-
61 funero
fūnero, āvī, ātum, āre [ funus ]1) предавать земле, хоронить (mortuum Sen, Dig etc.)2) убивать (aliquem H, Pt) -
62 funestus
fūnestus, a, um [ funus ]1) осквернённый кровопролитием, запятнанный убийством, обагрённый кровью ( manus funestae O)2) погружённый в скорбь, скорбящий, печальный ( familia L)domus funesta O — дом, который посетила смерть (погружённый в траур)3) злосчастный, гибельный, пагубный (dies C; scelus Ph; nox funesta alicui C) -
63 indictivus
indictīvus, a, um [ indico II \] -
64 lacrimosus
lacrimōsus, a, um [ lacrimo ]1) полный слёз, плачущий ( mater Ap)2) слезящийся ( oculi PM)3) трогающий до слёз или слезливый, плаксивый ( poēmăta H)4) плачевный, печальный (bellum, funus H); горестный, жалобный, скорбный (vultus Ap; carmen O)5) слезоточащий, слезоточивый (fumus H; caepis odor PM) -
65 magnificus
a, um (compar. magnificentior, superl. magnificentissimus) [ magnus + facio ]2) славный, знаменитый (vir L; factum Nep; res gestae Sl)3) патетический, выспренний, высокопарный, напыщенный ( dicendi genus C); хвастливый ( verba Ter)4) возвышенный, высокий, благородный ( animus C)5) превосходный, отличный (m. in usu et medicamentis PM) -
66 nerviceus
a, um [ nervus ] -
67 perluctuosus
per-lūctuosus, a, umвесьма печальный, горестный ( funus C) -
68 prodeo
prōd-eo, iī, itum, ire1) выходить, идти вперёд (alicui obviam C; ex portu Cs); продвигаться ( longius Cs)p. (in publicum) Ter, C, L — показываться на людяхp. in funus Ter — провожать покойника2) выступать (lacrimae prodeunt Ap; p. in scaenam C, Su)p. in tragoediā Pl — играть (роль) в трагедии3) обнаруживаться, проявляться (consuetudo p. coepit C)4) выступать, выдаваться ( rupes prodit in aequor V)p. aliquā re extra modum C — переступать в чём-л. меру5) всходить, произрастать ( prodeunt semina Col) -
69 publicus
pūblicus, a, um [одного корня с populus I ]funus publicum PJ, T — похороны на счёт государства, но тж. Su всенародные похороны с объявлением государственного траураjudicium publicum C — государственный процесс (т. е. в связи с нарушением государственных законов)2) официальный (litterae, tabulae C)3) общеупотребительный, народный (verba C; mores QC); обычный, заурядный ( structura carminum O)4)res publica ( respublica) — государственные дела, политика (in re publicā versari C; aetatem procul a re publicā agere Sl); государственное имущество, казна ( rem publicam conficere C); государственное благо, интересы общества ( rei publicae causā C); государство ( rem publicam defendere C и administrare Sl); политическое положение ( in optimā re publicā C). — см. тж. publicum и publica -
70 translaticius
trānslātīcius, a, um [ transfero ]1) перешедший от предшественников, унаследованный (edictum C, AG)2) общепринятый, обычный, традиционный (mos Ph; funus Su)hoc translaticium est C — это — дело обычное (понятное)3) переносный, метафорический (verbum, nomen Vr) -
71 vicinus
I vīcīnus, a, um [ vicus ]v. alicujus rei Lcn и alicui rei V, L etc. — находящийся по соседству с чём-л., близкий к чему-л.tecto v. jugis aquae fons H — рядом с домом ключевая водаheu, quam vicina est ultima terra mihi! O — увы, как близок ко мне край света!2) соседский3) приближающийся, близкий ( mors Ph)4) близкий, сходный ( alicui rei)dialecticorum scientia vicina eloquentiae C — наука диалектиков близка к ораторскому искусствуII vīcīnus, ī m.сосед ( alicujus C) -
72 video
vīdī, vīsum, ēre1) видеть, обладать чувством зрения, быть зрячимacriter (longius) v. C — хорошо (далеко) видетьvideres C — ты мог бы, т. е. можно было бы увидетьanimo v. G — видеть умственным оком, т. е. отвлечённо мыслить2) видеть, воспринимать (v. oves properantes domum H; aliquem cottidie C)quod non vidisset, pro viso sibi renuntiasse Cs — (Цезарь узнал, что Консидий в страхе) донёс ему, будто видел то, чего (в действительности) не видел3) глядеть, смотретьvisum procedere Sl — подойти, чтобы взглянутьte vidente C — на твоих глазах, в твоём присутствииme vide Ter, Pl — смотри на меня, т. е. можешь мне верить, поверьv. aliquem fugĕre Cs — видеть, что (как) кто-л. бежитest te v.? Pt — тебя ли я вижу?4) смотреть (как на образец), следовать ( aliquem C)5) видеть, быть свидетелем, современником6) увидеть в жизни, испытать ( funus filii Nep)somnum non v. C — глаз не сомкнутьutĭnam eum diem videam! C — если бы мне увидеть этот день!, т. е. дожить до (дождаться) этого дня!7) воспринимать, ощущать, чувствовать, слышатьmugire videbis sub pedibus terram V — ты услышишь, как земля загудит под ногами8) усматривать, обнаруживать, находить ( aliquid in aliquo C); понимать, знатьmultum v. in re publicā C — быть политически дальновидным (проницательным)videmusne, ut pueri aliquid scire se gaudeant? C — разве мы не знаем, с каким удовольствием дети узнают что-л. (новое)?9) рассматривать, обдумывать (aliud consilium C)quid sit, primum est videndum C — рассмотрим прежде всего, что это такоеrectum v. H — правильно (здраво) судитьvideas, quid agas C — смотри (т. е. думай о том), что делаешьhi fuerunt certe oratores, quanti autem, tu videris C — они были, конечно, ораторами, а какими, решай самaliquid videbimus, ne iste nos obstare possit C — мы что-л. придумаем, чтобы (Фалакр) не был нам помехой10) смотреть, заботиться, обращать вниманиеv. sibi C — заботиться о себе самомprandium alicui v. C — позаботиться об обеде для кого-л.videbis, ut res quam primum transigatur C — постарайся, чтобы дело было улажено как можно скорееvidendum est, ne... C — нужно принять меры ( или остерегаться), чтобы не...videndum est, ne non satis sit C — ведь этого, пожалуй, недостаточноvideant consules, ne quid res publica detrimenti capiat (формула объявления страны на чрезвычайном положении) C — пусть консулы следят, чтобы государство не потерпело какого л. ущербаvide scribas C — смотри (же), напишиvide, ne hoc turpe sit C — смотри, не постыдно ли это (= ведь это постыдно)vide, ne nulla sit divinatio C — никакого прорицания, пожалуй, и нетvidete, ut sit necesse C — едва ли (это) необходимо11) иметь в виду, стремиться, ставить целью ( magnam gloriam L)v. majus quiddam C — стремиться к чему-то большемуv. salutem publicam C — иметь в виду общественное благоv. aliud C — иметь иные намеренияquae visa sunt Cs — (всё), что заблагорассудитсяviderint! Pt — а пускай их!, как им будет угодно!12) быть обращённымtriclinium hortum videt PJ — столовая обращена к саду, т. е. окна её выходят в сад13) посещать, навещать (amicum, has domos C; aegrum CC). — см. тж. videor -
73 Ingrāta patria, ne ossa quidem mea habēbis
Неблагодарное отечество, даже и кости мои тебе принадлежать не будут.Тит Ливий, XXXVIII 53, 8: Vitam Literni egit sine desiderio urbis; morientem rure eo ipso loco sepeliri se iussisse ferunt monumentumque ibi aedificari, ne funus sibi in ingrata patria fieret. "Остаток жизни он провел в Литерне, не желая возвращаться в Рим. Передают, что перед смертью он распорядился, чтобы его похоронили там же в его имении и там воздвигнули ему памятник, чтобы и могила его была вдали от неблагодарной родины".- О герое II Пунической войны П. Корнелии Сципионе, который на склоне лет подвергся со стороны своих политических противников оскорбительному обвинению в денежных злоупотреблениях.[Стихотворение "Наполеон" ] написано по получении известия о смерти Наполеона. В редакций 1821 года не входили строфы 13 и 14 ("Искуплены его стяжанья" и "Где, устремив на волны очи"). Они являются переработанными стихами из первоначальной редакции стихотворения "К морю" и написаны в 1824 г. В черновой рукописи эпиграф: Ingrata patria... (А. С. Пушкин, "Наполеон" (примечание).)Г-жа Штольц предвидит свою участь, она предчувствует, что даже страстная любовь к ней директора Оперы не в силах ей помочь, если великий музыкальный искусник пустит в ход свои фокусы, и она решила по собственной воле покинуть Париж, никогда не возвращаться сюда и окончить жизнь в чужих краях. "Ingrata patria, - сказала она недавно, - ne ossa quidem mea habebis". (Генрих Гейне, Музыкальный сезон 1844 г..)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Ingrāta patria, ne ossa quidem mea habēbis
-
74 Ты ж готовишь мраморы, Чтоб строить новый дом, когда могила Ждет тебя разверстая
Tu secanda marmora Locas sub ipsum funus...Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Ты ж готовишь мраморы, Чтоб строить новый дом, когда могила Ждет тебя разверстая
-
75 accedo
ac-cēdo, cessī, cessum, ere (ad u. cedo), herzu-, herantreten, -kommen, einem Ziele nahen, sich nähern, wo erscheinen (Ggstz. abscedere, decedere, recedere), I) eig.: A) im allg.: a) v. Pers., m. Ang. wohin? durch ad m. Akk., ad aedes, Plaut.: ad fores, Ter.: ad eandem mensam cum servo, sich setzen, Sen.: ex inferiore loco ad tribunal, Liv.: ad urbem noctu, Cic.: ad Aquinum, ad Syracusas, Cic.: ad ludos, Cic.: ad eam confabulatum, Ter.: ad hominem, Plaut.: intro ad eram, Ter.: alci ad aurem et dicere, sich nähern, um ihm ins Ohr zu sagen, Cic.: ad manum, s. 1. manus.. – durch in mit Akk. (bes. wenn die Annäherung ein »Eintreten« zur Folge hat), in aedes, Cic.: in Macedoniam, Cic.: in funus, dem Leichenzug sich anschließen, mit zum Begräbnis gehen, Cic. – durch bl. Acc. (vgl. Drak. Liv. 9, 40, 19. Burm. Phaedr. 1, 25, 6. Nipperd. Tac. ann. 2, 45 u. 12, 31), terram cum classi, Cael. Ant. fr.: Africam, Varr.: Ariminum, Cic.: scopulos, Verg. u. Ps. Quint. decl.: Iugurtham, Sall. – absol. = nahen, kommen, gehen, Komik., Cic. u.a.: obviam, Plaut. – b) v. Lebl.: febris accedit, stellt sich ein (Ggstz. decedit), Cic.: luna accedens, der zunehmende (Ggstz. abscedens), Plin.: accedit ad aures sermo, Ter.: nomen famaque ad nos accedit, gelangt zu uns, Liv.
B) insbes.: 1) als Bittender od. Hilfe Suchender jmdm. nahen, bei jmd. erscheinen, sich an jmd. wenden, senatus supplex accedit ad Caesarem, Cic.: acc. ad eos, Cic.: ad ephoros, Nep.: quo accedam aut quos appellem? Sall. – 2) feindlich herannahen, anrücken, angreifen, absol. (Ggstz. se recipere), Cic.: quocumque accederent equitatus hostium, Sall.: propius, Caes.: propius Ambiorigem, propius Romanos, Caes.: propius muros, Nep.: ad oppidum, ad Britanniam, Caes.: usque ad castra, Caes.: ad moenia, Liv.: muris, Liv.: (ad) has XIV cohortes, Pomp. in Cic. ep.: ad manum, handgemein werden, Nep.: ad corpus eius, ihm auf den Leib rücken, Cic.: ad te comminus accessit, ist dir auf den Leib gerückt scherzh. = hat dich mit seinem Besuche behelligt, Cic. – m. bl. Acc. (s. Nipperd. Tac. ann. 12, 31), astu, Nep.: Lemnum, Nep.: cum V navibus Africam in finibus Cyrenaeorum, Nep.: loca hostiliter, Sall. – 3) als Bieter oder Steigerer bei Auktionen erscheinen, ad hastam, Nep. u. Liv.: u. so ad illud scelus sectionis, Cic. – 4) als Bewerber um den Triumph (v. aus dem Krieg zurückkehrenden Feldherrn), ad urbem, Cic.: uno tempore ad urbem (v. beiden Konsuln), Liv.
II) übtr.: A) im allg.: a) v. Pers.: has naturae partes, ihnen zu nahen = sie zu erforschen, Verg.: ad amicitiam Philippi, zur Fr. des Ph. gelangen, die Fr. des Ph. gewinnen, Nep.: ad praeceps, am Abgrund wandeln, ans Kühne streifen (v. Redner), Plin. ep.: sed propius accedam (ich will der Sache näher treten), de his nostris testibus dicam, Cic.: ut quisque proxime accederet, je näher uns jemand angeht, Cic. – b) v. Lebl.: voluntas vostra accedit ad poëtam, wendet sich dem D. zu, Ter.: accedit manus extrema operibus, wird gelegt an usw., Cic.: fervor accedit capiti, die Weinglut steigt zu Kopfe, Hor.
B) insbes.: 1) der Zeit nach herantreten, -kommen, sich nähern, accedunt anni (die Jahre = das Alter), Hor.: quo propius ad mortem accedam, Cic.: stat super caput fatum et pereuntes dies imputat propiusque ac propius accedit, kommt immer näher u. näher, Sen. – 2) zu einer Tätigkeit od. Teilnahme an derselben schreiten, sie übernehmen, mit ihr sich befassen, ad rem publicam, durch Bewerbung um öffentl. Ämter (zunächst um die Quästur) mit den Staatsangelegenheiten sich befassen, dem Staatsdienste sich zu widmen beginnen, Cic.: ad causam, eine Sache (vor Gericht), eine (gerichtliche) Verhandlung übernehmen (v. Verteidiger), Cic.: u. so huic causae, Cic.: ad causam publicam, sich der Sache des Staates annehmen, Cic.: ad vectigalia, sich mit dem Zollpacht befassen, Cic.: ebenso ad publica, Sen.: ad haec bona, sich an diese G. machen (um sie in Besitz zu nehmen), Cic.: ad periculum, an der Gefahr teilnehmen, Cic.: ad poenam, zur Strafe schreiten, Cic.: si quis expers veri et ignarus ad legendum accesserit, Lact. – 3) mit seiner Beistimmung, seinem Willen beitreten, beipflichten (Ggstz. abhorrere ab alqa re), ad sententiam alcis, Plaut.: ad condiciones, Cic.: ad hoc consilium, Nep.: Ciceroni in plerisque, Quint.: libenter his, qui haec prodiderunt, Vell.: alcis sententiae, Quint.: huic opinioni (Ggstz. dissentire), Quint. – societatem nostram, Tac. ann. 12, 31. – 4) als Zuwachs hinzukommen, zunehmen, wachsen (Ggstz. decedere, recedere, deminui, auferri), accessit ager, quem etc., Cato fr.: huc accedebat munificentia, Sall.: accedit eodem facies, Ov.: ad eas (naves) captivae Massiliensium accesserant VI, Caes.: nihil ad dignitatem accedit, Cic.: accedit ad causam novum crimen, Cic.: cum ad has suspiciones certissimae res accederent, Caes.: numerum accessit ad harum, gesellte sich ihnen zu, Ov.: quo plus aetatis ei accederet, je älter er würde, Cic.: accedit annus tertius desiderio nostro et labori tuo, Cic.: Remis studium accessit, Caes.: iis tantum fiduciae accessit, ut etc., ihre Z. stieg so sehr, Caes.: magis accessurum utrumque, werde noch mehr zunehmen, Liv.: volucres accedere silvis, als V. ein Zuwachs für den W. werden, Ov.: pretium accedit agris, der Preis der Ä. steigt, Plin. ep.: u. so plurimum pretio accedit, der Preis steigt sehr, Col. – accedet eo mons Gaurus, Cic.: huc accessit manus Ventidii, dazu kommt noch usw., Cic. – dah. die Verbdg. huc accedit od. eo accedit od. eodem accedit, zB. huc accedit summus timor, Cic.: eo accedebat hortator assiduus Sallustius, Cic.: accedit eodem vulgi voluntas, Cic.: u. so oft accedit huc (od. huc accedit), accedit eo (od. eo accedit), accedit etiam od. illud etiam, od. bl. accedit, quod m. Indikativ od. ut m. Konjunktiv, hierzu kommt noch, daß usw., Cic. u.a. (u. zwar ist accedit, quod = hierzu kommt noch der (faktische) Umstand, daß usw.; dagegen accedit, ut = dazu tritt noch der Fall ein, überdies geschieht es, daß usw.; vgl. Kühner Cic. Tusc. 1, 43 u. 5, 62. Sorof Cic. de or. 2, 198. Reisigs Vorll., neu bearb. v. Schmalz u. Landgraf, Bd. 3. S. 431 f.: nachaug. auch ad illa hoc quoque accessit, quod etc., Curt: his etiam illud accessit, quod etc., Lact: accedit his, quod etc., Plin. ep. (s. Krebs-Schmalz Antib. Bd. 1. S. 64. Aufl. 7. Lagergr. Plin. ep. p. 151). – m. folg. ne u. Konjunktiv, cum accessit id quoque, ne nisi rectā cervice spiritus trahatur, ὀρθόπνοια (appellatur), Cels. 4, 8 in. p. 130, 34 D. – 5) als Ereignis, das durch sein Eintreten äußerlich od. innerlich unsere Verhältnisse ändert, zuteil werden, zufallen, voluntas vostra si ad poëtam accesserit, Ter.: paululum vobis accessit pecuniae, Ter.: num tibi stultitia accessit aut superat superbia? bist du ein Narr geworden od. hast einen Sporn zu viel? Plaut.: alci animus accedit, es bekommt jmd. Mut, Cic.: plurimum consilii, animi, praesidii denique mihi accesserit, Cic. – Ggstz. discedo, zB. quorum adventu et Remis cum spe defensionis studium propugnandi accessit et hostibus eadem de causa spes potiundi oppidi discessit, Caes. – 6) bei Vergleichungen = nahe kommen, sich nähern, d. i. ähnlich sein, propius ad deos, Cic.: proxime deos, v. einer Pers., Cic.: prope ad similitudinem alcis rei, Cic.: sermone magis oratorio generi (v. Euripides), Quint.: Homero maxime (von einem Dichter), Quint. – / synk. Perf. accestis, Verg. Aen. 1, 201: synk. Plusquamperf. accesset, Turp. com. 59. – vulg. Perf. accedi, wovon accedisset, Itala (Rehd.) Marc. 6, 21.
-
76 adiuto
adiūto, āvī, ātum, āre (Frequ. v. adiuvo), jmd. od. etw. mit allem Eifer unterstützen, zu fördern suchen, mit allem Eifer jmdm. od. bei etw. beistehen, alqm, Acc. tr. u. Komik.: regem adversus populum, Gell. 6, 3, 3: rem publicam, Ps. Sall. ad Caes. 2, 12, 4: funus, alci onus, Ter.: voluntatem alcis, Gell.: m. Acc. pers. u. allg. Acc. rei, id, amabo, adiuta me, Ter. eun. 150: si tu nos aliquid adiutare potes, Cic. fr. E. X I, 3 M.: u. bl. adi. alci, Petr. 62: absol., Pacuv. fr., Komik, u. Varr. – / Arch. Nbf. adiouto, Corp. inscr. Lat. 1, 1290.
-
77 amplus
amplus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl., umfangreich, weit, geräumig, ansehnlich, groß (Ggstz. exiguus, parvus), I) eig.: a) dem äußern Umfange, dem innern Raume nach, cella, Varr. fr.: curia, domus, Cic.: cubiculum amplum, amplissimum, Plin. ep.: corpore amplo et robusto, Suet.: amplissimi corporis (canis), Col.: quanto est res amplior et quo latior est, Lucr. – v. leb. Wesen, amplus, rubicundo colore et spectu protervo ferox, Pacuv. tr. 147: ampla capra (Ggstz. parva), Varr. r.r. 2, 1, 14: ampla sus (Ggstz. exilis), ibid. 2, 4, 4: species barbarae mulieris humanā amplior, Suet. Claud. 1, 2. – b) viel umfassend an Zahl, Menge, Höhe, Länge, Zeitdauer usw., wie unser groß, ansehnlich, reichlich, bedeutend, ausgedehnt, ausgebreitet, pecunia amplissima, Cic.: ampliores copiae, Caes.: amplior exercitus, Suet.: numerus amplior, Sall.: amplissima dies horarum quindecim, der längste Tag, Plin. – Auch im Compar. neutr. amplius subst. (nicht zu verwechseln mit dem Adv. amplius, w.s.), mehr, Größeres, non daturus sum amplius, Cic.: imponebat amplius, quam ferre possent, Cic.: u.m. folg. Genet., noch mehr, nescio an amplius negotii mihi contrahatur, Cic. – II) übtr.: a) übh. intensiv, dem Umfang nach, groß, bedeutend, occasio, Cic.: amplior potentia, Plin.: amplissimi effectus, Plin. – od. der innern Kraft nach, stark, mächtig, heftig, amplior morbus, Ter.: pro viribus amplis, ihrer Gewaltkraft gemäß, Lucr.: ampla spes, Sall.: irae ampliores, Ter.: hominum clamor, tubarum sonus... amplior quam editur resonare solet, Iustin. – b) groß dem äußern Glanze od. dem innern Gehalte nach, großartig, glänzend, herrlich, glanzvoll, ehrenvoll, praemia, Cic.: res gestae, Cic.: funus, triumphus, Nep.: amplissima verba, Cic.: u. so amplum est, »es ist ehrenvoll«, Liv.: amplum Tuscis ratus, für die Tusker darin eine Ehre findend, Liv.: quia tibi amplum et gloriosum esse censes, Liv. – c) groß der Geltung bei andern u. der äußern hohen Stellung nach, hoch, hochgestellt, hochgeehrt, angesehen, in hohem Ansehen stehend, ausgezeichnet, homo virtute cognitā et spectatā fide amplissimus, Cic.: amplae et honestae familiae, Cic.: amplissimo genere natus, Caes.: amplissimi cives, Caes.: amplissimi viri (Ggstz. homines humiles), Balb. et Opp. in Cic. ep.: subst., cuiusque aetatis amplissimi, die Angesehensten, Caes. – neutr. compar. subst., ego (ero) aedilis, hoc est paulo amplius quam privatus, Cic.: ampliora humano fastigio, für den Gipfel menschlicher Hoheit zu hohe Ehrenbezeigungen, Suet. – u. amplissimus als Titel für hohe Staatswürden (Konsuln, Senatoren, Dezemvirn usw., Priesterkollegien), etwa erlaucht, collegium decemvirale, Cic.: honor, das Konsulat, Cic.: ordo, der Senatorenstand, Plin. ep.: aber amplissimorum ordinum viri delecti, aus dem Stande od. Range der Senatoren, Ritter u. Tribuni ärarii, Cic.: amplissimi sacerdotii collegium, Cic. – / Compar. im Abl. Sing. gew. ampliore; aber ampliori, Corp. inscr. Lat. 5, 4020.
-
78 ater [1]
1. āter, ātra, ātrum, Adi. m. Compar. (= umbr. atru, adro), wie unser dunkel, um das Lichtverhältnis anzudeuten (Ggstz. lucidus), od. die Farbe = glanzlos schwarz, farblos (Ggstz. albus, glanzlos weiß, versch. von niger, glänzend schwarz, Ggstz. candidus, glänzend weiß), I) eig.: 1) adi.: atrum an album vinum potas? dunkelroten oder weißen, Plaut.: reddam tam atram quam carbo est, Ter.: filius, ein Mohr, Ov.; vgl. atrior multo ut siet quam Aegyptii (Aegyptini), schwärzer als die Mohren, Plaut.: atrae gentes et quodammodo Aethiopes, Mela: caprae, Cato fr.: intibi, Pompon. com. fr.: lapilli (Stimmsteinchen), Ggstz. nivei, Ov.: panis, Ter. Eun. 939: color, Ov.: nemus, speluncae, dunkel, Verg.: odor, schwarzer Qualm, Verg.: nubes, Plin. ep.: mare, schwarz (Ggstz. glaucus et caeruleus, Gell.), dunkel, aufgewühlt, stürmisch, Hor.: atrae et profundae tenebrae, Ael. Tuber. fr.: poet. = atratus, schwarz gekleidet (als Zeichen der Trauer), lictores, Hor. ep. 1, 7, 6. – Sprichw., s. albus no. I, 1. – 2) subst.: alba discernere et atra non posse, Cic. Tusc. 5, 114: candida de nigris et de candentibus atra facere, Ov. met. 11, 314 sq. (sprichw.). – II) übtr.: A) als Zeichen der Trauer von allem Betrübenden, Unglücklichen, Unheilbringenden, schwarz, finster, traurig, unglücklich, unheilvoll, Unheil bringend od. -drohend, funus, Lucr.: dies, Afran. fr. u. Verg.: cupressus, Verg.: mors, Hor.: timor, tigris, Verg.: vipera, Hor.: acies, Verg.: agmen, Verg.: lites, leidige, schnöde Händel, Hor. – Im röm. Staatsleben sind dies atri (Unheil bringende) die Tage, an denen dem Staate ein Unglück begegnet, s. alte Formel bei Liv. 22, 10, 6; vgl. Fab. Max. fr. 4 ( bei Macr. sat. 1, 16, 25). Varr. LL. 6, 29. Gell. 5, 17 in. Macr. sat. 1, 15, 22; 1, 16, 21 sqq. – B) giftig, schwarz = böse, mens, Sil. 2, 355: Aemilia cute fusca,... sed non atra animo, Auson. parent. (XV) 7, 3 u. 5. p. 44 Schenkl. – bes. = giftig, hämisch, atro dente petere alqm, Hor. epod. 6, 51: versibus atris oblinere alqm, Hor. ep. 1, 19, 30. – C) schwer zu verstehen, dunkel, Lycophron, Stat. silv. 5, 3, 157 zw. (Bährens arti). – / Compar. bei Plaut. Poen. 1290. Gell. 2, 26, 14; 2, 30, 11. Lact. 5, 3, 23.
-
79 celeber
celeber, bris, bre, u. (selten) celebris, e (s. unten a. E.), Abl. ī, Adi. m. Compar. u. Superl. (κέλλω), zahlreich, I) v. Orten, Versammlungen usw.: A) eig.: a) = viel od. zahlreich besucht, belebt (Ggstz. desertus, derelictus, secretus), locus, Cic.: regio, Cornif. rhet.: portus, Cic.: oraculum, Cic.: celebre et frequens (volkreicher) emporium, Liv.: celeberrimus virorum mulierumque conventus, Cic.: nunc sicca prius celeberrima fontibus (quellreichste) Ide, Ov. – b) = volkreich, bevölkert, belebt, urbes, oppidum, Tac.: celeberrimi colles, Frontin. – B) übtr.: 1) durch zahlreiche Versammlung, Aufzüge, Deputationen usw. gefeiert, verherrlicht, feierlich, funus fit regium, magis amore civium et caritate, quam curā suorum celebre, Liv.: celeberrima populi Romani gratulatio, Cic.: cum diem festum de fastis sustulissent celeberrimum et sanctissimum, Cic.: ex multis diebus, quos in vita celeberrimos et laetissimos viderit, Cic. – 2) viel besprochen, viel gehört, gefeiert (in Prosa seit Liv., s. Kühner Cic. Tusc. 5, 9), a) v. Lebl.: celebre est apud nos imperium tuum, Plaut.: res totā Siciliā celeberrima atque notissima, Cic.: celebre per Italiam responsum, Liv.: famam inter barbaros celebrem esse (es gehe überall unter den B. die Sage) Philippum occisum, Liv.: magis celebre nomen, der öfter gehörte Name, Liv.: celebre ad posteros nomen, Liv.: Maenii celebre nomen laudibus fuit, wurde oft mit Lob genannt, Liv.: duo celeberrimi nominis duces, des gefeierten Namens = sehr gefeierte, Liv. – b) von Pers., gefeiert = berühmt, clarissimarum urbium excidio celeberrimi viri, Liv.: per omnium annalium monumenta celebres nominibus, gefeierten Namens, Liv.: gentis Aquitanae celeber Messala triumphis, Tibull.: c. tribunus plebis opibus, gratiā, amicitiis, Vell.: Remmius Palaemon grammaticā arte celeber, Plin.: magicae artis magis professione quam scientiā celeber, Curt.: m. 2. Sup., Diardines minus celeber auditu est, Curt. 8, 9 (30), 8: m. Infin., Catane generasse pios quondam celeberrima fratres, Sil. 14, 197: absol., Diana, Hor.: duces, Vell.: Sibylla Erythraea inter ceteras celebrior ac nobilior habetur, Lact. – neutr. celebre adv., Greg. Tur. hist. Franc. 1, 7. – II) = creber, oft vorkommend, häufig vorhanden, lapis celeber trans maria et quondam in Campania, Plin. 34, 2. – od. oft wiederholt, oft gebraucht, celebri gradu, Acc. tr. 24: vox celeberrima, Ov. ex Pont. 1, 9, 25: verba celeberrima, Ov. art. am. 2, 705. – / celebris als masc. bei Cornif. rhet. 2, 7. Mela 1, 13, 1 (1. § 70). Tac. ann. 2, 88 u. ö. (s. Ernesti u. Nipperd. z. St.). Gell. 17, 21, 10. Apul. met. 2, 12. – Abl. des Femin. nach der 1. Dekl., in acie celebra, *Pacuv. tr. 168.
-
80 cohonesto
co-honesto, āvī, ātum, āre, zu Ehren bringen od. verhelfen, Ehre und Ansehen verleihen, verherrlichen, exsequias, Cic.: statuas, Cic.: victoriam, Liv.: quos cohonestaris (synk. = cohonestaveris) in primisque me, Cic. ep. 13, 11, 3. – funus laudatione pro rostris ceterisque sollemnibus, Tac.: patrem deorum bubulis cornibus (ironisch), Arnob.: quod unum reliquum fortuna fecerit, id cohonestent virtute, Liv. – auch äußerlich, pro se quisque cum corona clarum conestat (synk. = cohonestat) caput, Acc. tr. 445: defluvia capitis semine illito cohonestari, ausgefallene Haare würden durch Pflaster von diesem Samen kunstvoll wiederhergestellt, Plin. 22, 34. – u. zum Schein mit Worten, res turpes, beschönigen, Arnob. 5, 43.
См. также в других словарях:
FUNUS — initio tenui imponsâ, postea invalescente luxu, magnifice curari coepit. Unde non seuplchris modo, sed et collocationi, elationi ac productioni Funerum, modum Solon posuit. Fiebat autem collocatio pro arbitrio a cognatis, ut Patris a filio, filii … Hofmann J. Lexicon universale
Funus — (lat.), 1) Leiche; 2) Leichenbegängniß … Pierer's Universal-Lexikon
LARVATUM Funus — dicebatur apud Antiquos, cum cadavera ipsa ruinâ aedium detrita, vel alio casu mutilata, propter deformitatem publice oculis exposita efferri ad funus non potuêrunt: sed loco eorum vel larvoe quaedam, quae eorum faciem repraesentarent vel plane… … Hofmann J. Lexicon universale
TRANSLATITIUM Funus — vide supra Funus … Hofmann J. Lexicon universale
expensae circa funus — Expenses at the time of a funeral; funeral expenses … Ballentine's law dictionary
ПОХОРОНЫ — • Funus. I. У греков: τάφος. Торжественно хоронить мертвых и считать их могилы святыми было у греков религиозною обязанностью и вкоренившимся обычаем, основанным на их веровании в блуждание непогребенных. Какие глубокие… … Реальный словарь классических древностей
ПОХОРОНЫ — • Funus. I. У греков: τάφος. Торжественно хоронить мертвых и считать их могилы святыми было у греков религиозною обязанностью и вкоренившимся обычаем, основанным на их веровании в блуждание непогребенных. Какие глубокие… … Реальный словарь классических древностей
Johann Andreas Michael Nagel — (* 29. September 1710 in Sulzbach; † 29. September 1788 in Altdorf) war ein deutscher Hebraist und Orientalist. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Wirken/Werk 3 Famil … Deutsch Wikipedia
convoy — Convoy, m. acut. Est en general quelque accompagnement que ce soit qu on face à aucune personne, et est composé de con et voye, comme, si c estoit compagnie qu on face à celuy qui va, et alors le Latin le dit Deductio, et convoyer, Deducere.… … Thresor de la langue françoyse
funèbre — [ fynɛbr ] adj. • XIVe; lat. funebris 1 ♦ Qui a rapport aux funérailles. Ornements funèbres. ⇒ funéraire, mortuaire. POMPES FUNÈBRES. Service des pompes funèbres : service communal chargé de l organisation des funérailles. Ordonnateur, conducteur … Encyclopédie Universelle
CADAVERUM Cura — apud Romanos Graecosque. Corpus defuncti, postquam sollenni ritu oculi eius clausi essent, per intervalla conclamabatur primo, quod apud Graecos fiebat magnô aeneorum vasorum fragore, an ad Lemures Furiasque accendas, an ad iacentem, si forte… … Hofmann J. Lexicon universale