-
1 honestus
honestus, a, um [st2]1 [-] qui a obtenu les honneurs, honoré, considéré, noble, de distinction. [st2]2 [-] de naissance distinguée, d'un rang élevé. [st2]3 [-] honnête, droit, juste, équitable. [st2]4 [-] beau, noble, digne d'estime, honorable, vertueux. [st2]5 [-] noble, beau, gracieux, élégant. [st2]6 [-] chaste, pudique. - honestum est alicui + prop. inf.: il est beau pour qqn que. - honestius est + inf. Cic.: il est plus noble de. - honesta soror, Hor.: soeur vertueuse.* * *honestus, a, um [st2]1 [-] qui a obtenu les honneurs, honoré, considéré, noble, de distinction. [st2]2 [-] de naissance distinguée, d'un rang élevé. [st2]3 [-] honnête, droit, juste, équitable. [st2]4 [-] beau, noble, digne d'estime, honorable, vertueux. [st2]5 [-] noble, beau, gracieux, élégant. [st2]6 [-] chaste, pudique. - honestum est alicui + prop. inf.: il est beau pour qqn que. - honestius est + inf. Cic.: il est plus noble de. - honesta soror, Hor.: soeur vertueuse.* * *Honestus, Adiect. ab Honore. Sallust. Honneste, Louable et de vertu, De bonne reputation.\Omnia honesta atque inhonesta vendere mos erat. Sallust. Choses bonnes et honnestes ou louables.\Honestus. Varro. Qui est constitué en dignité.\Honestiorem honore facere aliquem. Plaut. Le traicter honnestement, Luy faire honneur.\Homines honore honesti. Sallust. Constituez en dignitez.\Honestissimus dies alicui. Cic. Auquel il a esté fort honoré.\Honestus. Terent. Beau, gentil.\Honesto loco natus. Cic. De gents de bien et d'honneur ou de reputation, De noble lieu.\Honesta ciuitas. Cic. Où il y a gents de bien et d'honneur.\Honestus conuentus Syracusis. Cic. Une assemblee de gents de bien et eslevez en dignité.\Honesta oratio. Terent. Propre, Raisonnable.\Honestissimum testamentum. Plin. iunior. Testament louable et faict sagement. -
2 honestus
I.Regarded with honor, enjoying respect or consideration, honored, distinguished, honorable, respectable, noble, = honoratus:1.qui me honore honestiorem fecit,
Plaut. Capt. 2, 3, 32: cum honos sit praemium virtutis judicio studioque civium delatum ad aliquem;qui eum sententiis, qui suffragiis adeptus est, is mihi et honestus et honoratus videtur, etc.,
Cic. Brut. 81, 281:satis honestam honoratamque imaginem fore,
Liv. 36, 40, 9: magnus atque honestus, Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 3, 4; cf.:salvi et honesti,
id. ib. 11, 2, 2:honestus homo et nobilis,
Cic. Mur. 36, 75:cum honesto aliquo homine,
id. Fam. 16, 9, 4:amplae et honestae familiae,
illustrious and honorable families, id. Mur. 7, 15; cf.: homines honestis parentibus ac majoribus nati, id. Fragm. ap. Quint. 11, 1, 85:bonis parentibus atque honesto loco natus,
id. Tusc. 5, 20, 58:cum Sabinas honesto ortas loco virgines rapi jussit,
id. Rep. 2, 7:loco natus honesto,
Caes. B. G. 5, 45, 2:Polla, Nursiae honesto genere orta,
Suet. Vesp. 1:equite Romano in primis honesto et ornato,
distinguished, eminent, Cic. Fam. 13, 14, 1; 13, 31, 1:eques Romanus,
id. ib. 13, 62; cf.:erant complures honesti adulescentes, senatorum filii et ordinis equestris,
Caes. B. C. 1, 51, 3:publicani, homines honestissimi atque ornatissimi,
Cic. de Imp. Pomp. 7, 17:homo honestissimus,
Caes. B. G. 1, 53, 6:milites honestissimi sui generis,
id. B. C. 1, 20, 1:virginis honestae vaticinatione,
Suet. Galb. 9 et saep.:quia deus auctor culpae honestior erat,
Liv. 1, 4, 2:tam grave, tam firmum, tam honestum municipium,
Cic. Fam. 13, 4, 2:honestissimus conventus,
Quint. 1, 2, 9:ut honestiore judicio conflictere?
more honorable, Cic. Quint. 13, 44:dies honestissimus nobis,
id. Fam. 1, 2, 2:atque erit illa mihi mortis honesta dies,
Prop. 3 (4), 21, 34:honesta paupertas,
Vell. 129, 3:omnium honestarum rerum egens,
not able to live suitably to his rank, Sall. J. 14, 17: honestis manibus omnia laetius proveniunt, i. e. of generals (cf. shortly before:ipsorum tunc manibus imperatorum colebantur agri),
Plin. 18, 3, 4, § 19.—As substt.hŏnestĭōres, um, m., men of noble birth:2.qui hominem castraverit... sive is servus sive liber sit, capite punitur: honestiores publicatis bonis in insulam deportantur,
Paul. Sent. 5, 23, 13; 1, 21, 4 sq.;opp. humiliores,
id. ib. 5, 25, 1 sq.; Mos. et Rom. Leg. Coll. 1, 2, 2; 8, 4, 2.—hŏnestum, i, n., honorable conduct, morality, virtue:II.nec honesto quicquam honestius,
Cic. Fin. 4, 7, 25:rigidi servator honesti (Cato),
Luc. 2, 389.Bringing or deserving of honor, honorable, respectable, creditable, worthy, virtuous, decent, proper, becoming.A.In gen.:B.ut (civium vita) opibus firma, copiis locuples, gloria ampla, virtute honesta sit,
Cic. Att. 8, 11, 1:in convivio moderato atque honesto,
id. Mur. 6, 13:aequa et honesta postulatio,
id. Rosc. Am. 2, 7:honestum ac probabile nomen,
id. Caecin. 25, 71; cf.:ut honesta praescriptione rem turpissimam tegerent,
Caes. B. C. 3, 32, 4:causas abeundi quaerat honestas,
Lucr. 4, 1181:certatio,
Cic. Lael. 9, 32:honestam rem actionemve aut non suscipere aut, etc.,
id. ib. 13, 47:res, causa (opp. turpis),
Auct. Her. 1, 3, 5; cf.:honesta res dividitur in rectum et laudabile,
id. 3, 2, 3:hominum honestissimorum testimoniis non credere,
Cic. Verr. 2, 1, 49, § 128; id. Rosc. Am. 6, 16:homines honestissimi,
id. ib. 17, 49:quod omnium sit votum parentum, ut honestiores quam sint ipsi, liberos habeant,
Quint. 1, 1, 82:soror,
virtuous, chaste, Hor. S. 2, 3, 58:vita honestissima,
Cic. Rosc. Am. 17, 48; so in sup.:labor,
Quint. 12, 7, 10:praecepta,
id. 12, 2, 27:testimonia,
id. 5, 11, 37:vitae instituta sic distant, ut Cretes et Aetoli latrocinari honestum putent,
Cic. Rep. 3, 9:honestum quibusdam rapto vivere,
Quint. 3, 7, 24:honestius est de amicorum pecunia laborare quam de sua,
Cic. Fam. 13, 14, 2:ut neque rectum neque honestum sit, nec fieri possit, ut, etc.,
id. Lael. 21, 76:honestum et rectum,
id. ib. 22, 82:honestum id intellegimus, quod tale est, ut, detracta omni utilitate, sine ullis praemiis fructibusve per se ipsum possit jure laudari,
id. Fin. 2, 14, 45; cf. id. Inv. 2, 53, 159; id. Leg. 1, 18, 48:si maritus uxorem suam in adulterio deprehensam occidit... non inique aliquid ejus honestissimo calori permittitur, Mos. et Rom. Leg. Coll. 4, 10, 1: mores honestos tradere,
Juv. 6, 239.—As subst.: hŏnestum, i, n., honesty, integrity, virtue (cf.:honor, virtus, etc.): quandoquidem honestum aut ipsa virtus est aut res gesta virtute,
id. Fin. 5, 23, 66; cf.:sive honestum solum bonum est, ut Stoicis placet, sive quod honestum est, id ita summum bonum est, ut, etc.,
id. Off. 3, 3, 13; 1, 4, 14:formam quidem ipsam et tamquam faciem honesti vides,
id. ib. 1, 5, 14:omnis honesti justique disciplina,
Quint. 12, 2, 1:honesti praesens imago,
id. 12, 1, 28:quo (honesto) detracto quid poterit beatum intellegi?
Cic. Tusc. 5, 15, 45:de honesto ac bono,
Quint. 2, 2, 5:honesta ac turpia,
Cic. Leg. 1, 16, 44; 1, 17, 46:honestis similia sunt quaedam non honesta,
id. Ac. 2, 16, 50:in eodem pectore nullum est honestorum turpiumque consortium,
Quint. 12, 1, 4:de honestis, justis, utilibus quaestiones,
id. 3, 6, 41.—Prov.:honesta mors turpi vita potior,
Tac. Agr. 33:imponit finem sapiens et rebus honestis,
Juv. 6, 444:honestus rumor alterum est patrimonium,
Pub. Syr. 217 Rib.—In partic., of personal appearance, noble, fine, handsome, beautiful (mostly poet.):1.ille erat honesta facie et liberali,
Ter. Eun. 4, 4, 15; 2, 1, 24; cf.: ita me di ament, honestus est. id. ib. 3, 2, 21:erat forma praeter ceteras honesta,
id. And. 1, 1, 96:facies,
Suet. Tib. 68:caput,
Verg. A. 10, 133; id. G. 2, 392:asini,
Varr. R. R. 2, 6, 2:(equi),
Verg. G. 3, 81:ager honestior,
Varr. R. R. 1, 4, 2:tunc ora rigantur honestis Imbribus (i. e. lacrimis),
Stat. Th. 2, 234.—As subst.: hŏnestum, i, n., beauty:nec, si quid honesti est, jactat habetque palam, quaerit, quo turpia celet, = si quid pulchri habent,
Hor. S. 1, 2, 84.—Hence, adv.: hŏ-nestē.(Acc. to I.) Honorably, nobly (very rare):2.honeste natus,
of noble birth, Suet. Aug. 43.—Far more freq. and class.,(Acc. to II.) Decently, becomingly, properly, creditably, virtuously:neque illa matrem satis honeste tuam sequi poterit comes,
Plaut. Merc. 2, 3, 69; id. Rud. 2, 3, 77:sic volo Te ferre (aquam) honeste, ut ego fero,
id. ib. 2, 5, 7:unde Mundior exiret vix libertinus honeste,
Hor. S. 2, 7, 12:ut videamur vestiti esse honeste,
Varr. L. L. 8, § 31 Müll.:(Lucretia) tum quoque jam moriens, ne non procumbat honeste, Respicit,
Ov. F. 2, 833:(Caesar) sinum ad ima crura deduxit, quo honestius caderet,
Suet. Caes. 82; Lucil. ap. Non. 427, 26:valde se honeste gerunt,
Cic. Att. 6, 1, 13:honestius hic, quam Q. Pompeius,
id. Off. 3, 30, 109:quae in nostris rebus non satis honeste, in amicorum fiunt honestissime,
id. Lael. 16, 57:aliquid recte honesteque dicere,
id. Rep. 1, 2:beate et honeste vivere,
id. ib. 4, 3:honeste vivere (opp. turpiter),
Quint. 5, 10, 24:facere ac dicere (opp. turpiter),
id. 11, 1, 14; 10, 5, 13:tam jejuna fames, cum possit honestius tremere, etc.,
Juv. 5, 10. iste quidem veteres inter ponetur honeste, fairly, properly, Hor. Ep. 2, 1, 43:fastigium nunc honeste vergit in tectum inferioris porticus,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 4, 14. -
3 honestus
honestus, a, um (honor), I) ehrenhaft, ansehnlich, anständig, schicklich, ehrenvoll, ehrenwert (Ggstz. turpis, pravus), 1) im allg.: res, Cornif. rhet.: magna laus et honesta oratio, ein achtbares Wort, Cic.: victoria, Liv.: ordo, militärische Ehrenstelle, Liv.: honestarum rerum egens, standesgemäß zu leben nicht vermögend, Sall.: dies honestissimus, Cic. – m. 2. Supin., honestumne factu sit an turpe (sittlich gut od. sittlich schlecht) dubitant id, quod in deliberationem cadit, Cic. de off. 1, 9; vgl. Cic. ep. 8, 9, 4: in qua omnia dictu prona sunt, honesta susceptu, Lact. 1, 1, 11: quid honestum dictu saltem seditioni praetenditur muliebri? Liv. 34, 3, 8. – honestum u. honestius u. honestissimum est mit folg. Infin. od. Acc. u. Infin., Cic. u.a. – subst., α) honestum, ī, n., die sittliche Würde des Menschen, die Moral, die Tugend, Cic.: m. Adi., rigidi servator honesti (v. Kato), Lucan. 2, 389. – β) honesta, ōrum, n., das Sittlichgute (Ggstz. non honesta, das Nichtsittliche), Sen. ep. 92, 4. – 2) insbes.: a) wohlgestaltet, hübsch, schön (vgl. Ruhnken Ter. Andr. 1, 1, 96), facies, Ter.: eunuchus, Ter.: asinus, Varro: os, Verg.: dignitate erat honestā, Nep.: equus ad speciem honestus, Apul. de deo Socr. 23: v. Lebl., Sicyonia honesta, Lucil. 1161: armamenta idonea ad usum et honesta ad contemplationem (von Ansehen), Apul. flor. 23. – subst., honestum, ī, n., die »Schönheit, etwas Schönes«, Hor. sat. 1, 2, 84. – b) übtr., schönklingend (aber nur scheinbar wahr), honestae causae abeundi, schickliche Vorwände, Lucr.: honestum et probabile nomen, Cic.: honesta oratio est, das klingt recht schön! das ließe sich wohl hören! Ter. u. Cic. – II) in Ehre und Ansehen stehend, ansehnlich, ehrenwert, ehrbar, familia, Cic.: homo honestus, honestissimus, Cic.: honesto loco natus, Cic.: honesto genere, von gutem Hause, von angesehener Geburt, Nep. – bes. als Ehrentitel der Ritter, vir honestus od. honestissimus, Cic. – subst., honestī, ōrum, m., Leute von Stand, von Ansehen, angesehene-, vornehme-, ehrenwerte Leute, Honoratioren, Hor., Quint. u.a.
-
4 honestus
honestus, a, um (honor), I) ehrenhaft, ansehnlich, anständig, schicklich, ehrenvoll, ehrenwert (Ggstz. turpis, pravus), 1) im allg.: res, Cornif. rhet.: magna laus et honesta oratio, ein achtbares Wort, Cic.: victoria, Liv.: ordo, militärische Ehrenstelle, Liv.: honestarum rerum egens, standesgemäß zu leben nicht vermögend, Sall.: dies honestissimus, Cic. – m. 2. Supin., honestumne factu sit an turpe (sittlich gut od. sittlich schlecht) dubitant id, quod in deliberationem cadit, Cic. de off. 1, 9; vgl. Cic. ep. 8, 9, 4: in qua omnia dictu prona sunt, honesta susceptu, Lact. 1, 1, 11: quid honestum dictu saltem seditioni praetenditur muliebri? Liv. 34, 3, 8. – honestum u. honestius u. honestissimum est mit folg. Infin. od. Acc. u. Infin., Cic. u.a. – subst., α) honestum, ī, n., die sittliche Würde des Menschen, die Moral, die Tugend, Cic.: m. Adi., rigidi servator honesti (v. Kato), Lucan. 2, 389. – β) honesta, ōrum, n., das Sittlichgute (Ggstz. non honesta, das Nichtsittliche), Sen. ep. 92, 4. – 2) insbes.: a) wohlgestaltet, hübsch, schön (vgl. Ruhnken Ter. Andr. 1, 1, 96), facies, Ter.: eunuchus, Ter.: asinus, Varro: os, Verg.: dignitate erat honestā, Nep.: equus ad speciem honestus, Apul. de deo Socr. 23: v. Lebl., Sicyonia honesta, Lucil. 1161: armamenta idonea ad usum et honesta ad contemplationem (von Ansehen), Apul. flor. 23. – subst., honestum, ī, n., die————»Schönheit, etwas Schönes«, Hor. sat. 1, 2, 84. – b) übtr., schönklingend (aber nur scheinbar wahr), honestae causae abeundi, schickliche Vorwände, Lucr.: honestum et probabile nomen, Cic.: honesta oratio est, das klingt recht schön! das ließe sich wohl hören! Ter. u. Cic. – II) in Ehre und Ansehen stehend, ansehnlich, ehrenwert, ehrbar, familia, Cic.: homo honestus, honestissimus, Cic.: honesto loco natus, Cic.: honesto genere, von gutem Hause, von angesehener Geburt, Nep. – bes. als Ehrentitel der Ritter, vir honestus od. honestissimus, Cic. – subst., honestī, ōrum, m., Leute von Stand, von Ansehen, angesehene-, vornehme-, ehrenwerte Leute, Honoratioren, Hor., Quint. u.a.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > honestus
-
5 honestus
honestus honestus, a, um честный -
6 honestus
honestus honestus, a, um достойный -
7 honestus
honestus adj. with comp. and sup. [honos], regarded with honor, respected, honored, of high birth, distinguished, honorable, respectable, noble: is mihi videtur, etc.: imago, L.: cum honesto aliquo homine: loco natus honesto, of good family, Cs.: eques in primis, eminent: milites honestissimi sui generis, Cs.: quia deus auctor culpae honestior erat, L.: dies honestissimus nobis: omnium honestarum rerum egens, befitting his rank, S.—As subst m.: turpis honesto (confusus), H.— Noble, fine, handsome, beautiful: facies, T.: formā praeter ceteras, T.: caput, V.—Fig., deserving honor, honorable, respectable, creditable, worthy, decent, proper, becoming: ut (civium vita) virtute honesta sit: postulatio: praescriptio, Cs.: certatio: homines honestissimi: censor, conscientious, H.: soror, chaste, H.: mors, Ta.: honestius est laborare, quam, etc.: neque quicquam nisi honestum postulare: feminis lugere honestum est, Ta.: mores honestos tradere, Iu.* * *honesta -um, honestior -or -us, honestissimus -a -um ADJdistinguished, reputable, respected, honorable, upright, honest; worthy -
8 honestus
honestus, a, um, honourable, A. 13:50; 17:12; 1 C. 7:35; 12:24.* -
9 honestus
a, um [ honor ]1) достойный уважения, уважаемый, порядочный, честный, почтенный (homo h. et nobilis C; familia honesta C; honesto loco natus C)2) достойный, благородный (nomen, oratio C); благопристойный, приличный ( convivium C)h. ad contemplandum и ad speciem Ap — приятный на вид3) видный, статный ( equus Ap); красивый ( facies Ter); изящный ( strigilecula Ap)4) благовидный ( causa abeundi Lcr)5) доставляющий честь, покрывающий славой, славный (mors T; victoria L) -
10 honestus
, а, umпорядочный, честный -
11 honestus
1) честный, приличный, honestae et inculpatae vitae, прот. notatus et reprehensibilis (1. 3 pr. D. 22, 5);persona honesta, прот. vilis abiectaque (1. 17 § 13. D. 47, 10);
honestae rei societas (1. 57 D. 17, 2);
ob rem honestam (прот. turpem) dari (1. 1 D. 12, 5);
hon. causa (1. 20 D. 24, 3. 1. 11. 78 § 1 D. 47, 2. 1. 17 § 4 D. 1, 7. 1. 3 pr. D. 24, 1. 1. 5. D. 39, 5);
hon. nuptiae (1. 13. 44 § 6 D. 23, 2. 1. 144 pr. D. 50, 17. cf. 1. 41 pr. D. 23, 2);
honeste (adv.) с честью, пристойно, hon. vivere (1. 10 § 1 D. 1, 1);
hon. habitare cum aliqua (1. 7 D. 7, 8);
2) достойный уважения (1. 9 D. 37, 15). 3) приносящий честь: hon. missio (1. 3. § 2 D. 3, 2. 1. 13 § 3 D. 49, 16). 4) почтенный, знатный, honestior прот. plebeius, tenuior, humilior, humilioris fortunae (1. 11 D. 47, 12. 1. 1 § 2 D. 47, 18. 1. 28 § 2. 1. 38 § 3 D. 48, 19. l. 8 § 23 D. 2, 15. 1. 1 § 3 D. 47, 14. 1. 3 § 5 D. 48, 8. 1. 6 pr. D. 48, 13); тк. относит. имущества, состояния (1. 53 § 21 D. 47, 2).hon. praestare operas, прот. turpes operae (1. 16 pr. D. 38, 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > honestus
-
12 honestus
honorable, respectable / fine, beautiful / proper. -
13 honestus
, а, umпорядочный, честный -
14 honestus
, honesta, honestum (m,f,n)честный, почётный, почтенный -
15 Honéstus rumor álterum (e)st patrímonium
Добрая слава - то же наследство.Публилий Сир, "Сентенции", 315.Дай бог, чтобы зло и неправда человеческая бежали от тебя, как тьма бежит от лучей этого света! Honestus rumor alterum patrimonium est, говорит добрая латинская пословица, - то есть: хорошая репутация заменяет наследство. (Н. С. Лесков, Островитяне.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Honéstus rumor álterum (e)st patrímonium
-
16 in-honestus
in-honestus adj. with sup, dishonorable, disgraceful, shameful: ignotā matre, H.: vita, S.: mors, L.: volnus, V.: lubido, S.: homo inhonestissimus.—Unseemly, repulsive: meretrices, T. -
17 Vir Honestus (a worthy man, сокр. V.H.)
Религия: достойный человек, муж достойныйУниверсальный англо-русский словарь > Vir Honestus (a worthy man, сокр. V.H.)
-
18 Vir Honestus
Religion: V.H. ("a worthy man") -
19 Vir Honestus
Религия: ("a worthy man", сокр. V.H.) достойный человек, ("a worthy man", сокр. V.H.) муж достойный -
20 honestiores
I.Regarded with honor, enjoying respect or consideration, honored, distinguished, honorable, respectable, noble, = honoratus:1.qui me honore honestiorem fecit,
Plaut. Capt. 2, 3, 32: cum honos sit praemium virtutis judicio studioque civium delatum ad aliquem;qui eum sententiis, qui suffragiis adeptus est, is mihi et honestus et honoratus videtur, etc.,
Cic. Brut. 81, 281:satis honestam honoratamque imaginem fore,
Liv. 36, 40, 9: magnus atque honestus, Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 3, 4; cf.:salvi et honesti,
id. ib. 11, 2, 2:honestus homo et nobilis,
Cic. Mur. 36, 75:cum honesto aliquo homine,
id. Fam. 16, 9, 4:amplae et honestae familiae,
illustrious and honorable families, id. Mur. 7, 15; cf.: homines honestis parentibus ac majoribus nati, id. Fragm. ap. Quint. 11, 1, 85:bonis parentibus atque honesto loco natus,
id. Tusc. 5, 20, 58:cum Sabinas honesto ortas loco virgines rapi jussit,
id. Rep. 2, 7:loco natus honesto,
Caes. B. G. 5, 45, 2:Polla, Nursiae honesto genere orta,
Suet. Vesp. 1:equite Romano in primis honesto et ornato,
distinguished, eminent, Cic. Fam. 13, 14, 1; 13, 31, 1:eques Romanus,
id. ib. 13, 62; cf.:erant complures honesti adulescentes, senatorum filii et ordinis equestris,
Caes. B. C. 1, 51, 3:publicani, homines honestissimi atque ornatissimi,
Cic. de Imp. Pomp. 7, 17:homo honestissimus,
Caes. B. G. 1, 53, 6:milites honestissimi sui generis,
id. B. C. 1, 20, 1:virginis honestae vaticinatione,
Suet. Galb. 9 et saep.:quia deus auctor culpae honestior erat,
Liv. 1, 4, 2:tam grave, tam firmum, tam honestum municipium,
Cic. Fam. 13, 4, 2:honestissimus conventus,
Quint. 1, 2, 9:ut honestiore judicio conflictere?
more honorable, Cic. Quint. 13, 44:dies honestissimus nobis,
id. Fam. 1, 2, 2:atque erit illa mihi mortis honesta dies,
Prop. 3 (4), 21, 34:honesta paupertas,
Vell. 129, 3:omnium honestarum rerum egens,
not able to live suitably to his rank, Sall. J. 14, 17: honestis manibus omnia laetius proveniunt, i. e. of generals (cf. shortly before:ipsorum tunc manibus imperatorum colebantur agri),
Plin. 18, 3, 4, § 19.—As substt.hŏnestĭōres, um, m., men of noble birth:2.qui hominem castraverit... sive is servus sive liber sit, capite punitur: honestiores publicatis bonis in insulam deportantur,
Paul. Sent. 5, 23, 13; 1, 21, 4 sq.;opp. humiliores,
id. ib. 5, 25, 1 sq.; Mos. et Rom. Leg. Coll. 1, 2, 2; 8, 4, 2.—hŏnestum, i, n., honorable conduct, morality, virtue:II.nec honesto quicquam honestius,
Cic. Fin. 4, 7, 25:rigidi servator honesti (Cato),
Luc. 2, 389.Bringing or deserving of honor, honorable, respectable, creditable, worthy, virtuous, decent, proper, becoming.A.In gen.:B.ut (civium vita) opibus firma, copiis locuples, gloria ampla, virtute honesta sit,
Cic. Att. 8, 11, 1:in convivio moderato atque honesto,
id. Mur. 6, 13:aequa et honesta postulatio,
id. Rosc. Am. 2, 7:honestum ac probabile nomen,
id. Caecin. 25, 71; cf.:ut honesta praescriptione rem turpissimam tegerent,
Caes. B. C. 3, 32, 4:causas abeundi quaerat honestas,
Lucr. 4, 1181:certatio,
Cic. Lael. 9, 32:honestam rem actionemve aut non suscipere aut, etc.,
id. ib. 13, 47:res, causa (opp. turpis),
Auct. Her. 1, 3, 5; cf.:honesta res dividitur in rectum et laudabile,
id. 3, 2, 3:hominum honestissimorum testimoniis non credere,
Cic. Verr. 2, 1, 49, § 128; id. Rosc. Am. 6, 16:homines honestissimi,
id. ib. 17, 49:quod omnium sit votum parentum, ut honestiores quam sint ipsi, liberos habeant,
Quint. 1, 1, 82:soror,
virtuous, chaste, Hor. S. 2, 3, 58:vita honestissima,
Cic. Rosc. Am. 17, 48; so in sup.:labor,
Quint. 12, 7, 10:praecepta,
id. 12, 2, 27:testimonia,
id. 5, 11, 37:vitae instituta sic distant, ut Cretes et Aetoli latrocinari honestum putent,
Cic. Rep. 3, 9:honestum quibusdam rapto vivere,
Quint. 3, 7, 24:honestius est de amicorum pecunia laborare quam de sua,
Cic. Fam. 13, 14, 2:ut neque rectum neque honestum sit, nec fieri possit, ut, etc.,
id. Lael. 21, 76:honestum et rectum,
id. ib. 22, 82:honestum id intellegimus, quod tale est, ut, detracta omni utilitate, sine ullis praemiis fructibusve per se ipsum possit jure laudari,
id. Fin. 2, 14, 45; cf. id. Inv. 2, 53, 159; id. Leg. 1, 18, 48:si maritus uxorem suam in adulterio deprehensam occidit... non inique aliquid ejus honestissimo calori permittitur, Mos. et Rom. Leg. Coll. 4, 10, 1: mores honestos tradere,
Juv. 6, 239.—As subst.: hŏnestum, i, n., honesty, integrity, virtue (cf.:honor, virtus, etc.): quandoquidem honestum aut ipsa virtus est aut res gesta virtute,
id. Fin. 5, 23, 66; cf.:sive honestum solum bonum est, ut Stoicis placet, sive quod honestum est, id ita summum bonum est, ut, etc.,
id. Off. 3, 3, 13; 1, 4, 14:formam quidem ipsam et tamquam faciem honesti vides,
id. ib. 1, 5, 14:omnis honesti justique disciplina,
Quint. 12, 2, 1:honesti praesens imago,
id. 12, 1, 28:quo (honesto) detracto quid poterit beatum intellegi?
Cic. Tusc. 5, 15, 45:de honesto ac bono,
Quint. 2, 2, 5:honesta ac turpia,
Cic. Leg. 1, 16, 44; 1, 17, 46:honestis similia sunt quaedam non honesta,
id. Ac. 2, 16, 50:in eodem pectore nullum est honestorum turpiumque consortium,
Quint. 12, 1, 4:de honestis, justis, utilibus quaestiones,
id. 3, 6, 41.—Prov.:honesta mors turpi vita potior,
Tac. Agr. 33:imponit finem sapiens et rebus honestis,
Juv. 6, 444:honestus rumor alterum est patrimonium,
Pub. Syr. 217 Rib.—In partic., of personal appearance, noble, fine, handsome, beautiful (mostly poet.):1.ille erat honesta facie et liberali,
Ter. Eun. 4, 4, 15; 2, 1, 24; cf.: ita me di ament, honestus est. id. ib. 3, 2, 21:erat forma praeter ceteras honesta,
id. And. 1, 1, 96:facies,
Suet. Tib. 68:caput,
Verg. A. 10, 133; id. G. 2, 392:asini,
Varr. R. R. 2, 6, 2:(equi),
Verg. G. 3, 81:ager honestior,
Varr. R. R. 1, 4, 2:tunc ora rigantur honestis Imbribus (i. e. lacrimis),
Stat. Th. 2, 234.—As subst.: hŏnestum, i, n., beauty:nec, si quid honesti est, jactat habetque palam, quaerit, quo turpia celet, = si quid pulchri habent,
Hor. S. 1, 2, 84.—Hence, adv.: hŏ-nestē.(Acc. to I.) Honorably, nobly (very rare):2.honeste natus,
of noble birth, Suet. Aug. 43.—Far more freq. and class.,(Acc. to II.) Decently, becomingly, properly, creditably, virtuously:neque illa matrem satis honeste tuam sequi poterit comes,
Plaut. Merc. 2, 3, 69; id. Rud. 2, 3, 77:sic volo Te ferre (aquam) honeste, ut ego fero,
id. ib. 2, 5, 7:unde Mundior exiret vix libertinus honeste,
Hor. S. 2, 7, 12:ut videamur vestiti esse honeste,
Varr. L. L. 8, § 31 Müll.:(Lucretia) tum quoque jam moriens, ne non procumbat honeste, Respicit,
Ov. F. 2, 833:(Caesar) sinum ad ima crura deduxit, quo honestius caderet,
Suet. Caes. 82; Lucil. ap. Non. 427, 26:valde se honeste gerunt,
Cic. Att. 6, 1, 13:honestius hic, quam Q. Pompeius,
id. Off. 3, 30, 109:quae in nostris rebus non satis honeste, in amicorum fiunt honestissime,
id. Lael. 16, 57:aliquid recte honesteque dicere,
id. Rep. 1, 2:beate et honeste vivere,
id. ib. 4, 3:honeste vivere (opp. turpiter),
Quint. 5, 10, 24:facere ac dicere (opp. turpiter),
id. 11, 1, 14; 10, 5, 13:tam jejuna fames, cum possit honestius tremere, etc.,
Juv. 5, 10. iste quidem veteres inter ponetur honeste, fairly, properly, Hor. Ep. 2, 1, 43:fastigium nunc honeste vergit in tectum inferioris porticus,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 4, 14.
См. также в других словарях:
Honestus — may refer to:*Saint Honestus, martyred at Pamplona 270 AD. *A character from .ee also*Honesty *Peter de Honestis … Wikipedia
honestus — index moral, reputable, upright Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Honestus, S. — S. Honestus, Presb. M. (16. Febr. al. 12. Juli). Der hl. Honestus gilt als der erste Glaubensprediger von Pamplona (Pompejopolis) im spanischen Königreich Navarra. Sein Geburtsort war Nimes (Nemausus) in Frankreich. Sein Vater hieß Aemilius,… … Vollständiges Heiligen-Lexikon
honestus — /(h)anestas/ Of good character or standing … Black's law dictionary
honestus — /(h)anestas/ Of good character or standing … Black's law dictionary
Honestus rumor alterum est patrimonium. — См. Добрая слава лучше богатства … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Saint Honestus — Infobox Saint name= Saint Honestus birth date= death date= 270 AD feast day= February 16 venerated in= Roman Catholic Church imagesize= 250px caption= birth place= Nîmes death place= Pamplona titles= beatified date= beatified place= beatified by … Wikipedia
Stenotarsus honestus — Stenotarsus honestus Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
HONE — honestus … Abbreviations in Latin Inscriptions
honnête — [ ɔnɛt ] adj. • v. 1050 aussi « honoré, noble »; lat. honestus I ♦ Qui se conforme aux principes de la probité, du devoir, de la vertu. 1 ♦ (Personnes) ⇒ brave, 1. droit, 2. franc, intègre, loyal, probe, scrupuleux. D honnêtes gens. Un homme… … Encyclopédie Universelle
onest — ONÉST, Ă, oneşti, ste, adj. Cinstit, de treabă, corect. – Din lat. honestus, it. onesto. Trimis de oprocopiuc, 13.04.2006. Sursa: DEX 98 Onest ≠ corupt, depravat, josnic, necinstit, neonest Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime ONÉST… … Dicționar Român