Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ganniō

  • 1 gannio

    gannĭo, īre (pas de parfait) - intr. - [st1]1 [-] japper [en parl. de chiens]. --- Varr. d. Non. 450, 11, cf. Non. 450. [st1]2 [-] glapir [en parl. du renard]. --- Isid. Diff. 1, 607. [st1]3 [-] gazouiller, crier [en parl. des oiseaux]. --- Vulg. Is. 10, 14. [st1]4 [-] fig. grogner, criailler. --- Ter. Ad. 556 ; Varr. L. 7, 103 ; Afran. d. Non. 450, 11; Juv. 6, 64. [st1]5 [-] folâtrer. --- Apul. M. 3, 20.
    * * *
    gannĭo, īre (pas de parfait) - intr. - [st1]1 [-] japper [en parl. de chiens]. --- Varr. d. Non. 450, 11, cf. Non. 450. [st1]2 [-] glapir [en parl. du renard]. --- Isid. Diff. 1, 607. [st1]3 [-] gazouiller, crier [en parl. des oiseaux]. --- Vulg. Is. 10, 14. [st1]4 [-] fig. grogner, criailler. --- Ter. Ad. 556 ; Varr. L. 7, 103 ; Afran. d. Non. 450, 11; Juv. 6, 64. [st1]5 [-] folâtrer. --- Apul. M. 3, 20.
    * * *
        Gannio, gannis, ganniui et gannii, gannitum, gannire. Glappir et japper à la facon d'un chien et d'un regnard.
    \
        Gannire. Terent. Gronder ou grommeler entre ses dens, et se plaindre comme font ceulx qu'on bat.

    Dictionarium latinogallicum > gannio

  • 2 gannio

    gannio, īre = κνυζασθαι, kläffen, bäffen, I) eig., von kleinen Hunden, Varro fr. b. Non. 550, 10. Fest. 177 (a), 17: v. Füchsen, Suet. fr. 161. p. 250, 1 R. Anthol. Lat. 762, 59 (233, 59). Hieron. vit. Hilar. 7. – II) übtr., v. Menschen, a) im üblen Sinne = belfern, von Zänkischen, Ter. u.a.: ad aurem, Afran. com. fr. – b) im guten Sinne = schäkern, von einem Liebespaar, Apul. met. 3, 20.

    lateinisch-deutsches > gannio

  • 3 gannio

    gannio, īre = κνυζασθαι, kläffen, bäffen, I) eig., von kleinen Hunden, Varro fr. b. Non. 550, 10. Fest. 177 (a), 17: v. Füchsen, Suet. fr. 161. p. 250, 1 R. Anthol. Lat. 762, 59 (233, 59). Hieron. vit. Hilar. 7. – II) übtr., v. Menschen, a) im üblen Sinne = belfern, von Zänkischen, Ter. u.a.: ad aurem, Afran. com. fr. – b) im guten Sinne = schäkern, von einem Liebespaar, Apul. met. 3, 20.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gannio

  • 4 ganniō

        ganniō —, —, īre,    to bark, snarl, growl: Quid ille gannit? T., Iu.
    * * *
    gannire, -, - V INTRANS
    whimper, snarl (of dogs); snarl (people), speak in ill natured/hostile manner

    Latin-English dictionary > ganniō

  • 5 gannio

    gannĭo, īre, v. n., to yelp, bark.
    I.
    Lit.:

    gannire cum sit proprie canum, Varro asinos rudere, canes gannire, pullos pipare dixit,

    Non. 450, 11: nictit canis in odorandis ferarum vestigiis leviter ganniens, Paul. ex Fest. s. v. nictit, p. 177 Müll.; cf. also ‡ gannitio.—Of foxes, Auct. Carm. Phil. 59; Hier. Vit. Hilar. med.
    II.
    Transf., of persons.
    A.
    To snarl, growl, grumble ( poet.): gannit odiosus omni totae familiae, Plaut. Fragm. ap. Varr. L. L. 7, § 103 Müll.:

    quid ille gannit? quid vult?

    Ter. Ad. 4, 2, 17; Cat. 83, 4; Afran. ap. Non. 450, 11; Juv. 6, 64.—
    B.
    In [p. 802] gen., to talk loud, to gabble, chatter:

    sic nobis gannientibus,

    App. M. 3, p. 138.

    Lewis & Short latin dictionary > gannio

  • 6 gannio

    —, —, ire
    1) тявкать Vr, Su etc.
    2) браниться, брюзжать, ворчать Ter, Vr
    3) болтать, любезничать, ворковать Ap

    Латинско-русский словарь > gannio

  • 7 ob-ganniō

        ob-ganniō —, —, īre,     to snarl at: ei alqd ad aurem, T.

    Latin-English dictionary > ob-ganniō

  • 8 gannitus

    gannītŭs, ūs, m. [gannio] [st1]1 [-] jappement, gémissement des petits chiens. --- Lucr. 5, 1069. [st1]2 [-] grognement.    - gannitibus lacessere, Mart. 5, 60, 20: poursuivre qqn de ses criailleries. [st1]3 [-] caresse. --- Apul. M. 6, 27. [st1]4 [-] lamentations. --- Plin. 9, 9. [st1]5 [-] gazouillement [des oiseaux]. --- Apul. M. 6, 6.
    * * *
    gannītŭs, ūs, m. [gannio] [st1]1 [-] jappement, gémissement des petits chiens. --- Lucr. 5, 1069. [st1]2 [-] grognement.    - gannitibus lacessere, Mart. 5, 60, 20: poursuivre qqn de ses criailleries. [st1]3 [-] caresse. --- Apul. M. 6, 27. [st1]4 [-] lamentations. --- Plin. 9, 9. [st1]5 [-] gazouillement [des oiseaux]. --- Apul. M. 6, 6.
    * * *
        Gannitus, huius gannitus, pen. prod. Glapissement, Jappement.
    \
        Gannitus Nereidum. Plin. Gemissement.

    Dictionarium latinogallicum > gannitus

  • 9 gannitus

    gannītus, ūs m. [ gannio ]
    1) тявканье, ворчание Lcr; перен. брань, брюзжание ( aliquem gannitibus lacessere M)
    2) визг PM, Aus
    4) чириканье (g. constrepens Ap)

    Латинско-русский словарь > gannitus

  • 10 obgannio

    ob-gannio (oggannio), īvī (iī), ītum, īre
    тявкать, лаять, перен. назойливо повторять (centies eādem o. Pl); шептать, нашёптывать ( aliquid in aurem alicujus Ap)

    Латинско-русский словарь > obgannio

  • 11 gannitio

    gannītio, ōnis, f. (gannio), das harmlose Gekläff der kleinen Hunde usw., Fest. 177 (a), 21. Paul. ex Fest. 99, 1.

    lateinisch-deutsches > gannitio

  • 12 gannitus

    gannītus, ūs, m. (gannio) = κνυζημός, I) das harmlose Gekläff der kleinen Hunde, Lucr. 5, 1068. – II) übtr.: a) von Menschen: α) im üblen Sinne = das Belfern eines Zänkischen, allatrare alqm usque et usque et gannitibus improbis lacessere, Mart. 5, 60, 2. – β) das Schäkern, laute Kosen mit einem Tiere, placiti gannitus, Apul. met. 6, 27 extr. – b) das Zwitschern der Sperlinge, constrepens, Apul. met. 6, 6. – c) das Gewinsel, Nerëidis morientis gannitus tristis, Plin. 9, 9: tremulis gannitibus aëra pulsat, Auson. epigr. 107, 4. p. 228 Schenkl.

    lateinisch-deutsches > gannitus

  • 13 gannitio

    gannītio, ōnis, f. (gannio), das harmlose Gekläff der kleinen Hunde usw., Fest. 177 (a), 21. Paul. ex Fest. 99, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gannitio

  • 14 gannitus

    gannītus, ūs, m. (gannio) = κνυζημός, I) das harmlose Gekläff der kleinen Hunde, Lucr. 5, 1068. – II) übtr.: a) von Menschen: α) im üblen Sinne = das Belfern eines Zänkischen, allatrare alqm usque et usque et gannitibus improbis lacessere, Mart. 5, 60, 2. – β) das Schäkern, laute Kosen mit einem Tiere, placiti gannitus, Apul. met. 6, 27 extr. – b) das Zwitschern der Sperlinge, constrepens, Apul. met. 6, 6. – c) das Gewinsel, Nerëidis morientis gannitus tristis, Plin. 9, 9: tremulis gannitibus aëra pulsat, Auson. epigr. 107, 4. p. 228 Schenkl.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gannitus

  • 15 gannitus

    gannītus, ūs, m. [gannio], a yelping or barking of dogs.
    I.
    Lit., Lucr. 5, 1070.—
    II.
    Transf.
    A.
    Of sparrows, a chirping, twittering, App. M. 6, p. 175.—
    B.
    Of persons, a snarling, grumbling:

    gannitibus lacessere,

    Mart. 5, 60, 21; a chattering, tattling, App. M. 6, p. 185; a whining, moaning:

    tristis Nerēidis morientis,

    Plin. 9, 5, 4, § 9.

    Lewis & Short latin dictionary > gannitus

  • 16 obgannio

    oggannĭo ( obg-), īvi or ĭi, ītum, 4, v. n. [ob-gannio], to yelp, snarl, or growl at (ante- and post-class.): ogganniunt, Enn. ap. Non. 147, 11:

    quin centies eadem imperem atque ogganniam,

    Plaut. As. 2, 4, 16:

    habet haec se quod, dum vivat, usque ad aurem ogganiat,

    Ter. Phorm. 5, 9, 41:

    aliquid in aurem alicujus,

    App. M. 2, p. 115, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > obgannio

  • 17 oggannio

    oggannĭo ( obg-), īvi or ĭi, ītum, 4, v. n. [ob-gannio], to yelp, snarl, or growl at (ante- and post-class.): ogganniunt, Enn. ap. Non. 147, 11:

    quin centies eadem imperem atque ogganniam,

    Plaut. As. 2, 4, 16:

    habet haec se quod, dum vivat, usque ad aurem ogganiat,

    Ter. Phorm. 5, 9, 41:

    aliquid in aurem alicujus,

    App. M. 2, p. 115, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > oggannio

См. также в других словарях:

  • Giacomo Argenti — was a political prisoner in Italy in the mid 1920s as a result of his attempts to gather support to overthrow the Fascist regime of Benito Mussolini. Along with many other prisoners across Europe, Argenti was given a royal pardon when a European… …   Wikipedia

  • gang- —     gang     English meaning: to mock     Deutsche Übersetzung: ‘spotten, höhnen”     Note: Root gang : “to mock” derived from the onomatopoeic duplication of Root gha gha, ghe ghe, ghi ghi : “to cackle (of geese)”.     Material: O.Ind. gañja ḥ… …   Proto-Indo-European etymological dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»