a.: multa inconsulte dicta factaque, Liv.: verb. inconsulte et incaute, Liv., inconsulte ac temere, Cic., inconsulte et audacter (Ggstz. consulte et timide), Liv.: inconsultius processisse, Caes. b. c. 1, 45, 6.

    lateinisch-deutsches > inconsulte

  • 9 nisi

    nisi, Coni. (verkürzt ausu. sī), I) wenn nicht, wo nicht, wofern nicht, adhuc certe, nisi ego insanio, stulte omnia et incaute, Cic. – quod nisi, und wenn nun nicht, zu Anfange eines neuen Satzes-, wenn dieser mit dem vorhergehenden eng zusammenhängt, quod nisi esset, certe postea non discessisset, Cic. – nach negativen Sätzen = indes, doch aber, de hac re mihi satis haud liquet: nisi hoc si faciam, opinor, Plaut. trin. 234 (dazu Brix). – II) außer, als, A) nach negativen u. nach Fragesätzen: a) nach neg. Sätzen, so daß bald die Negation vorhergeht, ne quis enuntiaret, nisi quibus mandatum esset, Caes.: dah. nihil... nisi, nichts außer, nichts als, Cic.: non... nisi, nur, bloß, Cic.; erst nachaug. ungetrennt nonnisi, Colum., Cels., Sen., Quint. u.a. (s. nisi-Schmalz Antib.7 unter nisi a. E.): non aliter nisi, unter keiner anderen Bedingung, außer wenn, non aliter neque classem revocaturum neque exercitum reducturum, nisi etc., Liv. 45, 11. § 11. – bald die Negation nachfolgt, wo es in Verbindung mit dieser übersetzt wird durch nur, se, nisi victorem, in castra non reversurum, Caes. – Die Stellen, wo nisi = non (neque) nisi od. nisi non, sind bei den Klassikern kritisch unsicher (s. Drak. Liv. 34, 16, 1. Duker Flor. 1, 12, 18. Fabri Sall. Iug. 54, 5); doch bei Spät. sicher, s. z.B. Commodian. apol. 795. – b) nach Fragesätzen, quid sequitur, nisi, Cic.: quid aliud exspectamus, nisi, Cic. – B) in besonderen Verbindungen: nisi si, außer wenn nicht etwa, Komik., Cic., Liv. u.a. (s. Brix Plaut. trin. 474): nisi quod, außer weil od. daß, nur weil od. daß, nur mit der Ausnahme, od. nur mit dem Unterschiede, daß, Plaut., Cic. u.a. (s. Thielmann Cornif. p. 21): nisi quia, außer weil od. daß, Plaut. u. Ter.: nisi ut, außer daß, Suet.: nisi vero, nisi forte, auch bloß nisi, außer wenn etwa, es müßte denn etwa sein, daß (in Übergängen gebraucht, um eine vorhergehende Behauptung zu beschränken oder ironisch zurückzuweisen, entsprechend den griechischen Partikeln εἰ μώ ἄρα, εἰ μή γε, εκτος εἰ μή), Cic. u.a.; vgl. Gernh. Cic. de sen. 33. p. 62. Beier Cic. de off. 1, 120. p. 254 sq. Dietsch Sall. Iug. 14, 10. p. 117. / arch. nise, Corp. inscr. Lat. 1, 205. col. 1, 47. ibid. 5, 154 u. 4113, nisei, ibid. 1, 196. lin. 8. 16. 21; 1, 198. lin. 37. 56. 71 u. sonst ö. Fronto ad M. Caes. 5, 29 (44), nisissei = nisi si, Corp. inscr. Lat. 4, 1261.

    lateinisch-deutsches > nisi

  • 10 insanio

    insanĭo, īre, īvi (ĭi) - intr. - [st2]1 [-] être fou, être furieux, être extravagant, faire des folies (en parl. de dépenses). [st2]2 - tr. - éprouver fortement (une passion); aimer éperdument.
    * * *
    insanĭo, īre, īvi (ĭi) - intr. - [st2]1 [-] être fou, être furieux, être extravagant, faire des folies (en parl. de dépenses). [st2]2 - tr. - éprouver fortement (une passion); aimer éperdument.
    * * *
        Insanio, insanis, insaniui, insanire. Terent. Estre insensé ou hors du sens, Estre endesvé, Endesver.
    \
        Nisi ego insanio, stulte omnia, et incaute. Cic. Si je ne suis troublé de mon esprit.

    Dictionarium latinogallicum > insanio

  • 11 eveho

    ē-veho, vēxī, vectum, ere, I) herausführen, A) aus einem Orte herausführen, -fahren, -schaffen (Ggstz. invehere), 1) eig.: a) übh.: per autumnum stercus, Cato: alqd plaustris ex fanis, Cic.: v. lebl. Subjj., aquas ex planis locis (v. einer Örtl.), Liv.: duas classes in altum (v. der Meeresruhe), Liv. – dah. α) Passiv evehi medial = heraus-, hervorfahren, ausfahren, abfahren, absegeln (s. Drak. Liv. 29, 34, 12), v. Schiffern u. Schiffen, Aegaeo mari, Liv.: in altum, Liv. (s. Drak. Liv. 37, 23, 9): in salum nave, Liv.: ad portum Ephesi, Liv.: ratibus ad regem, Iustin. – u. feindlich losfahren, -schießen, anstürmen, v. Schiffen, libero impetu, Curt.: resolutis oris in ancoras, Liv. – β) se eveh. u. medial evehi, zu Pferde hervor-, hinaus-, fort- lossprengen, -stürmen, se incaute, Liv.: u. ev. extra aciem equo, Liv.: acri impetu in hostem, Curt. – γ) evehi medial v. einem Flusse, hinaus-, abfließen, ad mare, Curt. 5, 4 (13), 7 (von Vogel eingeklammert). – b) Waren usw. ausführen (Ggstz. invehere), merces, Plin. 6, 66: lanas Tarento, Quint. 7, 8, 4: quibus utrisque rebus evehi atque invehi ad multa praedia scimus, wird bekanntlich die Aus- u. Einfuhr bei vielen Landgütern gefördert, Varro r. r. 1, 16, 6. – 2) übtr., evehi medial, a) von wo ausgehen, e Piraeo eloquentia evecta est, Cic. – b) sich fort-, hinreißen lassen, fortgeris-
    ————
    sen werden, spe vanā, Liv.: u. in der Rede, inconsultius, Liv.: longius, zu weit vom Thema abschweifen, Quint. – B) evehi medial m. Akk., 1) eig., über etw. hinausfahren, -segeln, insulam, Curt.: evectus os amnis, als er die M. des Fl. hinter sich hatte, Curt. – 2) übtr., über etw. hinaus sich verbreiten, fama eius evecta insulas, Tac.: u. etwas überschreiten, privatum modum (v. Schätzen), Tac. – II) empor-, hinaufführen, -schaffen, -tragen, 1) eig., a) aktiv, nur im Bilde, alqm in sidera, Ggstz. ad Cocyti profunda mergere, Amm. 14, 11, 29: ad sidera cantu evecta Aonio (Mantua), Sil. 8, 593: u. so ev. alqm in caelum, Iuven. 1, 38: alqm ad deos, Hor. carm, 1, 1, 6: u. so alqm ad aethera, Verg. Aen. 6, 129. – b) medial evehi = empor-, hinaufreiten, -fahren, in collem Esquiliarum, Liv.: mox acta per auras evehor, schwinge mich empor, Ov. – 2) übtr. zu etw. erheben, emporheben, versetzen, alqm tantis honoribus, ut etc., Eutr.: militiae gradu evectus, Prud.: ev. alqm ad consulatum, Tac.: alqos ad multiplices consulatus triumphosque et complura sacerdotia, Vell.: ad tantos honores evectus, Liv. epit.: ev. alqm in tertium consulatum, Vell.: alqm in summum fasttigium, Vell.: urbem ad tantum fastigium, Curt.: animo super humanam et naturam et fidem evectus, Vell.: pia munificentia superque humanam evecta fidem, Vell.: vir in id evectus, supra quod ascendi non potest, der die
    ————
    höchste Staffel (menschl. Glücks u. Ansehens) erstiegen hatte, Vell.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > eveho

  • 12 inconsulte

    incōnsultē, Adv. (1. inconsultus), unüberlegt, Cic. u.a.: multa inconsulte dicta factaque, Liv.: verb. inconsulte et incaute, Liv., inconsulte ac temere, Cic., inconsulte et audacter (Ggstz. consulte et timide), Liv.: inconsultius processisse, Caes. b. c. 1, 45, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inconsulte

  • 13 nisi

    nisi, Coni. (verkürzt ausu. sī), I) wenn nicht, wo nicht, wofern nicht, adhuc certe, nisi ego insanio, stulte omnia et incaute, Cic. – quod nisi, und wenn nun nicht, zu Anfange eines neuen Satzes-, wenn dieser mit dem vorhergehenden eng zusammenhängt, quod nisi esset, certe postea non discessisset, Cic. – nach negativen Sätzen = indes, doch aber, de hac re mihi satis haud liquet: nisi hoc si faciam, opinor, Plaut. trin. 234 (dazu Brix). – II) außer, als, A) nach negativen u. nach Fragesätzen: a) nach neg. Sätzen, so daß bald die Negation vorhergeht, ne quis enuntiaret, nisi quibus mandatum esset, Caes.: dah. nihil... nisi, nichts außer, nichts als, Cic.: non... nisi, nur, bloß, Cic.; erst nachaug. ungetrennt nonnisi, Colum., Cels., Sen., Quint. u.a. (s. Krebs-Schmalz Antib.7 unter nisi a. E.): non aliter nisi, unter keiner anderen Bedingung, außer wenn, non aliter neque classem revocaturum neque exercitum reducturum, nisi etc., Liv. 45, 11. § 11. – bald die Negation nachfolgt, wo es in Verbindung mit dieser übersetzt wird durch nur, se, nisi victorem, in castra non reversurum, Caes. – Die Stellen, wo nisi = non (neque) nisi od. nisi non, sind bei den Klassikern kritisch unsicher (s. Drak. Liv. 34, 16, 1. Duker Flor. 1, 12, 18. Fabri Sall. Iug. 54, 5); doch bei Spät. sicher, s. z.B. Commodian. apol. 795. – b) nach Fra-
    ————
    gesätzen, quid sequitur, nisi, Cic.: quid aliud exspectamus, nisi, Cic. – B) in besonderen Verbindungen: nisi si, außer wenn nicht etwa, Komik., Cic., Liv. u.a. (s. Brix Plaut. trin. 474): nisi quod, außer weil od. daß, nur weil od. daß, nur mit der Ausnahme, od. nur mit dem Unterschiede, daß, Plaut., Cic. u.a. (s. Thielmann Cornif. p. 21): nisi quia, außer weil od. daß, Plaut. u. Ter.: nisi ut, außer daß, Suet.: nisi vero, nisi forte, auch bloß nisi, außer wenn etwa, es müßte denn etwa sein, daß (in Übergängen gebraucht, um eine vorhergehende Behauptung zu beschränken oder ironisch zurückzuweisen, entsprechend den griechischen Partikeln εἰ μώ ἄρα, εἰ μή γε, εκτος εἰ μή), Cic. u.a.; vgl. Gernh. Cic. de sen. 33. p. 62. Beier Cic. de off. 1, 120. p. 254 sq. Dietsch Sall. Iug. 14, 10. p. 117. arch. nise, Corp. inscr. Lat. 1, 205. col. 1, 47. ibid. 5, 154 u. 4113, nisei, ibid. 1, 196. lin. 8. 16. 21; 1, 198. lin. 37. 56. 71 u. sonst ö. Fronto ad M. Caes. 5, 29 (44), nisissei = nisi si, Corp. inscr. Lat. 4, 1261.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nisi

  • 14 incautus

    неосторожный, inc. negligentia (Coll. XII, 5 § 2);

    incaute (adv.) = inconsulto (1. 1 pr. § 1. 2 D. 28, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > incautus

  • 15 ē-vehō

        ē-vehō vexī, vectus, ere,    to carry out, bring forth, convey out, lead forth: omnia (signa) ex fanis evecta: ex planis locis aquas, L.: incaute se evehentīs excipiebat, rushing out, L.—To carry up: in collem evehi, L.— Pass, to be borne forth, move forth, proceed, advance, sail, drift: evectus effreno equo, L.: freto in Oceanum evectus, sailed out, L.: in altum, L.—Fig., to carry forth, spread abroad, carry away: e Piraeeo eloquentia evecta est: inter dicendi contentionem inconsultius evectus, L.—To lift up, raise, elevate: alqm ad deos, H.: quos evexit ad aethera virtus, V.: ad consulatum, Ta.: in caelum, Iu.

    Latin-English dictionary > ē-vehō

  • 16 eveho

    ē-vĕho, xi, ctum, 3, v. a., to carry out or forth, to convey out, lead forth (rare but class.).
    I.
    Lit.:

    omnia (signa) ex fanis, ex locis publicis palam plaustris evecta exportataque esse,

    Cic. Verr. 2, 1, 20:

    aquas ex planis locis,

    Liv. 1, 38 fin.; cf. Plin. 2, 103, 106, § 224:

    stercus (with exportare),

    Cato R. R. 5, 8:

    merces (opp. inveho),

    Varr. R. R. 1, 16, 6; Dig. 10, 4, 5 et saep.:

    incaute se evehentes Masinissa excipiebat,

    throwing themselves out, rushing out, Liv. 29, 34:

    naves in altum,

    id. 25, 27.—In an upward direction; palmaque nobilis Terrarum dominos evehit ad deos, raises aloft, elevates, * Hor. C. 1, 1, 6; cf.:

    aliquem ad aethera,

    Verg. A. 6, 130:

    ad auras,

    Ov. M. 14, 127:

    in caelum,

    Juv. 1, 38.—
    b.
    Reflex., to ride out or forth, to move out, move forth, proceed, advance, go, spread:

    evectus effreno equo,

    springing forwards, Liv. 4, 33: cf.

    longius,

    Tac. A. 12, 14:

    de nocte,

    Suet. Aug. 97 fin.:

    evecti Aegeo mari Delum trajecerunt,

    Liv. 44, 28 fin.; cf. id. 28, 30:

    ad portum,

    id. 37, 15 fin.:

    in altum,

    id. 21, 50:

    ratibus ad regem,

    Just. 2, 6 et saep.:

    in ancoras evehi,

    to run foul of the anchors, Liv. 22, 19.— With the acc. of the place:

    evectus os amnis,

    Curt. 9, 9 fin.
    B.
    To carry up, to convey upwards:

    ut in collem Esquiliarium eveheretur,

    Liv. 1, 48.—
    II.
    Trop.
    A.
    To carry forth, take out, spread abroad:

    ut semel e Piraeeo eloquentia evecta est, omnes peragravit insulas,

    went forth, Cic. Brut. 13, 51; cf.:

    fama ejus evecta insulas,

    Tac. A. 12, 36:

    spe vana evectus,

    carried forwards, Liv. 42, 62; cf.

    inconsultius,

    id. 35, 31;

    and, longius,

    Quint. 9, 3, 87:

    magicae vanitates in tantum evectae, ut, etc.,

    Plin. 26, 4, 9, § 18:

    evectus sum longius,

    I have made too long a digression, Amm. 15, 12, 6.—
    B.
    In an upward direction, to raise or lift up, to elevate:

    quem usque in tertium consulatum amicitia Principis evexerat,

    Vell. 2, 90; cf.:

    aliquos ad consulatus,

    Tac. Or. 13; and:

    imperium ad summum fastigium,

    Curt. 4, 14, 20; cf.:

    ad magnum culmen,

    Amm. 16, 6.—In the part. perf., advanced, promoted:

    consiliarii in summum evecti fastigium,

    Vell. 2, 56, 3; cf. id. 2, 53, 3:

    privatum supra modum evectae opes,

    increased, Tac. A. 14, 52.— With dat.:

    aliquem evehere summis honoribus,

    Spart. Hadr. 15.

    Lewis & Short latin dictionary > eveho

  • 17 incautus

    in-cautus, a, um, adj.
    I.
    Act., incautious, heedless, improvident, inconsiderate (class.;

    syn. improvidus): ut in ipsum incautum atque etiam imparatum incideret,

    Caes. B. G. 6, 30, 2; Cic. Rosc. Am. 7, 20:

    Trebonius oppressus est ab hoste incautus,

    id. Phil. 11, 2, 5; id. Planc. 22, 53; id. N. D. 2, 1, 1:

    minime incautus patronus,

    id. Brut. 70, 246:

    ab secundis rebus incauti,

    Liv. 5, 44, 6:

    ad credendum pavor,

    id. 9, 12, 8. — Comp.:

    incautior fuissem, nisi, etc.,

    Cic. Fam. 9, 24, 1:

    juventa,

    Liv. 30, 13, 14. — Sup.:

    incautissimus quia credulus,

    Sid. Ep. 8, 11. —
    (β).
    With ab, or the gen.:

    a fraude,

    Liv. 40, 5, 5:

    futuri,

    Hor. S. 1, 1, 35:

    sui,

    Stat. Th. 6, 766. —
    II.
    Pass., not guarded against or that cannot be guarded against, unforeseen, unexpected, uncertain, dangerous (not in ante-Aug. prose):

    scelus,

    Lucr. 6, 390; cf.:

    sic est incautum quidquid habetur amor,

    Prop. 2, 4, 14 (v. 24 M.):

    quod neglexeris incautum at que apertum habes,

    Liv. 25, 38, 14:

    iter hostibus,

    Tac. A. 1, 50:

    sub ictu,

    Sil. 2, 99:

    tenebrae,

    Luc. 5, 500.— Hence, adv.: in-cautē, incautiously, inconsiderately:

    adhuc stulte omnia et incaute,

    Cic. Att. 7, 10: atque inconsulte pugnare. Liv. 7, 15, 9.— Comp.:

    quod paulo incautius custodias in muro dispositas videbat,

    Caes. B. G. 7, 27, 1:

    sequi,

    id. B. C. 3, 24, 2:

    subit murum,

    Liv. 21, 7, 10:

    potes apparatius cenare apud multos: nusquam hilarius, simplicius, incautius,

    more at ease, Plin. Ep. 1, 15, 4.— Sup.: ut se ipsos incautissime proderent, Aug. de Mor. Manich. fin.

    Lewis & Short latin dictionary > incautus

  • 18 inconsultus

    1.
    in-consultus, a, um, adj.
    I.
    Not consulted, unasked (so perh. not in Cic.):

    inconsulto senatu,

    Liv. 36, 36, 2; so,

    inconsulto se,

    Suet. Tib. 52:

    me inconsulto,

    Amm. 17, 5, 12; 27, 2 fin.; Ambros. Ep. 6, 43; Plin. Ep. 10, 107, 2; Symm. Ep. 4, 8; 5, 18 al.—
    B.
    Transf., not regarded, not respected:

    inconsulta potestate superiore,

    Amm. 27, 2, 9:

    inconsulta pietate, Cod. Th. 15, 1, 37: inconsulta clementia,

    ib. 15, 15, 1. —
    II.
    Act.
    A.
    Without advice, not advised ( poet.):

    inconsulti abeunt, sedemque odere Sibyllae,

    Verg. A. 3, 452. —
    B. 1.
    Of persons:

    homo inconsultus et temerarius,

    Cic. Deiot. 6, 16; Suet. Claud. 15 (with praeceps; opp. circumspectus); Hor. Ep. 1, 5, 15; cf.:

    heu rebus servare serenis inconsulta modum (Capua),

    Sil. 8, 547. —
    2.
    Of things:

    bene consultum inconsultum est, si id inimicis usui'st,

    Plaut. Mil. 3, 1, 6:

    ratio,

    Cic. Rab. Post. 1, 2:

    largitio,

    Liv. 5, 20, 5:

    pavor,

    id. 22, 6, 6:

    pugna,

    id. 22, 44, 7:

    aures turbae,

    Sen. Ep. 40:

    motus,

    Gell. 19, 1, 17: aliquem inconsulto calore interficere, in a sudden heat, Mos. et Rom. Leg. Coll. 4, 3, 6.— Adv. in two forms.
    (α).
    incon-sultē, unadvisedly, inconsiderately (class.):

    inconsulte ac temere dicere,

    Cic. N. D. 1, 16, 43:

    inconsulte et incaute commissum proelium,

    Liv. 4, 37, 8:

    temereque vivere,

    Sen. Ben. 1:

    processerant,

    Caes. B. C. 1, 45. Comp.:

    inconsultius quam venerat se gessit,

    Liv. 41, 10, 5. —
    (β).
    inconsultō: se in periculum mittere, Auct. ad Her. 3, 5, 8:

    deleta et inducta,

    Dig. 28, 4, 1.
    2.
    inconsultus, ūs, m. [2. in-consulo], the not advising with another (anteclass.; only in the abl. sing.):

    inconsultu meo,

    without consulting me, Plaut. Trin. 1, 2, 130.

    Lewis & Short latin dictionary > inconsultus

См. также в других словарях:

  • Incaute — (lat.), unvorsichtig …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • incaute factum pro non facto habetur — /inkotiy faektam prow non ftektow habiytar/ A thing done unwarily (or unadvisedly) will be taken as not done …   Black's law dictionary

  • incaute factum pro non facto habetur — /inkotiy faektam prow non ftektow habiytar/ A thing done unwarily (or unadvisedly) will be taken as not done …   Black's law dictionary

  • Incaute factum pro non facto habetur — An act which is done carelessly is regarded as not having been done …   Ballentine's law dictionary

  • incautarse — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: incautarse incautando incautado     Indicativo   presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. me incauto te incautas se incauta… …   Wordreference Spanish Conjugations Dictionary

  • Demetrio (1773) — Josef Mysliveček …   Wikipedia

  • Demetrio (1779) — Josef Mysliveček …   Wikipedia

  • Misión al pueblo desierto — es una obra de teatro escrita por Antonio Buero Vallejo y estrenada en Teatro Español, de Madrid el 8 de octubre de 1999. Se trata de la última obra escrita por este autor, que la concluyó en 1997. Sinopsis En plena Guerra Civil española, se… …   Wikipedia Español

  • amodier — [ amɔdje ] v. tr. <conjug. : 7> • 1283; lat. médiév. admodiare, de modius « boisseau » ♦ Louer (une terre, une mine) par un contrat d amodiation. ● amodier verbe transitif (latin médiéval admodiare, du latin classique modius, boisseau)… …   Encyclopédie Universelle

  • CYRUS II — CYRUS, II. minor. Artaxerxis III. frater, apud quem cum falso delatus esset, aegreque matris precibus servatus, bellum adversus eundem suscepit tamquam Patri iam Regi natus: in quo cum iam Graecorum operâ pene victor evasisset, fortiter quidem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LEGIO — I. LEGIO D. Hier. opp. erat Palaestinae, inter Samariam et Ptolemaidem, a Bethacad vico Samariae 15. ab Arbelis 9. a Nazaret 15. mill. pass. in Occas. II. LEGIO a DELIGENDO dicta, vox apud Rom. militaris usutatissima. Universus enim Exercitus rom …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»