Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

gĕmo

  • 1 gemo

    gĕmo, ŭi, ĭtum, 3, v. n. and a. [Gr. gemô, to be full; hence].
    I.
    Neutr., to sigh, groan.
    A.
    Lit. (freq. and class.):

    accurrit ad me Incurvus, tremulus, labiis demissis, gemens,

    Ter. Eun. 2, 3, 44:

    cum diu occulte suspirassent, postea jam gemere, ad extremum vero loqui omnes et clamare coeperunt,

    Cic. Att. 2, 21, 2:

    neque gementem neque plorantem,

    Plaut. Am. 5, 1, 47; cf.:

    hos pro me lugere, hos gemere videbam,

    Cic. Planc. 42, 101:

    gemere desiderio alicujus,

    id. Pis. 11, 25:

    ah gemat in terris! ista qui protulit ante,

    let him groan in the lower world, Prop. 2, 6, 31; cf. id. 2, 25 (3, 20), 12. —Of mournful music:

    nullo gemit hic tibicina cornu,

    Juv. 2, 90; cf.

    trop.: surda nihil gemeret grave buccina (Vergilii),

    id. 7, 69.—Of beasts, to cry, make a mournful noise:

    (leones) gementes,

    Lucr. 3, 297:

    gemuit noctua,

    Prop. 4 (5), 3, 59:

    turtur ab ulmo,

    Verg. E. 1, 59.—
    B.
    Poet. transf.
    1.
    Of things, to groan, creak:

    visam gementis litora Bospori,

    Hor. C. 2, 20, 14:

    repleti amnes,

    Verg. A. 5, 806:

    et malus celeri saucius Africo Antennaeque gemant,

    Hor. C. 1, 14, 6:

    gemuit sub pondere cymba,

    Verg. A. 6, 413:

    stridunt funes, curvatur arbor, gubernacula gemunt,

    Plin. Ep. 9, 26, 4:

    gemuit parvo mota fenestra sono,

    Ov. P. 3, 3, 10:

    gemens rota,

    Verg. G. 3, 183; Val. Fl. 6, 168.—
    2.
    In gen., of animals, to utter complaints: feras cum hominibus gemere fecimus, Avien. Fab. praef. fin.; id. 26.—
    II.
    Act., to sigh over, bemoan, bewail any thing (freq. and class.).
    (α).
    With acc.:

    haec gemebant boni, sperabant improbi,

    Cic. Sest. 30, 66 fin.:

    dare, quod gemerent hostes,

    Lucr. 5, 1348:

    talia voce,

    Val. Fl. 5, 37: eandem virtutem istam veniet tempus cum graviter gemes, Poët. ap. Cic. Att. 2, 19, 3:

    flebiliter Ityn,

    Hor. C. 4, 12, 5:

    tacite tristem fortunae vicem,

    Phaedr. 5, 1, 6:

    multa ignominiam,

    Verg. G. 3, 226:

    casus urbis,

    Juv. 3, 214.—In pass.:

    atque hic status est, qui una voce omnium gemitur neque verbo cujusquam sublevatur,

    Cic. Att. 2, 18, 1.—
    (β).
    With inf. ( poet.):

    paucis ostendi gemis,

    Hor. Ep. 1, 20, 4; Stat. Ach. 1, 281:

    qui servum te gemis esse diu,

    Mart. 9, 93, 2:

    sane murteta relinqui... Sulphura contemni vicus gemit,

    Hor. Ep. 1, 15, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > gemo

  • 2 gemō

        gemō uī, —, ere    [GEM-], to sigh, groan, lament: quis tum non gemuit?: cum templa gemerent, were in mourning: extrema gemens, in the death agony, V.: quadrupes successit gemens stabulis, panting, V.—With acc, to sigh over, bemoan, bewail, lament: haec: flebiliter Ityn, H.: Amyci casum, V.: casūs urbis, Iu.: unā voce omnium gemi: paucis ostendi gemis, H.: arbor flagellari gemuit sua robora, O.— To moan: nullo gemit hic tibicina cornu, Iu.: Nec gemere cessabit turtur ab ulmo, V.: noctua gemuit, Pr.— To groan, creak: gemens Bosporus, H.: gemuit sub pondere cymba, V.: gemens rota, V.
    * * *
    gemere, gemui, gemitus V
    moan, groan; lament (over); grieve that; give out a hollow sound (music, hit)

    Latin-English dictionary > gemō

  • 3 gemo

    to sigh, groan, wail.

    Latin-English dictionary of medieval > gemo

  • 4 circum - gemō

        circum - gemō —, —, ere,    to roar around: circumgemit ursus ovile, H.

    Latin-English dictionary > circum - gemō

  • 5 con-gemō

        con-gemō uī, —, ere,    to sigh deeply: congemuit senatus: (ornus) supremum Congemuit, V.

    Latin-English dictionary > con-gemō

  • 6 in-gemō

        in-gemō uī, —, ere,    to groan over, sigh at, mourn over, lament, bewail, mourn, groan, wail: tuum interitum, V.: in aliquā re: genitoris amore, V.: cuius morte ingemuit rex, Cu.: cuius (urbis) ruinis, L.: aratro, V.: laboribus, H.: agris, field-work, Ta.: ingemuit solum, O.

    Latin-English dictionary > in-gemō

  • 7 gemursa

    gĕmursa, ae, f. [Gr. gemô, to be full; cf. gemo], a small swelling between the toes (ante-class.):

    morbus, quem gemursam appellavere prisci, inter digitos pedum nascentem,

    Plin. 26, 1, 5, § 8; cf.: gemursa sub minimo digito pedis tuberculum, quod gemere faciat eum, qui id gerat, Paul. ex Fest. p. 95 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > gemursa

  • 8 gemebundus

        gemebundus adj.    [gemo], groaning, sighing, O.
    * * *
    gemebunda, gemebundum ADJ
    groaning, sighing

    Latin-English dictionary > gemebundus

  • 9 gemēns

        gemēns    P. of gemo.

    Latin-English dictionary > gemēns

  • 10 gemitus

        gemitus ūs, m    [gemo], a sighing, sigh, groan, lamentation, complaint: ut urbe totā gemitus fieret: civium gemitu commoveri: clamor permixtus gemitu, S.: Gemitūs abstine, T.: extremos ciet gemitūs, V.: ad gemitūs volnerum, L.— Pain, sorrow: Danai gemitu atque irā conlecti, V.—Of things, a groan, hoarse sound: gemitum dedere cavernae, V.: dat tellus gemitum, V.
    * * *
    groan, sigh; roaring

    Latin-English dictionary > gemitus

  • 11 adgemo

    ag-gĕmo ( adg-), ĕre, v. n., to groan, wail, lament at a thing; absol. or with dat. (only poet.):

    Adgemit Alcides,

    Ov. F. 5, 400, where Riese has Et gemit:

    Adgemit et nostris ipsa carina malis,

    id. Tr. 1, 4, 10:

    uterque loquenti adgemit,

    Stat. Th. 11, 247.

    Lewis & Short latin dictionary > adgemo

  • 12 aggemo

    ag-gĕmo ( adg-), ĕre, v. n., to groan, wail, lament at a thing; absol. or with dat. (only poet.):

    Adgemit Alcides,

    Ov. F. 5, 400, where Riese has Et gemit:

    Adgemit et nostris ipsa carina malis,

    id. Tr. 1, 4, 10:

    uterque loquenti adgemit,

    Stat. Th. 11, 247.

    Lewis & Short latin dictionary > aggemo

  • 13 circumgemo

    circum-gĕmo, ĕre, v. n., to roar around something:

    circumgemit ursus ovile,

    Hor. Epod. 16, 51.

    Lewis & Short latin dictionary > circumgemo

  • 14 congemo

    con-gĕmo, ŭi, 3, v. n. and a.
    I.
    Neutr., to sigh or groan deeply or loudly, to heave a sigh.
    A.
    Prop. (rare but class.): congemuit senatus frequens, * Cic. Mur. 25, 51; * Suet. Tib. 23.—
    B.
    Transf., poet., of trees cut down: supremum congemuit, * Verg. A. 2, 631.—
    II.
    Act., to deplore, lament, bewail: quid mortem congemis ac fles? * Lucr. 3, 934:

    positum feretro congemuere,

    Val. Fl. 5, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > congemo

  • 15 gemebundus

    gĕmĕbundus, a, um, adj. [gemo], groaning, sighing, Ov. M. 14, 188.

    Lewis & Short latin dictionary > gemebundus

  • 16 gemisco

    gĕmisco, ĕre, v. inch. n. [gemo], to begin to sigh (late Lat.):

    si buxos inflare velim, ferale gemiscunt,

    Claud. Rapt. Pros. 3, 130.

    Lewis & Short latin dictionary > gemisco

  • 17 Gemitorii

    Gĕmōnĭae scalae, or (more freq.) absol., Gemoniae, ārum, f. [gemo, cf. "The Bridge of Sighs"], steps on the Aventine Hill leading to the Tiber, to which the bodies of executed criminals were dragged by hooks to be thrown into the Tiber:

    nemo punitorum non et in Gemonias abjectus uncoque tractus,

    Suet. Tib. 61:

    Gemoniae,

    id. Vit. 17; id. Tib. 53; 75; Juv. 10, 65; Val. Max. 6, 9, 13; Tac. A. 3, 14; 5, 9; 6, 25; id. H. 3, 74; 85;

    in full: Gemoniae scalae,

    Val. Max. 6, 3, 3.—Called also: gradus Gemi-torii, Plin. 8, 40, 61, § 145.

    Lewis & Short latin dictionary > Gemitorii

  • 18 gemitus

    gĕmĭtus, ūs (archaic gen. sing. gemiti, Plaut. Aul. 4, 9, 11), m. [gemo], a sighing, a sigh, a groan, a lamentation, complaint (syn.: planctus, plangor, lamentatio, questus).
    I.
    Lit.: quantum luctum quantumque gemitum, quid lacrimarum quantumque fletum factum audivi, Cato ap. Gell. 10, 3, 17; cf.:

    ut urbe tota fletus gemitusque fieret,

    Cic. Rosc. Am. 9, 24; id. Sest. 31, 68: gemitum trahens, Enn. ap. Non. p. 515, 26 (Trag. v. 102 Vahl.):

    clamor, sonus, gemitus,

    Quint. 7, 2, 46:

    gemitus in dolore... gemitus elamentabilis,

    Cic. Tusc. 2, 24, 57:

    lacrimabilis,

    Verg. A. 3, 39:

    ingentem tollere,

    id. ib. 11, 37; cf.:

    ingentem dare pectore ab imo,

    id. ib. 1, 485:

    gemitus toto foro,

    Cic. Phil. 2, 34, 85:

    continuus,

    Quint. 11, 1, 34:

    sine gemitu,

    id. 2, 20, 10:

    gemitu,

    Verg. A. 2, 73.— Plur. (mostly poet.):

    gemitus, screatus, tussis, risus abstine,

    Ter. Heaut. 2, 3, 132:

    quantos et virorum et mulierum gemitus esse factos (audivi)?

    Cic. Clu. 68, 192; id. Har. Resp. 18, 39:

    gemitus edere,

    Lucr. 4, 1015; cf.:

    extremosque ciet gemitus,

    Verg. G. 3, 517:

    gemitus,

    id. A. 2, 288; 4, 409; 6, 873; Ov. M. 2, 621:

    excitare,

    Liv. 9, 7, 4:

    ad gemitus vulnerum,

    id. 22, 5, 4; Gell. 1, 26, 7; Vulg. Judic. 2, 18; Psa. 30, 10 al.—
    II.
    Poet. transf.
    1.
    Pain, sorrow, Verg. A. 2, 413; cf. Lucr. 5, 1196.—
    2.
    Of inanimate things, a deep or hoarse sound:

    insonuere cavae gemitumque dedere cavernae,

    Verg. A. 2, 53:

    dat tellus gemitum,

    id. ib. 9, 709:

    dat gemitum moles,

    Sil. 3, 643:

    et gemitum ingentem pelagi pulsataque saxa Audimus,

    Verg. A. 3, 555.—In plur.:

    plaga facit gemitus,

    Ov. M. 12, 487.

    Lewis & Short latin dictionary > gemitus

  • 19 gemma

    gemma, ae, f. [cf. Gr. gemô, to be full; Lat. gumia;

    lit. a fulness, swelling. The ancients supposed the original meaning to be a precious stone,

    Quint. 8, 6, 6; cf. Cic. Or. 24, 81; id. de Or. 3, 38, 155], a bud, eye, or gem on a plant.
    I.
    Lit.:

    ineunte vere exsistit tamquam ad articulos sarmentorum ea, quae gemma dicitur,

    Cic. de Sen. 15, 53:

    (pampinus) trudit gemmas et frondes explicat omnes,

    Verg. G. 2, 335;

    jam laeto turgent in palmite gemmae,

    id. E. 7, 48; Col. 4, 29, 4.—
    II.
    Transf. (from the resemblance to buds in shape and color), a precious stone, esp. one already cut, a jewel, gem, the predom. signif. of the word (opp. lapillus, one that is opaque, v. Dig. 34, 2, 19, § 17; cf.

    also: margarita, unio): nego in Sicilia tota... ullam gemmam aut margaritam, quicquam ex auro aut ebore factum... quin conquisierit, etc.,

    Cic. Verr. 2, 4, 1, § 1:

    pocula ex auro gemmis distincta clarissimis,

    id. ib. 2, 4, 27, §

    62: vas vinarium ex una gemma pergrandi,

    id. ib.:

    Cyri ornatus Persicus multo auro multisque gemmis,

    id. de Sen. 17, 59:

    gemmas sunt qui non habeant,

    Hor. Ep. 2, 2, 180:

    cum virides gemmas collo circumdedit (mulier),

    Juv. 6, 458:

    non gemmis venale,

    Hor. C. 2, 16, 7:

    vitrea,

    i. e. a false gem, Plin. 35, 6, 30, § 48;

    also called facticia,

    id. 37, 7, 26, § 98:

    nec premit articulos lucida gemma meos,

    Ov. H. 15, 74:

    nec sufferre queat majoris pondera gemmae,

    Juv. 1, 29: usus luxuriantis aetatis signaturas pretiosis gemmis coepit insculpere, Capitol. ap. Macr. S. 7, 13, 11; Vulg. Exod. 25, 7 et saep. —
    2.
    Transf.
    a.
    Things made of precious stones.
    (α).
    A drinking-vessel, goblet or cup, made of a precious stone:

    nec bibit e gemma divite nostra sitis,

    Prop. 3, 5 (4, 4), 4; cf.:

    ut gemmā bibat,

    Verg. G. 2, 506:

    gemmā ministrare,

    Sen. Prov. 3 fin.; cf.

    also: in gemma posuere merum,

    Ov. M. 8, 572.—
    (β).
    A seal ring, signet:

    protinus impressā signat sua crimina gemmā,

    Ov. M. 9, 566; cf. Plin. 37, 1, 2, § 3; 37, 5, 20, § 78: arguit ipsorum quos littera gemmaque, Juv. 13, 138; 1, 68.—Hence, comically: Pl. Opsecro parentis ne meos mihi prohibeas? Cu. Quid? ego sub gemmane apstrussos habeo tuam matrem et patrem? i. e. under lock and key, Plaut. Curc. 5, 2, 8.—
    b.
    A pearl ( poet.): legitur rubris gemma sub aequoribus. Prop. 1, 14, 12:

    cedet Erythraeis eruta gemma vadis,

    Mart. 8, 28, 14. —
    c.
    The eyes of the peacock's tail:

    gemmis caudam stellantibus implet,

    Ov. M. 1, 723; cf.:

    gemmea cauda,

    Phaedr. 3, 18, 8). —
    B.
    Trop., like gem in English, ornament, beauty (post-Aug. and very rare):

    multas in digitis, plures in carmine gemmas Invenies,

    Mart. 5, 11, 3:

    Hesperius gemma amicorum,

    Sid. Ep. 4, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > gemma

  • 20 Gemoniae

    Gĕmōnĭae scalae, or (more freq.) absol., Gemoniae, ārum, f. [gemo, cf. "The Bridge of Sighs"], steps on the Aventine Hill leading to the Tiber, to which the bodies of executed criminals were dragged by hooks to be thrown into the Tiber:

    nemo punitorum non et in Gemonias abjectus uncoque tractus,

    Suet. Tib. 61:

    Gemoniae,

    id. Vit. 17; id. Tib. 53; 75; Juv. 10, 65; Val. Max. 6, 9, 13; Tac. A. 3, 14; 5, 9; 6, 25; id. H. 3, 74; 85;

    in full: Gemoniae scalae,

    Val. Max. 6, 3, 3.—Called also: gradus Gemi-torii, Plin. 8, 40, 61, § 145.

    Lewis & Short latin dictionary > Gemoniae

См. также в других словарях:

  • Gemo 13 — est un projet de film long métrage d’action et d’espionnage, resté inachevé[1]. Le tournage a commencé en juin 2004, avec des scènes se déroulant sur le Porte avions Charles de Gaule[2]. À l’affiche étaient prévus, entre autres, Virginie Ledoyen …   Wikipédia en Français

  • GemO — Bei den Gemeindeordnungen (in einigen Ländern zusammen mit der Landkreisordnung auch Kommunalverfassung genannt) in Deutschland handelt es sich um Landesgesetze, die jeweils vom Landesparlament eines Landes erlassen werden. Die Gemeindeordnung… …   Deutsch Wikipedia

  • Gemo — Original name in latin Gemo Name in other language Gemo, Gemo Xiang, Shang Ngawa, ge mo, ge mo xiang State code CN Continent/City Asia/Chongqing longitude 33.00054 latitude 101.60575 altitude 3436 Population 0 Date 2013 02 08 …   Cities with a population over 1000 database

  • Gémo —  Ne doit pas être confondu avec Gémeaux. Gémo est une enseigne de prêt à porter appartenant au groupe Eram. En 2010, elle compte près de 500 magasins en France[1]. Ses principaux concurrents sont Kiabi et La Halle aux vêtements. Notes et… …   Wikipédia en Français

  • GemO — Gemeindeordnung EN local government code, municipal regulations …   Abkürzungen und Akronyme in der deutschsprachigen Presse Gebrauchtwagen

  • gemo — gay emo …   Glossary of chat acronyms & text shorthand

  • gema — gèmo f. gemme « Vese encaro la man ounte uiausson li gemo de si bago. » Th. Aubanel. Nota : Le mot est orthographié gèmo dans le Tresor dóu Felibrige, mais gemo dans Théodore Aubanel Œuvres complètes, Edouard Aubanel, Éditeur, 1960 …   Diccionari Personau e Evolutiu

  • Gema — Gemo n. de l. Gémenos Bouches du Rhône. voir gemenenc …   Diccionari Personau e Evolutiu

  • Bürgermeister (Baden-Württemberg) — Ein Bürgermeister ist das Oberhaupt einer Gemeinde oder Stadt. Dieser Artikel beschreibt die Stellung des Bürgermeisters in baden württembergischen Gemeinden. Inhaltsverzeichnis 1 Amtsbezeichnung 2 Allgemeines 3 Rechtsstellung des Bürgermeisters… …   Deutsch Wikipedia

  • Gemeinschaftsordnung — Die Gemeinschaftsordnung (GemO) regelt Rechte und Pflichten der Wohnungseigentümer untereinander. Sie ist eine autonom gesetzte Grundordnung der Gemeinschaft[1], die üblicherweise bei der Begründung des Wohnungseigentums festgesetzt wird. Die… …   Deutsch Wikipedia

  • Kommunaldarlehen — Dieser Artikel beschreibt die Finanzierungsform Kommunalkredit. Für die gleichnamige österreichische Bank siehe Kommunalkredit Austria Bei einem Kommunalkredit (oder Kommunaldarlehen) handelt es sich um ein Darlehen an eine Gebietskörperschaft,… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»