-
1 gannio
gannĭo, īre (pas de parfait) - intr. - [st1]1 [-] japper [en parl. de chiens]. --- Varr. d. Non. 450, 11, cf. Non. 450. [st1]2 [-] glapir [en parl. du renard]. --- Isid. Diff. 1, 607. [st1]3 [-] gazouiller, crier [en parl. des oiseaux]. --- Vulg. Is. 10, 14. [st1]4 [-] fig. grogner, criailler. --- Ter. Ad. 556 ; Varr. L. 7, 103 ; Afran. d. Non. 450, 11; Juv. 6, 64. [st1]5 [-] folâtrer. --- Apul. M. 3, 20.* * *gannĭo, īre (pas de parfait) - intr. - [st1]1 [-] japper [en parl. de chiens]. --- Varr. d. Non. 450, 11, cf. Non. 450. [st1]2 [-] glapir [en parl. du renard]. --- Isid. Diff. 1, 607. [st1]3 [-] gazouiller, crier [en parl. des oiseaux]. --- Vulg. Is. 10, 14. [st1]4 [-] fig. grogner, criailler. --- Ter. Ad. 556 ; Varr. L. 7, 103 ; Afran. d. Non. 450, 11; Juv. 6, 64. [st1]5 [-] folâtrer. --- Apul. M. 3, 20.* * *Gannio, gannis, ganniui et gannii, gannitum, gannire. Glappir et japper à la facon d'un chien et d'un regnard.\Gannire. Terent. Gronder ou grommeler entre ses dens, et se plaindre comme font ceulx qu'on bat. -
2 gannio
gannio, īre = κνυζασθαι, kläffen, bäffen, I) eig., von kleinen Hunden, Varro fr. b. Non. 550, 10. Fest. 177 (a), 17: v. Füchsen, Suet. fr. 161. p. 250, 1 R. Anthol. Lat. 762, 59 (233, 59). Hieron. vit. Hilar. 7. – II) übtr., v. Menschen, a) im üblen Sinne = belfern, von Zänkischen, Ter. u.a.: ad aurem, Afran. com. fr. – b) im guten Sinne = schäkern, von einem Liebespaar, Apul. met. 3, 20.
-
3 gannio
gannio, īre = κνυζασθαι, kläffen, bäffen, I) eig., von kleinen Hunden, Varro fr. b. Non. 550, 10. Fest. 177 (a), 17: v. Füchsen, Suet. fr. 161. p. 250, 1 R. Anthol. Lat. 762, 59 (233, 59). Hieron. vit. Hilar. 7. – II) übtr., v. Menschen, a) im üblen Sinne = belfern, von Zänkischen, Ter. u.a.: ad aurem, Afran. com. fr. – b) im guten Sinne = schäkern, von einem Liebespaar, Apul. met. 3, 20. -
4 ganniō
ganniō —, —, īre, to bark, snarl, growl: Quid ille gannit? T., Iu.* * *gannire, -, - V INTRANSwhimper, snarl (of dogs); snarl (people), speak in ill natured/hostile manner -
5 gannio
I.Lit.:II.gannire cum sit proprie canum, Varro asinos rudere, canes gannire, pullos pipare dixit,
Non. 450, 11: nictit canis in odorandis ferarum vestigiis leviter ganniens, Paul. ex Fest. s. v. nictit, p. 177 Müll.; cf. also ‡ gannitio.—Of foxes, Auct. Carm. Phil. 59; Hier. Vit. Hilar. med. —Transf., of persons.A. B. -
6 gannio
—, —, ire1) тявкать Vr, Su etc.2) браниться, брюзжать, ворчать Ter, Vr3) болтать, любезничать, ворковать Ap -
7 ob-ganniō
ob-ganniō —, —, īre, to snarl at: ei alqd ad aurem, T. -
8 gannitus
gannītŭs, ūs, m. [gannio] [st1]1 [-] jappement, gémissement des petits chiens. --- Lucr. 5, 1069. [st1]2 [-] grognement. - gannitibus lacessere, Mart. 5, 60, 20: poursuivre qqn de ses criailleries. [st1]3 [-] caresse. --- Apul. M. 6, 27. [st1]4 [-] lamentations. --- Plin. 9, 9. [st1]5 [-] gazouillement [des oiseaux]. --- Apul. M. 6, 6.* * *gannītŭs, ūs, m. [gannio] [st1]1 [-] jappement, gémissement des petits chiens. --- Lucr. 5, 1069. [st1]2 [-] grognement. - gannitibus lacessere, Mart. 5, 60, 20: poursuivre qqn de ses criailleries. [st1]3 [-] caresse. --- Apul. M. 6, 27. [st1]4 [-] lamentations. --- Plin. 9, 9. [st1]5 [-] gazouillement [des oiseaux]. --- Apul. M. 6, 6.* * *Gannitus, huius gannitus, pen. prod. Glapissement, Jappement.\Gannitus Nereidum. Plin. Gemissement. -
9 gannitus
gannītus, ūs m. [ gannio ]1) тявканье, ворчание Lcr; перен. брань, брюзжание ( aliquem gannitibus lacessere M)2) визг PM, Aus4) чириканье (g. constrepens Ap) -
10 obgannio
ob-gannio (oggannio), īvī (iī), ītum, īreтявкать, лаять, перен. назойливо повторять (centies eādem o. Pl); шептать, нашёптывать ( aliquid in aurem alicujus Ap) -
11 gannitio
gannītio, ōnis, f. (gannio), das harmlose Gekläff der kleinen Hunde usw., Fest. 177 (a), 21. Paul. ex Fest. 99, 1.
-
12 gannitus
gannītus, ūs, m. (gannio) = κνυζημός, I) das harmlose Gekläff der kleinen Hunde, Lucr. 5, 1068. – II) übtr.: a) von Menschen: α) im üblen Sinne = das Belfern eines Zänkischen, allatrare alqm usque et usque et gannitibus improbis lacessere, Mart. 5, 60, 2. – β) das Schäkern, laute Kosen mit einem Tiere, placiti gannitus, Apul. met. 6, 27 extr. – b) das Zwitschern der Sperlinge, constrepens, Apul. met. 6, 6. – c) das Gewinsel, Nerëidis morientis gannitus tristis, Plin. 9, 9: tremulis gannitibus aëra pulsat, Auson. epigr. 107, 4. p. 228 Schenkl.
-
13 gannitio
gannītio, ōnis, f. (gannio), das harmlose Gekläff der kleinen Hunde usw., Fest. 177 (a), 21. Paul. ex Fest. 99, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gannitio
-
14 gannitus
gannītus, ūs, m. (gannio) = κνυζημός, I) das harmlose Gekläff der kleinen Hunde, Lucr. 5, 1068. – II) übtr.: a) von Menschen: α) im üblen Sinne = das Belfern eines Zänkischen, allatrare alqm usque et usque et gannitibus improbis lacessere, Mart. 5, 60, 2. – β) das Schäkern, laute Kosen mit einem Tiere, placiti gannitus, Apul. met. 6, 27 extr. – b) das Zwitschern der Sperlinge, constrepens, Apul. met. 6, 6. – c) das Gewinsel, Nerëidis morientis gannitus tristis, Plin. 9, 9: tremulis gannitibus aëra pulsat, Auson. epigr. 107, 4. p. 228 Schenkl.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gannitus
-
15 gannitus
I.Lit., Lucr. 5, 1070.—II.Transf.A.Of sparrows, a chirping, twittering, App. M. 6, p. 175.—B.Of persons, a snarling, grumbling:gannitibus lacessere,
Mart. 5, 60, 21; a chattering, tattling, App. M. 6, p. 185; a whining, moaning:tristis Nerēidis morientis,
Plin. 9, 5, 4, § 9. -
16 obgannio
oggannĭo ( obg-), īvi or ĭi, ītum, 4, v. n. [ob-gannio], to yelp, snarl, or growl at (ante- and post-class.): ogganniunt, Enn. ap. Non. 147, 11:quin centies eadem imperem atque ogganniam,
Plaut. As. 2, 4, 16:habet haec se quod, dum vivat, usque ad aurem ogganiat,
Ter. Phorm. 5, 9, 41:aliquid in aurem alicujus,
App. M. 2, p. 115, 16. -
17 oggannio
oggannĭo ( obg-), īvi or ĭi, ītum, 4, v. n. [ob-gannio], to yelp, snarl, or growl at (ante- and post-class.): ogganniunt, Enn. ap. Non. 147, 11:quin centies eadem imperem atque ogganniam,
Plaut. As. 2, 4, 16:habet haec se quod, dum vivat, usque ad aurem ogganiat,
Ter. Phorm. 5, 9, 41:aliquid in aurem alicujus,
App. M. 2, p. 115, 16.
См. также в других словарях:
Giacomo Argenti — was a political prisoner in Italy in the mid 1920s as a result of his attempts to gather support to overthrow the Fascist regime of Benito Mussolini. Along with many other prisoners across Europe, Argenti was given a royal pardon when a European… … Wikipedia
gang- — gang English meaning: to mock Deutsche Übersetzung: ‘spotten, höhnen” Note: Root gang : “to mock” derived from the onomatopoeic duplication of Root gha gha, ghe ghe, ghi ghi : “to cackle (of geese)”. Material: O.Ind. gañja ḥ… … Proto-Indo-European etymological dictionary