Перевод: с турецкого на русский

с русского на турецкий

iş+bitmek

  • 1 bitmek

    зака́нчиваться ко́нчиться
    * * *
    I - er
    1) конча́ться, иссяка́ть

    su bitti — вода́ ко́нчилась

    2) ока́нчиваться, заверша́ться

    toplantı saat ikide bitti — собра́ние зако́нчилось в два часа́

    3) обесси́леть, выбива́ться из сил

    uykusuzluktan bitmek — е́ле держа́ться на нога́х от бессо́нницы

    4) -e разг. быть без ума́ от кого-чего
    ••
    II
    расти́, прораста́ть

    Türkçe-rusça sözlük > bitmek

  • 2 bitmek

    I
    1) конча́ться, иссяка́ть
    2) обесси́ливать, устава́ть
    3) Д разг. быть без ума́ от кого- чего
    II
    расти́, прораста́ть

    Büyük Türk-Rus Sözlük > bitmek

  • 3 dilinde tüy bitmek

    надоеда́ть, устава́ть тверди́ть сно́ва и сно́ва

    Türkçe-rusça sözlük > dilinde tüy bitmek

  • 4 iş bitmek

    а) зако́нчиться, заверши́ться
    б) развали́ться - о каком-л. де́ле

    Türkçe-rusça sözlük > iş bitmek

  • 5 sakalı bitmek

    откла́дываться, затя́гиваться ( о деле)

    Türkçe-rusça sözlük > sakalı bitmek

  • 6 tepesinde bitmek

    меша́ть, докуча́ть, надоеда́ть

    Türkçe-rusça sözlük > tepesinde bitmek

  • 7 beraber

    вме́сте
    * * *
    1.
    вме́сте, сообща́, совме́стно

    beraberinde — а) вме́сте с; б) с собо́й, при себе́

    beraberinde taşımak — носи́ть с собо́й, носи́ть при себе́

    2.
    одина́ковый, ра́вный, находя́щийся на одно́м у́ровне

    boyuyla beraber oplu var — у него́ есть сын одного́ с ним ро́ста

    su ile beraber — на у́ровне воды́

    3. спорт.
    одина́ковый счёт

    berabere bitmek — конча́ться вничью́

    beraber golüспорт. гол, сра́внивающий счёт

    berabere kalmak — сыгра́ть вничью́

    4. 5.

    ... ması ile beraber — в тот моме́нт, когда́

    güneşin batmasıyla beraber hava soğuyuverdi — с захо́дом со́лнца сра́зу похолода́ло

    Türkçe-rusça sözlük > beraber

  • 8 dil

    язы́к (м)
    * * *
    1) анат. язы́к

    küçük dil — язычо́к

    2) язы́к, речь

    ölü dil — мёртвый язы́к

    Türk dili — туре́цкий язы́к

    Türk Dil Kurumu — Туре́цкое лингвисти́ческое о́бщество

    yazı dili — пи́сьменный язы́к

    3) язы́к, язычо́к (замка, колокола и т. п.)
    4) воен. язы́к, пле́нный

    dil almak / tutmak — взять пле́нного

    5) геогр. коса́
    ••

    dil kılıçtan keskindirпосл. язы́к остре́е бри́твы

    dilin kemipi yokпогов. язы́к без косте́й

    - dili ağırlaşmak
    - dil ağız vermemek
    - dilinin altındaki baklayı çıkarmak
    - dilinin altında bir şey var
    - dilinden anlamak
    - dilini bağlamak
    - dilinin belâsını çekmek
    - dilinin belâsını bulmak
    - dili bir karış
    - dili bir karış dışarı çıkmak
    - dili çalmak
    - dil çıkarmak
    - dili çözülmek
    - dili damağına yapışmak
    - dili damağı kurumak
    - dilini değdirmemek
    - dillere destan olmak
    - dile dolamak
    - diline dolamak
    - dili dolaşmak
    - dillerde dolaşmak
    - dil dökmek
    - diller dökmek
    - dili döndüpü kadar
    - dili dönmemek
    - dili durmamak
    - dile düşmek
    - dillere düşmek
    - dilinden düşürmemek
    - dil ebesi
    - dili ensesinden çekilsin!
    - dilini eşek arısı soksun!
    - dilini fare mi yedi?
    - dilini kedi mi yedi?
    - dile gelmek
    - dile getirmek
    - dil kaymak
    - dili kaymak
    - dilini kesmek
    - dile kolay
    - dili kurtlu
    - dilinden kurtulamamak
    - dili kurusun!
    - dil otu yemiş
    - diline saplam olmak
    - diliyle sokmak
    - dilini tutamamak
    - dilini tutmak
    - dili tutuldu
    - diliyle tutulmak
    - diliyle yakalanmak
    - dilinde tüy bitmek
    - dilinin uçuna gelmek
    - dilinin ucuyla
    - dili uzamak
    - dil uzatmak
    - dili varmamak
    - dile vermek
    - diline virt etmek
    - dili yanmak
    - dili yatkın
    - dilini yutmak
    - dili zifir

    Türkçe-rusça sözlük > dil

  • 9

    ко́поть (ж)
    * * *
    1) врз. рабо́та, труд

    işe almak — приня́ть на рабо́ту

    iş anlaşmazlıklarıюр. трудовы́е спо́ры

    işten atmak — вы́гнать с рабо́ты

    iş borsası — би́ржа труда́

    iş emniyetiюр. безопа́сность труда́

    işe geç kalmak — опозда́ть на рабо́ту

    iş güveni — охра́на труда

    iş haftasıюр. рабо́чая неде́ля

    iş hukukuюр. трудово́е пра́во

    iş kazaları — несча́стные слу́чаи на рабо́те

    işten olmak — лиша́ться рабо́ты

    iş sözleşmesiюр. трудово́е соглаше́ние

    iş ücreti — зарпла́та

    iş vermek — дава́ть / предоставля́ть рабо́ту

    2) де́ло, обстоя́тельство, положе́ние веще́й

    iş böyle iken — раз де́ло обстои́т так

    karışık iş — запу́танное де́ло

    3) де́ло; заня́тие; слу́жба

    devlet işleri — госуда́рственные дела́

    işim başımdan aşkın — у меня́ дел по го́рло

    şimdi işi var, gelemez — сейча́с он за́нят, прийти́ не смо́жет

    işi nedir? — что он де́лает?, чем он занима́ется?

    işim olmasa, sana yardım ederdim — е́сли бы я не был за́нят, я бы тебе́ помо́г

    sonunda bir iş buldu — наконе́ц он нашёл [себе́] заня́тие

    iş cevreleri — деловы́е круги́

    4) рабо́та, изготовле́ние, произво́дство, труд

    iğne işi — вышива́ние

    yapı işleri — строи́тельные рабо́ты

    5) де́ло

    işimi görmediler — моё де́ло не рассма́тривали

    bu, işimi bozdu — э́то испо́ртило моё де́ло

    bu, bir zevk işidir — э́то де́ло вку́са

    ••

    işi üç nalla bir ata kaldıпогов. оста́лось нача́ть и ко́нчить

    her işte bir hayır varпогов. нет ху́да без добра́

    işim iş kaşığım gümüşпогов. у меня́ дела́ на мази́

    - iş açmak
    - işinin adamı
    - işi aksi gitmek
    - işin alayında olmak
    - işi Allaha kalmak
    - işi anlamak
    - iş ayağa düşmek
    - işine bak!
    - işin başı
    - iş başa düşmek
    - işler becermek
    - iş bilmek
    - işini bilmek
    - işini bitirmek
    - iş bitmek
    - işi bozmak
    - işi bozulmak
    - işi ciddiye almak
    - iş çatallanmak
    - iş çevirmek
    - iş çığrından çıkmak
    - iş çıkarmak
    - iş çıkmak
    - iş dayıya düştü
    - iş değil
    - işten değil
    - iş düşmek
    - işi düşmek
    - iş etmek
    - işten el çektirmek
    - işe girmek
    - iş görmek
    - işini görmek
    - iş göstermek
    - işi gücü bırakmak
    - işten güçten kalmak
    - işin içinden çıkmak
    - işin içinden sıyrılmak
    - işin içinde iş var
    - iş ki...
    - iş ki sınıfını geçsin
    - iş mi?
    - işin mi yok?
    - iş inadına bindi
    - iş işten geçti
    - iş işten geçmişti
    - işi iş olmak
    - iş karıştırmak
    - işin kolayına kaçmak
    - işe koşmak
    - işin kötüsü
    - iş ola
    - iş olacağına varır
    - iş olsun diye
    - işi oluruna bırakmak
    - işi pişirmek
    - işi rast gitmek
    - işin rengi değişti
    - işi resmiyete dökmek
    - iş sarpa sarmak
    - işi savsaklamak
    - işi şakaya vurmak
    - işi tatlıya bağlamak
    - işi temizlemek
    - işin tuhafı
    - iş tutmak
    - işin ucu
    - işin ucu bana dokundu
    - işini uydurmak
    - işi vurmak
    - işe yaramak
    - iş yok
    - işini yoluna koymak

    Türkçe-rusça sözlük >

  • 10 sakal

    борода́ (ж)
    * * *
    борода́

    sakal bırakmak / koyuvermek / salıvermek / uzatmak — отпуска́ть / отра́щивать бо́роду

    ••

    sakalı değirmende ağartmakпогов. дожи́ть до седы́х воло́с, а ума́ не нажи́ть

    sakalına göre tarak vurmakпогов. гла́дить по шёрстке, во всём угожда́ть

    - sakalı bitmek
    - sakalı ele vermek
    - sakalı ele kaptırmak
    - sakalına gülmek
    - sakal oynatmaz
    - sakalı saydırmak

    Türkçe-rusça sözlük > sakal

  • 11 tepe

    пик (м) холм (м)
    * * *
    1) верши́на; верху́шка

    ağacın tepesi — верши́на де́рева

    2) маку́шка, те́мя

    tepe damgasıанат. родничо́к ( у новорождённого)

    tepe saçları dökülmüş — у него́ облысе́ла маку́шка

    3) холм, со́пка; высота́; курга́н; приго́рок
    4) мат. верши́на угла́
    ••
    - tepesi atmak
    - tepeden bakmak
    - tepesine binmek
    - tepesinde bitmek
    - tepesine dikilmek
    - tepesinde havan dövmek
    - tepesinde değirmen çevirmek
    - tepesinden kaynar su dökülmek
    - tepesinin tası atmak
    - tepeden tırnağa süzmek

    Türkçe-rusça sözlük > tepe

  • 12 baş

    1.
    1) голова́

    baş çanağı — че́реп

    2) пере́дняя (головна́я) часть (чего-л.)
    3) глава́, руководи́тель; вождь

    - ın baş ına geçmek — возгла́вить

    ırgat başı — надсмо́трщик (надзира́тель)

    sınıf başı — кла́ссный руководи́тель

    4) голо́вка (чего-л.)
    5) верши́на; маку́шка

    başı dumanlı — а) с верши́ной, оку́танной тума́ном (о горе); б) опьянённый (любовью, вином)

    6) нача́ло (чего-л.)

    başında — а) в нача́ле (чего-л.); б) на [его́] попече́нии (иждиве́нии)

    7) мор. нос, носова́я часть (корабля)
    8) осно́ва, основа́ние
    9) голова́, голо́вка (как счётное слово)

    beş baş soğan — пять голо́вок лу́ка

    10) завито́к (скрипки и т. п.)
    11) пла́та посре́днику
    2.
    гла́вный; ста́рший

    baş aktör — актёр гла́вных роле́й

    baş cümleграм. гла́вное предложе́ние

    baş harf — нача́льная (загла́вная) бу́ква

    3.
    в функции служ. имени:

    (-ın) başına, başında — у, к, за, о́коло, вокру́г

    - ın başına üşüşmek — собра́ться, столпи́ться вокру́г кого-чего

    iş başına — за де́ло, к де́лу

    başta — а) внача́ле, снача́ла; б) во главе́

    baştaki — стоя́щий во главе́, руководи́тель

    başı açık — а) с непокры́той голово́й, простоволо́сый; б) бессты́дный; в) соверше́нно я́вный, очеви́дный

    başı ağrımak — а) боле́ть — о голове́; б) быть обременённым забо́тами

    baş ağrısı — а) головна́я боль, недомога́ние; б) неприя́тность; забо́ты

    baş ağrısı vermek — причиня́ть беспоко́йство

    -ın başını ağrıtmak — докуча́ть, надоеда́ть

    -dan alamamak — быть о́чень за́нятым чем

    siparişten baş alamıyorum — у меня́ нет отбо́я от зака́зов

    başını alıp gitmek — а) уйти́ незаме́тно, улизну́ть; б) убра́ться

    baş(ın)dan atmak — а) отде́латься, изба́виться от кого; б) вы́бросить из головы́

    baş bağlamak — заколоси́ться

    -ın başını bağlamak — пожени́ться

    başı bağlı — а) жена́тый; б) решённый (напр. о вопросе); в) свя́занный

    baş başa — с гла́зу на глаз, наедине́

    -ı baştan başa — из конца́ в коне́ц; всё, целико́м

    başı başa çatmak — а) шушу́каться; б) вме́сте обду́мать

    baş başa çıkmak — приходи́ться впо́ру

    baş başa kalmak — остава́ться вдвоём

    baş başa vermek — а) совеща́ться, сгова́риваться; б) спла́чиваться; объединя́ть уси́лия

    başında beklemek — поджида́я, стоя́ть ря́дом

    baş belâsı — доса́да, неприя́тность

    -ın başına belâ getirmek — навле́чь беду́ на кого

    başı belâya uğramak — попа́сть в беду́

    başımla beraber — с больши́м удово́льствием!

    başa beraber tutmak — ока́зывать большо́е уваже́ние

    baş bilmez — необъе́зженный (о лошади)

    başını bir yere bağlamak — найти́ рабо́ту для кого

    -ın başına bitmek — навяза́ться на го́лову, надое́сть кому

    baş boy — са́мый лу́чший

    başımda bu iş var — мне на́до сде́лать э́ту рабо́ту

    baş bulmak — обеспе́чивать при́быль

    başına buyruk — а) своево́льный; б) сам себе́ голова́; незави́симый

    başına buyruk bir cumhuriyet — незави́симая респу́блика

    başı bütün — обл. заму́жняя [же́нщина]

    başından büyük işlere girişmek — бра́ться за непоси́льное де́ло

    başından büyük yalan söylemek — говори́ть глу́пости

    -ın başına çadır yıkmak — навле́чь беду́ на кого

    başının çaresine bakmak — позабо́титься о себе́

    -a baş çekmek — а) быть инициа́тором; б) води́ть (в игре)

    -ı baştan çıkarmak — а) совраща́ть; б) сбива́ть с пути́ (с то́лку)

    -la başa çıkmak — сла́дить с кем-чем

    -ınbaşına çıkmak — капри́зничать; надоеда́ть

    başa çıkmamak — не спра́виться

    -ın başına çorap örmek — стро́ить ко́зни

    başı dara gelmek — попа́сть в затрудни́тельное положе́ние

    baştan defetmek — изба́виться от кого-чего

    başını derde sokmak — а) попа́сть в беду́; б) навле́чь беду́ на кого

    başı dinç — безмяте́жный

    başını dinlendirmek — дать отдохну́ть голове́

    baş döndürücü — головокружи́тельный

    başı dönük — а) испы́тывающий головокруже́ние; б) сби́тый с то́лку

    baş eğmek — а) поклони́ться; б) Д склони́ть го́лову; подчини́ться

    baş eğmez — непрекло́нный; сме́лый

    -ın başın(d)a ekşimek — быть обу́зой

    -ın başını ezmek — обезвре́дить

    başta gelen — осно́вной

    başına gelenler — приключе́ния

    başıma gelenler — пережи́тое мно́ю

    başı göğe değmek — быть на седьмо́м не́бе (от счастья)

    baş göstermek — а) случи́ться; появи́ться; б) вспы́хнуть (о мятеже, восстании)

    baş(ı) göz(ü) sadakası — ми́лостыня за моли́тву во здра́вие больно́го

    -ın başını gözünü yararak — а) с грехо́м попола́м; б) скве́рно

    başını göz(ünü) yarmak — а) изуве́чить (в драке); б) натвори́ть глу́постей

    başına gün doğdu — ему́ улыбну́лось сча́стье

    başı havada — а) надменный, высокомерный (о человеке); б) надме́нно, высокоме́рно

    başı hoş olmak — чу́вствовать себя́ хорошо́

    -la başı hoş olmamak — не нра́виться кому, быть недово́льным кем-чем

    başa iletmek — доводи́ть до конца́

    baştan inme — неожи́данный

    -ı, -ın baş(ın)a kakmak — попрека́ть

    baş kaldırmak — а) поднима́ть го́лову, восстава́ть; б) освобожда́ться (от занятий); в) поднима́ть го́лову, ожива́ть; г) подня́ть го́лову (в знак несогласия)

    baştan kalmış — оста́вшийся от кого

    başı kapalı — секре́тный

    başına karalar bağlamak — си́льно печа́литься

    başında kavak yel(ler)i esmek — вита́ть в облака́х

    başını kayaya çarpmak — слома́ть себе́ ше́ю; би́ться лбом о сте́нку

    baş kesen — головоре́з

    baş kesmek — а) кла́няться кому; б) выка́зывать уваже́ние кому

    -ın başını kesmek — обезгла́вить, отруби́ть го́лову

    -ı başından kesmek — реши́тельно поко́нчить с чем

    baş kıç belirsiz olmuş — всё пришло́ в по́лный беспоря́док

    baş kıç vurmak — мор. испы́тывать ка́чку

    başına kına yakmak — ликова́ть

    baş kırmak — поклони́ться

    başı kızmak — рассерди́ться

    başından kork mak — боя́ться за себя́

    baş korkusu — страх наказа́ния (возме́здия)

    baş koşmak — а) Д де́лать что-л. от всего́ се́рдца, вкла́дывать ду́шу; б) с ile идти́ в но́гу с кем

    baş ko(y)mak — а) сложи́ть го́лову за кого- что; б) посвяти́ть себя́ чему; в) Д дава́ть согла́сие

    baş köşe — [са́мое] почётное ме́сто

    baş köşeyi işgal etmek — заня́ть почётное ме́сто

    başını kurtarmak — спаса́ться

    başı nara yanmak — понести́ большо́й уще́рб из-за кого

    başından nikâh geçmek — быть заму́жней (жена́тым)

    -ın başını okutmak — прочита́ть моли́тву (над больным)

    baş olmak — а) быть главо́й (главарём) чего; б) удава́ться (о каком-л. деле)

    başında olmak — а) быть чьей-л. обя́занностью (о работе); б) пережива́ть

    başını ortaya koymak — рискова́ть голово́й

    başı önünde — скро́мный

    başı pek — а) упря́мый; б) глу́пый

    baş sağlığı — соболе́знование (в связи со смертью близкого)

    baş sağlığı dilemek — утеша́ть, соболе́зновать

    her şeye baş sallamak — во всём подда́кивать

    -ı, ın başına sarmak — навя́зывать что кому

    baştan savma cevap — небре́жный отве́т

    baştan savma yapmak — де́лать ко́е-ка́к

    başsedir — почётное ме́сто

    başı sert — непослу́шный

    başına soğukgeçmek — поступа́ть глу́по

    başını sokacak bir yer — прию́т, приста́нище

    -a başını sokmak — пристро́иться (куда-л.)

    baş tacı — куми́р

    başına taçetmek — проявля́ть любо́вь к кому

    başı taşa değdi — а) он оказа́лся в тру́дном положе́нии; б) у него́ го́рький о́пыт

    başını taştan taşa çarpmak — а) го́рько сожале́ть; б) би́ться голово́й об сте́нку

    başta taşımak — а) ока́зывать большо́й почёт (уваже́ние); б) ста́вить во главу́ угла́

    başına tedarik görmek — иска́ть вы́ход из положе́ния

    başına teller takınmak — о́чень ра́доваться

    -a baş tutmak… — держа́ть курс на …

    baş tutmamak — сбива́ться с ку́рса, не слу́шаться руля́ (о судне)

    başı ucunda — а) у изголо́вья [посте́ли]; б) побли́зости, ря́дом

    baş(ım) üstüne! — а) есть!; б) с удово́льствием!

    -ı başı üstünde taşımak — высоко́ чтить кого

    baş vermek — а) рискова́ть голово́й; же́ртвовать жи́знью; б) появи́ться; в) созре́ть (о чирье); г) заколоси́ться (о злаках); д) полоска́ть (бельё)

    baş vurma — обраще́ние; запро́с

    -a baş vurmak — а) бить чело́м; обраща́ться к кому- чему; б) клю́нуть (о рыбе)

    baştan vurulmuş — раненный в го́лову

    baş yastığı — поду́шка

    başı yastık görmemek — а) не име́ть ни мину́ты о́тдыха; б) не сомкну́ть глаз

    başına yazılan — судьба́

    başı yerine gelmek — прийти́ в себя́, опо́мниться

    başı yukarda — а) го́рдый; б) не чу́вствующий стесне́ния

    baştan yukarı — сверх ме́ры

    başına yular geçirmek — а) испо́льзовать кого-л. в коры́стных це́лях; б) прибра́ть к рука́м кого

    adam başma reel gelir — реа́льный дохо́д на ду́шу населе́ния

    en başta — пре́жде всего́

    yeni baştan — сно́ва, снача́ла

    teknik bakımdan yeni baştan donatım — техни́ческое перевооруже́ние

    Büyük Türk-Rus Sözlük > baş

  • 13 beraber

    п
    1.
    вме́сте; сообща́

    beraberinde — а) вме́сте с [ним]; б) с со́бой, при себе́

    2.
    одина́ковый; ра́вный; находя́щийся на одно́м у́ровне
    3.
    одина́ковый счёт

    berabere bitmek — а) ко́нчиться вничью́; сравня́ться (о счёте в игре); б) зако́нчить в одно́ и то же вре́мя (гонки)

    -beraber makla beraber — а) кроме того́, что; б) несмотря́ на, хотя́

    Büyük Türk-Rus Sözlük > beraber

  • 14 bitiş

    гл. имя от bitmek I

    başlangıç ve bitiş tarihleri — да́ты нача́ла и конца́ (какого-л. события)

    Büyük Türk-Rus Sözlük > bitiş

  • 15 ekin

    1) посе́вы; зерновы́е хлеба́; хлеб [на корню́]

    ekin biçmek — жать хлеба́

    ekin bitmek — расти́, произраста́ть — о зерновы́х

    ekin ekmek — се́ять хлеб

    ekin kaldırmak — убира́ть хлеб

    2) культива́ция, возде́лывание

    Büyük Türk-Rus Sözlük > ekin

См. также в других словарях:

  • bitmek — 1. nsz, er 1) Bitki, tüy, saç vb. şeyler çıkıp yetişmek Buğdayla arpadan başka ne biter bu topraklarda? F. R. Atay 2) Beklenmedik zamanda ortaya çıkmak Aynı anda sahnenin her yerinde birden bitiyor, bir şarkıcıdan çok bir göz bağcıya benziyordu.… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • bitmek tükenmek bilmemek — bir türlü sonu gelmemek, eksilmemek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • bitmek — yazmak, tahrir, terkim (bitmak) nabit, neşv u nema bulmak, yazmak, bitilmek, halas olmak, tükenmek, yapılmak, îmal olmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • berabere bitmek — oyun veya yarışma aynı sayının alınmasıyla sonuçlanmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • eriyip bitmek — üzüntü ve sıkıntıdan çok zayıflamak O zaman da ben kahır yüzünden eriyip bitmiş olacağım. P. Safa …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • pili bitmek — 1) aşırı yaşlanmak Seksenini aştıktan sonra da pili bittiği için doğal bir ölümle öldü. T. Uyar 2) gücü kuvveti kesilmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • mantar gibi (yerden) bitmek — birdenbire veya kendiliğinden ortaya çıkmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • sakalı bitmek — tkz. (bir işin) bir iş sürüncemede kalmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • tepesinde bitmek — 1) (birinin) istenmediği hâlde birinin yanına gelip ayrılmak istememek, türlü isteklerle canını sıkmak, rahatsız etmek 2) (birinin) ansızın yanına gelmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • iş (birinde) bitmek — işin bitmesi veya sorunun çözümü birine bağlı olmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • iş (birinden) bitmek — işin sonuçlanması ondan beklenilmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»