-
1 har
chaque; har biri chacun; har vaqt toujours, à tout moment; har kim / har kimsa chacun; har kungi quotidien; har nima / har narsa toute chose; har yoqlama / har taraflama / har tomonlama de tout côté, varié, complet, sous tous les aspects; har xil varié, de toutes sortes, de diverses manières; har qaysi chaque; har qanday n'importe lequel; har qachon toujours, de tous temps; har qachongidek comme toujours -
2 har
(do) d'ici, de là. -
3 hår
-
4 hardy har har
Un panorama unique de l'anglais et du français > hardy har har
-
5 debriñ an eost diwar e c'har
manger son blé en herbe -
6 glac'har
mf où chagrin -
7 karc'har
m ioù prison -
8 hvordan har De det
-
9 hvordan har du det
-
10 Harmonium
-
11 Harpune
-
12 Harsch
-
13 harmonisch
har'moːnɪʃadj1) harmonieux2) MUS harmoniqueharmonischharmb8b49fd9o/b8b49fd9nisch [har'mo:nɪ∫]I Adjektivharmonieux(-euse)II Adverbharmonieusement; verlaufen, zusammenleben dans l'harmonie; Beispiel: nicht sehr harmonisch klingen Musik ne pas être très harmonieux -
14 harren
-
15 harmonia
har.mo.ni.a[armon‘iə] sf 1 harmonie. há uma grande harmonia de sentimentos nes-te grupo / il y a une grande harmonie de sentiments dans ce groupe. 2 Mús harmonie. 3 fig concorde.* * *[axmo`nia]Substantivo feminino harmonie féminin* * *nome femininoharmonia de formasharmonie des formesviver em harmoniavivre en harmonie -
16 harmónica
-
17 harmónico
har.mô.ni.co[arm‘oniku] adj+sm harmonieux.* * *adjectivosom harmónicoune harmoniquedivisão harmónicadivision harmonique -
18 harmonioso
-
19 harmonização
har.mo.ni.za.ção[armonizas‘ãw] sf harmonisation, homogénéisation. Pl: harmoni-zações.* * *nome femininoharmonisationharmonisation vocalique -
20 harmonizar
har.mo.ni.zar[armoniz‘ar] vt 1 Mús harmoniser. 2 homogénéiser. 3 accorder. 4 assortir. harmonizar-se com a paisagem s’harmoniser avec le paysage.* * *verbocoordonner
См. также в других словарях:
Har — may refer to:* Har is mountain in Hebrew. * Har is a religious term in Indian religions meaning God, also spelt Hari. * Har is the Greek name for the Egyptian god Horus. * Hár (meaning high ), one of the many names of Odin in Norse mythology. *… … Wikipedia
har — HAR, haruri, s.n. 1. (În religia creştină) Dar2, ajutor spiritual, graţie divină acordată omului. ♢ expr. (Cu sensul religios atenuat sau pierdut) Har Domnului! exclamaţie prin care cineva îşi exprimă satisfacţia pentru reuşita unui lucru; slavă… … Dicționar Român
hâr — interj. 1. Cuvânt care imită mârâitul câinilor. ♢ expr. Că( i) hâr, că( i) mâr sau hâr încoace, hâr încolo, se zice când cineva se încurcă în explicaţii neconvingătoare, mincinoase. 2. Cuvânt care imită zgomotul produs de unele mecanisme vechi… … Dicționar Român
har|ri|er — har|ri|er1 «HAR ee uhr», noun. 1. any one of a breed of hounds, very similar to the English foxhound but smaller, used to hunt hares. 2. a member of a hare and hounds team. 3. a cross country runner. ╂[apparently < hare + ier] har|ri|er2 «HAR… … Useful english dictionary
hår — sb., et, hår, ene, i sms. hår , fx hårbørste, hårfarve … Dansk ordbog
har — <Interj.> (landsch.): Zuruf an ein Pferd; nach links! * * * har <Interj.> (landsch.): Zuruf an ein Pferd: nach links! … Universal-Lexikon
har — hȃr m DEFINICIJA arh. 1. čar, zahvalnost, korist [to ti je za har] 2. dobro djelo, milost, dobročinstvo ETIMOLOGIJA tur. ar ← arap. ̔ār ← grč. kháris: zahvalnost … Hrvatski jezični portal
harþa- — *harþa , *harþaz germ., stark. Maskulinum (a): Verweis: s. *hard s. hard ; … Germanisches Wörterbuch
har — Har, ou Hard, f. Est le lien de jeune bois, duquel apres l avoir tors on lie bien serrément un fagot ou bourrée, Vinculum, Et pour ceste mesme raison, de estaindre et serrer, Har ou Hard est aussi appelé le cordeau duquel les malfaicteurs… … Thresor de la langue françoyse
har|a-ki|ri — «HAR uh KIHR ee, HAH ruh », noun. 1. suicide by ripping open the abdomen with a knife according to a prescribed ritual. It is the ancient form of honorable suicide among the samurai or warrior class in Japan. 2. Figurative: »We must continue to… … Useful english dictionary
har|dy — har|dy1 «HAHR dee», adjective, di|er, di|est, noun, plural dies. –adj. 1. able to bear hard treatment; strong; robust: »hardy frontier settlers. SYNONYM( … Useful english dictionary