-
1 godność
сущ.• достоинство• звание• почтенность• почёт• сан* * *godnoś|ć♀ 1. достоинство ň;zachowywać się z \godnośćcią вести себя достойно (с достоинством);
2. книжн. высокая должность; высокое звание;zaszczycie \godnośćcią удостоить высокого звания; składać swoją \godność отказываться от должности, подавать в отставку;
3. разг. фамилия;jak pana \godność?, \godność pana? как ваша фамилия?+1. honor;
duma 2. urząd 3. nazwisko* * *ж1) досто́инство nzachowywać się z godnością — вести́ себя́ досто́йно (с досто́инством)
2) книжн. высо́кая до́лжность; высо́кое зва́ниеzaszczycić godnością — удосто́ить высо́кого зва́ния
składać swoją godność — отка́зываться от до́лжности, подава́ть в отста́вку
3) разг. фами́лияjak pana godność?, godność pana? — как ва́ша фами́лия?
Syn: -
2 piastować jakąś godność
= piastować jakiś urząd занима́ть како́й-л. пост -
3 ratować godność
спасать достоинствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ratować godność
-
4 utracić godność
растратить достоинствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > utracić godność
-
5 zachować godność
сохранить достоинствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zachować godność
-
6 cześć
сущ.• благоговение• великолепие• глория• доля• достоинство• культ• область• отдел• отделение• почесть• почет• почёт• преклонение• привет• раздел• роль• слава• сторона• часть• честь* * *1) (pożegnanie) пока2) (przywitanie) привет3) (honor) честь, достоинство, почёт, почитание, слава, уважение* * *♀, Р. czci 1. почёт ♂, уважение ň; почитание ň;otaczać czcią окружать уважением, почётом; oddać \cześć czyjejś pamięci почтить чью-л. память; 2. честь, достоинство ň; uwłaczać czyjejś czci оскорблять кого-л., оскорблять чьё-л. достоинство; odsądzić kogoś od czci i wiary облить грязью чьё-л. доброе имя;● na \cześć, ku czci в честь;
części a) (powitanie) привет!;б) (pożegnanie) пока!+1. szacunek, poważanie;
uwielbienie 2. honor, godność* * *ж, P czci1) почёт m, уваже́ние n; почита́ние notaczać czcią — окружа́ть уваже́нием, почётом
oddać cześć czyjejś pamięci — почти́ть чью́-л. па́мять
2) честь, досто́инство nuwłaczać czyjejś czci — оскорбля́ть кого́-л., оскорбля́ть чьё-л. досто́инство
odsądzić kogoś od czci i wiary — обли́ть гря́зью чьё-л. до́брое и́мя
•- na cześć- ku czci
- cześć!Syn: -
7 deptać
глаг.• попирать• растоптать• топтать• топтаться* * *dep|tać\deptaćcze/\deptaćce, \deptaćtany несов. 1. топтать;\deptać po nogach наступать на ноги;
2. перен. попирать, топтать;\deptać godność ludzką попирать человеческое достоинство;
● \deptać koło kogoś, czegoś, za czymś а) хлопотать о чём-л.;б) увиваться около кого-л.; \deptać po piętach komuś а) ходить по пятам за кем-л.; б) гнаться по пятам за кем-л.; в) наступать на пятки кому-л.* * *depcze / depce, deptany несов.1) топта́тьdeptać po nogach — наступа́ть на́ ноги
2) перен. попира́ть, топта́тьdeptać godność ludzką — попира́ть челове́ческое досто́инство
•- deptać po piętach komuś -
8 dostojeństwo
сущ.• достоинство• представительность• сан* * *☼ 1. достоинство; величие;2. сан ♂, высокая должность+1. majestat, dostojność 2. urząd, godność
* * *с1) досто́инство; вели́чие2) сан m, высо́кая до́лжностьSyn: -
9 pański
прил.• барский• господский* * *pańs|ki\pańskicy 1. барский, господский;2. (przy zwracaniu się do mężczyzny) ваш;czy to \pańskika książka? это ваша книга?; \pańskika godność?, \pańskikie nazwisko? ваша фамилия?, как вас зовут?;
● roku \pańskikiego... лета Господня...* * *1) ба́рский, госпо́дский2) ( przy zwracaniu się do mężczyzny) вашczy to pańska książka? — э́то ва́ша кни́га?
pańska godność?, pańskie nazwisko? — ва́ша фами́лия?, как вас зову́т?
• -
10 piastować
piastowa|ć\piastowaćny несов. книжн. 1. нянчить, пестовать;2. перен. (w duszy, sercu) лелеять, бережно хранить; ● \piastować jakąś godność (jakiś u-rząd) занимать какой-л. пост; \piastować rządy править, держать бразды правления+1. niańczyć
* * *piastowany несов. книжн.1) ня́нчить, пе́стовать2) перен. (w duszy, sercu) леле́ять, бе́режно храни́ть•- piastować jakiś urząd
- piastować rządySyn:niańczyć 1) -
11 część
сущ.• благоговение• великолепие• глория• доля• достоинство• культ• область• отдел• отделение• почесть• почет• почёт• преклонение• привет• раздел• роль• слава• сторона• часть• честь* * *1) (pożegnanie) пока2) (przywitanie) привет3) (honor) честь, достоинство, почёт, почитание, слава, уважение* * *♀, Р. czci 1. почёт ♂, уважение ň; почитание ň;otaczać czcią окружать уважением, почётом; oddać \cześć czyjejś pamięci почтить чью-л. память; 2. честь, достоинство ň; uwłaczać czyjejś czci оскорблять кого-л., оскорблять чьё-л. достоинство; odsądzić kogoś od czci i wiary облить грязью чьё-л. доброе имя;● na \cześć, ku czci в честь;
części a) (powitanie) привет!;б) (pożegnanie) пока!+1. szacunek, poważanie;
uwielbienie 2. honor, godność* * *ж1) частьwiększa część — бо́льшая часть
podzielić na dwie części — раздели́ть на две ча́сти
część ludzi — не́которые лю́ди, часть люде́й
2) дета́ль, частьczęści maszyn — дета́ли маши́н
części zapasowe (zamienne) — запасны́е ча́сти
•- w części -
12 czynność
сущ.• активность• акция• воздействие• действие• деятельность• занятие• мероприятие• операция• поступок• работа* * *действие, деятельность, дело, занятие, операция, поступок, работа, функцияgodność, solidność, stateczność чинность* * *czynnoś|ć♀ 1. работа, деятельность;zawiesić kogoś w \czynnośćciach отстранить от дел кого-л.;komisja zawiesiła \czynnośćci комиссия прекратила свою деятельность;
2. действие ň; занятие ň;\czynnośćci gospodarskie работа (хлопоты) по хозяйству+1. praca, działalność;
2. funkcjonowanie, zajęcie* * *ж1) рабо́та, де́ятельностьzawiesić kogoś w czynnościach — отстрани́ть от дел кого́-л.
komisja zawiesiła czynności — коми́ссия прекрати́ла свою́ де́ятельность
2) де́йствие n; заня́тие nczynności gospodarskie — рабо́та (хло́поты) по хозя́йству
Syn: -
13 piastować jakiś urząd
= piastować jakąś godność
См. также в других словарях:
godność — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. godnośćści; lm M. godnośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} zaszczytne stanowisko, tytuł, funkcja, sprawowany urząd : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nadać komu jakąś godność. Piastować, sprawować jakąś godność. Godność marszałka … Langenscheidt Polski wyjaśnień
godność — ż V, DCMs. godnośćści 1. blm «poczucie, świadomość własnej wartości, szacunek dla samego siebie; honor, duma» Godność człowieka, pisarza, żołnierza itp. Mieć poczucie godności. Odejść, odmówić z godnością. 2. lm MD. godnośćści «zaszczytne… … Słownik języka polskiego
godność — Coś uchybia czyjejś godności zob. uchybić … Słownik frazeologiczny
patriarcha — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. patriarcharsze; lm M. patriarchachowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w rodowej organizacji społecznej: mężczyzna będący głową rodu; protoplasta rodu, praojciec {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
infuła — ż IV, CMs. infułaule; lm D. infułauł 1. «liturgiczne nakrycie głowy biskupa (noszone także przez innych dostojników kościelnych)» Infuła biskupia. przen. «godność, stanowisko biskupa; biskupstwo» 2. hist. «w starożytnym Rzymie: opaska… … Słownik języka polskiego
komandor — m IV, DB. a, Ms. komandororze; lm M. komandororzy, DB. ów 1. «stopień wojskowy w marynarce wojennej odpowiadający stopniowi pułkownika w armii lądowej; oficer mający ten stopień» 2. hist. «godność w dawnych zakonach rycerskich; dostojnik… … Słownik języka polskiego
mitra — ż IV, CMs. mitratrze; lm D. mitr 1. «dwurożna, ozdobna czapka stanowiąca nakrycie głowy władców starożytnej Asyrii, Persji i Frygii» 2. «czterodzielna czapka z futrzanym otokiem noszona przez książąt wschodnich; podobne do niej w kształcie… … Słownik języka polskiego
sahajdaczny — sahajdacznyni przym. od sahajdak ∆ Hetman sahajdaczny «dawna godność wojskowa u Kozaków odpowiadająca w wojsku polskim (XVII w.) stanowisku hetmana polnego; osoba piastująca tę godność» ‹ukr.› … Słownik języka polskiego
senatorski — senatorskiscy przym. od senator Działalność, godność senatorska. ∆ hist. Izba senatorska «w Polsce przedrozbiorowej: wyższa izba sejmu senat» ∆ przestarz. Krzesło senatorskie «godność, stanowisko senatora» ◊ Senatorska głowa «człowiek mądry,… … Słownik języka polskiego
tytuł — m IV, D. u, Ms. tytułule; lm M. y 1. «napis, nagłówek książki, dzieła literackiego, naukowego lub poszczególnych jego rozdziałów, nazwa czasopisma, artykułu, także nazwa sztuki teatralnej, filmu, utworu muzycznego, jakiejś imprezy itp.; nagłówek… … Słownik języka polskiego
komandor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. komandororze; lm M. komandororzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stopień wojskowy w marynarce wojennej odpowiadający pułkownikowi w armii lądowej; oficer mający ten stopień… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
