Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

impurities

  • 1 conluviō (coll-)

        conluviō (coll-) ōnis, f    [conluo], washings, sweepings, dregs, impurities, offscourings: mixtorum omnis generis animantium, L.: ex hac conluvione discedere: gentium, a vile mixture, L.: omnium scelerum.

    Latin-English dictionary > conluviō (coll-)

  • 2 colluo

    colluere, collui, collutus V TRANS
    wash/rinse out; wash/rinse away (impurities); wash together; use as a wash(?)

    Latin-English dictionary > colluo

  • 3 conluo

    conluere, conlui, conlutus V TRANS
    wash/rinse out; wash/rinse away (impurities); wash together; use as a wash(?)

    Latin-English dictionary > conluo

  • 4 defaeco

    defaecare, defaecavi, defaecatus V TRANS
    strain/clear; cleanse, remove dregs/impurities from; defecate (L+S); set at ease

    Latin-English dictionary > defaeco

  • 5 defeco

    defecare, defecavi, defecatus V TRANS
    strain/clear; cleanse, remove dregs/impurities; defecate (L+S); set at ease

    Latin-English dictionary > defeco

  • 6 defico

    I
    deficare, deficavi, deficatus V TRANS
    deify, make one a god
    II
    deficare, deficavi, deficatus V TRANS
    strain/clear; cleanse, remove dregs/impurities from; defecate (L+S); set at ease

    Latin-English dictionary > defico

  • 7 depuratus

    depurata, depuratum ADJ
    purified, made/become free of impurities

    Latin-English dictionary > depuratus

  • 8 depurgo

    depurgare, depurgavi, depurgatus V TRANS
    clean out/away (impurities), remove dirt/offal from; rid (things of); purge

    Latin-English dictionary > depurgo

  • 9 feculentia

    dregs, lees; impurities, filth

    Latin-English dictionary > feculentia

  • 10 feculentia

    dregs, lees, impurities, filth.

    Latin-English dictionary of medieval > feculentia

  • 11 colluvio

    collŭvĭo ( conl-), ōnis, and collŭvĭ-es, em, ē (the latter form not freq. before the Aug. per.; but exclusively used by Col., Pliny the elder, and Tac.; a third collat. form collŭvĭum, acc. to Isid. Diff. Verb. 40), f. [colluo], a conflux or collection of filth, washings, sweepings, draff, swill.
    I.
    Prop.
    (α).
    Colluvies, Dig. 43, 22, 1, §§

    2 and 4: cohortis et aedificii,

    Col. 2, 15, 8; cf. id. 1, 6, 24; 1, 5, 6:

    turbida nigro limo,

    Luc. 4, 311; Plin. 24, 19, 116, § 176.—
    (β).
    Colluvio:

    colluvionibus sentinarum,

    Arn. 5, p. 172.—
    II. (α).
    Colluvio:

    mixtorum omnis generis animantium,

    Liv. 3, 6, 3:

    cum ex hac turbā et colluvione discedam,

    Cic. Sen. 23, 85; cf. Non. p. 82, 9:

    o praeclarum diem, omnium scelerum,

    Cic. Sest. 7, 15:

    rerum,

    Liv. 3, 11, 5:

    deterrima verborum,

    Gell. 1, 15, 17:

    colluvionem gentium adferre,

    a polluting mixture, Liv. 4, 2, 5:

    mixti ex omni colluvione exsules obaerati, etc.,

    id. 26, 40, 17; cf. id. 22, 43, 2:

    in colluvione Drusi,

    the dregs of the people adhering to him, the rabble, Cic. Vat. 9, 23;

    Cod. Th. 13, 3, 7: ordinum hominum,

    Curt. 10, 2, 6:

    sanguinis peregrini et servilis,

    Suet. Aug. 40; Plin. Ep. 5, 8, 11.—
    (β).
    Colluvies, Atticus ap. Cic. Att. 9, 10, 7:

    rerum,

    Tac. H. 2, 16 fin.; cf. absol., id. A. 14, 15; 14, 44; id. H. 5, 12:

    nationum,

    id. A. 2, 55:

    collecta populi,

    Just. 2, 6, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > colluvio

  • 12 conluvio

    collŭvĭo ( conl-), ōnis, and collŭvĭ-es, em, ē (the latter form not freq. before the Aug. per.; but exclusively used by Col., Pliny the elder, and Tac.; a third collat. form collŭvĭum, acc. to Isid. Diff. Verb. 40), f. [colluo], a conflux or collection of filth, washings, sweepings, draff, swill.
    I.
    Prop.
    (α).
    Colluvies, Dig. 43, 22, 1, §§

    2 and 4: cohortis et aedificii,

    Col. 2, 15, 8; cf. id. 1, 6, 24; 1, 5, 6:

    turbida nigro limo,

    Luc. 4, 311; Plin. 24, 19, 116, § 176.—
    (β).
    Colluvio:

    colluvionibus sentinarum,

    Arn. 5, p. 172.—
    II. (α).
    Colluvio:

    mixtorum omnis generis animantium,

    Liv. 3, 6, 3:

    cum ex hac turbā et colluvione discedam,

    Cic. Sen. 23, 85; cf. Non. p. 82, 9:

    o praeclarum diem, omnium scelerum,

    Cic. Sest. 7, 15:

    rerum,

    Liv. 3, 11, 5:

    deterrima verborum,

    Gell. 1, 15, 17:

    colluvionem gentium adferre,

    a polluting mixture, Liv. 4, 2, 5:

    mixti ex omni colluvione exsules obaerati, etc.,

    id. 26, 40, 17; cf. id. 22, 43, 2:

    in colluvione Drusi,

    the dregs of the people adhering to him, the rabble, Cic. Vat. 9, 23;

    Cod. Th. 13, 3, 7: ordinum hominum,

    Curt. 10, 2, 6:

    sanguinis peregrini et servilis,

    Suet. Aug. 40; Plin. Ep. 5, 8, 11.—
    (β).
    Colluvies, Atticus ap. Cic. Att. 9, 10, 7:

    rerum,

    Tac. H. 2, 16 fin.; cf. absol., id. A. 14, 15; 14, 44; id. H. 5, 12:

    nationum,

    id. A. 2, 55:

    collecta populi,

    Just. 2, 6, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > conluvio

  • 13 eluvies

    ēlŭvĭes, em, e, f. [eluo], a washing away of impurities, a flowing off, discharge.
    I.
    Lit., Plin. 2, 82, 84, § 197; Pall. 1, 40, 4; Juv. 3, 32: ventris, Lucil. ap. Non. 103, 33; Aur. Vict. Epit. 9 fin.
    II.
    In gen., an overflowing, an inundation of a river, etc.:

    eluvie mons est deductus in aequor,

    Ov. M. 15, 267; Tac. A. 13, 57.—
    B.
    Meton., a chasm, abyss, ravine produced by the violent rushing of water, Curt. 5, 4 fin. (shortly before: vorago concursu cavata torrentium); 6, 4 fin. —In plur. (with voragines), id. 8, 11.—
    III.
    Trop., of a ruinous law:

    ad illam labem atque eluviem civitatis pervenire,

    Cic. Dom. 20, 53 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > eluvies

  • 14 faex

    faex, faecis ( gen. plur.: faecum, acc. to Charis. p. 114 P.), f. [etym. dub.], grounds, sediment, less, dregs of liquids (cf. sentina).
    I.
    Lit.:

    omnis mundi quasi limus subsedit funditus ut faex,

    Lucr. 5, 498:

    poti faece tenus cadi,

    Hor. C. 3, 15, 16; cf. id. ib. 1, 35, 27:

    peruncti faecibus ora,

    id. A. P. 277:

    aceti,

    Plin. 28, 16, 62, § 219:

    sapae,

    id. 23, 2, 33, § 68; Vulg. Ezech. 23, 34.—
    B.
    Transf.
    1.
    Burnt tartar or salt of tartar (cf. faecula), Hor. S. 2, 4, 55 and 73.—
    2.
    The brine of pickles, Ov. M. 8, 666.—
    3.
    Sediment, dregs, impurities of other things:

    salis,

    Plin. 31, 7, 42, § 92:

    aeris,

    id. 34, 13, 37, § 135:

    plumbosissima stibii,

    id. 33, 6, 34, § 103.—
    4.
    Paint or wash for the face, rouge, Ov. A. A. 3, 211.—
    5.
    Jestingly, the last remains of one's money:

    si quid adhuc superest de nostri faece locelli,

    Mart. 14, 13, 1.—
    II.
    Trop.:

    res itaque ad summam faecem turbasque residit,

    to the lowest dregs of the people, Lucr. 5, 1140:

    quota portio faecis Achaei,

    Juv. 3, 61; cf.:

    apud illam perditissimam atque infimam faecem populi,

    Cic. Q. Fr. 2, 9, 5:

    apud sordem urbis et faecem,

    id. Att. 1, 16, 11; cf.

    also: in Romuli faece,

    id. ib. 2, 1, 8:

    legationis,

    id. Verr. 2, 1, 39, § 99:

    de faece hauris,

    i. e. from bad orators, id. Brut. 69, 244:

    faeces Israël,

    Vulg. Isa. 49, 6:

    dies sine faece,

    i. e. unclouded, clear, Mart. 8, 14, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > faex

  • 15 strigilis

    strĭgĭlis, is ( gen. plur. striglium, Vitr. 4, 4, 3; abl. striglibus, Juv. 3, 263), f. [stringo].
    I.
    Lit., a scraper (made of horn or metal) used by bathers for removing the impurities of the skin, a strigil, = stlengis, Plaut. Stich. 1, 3, 77; id. Pers. 1, 3, 44; Varr. ap. Non. 223, 7; Cic. Fin. 4, 12, 30; Hor. S. 2, 7, 110; Pers. 5, 126; Suet. Aug. 80; Sen. Ep. 97, 47; Juv. 3, 263; Pers. 5, 126; cf. Becker, Gallus, 3, p. 86 (2d. ed.).—
    II.
    Transf.
    A. B.
    Among the Spaniards, a small bit of native gold, Plin. 33, 3, 19, § 62.—
    C.
    = stria, the flute of a column, Vitr. 4, 4, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > strigilis

См. также в других словарях:

  • Impurities — Impurities. См. Примеси. (Источник: «Металлы и сплавы. Справочник.» Под редакцией Ю.П. Солнцева; НПО Профессионал , НПО Мир и семья ; Санкт Петербург, 2003 г.) …   Словарь металлургических терминов

  • impurities — grūdų šiukšlinės priemaišos statusas Aprobuotas sritis alkoholis apibrėžtis Mineralinės ir organinės grūdų priemaišos, neturinčios krakmolo, taip pat kitos grūdų priemaišos, kurios sijojant išbyra pro 1 mm pločio pailgų akučių sietą. atitikmenys …   Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)

  • impurities — Смотри Примеси …   Энциклопедический словарь по металлургии

  • impurities — n. something that is impure, something that makes impure im·pu·ri·ty || ɪm pjÊŠrÉ™tɪ / pjÊŠÉ™r n. quality of being unclean or contaminated; state of being morally unclean or corrupt; insignificant material that should be removed; component… …   English contemporary dictionary

  • free from impurities — index clean Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • isovalent impurities — vienodo valentingumo priemaišos statusas T sritis radioelektronika atitikmenys: angl. isovalent impurities vok. isovalente Störstellen, f rus. изовалентные примеси, f pranc. impuretés isovalentes, f …   Radioelektronikos terminų žodynas

  • absorption by impurities — priemaišinė sugertis statusas T sritis Standartizacija ir metrologija apibrėžtis Puslaidininkio optinės spinduliuotės sugertis, kurią lemia priemaišinių gardelės defektų sužadinimas. atitikmenys: angl. absorption by impurities vok.… …   Penkiakalbis aiškinamasis metrologijos terminų žodynas

  • density of impurities — priemaišų tankis statusas T sritis Standartizacija ir metrologija apibrėžtis Priemaišinių dalelių (svetimųjų atomų, jonų ar kitokių dalelių) skaičius vienetiniame tūryje ar plote. atitikmenys: angl. density of impurities; impurity density vok.… …   Penkiakalbis aiškinamasis metrologijos terminų žodynas

  • introduction of impurities — priemaišų įterpimas statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. incorporation of foreign atoms; introduction of impurities vok. Einlagerung von Fremdatomen, f; Störstelleneinlagerung, f rus. введение примесей, n; внедрение примесей, n pranc.… …   Fizikos terminų žodynas

  • absorption by impurities — priemaišinė sugertis statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. absorption by impurities vok. Störstellenabsorption, f rus. примесное поглощение, n pranc. absorption par les impuretés, f …   Fizikos terminų žodynas

  • influence of impurities — priemaišų poveikis statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. influence of impurities vok. Verunreinigungseinfluß, m rus. влияние примесей, n pranc. influence des impuretés, f …   Fizikos terminų žodynas

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»