Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

goryczą

См. также в других словарях:

  • napoić — książk. Napoić kogoś żółcią, goryczą; napoić kogoś octem i żółcią «sprawić komuś przykrość»: Napoiło to mnie goryczą (...) że mieli przede mną jakieś sekrety. J. Iwaszkiewicz, Pasieka …   Słownik frazeologiczny

  • Gorica, Puconci — Gorica …   Wikipedia

  • gorycz — 1. Coś przepełniło, przelało czarę, kielich goryczy; coś dopełniło czary goryczy «coś sprawiło, że czyjaś rozpacz, czyjś smutek, żal itp. przekroczyły dopuszczalne granice, stały się nie do wytrzymania, nie do zniesienia»: Mieszkańcy twierdzą, że …   Słownik frazeologiczny

  • mówić — 1. Coś mówi samo za siebie «coś jest oczywiste, nie wymaga komentarza ani dodatkowych wyjaśnień»: Energia elektryczna wytwarzana na bazie bełchatowskiego węgla jest o 40 proc. tańsza od energii uzyskanej z innych źródeł. To mówi samo za siebie.… …   Słownik frazeologiczny

  • pióro — 1. Chwycić za pióro; jąć się pióra; sięgnąć po pióro «zacząć pisać, zostać pisarzem»: Po przeczytaniu felietonu Kingi Dunin „Dzieci nie trzeba kochać” (...) chwyciłam za pióro. WO 07/10/2000. (...) w połowie XIII w. (...) pewien mnich z klasztoru …   Słownik frazeologiczny

  • gorycz — ż VI, DCMs. y 1. blm «smak gorzki; gorzkość» Gorycz piołunu. Czuć gorycz w ustach. przen. «rozgoryczenie, rozczarowanie, zniechęcenie, smutek, żal, udręka» Gorycz porażki, zwątpienia. Myśleć, mówić o czymś z goryczą. Utwór pełen goryczy. Serce… …   Słownik języka polskiego

  • mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… …   Słownik języka polskiego

  • napoić — dk VIa, napoićpoję, napoićpoisz, napoićpój, napoićpoił, napoićpojony «dać się komuś (zwykle zwierzętom) napić do syta, aż do ugaszenia pragnienia» Napoić konie, krowy. ◊ Napoić kogoś żółcią, goryczą «sprawić komuś przykrość, rozgoryczyć kogoś»… …   Słownik języka polskiego

  • nasiąknąć — dk Va a. Vc, nasiąknąćnę, nasiąknąćniesz, nasiąknąćnij, nasiąknąćnął a. nasiąknąćsiąkł, nasiąknąćnęła a. nasiąknąćkła, nasiąknąćnęli a. nasiąknąćkli, nasiąknąćnięty a. nasiąknąćkły, nasiąknąćnąwszy a. nasiąknąćkłszy nasiąkać ndk I, nasiąknąćam,… …   Słownik języka polskiego

  • pióro — n III, Ms. piórze; lm D. piór 1. «wytwór naskórka ptaków składający się z części dolnej (dudki) i górnej (stosiny), z której wyrastają w dwie strony gęste promienie, tworzące tzw. chorągiewkę; w lm upierzenie» Pióra ptasie puchowe, pokrywowe.… …   Słownik języka polskiego

  • rozgoryczać — ndk I, rozgoryczaćam, rozgoryczaćasz, rozgoryczaćają, rozgoryczaćaj, rozgoryczaćał, rozgoryczaćany rozgoryczyć dk VIb, rozgoryczaćczę, rozgoryczaćczysz, rozgoryczaćrycz, rozgoryczaćczył, rozgoryczaćczony «napełniać goryczą, gorzko rozczarowywać»… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»