Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

hår

  • 1 HARÐR

    a.
    1) hard (harðr steinn, skafl);
    2) hard, stern, severe (harðr í skapi, í hjarta);
    3) hardy; fólk hart ok illit at sœkja, hardy and difficult to assail; harðr í horn at taka, hard to take by the horns, stubborn; harðr bardagi, hard-fought battle; leika e-n bart, to treat one harshly; ríða hart, to ride fast.
    * * *
    adj., fem. hörð, neut. hart, [Ulf. hardus = σκληρός, αὐστηρος; A. S. heard; Engl. hard; Germ. hart; Dan. haard; Swed. hard]:
    I. hard to the touch; eptir hörðum velli, Ísl. ii. 333; harðr skafl, Fb. ii. 103; harðar götur, hard, stony paths, Fms. x. 85; stokka eðr steina eðr hvargi þess er hart er fyrir, Grág. ii. 132; sjóða egg hart (harð-soðinn), Lækn. 472; af harðasta járni, Stj. 461: tempered, of steel, Gpl.
    II. metaph.,
    1. hard, stern, severe; hörð í skapi, Nj. 17 (skap-harðr); hörð orð, hard words, Fms. v. 106; harðr í hjarta, hard of heart, Flov. 38: with dat., harðr e-m, hard on one, Fb. i. 71.
    β. hardy; fólk hart ok íllt at sækja, hardy and ill to fight against, Fms. i. 85; eiga harðan son, vi. 105; hinn vaskasti drengr ok hinn harðasti karlmaðr, Ísl. ii. 264; þeir eru harðir ok hinir mestu bardaga-menn, Karl. 282; harðr í horn at taka (metaph. from a bull), hard to take by the horns, Fms. xi. 221: hard, gloomy, í hörðu skapi, Bs. i. 351, Fas. iii. 522; með harðri hendi, with high hand.
    γ. hard, sad; hörð tíðindi, Nj. 64; hér hafa orðit harðir atburðir, hard things have happened, 248.
    δ. hard, dire; harðr (kostr), Fms. v. 235; gera harðan rétt e-s, to deal hardly with one, i. 66; harðr dauði, ii. 173; hörð sætt, Nj. 254; hafa hart, to have a hard lot, Sturl. iii. 292; harðr bardagi, hörð orrosta, Fms. ii. 323, passim.
    ε. of weather; hörð norðanveðr, Nj. 124, Rb. 572.
    2. neut. hart, adv. hardly, harshly; leika e-n hart, Fms. xi. 94.
    β. hard, fast; ríða hart, to ride hard, Sighvat, Ó. H. (in a verse), Nj. 82; en nú renn engi harðara en hann, 248; ganga hart ok djúpt, Edda 1; flýja sem harðast, to fly one’s hardest, 261; þeir fóru harðara en þeir vildu, Fms. x. 139.
    γ. hart íllt (qs. harða íllt) erindi, Fb. ii. 393; hart nær, hard by.
    COMPDS: Harðangr, Harðengir, harðafang, harðbeinn, harðbrjóstaðr, harðbýll, harðdreginn, harðdregi, harðdrægr, harðeggjaðr, harðeygr, harðfang, harðfari, harðfarliga, harðfengi, harðfenginn, harðfengliga, harðfengr, harðfenni, harðfótr, harðfæri, harðfærr, harðgeðr, harðgengr, harðgreipr, harðgörr, harðhendliga, harðhendr, harðhugaðr, harðjaxl, harðkljáðr, harðleikinn, harðleikni, harðleikr, harðleitr, harðlífi, harðlundaðr, harðlyndi, harðlyndr, harðmagi, harðmenni, harðmóðigr, harðmynntr, harðmæli, harðmæltr, harðorðr, harðraðr, harðrétti, harðræði, harðskeyti, harðskeytr, harðskipaðr, harðsleginn, harðslægr, harðsnúinn, harðsóttr, harðsperra, harðspori, harðsteinn, harðsteinagrjót, harðsvíraðr, harðtenntr, harðtækr, harðúð, harðúðigr, harðvaxinn, harðvelli, harðverkr, harðvítugr, harðyrði, harðyrki, harðyrkr, harðýðgi.

    Íslensk-ensk orðabók > HARÐR

  • 2 har

    (Persian) each, every, all. har bir each. har ikki each two, both. har ikki tomon both sides. har kim each person, everyone. har vaqt/har gal every time. har doim always, all the time. har yoqlama/har yoqlamalik thoroughness. har tomonlama yordam every possible kind of aid. har to’g’rida about everything. har xil/har xillik variety, diversity, heterogeneity. har xil tushunish mumkin It can be understood in different ways. har yerda/har zamon all the time. har nima/har holda apparently, probably. har qalay apparently, probably; in any case. har qayerda everywhere, every which where. har qaysi each. har qanaqa/har qancha however much. har qachon always

    Uzbek-English dictionary > har

  • 3 HÁR

    * * *
    I)
    (há, hátt), a.
    1) high; á háfum fjöllum, in high mountains; hæri en, higher than;
    2) tall (hár maðr vexti);
    3) superl. at the highest pitch; meðan hæst væri vetrar, sumars, in the depth of winter, in the height of summer;
    4) high, glorious; hæstu hátíðir, the highest feasts;
    5) loud (hár brestr); mæla hátt, to speak loud; hón verðr há við, she becomes clamorous or excited.
    (gen. hás, pl. háir), m. thole.
    n. hair (jarpr á hár).
    * * *
    1.
    adj., fem. há, neut. hátt, vide Gramm. p. xix; compar. hæri or hærri, superl. hæstr; hæðstr and hærstr, which are found in old printed books, are bad forms; for the inflexions, (which vary much, sometimes inserting f or v, sometimes not,) see the references below; in mod. usage the v is usually dropped, but the cases are bisyllabic, e. g. háir, háar, háa, háum, instead of the old hávir, hávar, háva, háfum or hám; the definite form in old writers is hávi or háfi, in mod. hái: [Ulf. hauhs = ὑψηλός; A. S. heah; Engl. high; O. H. G. hoh; Hel. hoh; Germ. hoch; old Frank, hag or hach; Swed. hög; Dan. höj; all of them with a final guttural, which in mod. Dan. has been changed into j; the final labial f or v, which in olden times was so freq. before a vowel, may be compared to laugh, rough, etc. in mod. Engl.; the g remains in the cognate word haugr]:—high; stiga sex álna háfan, Vm. 129; í hám fjalla-tindum, Edda 144 (pref.); á háfum fjöllum, Skálda 181; há fjöll, Getsp.; á hám gálga, Fsm. 45; á bekk hám, Akv. 2; hár bylgjur, Edda (Ht.); á borg inni há, Am. 18; á há fjalli, Gm. 17, Bs. i. 26 (in a verse); enar hæstu fjalla hæðir, Stj. 59; hár turn, Hkr. iii. 63; skaptið var eigi hæra, en …, Eg. 285 (of a spear); hátt hlaup, a high leap, i. e. from a high place, Fms. i. 166; hæri en grön er vex á hæsta fjalli, Hom. 152; hávar bárur, Gh. 13: hávar unnir, Skv. 2. 16; háfan garð, Fms. vi. (in a verse); hávu grasi, Hm. 120; but há grasi. Gm. 17; upp-háfa skúa, high boots, Fms. vii. 321: phrases, bera hæra skjöld, hlut, to carry the highest shield, lot, Fas. i. 383, Ld. 322.
    2. tall; hárr maðr vexti ( tall of stature), manna hæstr, very tall, Fms. i. 155; hárr maðr ok harðvaxinn, vii. 321.
    3. a metrical term; syllables in rhyme having the same consonants and quantity of vowels are jafn-háfar, in the same strain; kvattú svá? ‘gröm skömm’ eigi eru þær hendingar jafn háfar; ‘hrömm skömm’ þat væri jafnhátt, Fms. vi. 386.
    II. metaph. high, sublime, glorious; hærri tign, Fms. i. 214; enir hæstu Guðs postular, 625. 82; í hærra haldi, Fms. vii. 112; margar ræður þvílíkar eða enn hæri, or still sublimer, Sks. 635; hljóta háfan sigr, a glorious victory, Merl. 2. 69; háfan ávöxt, Mar. kv. 17; hæstu daga, hæstu hátíðir, the highest days or feasts (hátíð), Fms. x. 22.
    2. at the highest pitch; meðan hæstir eru stormar um vetrinn, Sks. 46; at hann væri kyrr meðan hæst væri vetrar, in the depth of winter, Fms. ix. 480; meðan hæst væri sumars, in the height of summer, Lv. 43; hátt vetrar megin, Sks.; cp. há-degi, há-vetr, há-sumar (below).
    3. loud; blása hátt (a trumpet), Vsp. 47; brestr hár, Fms. xi. 10, Glúm. 375; mæla hátt, to speak loud, Nj. 33; ok söng í hátt, it gave a loud sound, 83; kveða við hátt ok öskurliga, Fms. v. 164; þó þetta væri eigi hátt talat í fyrstu, ix. 250; æpa hátt, Sks. 653; hafa hátt, to make a noise; cp. gráta hástöfum (below), há-vaði (below); hón verðr há við, she became clamorous, excited, Ísl. ii. 350; hlæja hátt, to laugh loud, Skv. 2. 15.
    III. a mythol. pr. name, both Hár and Hávi, Edda; Hávi and Hár are names of Odin the High, whence Háva-mál, n. pl. the name of a poem, the Sayings of the High.
    2. prefixed in the pr. names Há-kon, Há-leygr, Há-rekr, Há-mundr, Há-steinn, Há-varðr, Há-varr; and in local names, Háfa-fell, etc.
    IV. neut. as adverb; geisa hátt, Edda 146 (pref.); skín hann nú því hærra, Fms. v. 241; unna e-m hærra en öðrum, to love one higher (more) than another, Sturl. i. 198; taka e-n hátt, to make much of one, Bs. i. 727; stökkva hátt, to make a high leap, look high, Fær. 57; sitja skör hærra en aðrir, a step higher, Fms. i. 7.
    B. COMPDS: háaltari, hábakki, hábakkaflæðr, hábeinn, hábjarg, hábogaðr, háborð, hábrók, hábrókan, hábrókask, hádegi, hádegisskeið, háeyrr, háfeti, háfjall, háflæðr, háfæta, háfættr, háhestr, hákirkja, háleggr, háleikr, háleitliga, háleitligr, háleitr, háliga, háligr, hálimar, hámessa, hámessumál, hámælgi, hámæli, hámæltr, hánefjaðr, hánefr, hápallr, háreysti, háreystr, hásalir, hásegl, háseymdr, háskeptr, háskóli, hástaðr, hástafir, hásteint, hástigi, hásumar, hásumartími, hásæti, hásætisborð, hásætiskista, hásætismaðr, hásætisstóll, hátalaðr, hátimbra, hátíð, hátíðaraptan, hátíðardagr, hátíðarhald, hátíðisdagr, hátíðiskveld, hátíðliga, hátíðligr, hávaði, hávaðamaðr, hávaðamikill, hávaðasamr, hávarr, háværr, háværð, hávegir, hávella, hávetr, hávetri.
    2.
    mod. háfr, m. [Germ. hai], a dog-fish, squalus acanthius, Skálda 162. In compds há- marks fish of the shark kind, as há-karl (q. v.), a shark, carcharias, Ann.: há-kerling, f. = hákarl: há-meri, f. squalus glaucus: há-mús, f. chimaera monstrosa, Linn.; also called geirnyt, Eggert Itin. 360: há-skerðingr, m. = hákarl, Edda (Gl.), Grág. ii. 337, 359, Pm. 69: háskerðinga-lýsi, n. shark’s oil, H. E. i. 395: háfs-roð, n. shark’s skin, shagreen.
    3.
    m., acc. há, pl. háir, a thole, Am. 35, Grett. 125, Fas. i. 215, Þiðr. 313; whence há-benda, u, f. = hamla, q. v.; há-borur, f. pl., q. v.; há-reiðar, f. pl. rowlocks, prop. ‘thole-gear,’ synonymous with hamla; inn féll (sjór) um söxin ok háreiðarnar, Sturl. iii. 66, (Cd. Brit. Mus., Cd. Arna-Magn. háborurnar); leggja árar í háreiðar, to lay the oars in the rowlocks, Fms. xi. 70 (v. 1. to hömlur), 101, x. 285; lágu þar árar í háreiðum, Eg. 360 (v. l. to hömlu-böndum), Lex. Poët.: há-seti, a, m. a ‘ thole-sitter,’ oarsman, opp. to the captain or helmsman, Grág. i. 90, N. G. L. i. 98, Landn. 44, Fbr. 62 new Ed., Fms. vi. 239, 246: há-stokkar, m. pl. the gunwale, Bs. i. 385, 390.
    β. in poetry a ship is called há-dýr, n., há-sleipnir, m. the horse of rowlocks.
    4.
    n. [A. S. hær; Engl. hair; Germ. har; Dan.-Swed. hår; Lat. caesaries]:— hair, including both Lat. crines and capilli, Skálda 162, Nj. 2, Sks. 288; fara ór hárum, to change the hair, of beasts, passim; eitt hár hvítt eðr svart, Matth. v. 36; höfuð-hár, the hair of the head; lík-hár, the hair on the body, breast, or hands of men, opp. to the head; úlfalda-hár, iii. 4; hross-hár, horse-hair; hunds-hár, kattar-hár.
    COMPDS: háralag, hárslitr.
    ☞ For the hair of women, see Nj. ch. 1, 78, 117, Landn. 2, ch. 30, Edda 21, passim; of men, Nj. ch. 121, Ld. ch. 63, and passim.

    Íslensk-ensk orðabók > HÁR

  • 4 hår

    см. have 2.
    * * *
    beard, hair, sting
    * * *
    (et -) hair;
    [ ikke et hår bedre] not a bit (el. scrap) better;
    [ have hår på brystet] have hairs on one's chest;
    [ hårene rejste sig på mit hoved] my hair stood on end;
    [ sætte sit hår] do one's hair;
    [ sætte sit hår op] put (el. take) up one's hair;
    (se også nakke);
    [ med præp:]
    (se også II. rive, rykke, trække);
    [ stryge katten med hårene] stroke the cat with the fur;
    [ stryge mod hårene] stroke against the hair;
    (fig også) rub (up) the wrong way;
    [ ligne ham på et hår] be exactly like him; be the living image of him;
    [ på et hængende hår] by a hair's breadth,
    T by the skin of one's teeth ( fx I escaped by the skin of my
    teeth);
    ( også) I had a narrow escape; it was a near thing;
    T it was a close shave;
    [ jeg var på et hængende hår blevet slået ihjel] I narrowly escaped being killed,
    T I came within an ace of being killed;
    (fig) drag in;
    [ trække sig selv op ved hårene] pull oneself up by one's (own) bootstraps.

    Danish-English dictionary > hår

  • 5 hår

    волосы
    -et, -, -a/-ene
    * * *
    * * *
    subst. hair subst. [ hårstrå] hair, strand of hair (fjerne hår) epilate, depilate, remove superfluous hair (gi noen grå hår) make one's hair turn grey, cause someone to worry a lot (ligne noen på et hår) be the spitting image of someone (kortklippet hår) close-cropped hair, crewcut (på et hår) to a hair, to the turn of a hair, exactly (sette hatten på tre hår) cock one's hat on three hairs (stive hår) bristles, stiff hair, bristly hair (strittende hår) stiff hair, bristly hair, dishevelled hair

    Norsk-engelsk ordbok > hår

  • 6 harðna

    (að), v.
    2) to become severe (of weather); to grow worse; harðnaði matlífi þeirra, they ran short of provisions.
    * * *
    að, to harden.
    II. metaph. to be hardened, Stj. 261. Exod. vi. sqq., K. Á. 54, Fms. vi. 37, 153, vii. 30: to become severe, ii. 30, Sturl. ii. 255: of weather, Grett. 152, Fms. ix. 502, v. l.: of scarcity, harðnaði matlífi þeirra, they ran short of provisions, viii. 435: to be hard tried, tók þá at harðna í skapi sveins, the lad began to feel unhappy, Bs. i. 350: part. harðnaðr, hardened, i. e. grown up, Sturl. iii. 11; opp. to blautr; Grettir var lítt settr at klæðum, en maðr lítt harðnaðr, tók hann nú at kala, Grett. 91; ú-harðnaðr. unhardened, still a tender boy.

    Íslensk-ensk orðabók > harðna

  • 7 har

    [from *(h)anar] iz.
    1. (Zoo.)
    a. worm; zeta-\har silkworm; hil zen harrek janda he died from worm infestation; \harra bezain gizena as fat as a hog
    b. ( zedena) worm; haragi-\har meat worm
    c. ( zizarea) worm, earthworm
    d. ( bipia) worm; zuraren \har wood worm
    2. (irud.)
    a. nagging conscience; hobe duk lotsa aurpegian, ezen ez \harra bihotzean it is better to look ashamed than have a nagging conscience; garbitasunaren \harrak jota agertzen zaigu he's possessed by a mania for cleanliness
    b. \har zoroak janda daukazu burua you're off your rocker

    Euskara Ingelesa hiztegiaren > har

  • 8 harða

    adv. very (= harðla).
    * * *
    adv. = harðla, chiefly used in poetry, Al. 84, Fms. x. 101, Stj. 8, 452, Pr. 97, Lex. Poët.

    Íslensk-ensk orðabók > harða

  • 9 har-GA₂

    wr. har-NI.ZImušen; har-GA2mušen "a bird"

    Pennsylvania sumerian dictionary > har-GA₂

  • 10 har-NI.ZI

    wr. har-NI.ZImušen; har-GA2mušen "a bird"

    Pennsylvania sumerian dictionary > har-NI.ZI

  • 11 har-

    vb. "sit, stay", pl. present hárar in CO i hárar "those who sit, those who are sitting". Imperative hara in the phrase hara máriessë “stay in happiness” PE17:162. According to VT45:20, har- "sit" is derived from a stem KHAD which Tolkien abandoned in the Etymologies, but since CO is later than Etym, he may seem to have restored KHAD. If so, the past tense of har- would be *handë.

    Quettaparma Quenyallo (Quenya-English) > har-

  • 12 harðla

    adv. very (harðla mikill, lítill).
    * * *
    and assimil. harla, adv. very, greatly, Fms. v. 257. vi. 217, Bs. i. 189, ii. 45, Stj. 58, Al. 156, Sturl. i. 159, Finnb. 232, passim.

    Íslensk-ensk orðabók > harðla

  • 13 harðdrœgi

    f. the being harðdrœgr.

    Íslensk-ensk orðabók > harðdrœgi

  • 14 harðráðr

    a.
    1) firm, determined (maðr vitr ok harðráðr);
    2) severe, tyrannical.

    Íslensk-ensk orðabók > harðráðr

  • 15 harðslœgr

    a. hard to mow (harðslœgr teigr).

    Íslensk-ensk orðabók > harðslœgr

  • 16 har

    wr. harmušen "a bird"
    wr. har "ring" Akk.  kamkammatu

    Pennsylvania sumerian dictionary > har

  • 17 har-ha-da

    wr. har-ha-da "threshing sled"

    Pennsylvania sumerian dictionary > har-ha-da

  • 18 har-NI-ZI

    wr. har-NI-ZImušen "a bird"

    Pennsylvania sumerian dictionary > har-NI-ZI

  • 19 har-ra

    wr. har-ra "dug?" Akk.  harāru

    Pennsylvania sumerian dictionary > har-ra

  • 20 har-ra-an

    wr. har-ra-an "route, passage; path" Akk.  mētequ urhu

    Pennsylvania sumerian dictionary > har-ra-an

См. также в других словарях:

  • Har — may refer to:* Har is mountain in Hebrew. * Har is a religious term in Indian religions meaning God, also spelt Hari. * Har is the Greek name for the Egyptian god Horus. * Hár (meaning high ), one of the many names of Odin in Norse mythology. *… …   Wikipedia

  • har — HAR, haruri, s.n. 1. (În religia creştină) Dar2, ajutor spiritual, graţie divină acordată omului. ♢ expr. (Cu sensul religios atenuat sau pierdut) Har Domnului! exclamaţie prin care cineva îşi exprimă satisfacţia pentru reuşita unui lucru; slavă… …   Dicționar Român

  • hâr — interj. 1. Cuvânt care imită mârâitul câinilor. ♢ expr. Că( i) hâr, că( i) mâr sau hâr încoace, hâr încolo, se zice când cineva se încurcă în explicaţii neconvingătoare, mincinoase. 2. Cuvânt care imită zgomotul produs de unele mecanisme vechi… …   Dicționar Român

  • har|ri|er — har|ri|er1 «HAR ee uhr», noun. 1. any one of a breed of hounds, very similar to the English foxhound but smaller, used to hunt hares. 2. a member of a hare and hounds team. 3. a cross country runner. ╂[apparently < hare + ier] har|ri|er2 «HAR… …   Useful english dictionary

  • hår — sb., et, hår, ene, i sms. hår , fx hårbørste, hårfarve …   Dansk ordbog

  • har — <Interj.> (landsch.): Zuruf an ein Pferd; nach links! * * * har <Interj.> (landsch.): Zuruf an ein Pferd: nach links! …   Universal-Lexikon

  • har — hȃr m DEFINICIJA arh. 1. čar, zahvalnost, korist [to ti je za har] 2. dobro djelo, milost, dobročinstvo ETIMOLOGIJA tur. ar ← arap. ̔ār ← grč. kháris: zahvalnost …   Hrvatski jezični portal

  • harþa- — *harþa , *harþaz germ., stark. Maskulinum (a): Verweis: s. *hard s. hard ; …   Germanisches Wörterbuch

  • har — Har, ou Hard, f. Est le lien de jeune bois, duquel apres l avoir tors on lie bien serrément un fagot ou bourrée, Vinculum, Et pour ceste mesme raison, de estaindre et serrer, Har ou Hard est aussi appelé le cordeau duquel les malfaicteurs… …   Thresor de la langue françoyse

  • har|a-ki|ri — «HAR uh KIHR ee, HAH ruh », noun. 1. suicide by ripping open the abdomen with a knife according to a prescribed ritual. It is the ancient form of honorable suicide among the samurai or warrior class in Japan. 2. Figurative: »We must continue to… …   Useful english dictionary

  • har|dy — har|dy1 «HAHR dee», adjective, di|er, di|est, noun, plural dies. –adj. 1. able to bear hard treatment; strong; robust: »hardy frontier settlers. SYNONYM( …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»