Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

celebris

  • 1 celebris

        Celebris, et hoc celebre, vel celeber, celebris, celebre, pen. corr. semper passiue positum, tam ad rem, quam ad personam relatum. Locus celebris. Cic. Un lieu bien renommé et qui ha grand bruit, Un lieu fort hanté et frequenté d'honnestes gens, un lieu celebre.
    \
        Ciuitas celebris. Vlpian. Fort frequentee.
    \
        Conuentus celeberrimus. Cic. Grande et magnifique assemblee.
    \
        Frons tumuli celebris. Tibul. Le costé du tombeau qui regarde vers le grand chemin passant.
    \
        Via celebris. Cato. Chemin passant et fort frequenté.
    \
        Celeberrimus arte grammatica, et in arte grammatica. Plin. Fort estimé et renommé en grammaire, Tresrenommé, Tresfameux.
    \
        Deus celebris. Tibul. Honoré de tous.
    \
        Dies celeberrimus. Cic. Jour honorable, auquel est advenu quelque grand honneur à quelcun, Jour trescelebre.
    \
        Lux alicui celeberrima. Ouid. Journee en laquelle on fait grand honneur à aucun.
    \
        Nomina celeberrima bello. Sil. Fort renommez quant au faict de la guerre.
    \
        Celebre nomen laudibus. Liu. Fort loué et prisé, Recommandé et estimé.
    \
        Rumor celebris. Liu. Grand bruit et rumeur.
    \
        Celeberrimus vir. Hermogenianus. Homme de bon bruit, Bien renommé.

    Dictionarium latinogallicum > celebris

  • 2 celebris

    celebris, s. celeber.

    lateinisch-deutsches > celebris

  • 3 celebris

    celebris, s. celeber.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > celebris

  • 4 celebris

    celebris, celebre ADJ
    famous, celebrated, renowned; honored, distinguished; famed; notorious; oft repeated, frequent; busy, crowded, much used/frequented, populous; festive

    Latin-English dictionary > celebris

  • 5 celebris

    f., иногда m., f. = celeber

    Латинско-русский словарь > celebris

  • 6 celeber

    , celebris, celebre (m,f,n)
      известный, знаменитый; часто или многопосещаемый, прославленный, торжественный

    Dictionary Latin-Russian new > celeber

  • 7 celeber

    celeber, bris, bre, u. (selten) celebris, e (s. unten a. E.), Abl. ī, Adi. m. Compar. u. Superl. (κέλλω), zahlreich, I) v. Orten, Versammlungen usw.: A) eig.: a) = viel od. zahlreich besucht, belebt (Ggstz. desertus, derelictus, secretus), locus, Cic.: regio, Cornif. rhet.: portus, Cic.: oraculum, Cic.: celebre et frequens (volkreicher) emporium, Liv.: celeberrimus virorum mulierumque conventus, Cic.: nunc sicca prius celeberrima fontibus (quellreichste) Ide, Ov. – b) = volkreich, bevölkert, belebt, urbes, oppidum, Tac.: celeberrimi colles, Frontin. – B) übtr.: 1) durch zahlreiche Versammlung, Aufzüge, Deputationen usw. gefeiert, verherrlicht, feierlich, funus fit regium, magis amore civium et caritate, quam curā suorum celebre, Liv.: celeberrima populi Romani gratulatio, Cic.: cum diem festum de fastis sustulissent celeberrimum et sanctissimum, Cic.: ex multis diebus, quos in vita celeberrimos et laetissimos viderit, Cic. – 2) viel besprochen, viel gehört, gefeiert (in Prosa seit Liv., s. Kühner Cic. Tusc. 5, 9), a) v. Lebl.: celebre est apud nos imperium tuum, Plaut.: res totā Siciliā celeberrima atque notissima, Cic.: celebre per Italiam responsum, Liv.: famam inter barbaros celebrem esse (es gehe überall unter den B. die Sage) Philippum occisum, Liv.: magis celebre nomen, der öfter gehörte Name, Liv.: celebre ad posteros nomen, Liv.: Maenii celebre nomen laudibus fuit, wurde oft mit Lob genannt, Liv.: duo celeberrimi nominis duces, des gefeierten Namens = sehr gefeierte, Liv. – b) von Pers., gefeiert = berühmt, clarissimarum urbium excidio celeberrimi viri, Liv.: per omnium annalium monumenta celebres nominibus, gefeierten Namens, Liv.: gentis Aquitanae celeber Messala triumphis, Tibull.: c. tribunus plebis opibus, gratiā, amicitiis, Vell.: Remmius Palaemon grammaticā arte celeber, Plin.: magicae artis magis professione quam scientiā celeber, Curt.: m. 2. Sup., Diardines minus celeber auditu est, Curt. 8, 9 (30), 8: m. Infin., Catane generasse pios quondam celeberrima fratres, Sil. 14, 197: absol., Diana, Hor.: duces, Vell.: Sibylla Erythraea inter ceteras celebrior ac nobilior habetur, Lact. – neutr. celebre adv., Greg. Tur. hist. Franc. 1, 7. – II) = creber, oft vorkommend, häufig vorhanden, lapis celeber trans maria et quondam in Campania, Plin. 34, 2. – od. oft wiederholt, oft gebraucht, celebri gradu, Acc. tr. 24: vox celeberrima, Ov. ex Pont. 1, 9, 25: verba celeberrima, Ov. art. am. 2, 705. – / celebris als masc. bei Cornif. rhet. 2, 7. Mela 1, 13, 1 (1. § 70). Tac. ann. 2, 88 u. ö. (s. Ernesti u. Nipperd. z. St.). Gell. 17, 21, 10. Apul. met. 2, 12. – Abl. des Femin. nach der 1. Dekl., in acie celebra, *Pacuv. tr. 168.

    lateinisch-deutsches > celeber

  • 8 celeber

    celeber, bris, bre, u. (selten) celebris, e (s. unten a. E.), Abl. ī, Adi. m. Compar. u. Superl. (κέλλω), zahlreich, I) v. Orten, Versammlungen usw.: A) eig.: a) = viel od. zahlreich besucht, belebt (Ggstz. desertus, derelictus, secretus), locus, Cic.: regio, Cornif. rhet.: portus, Cic.: oraculum, Cic.: celebre et frequens (volkreicher) emporium, Liv.: celeberrimus virorum mulierumque conventus, Cic.: nunc sicca prius celeberrima fontibus (quellreichste) Ide, Ov. – b) = volkreich, bevölkert, belebt, urbes, oppidum, Tac.: celeberrimi colles, Frontin. – B) übtr.: 1) durch zahlreiche Versammlung, Aufzüge, Deputationen usw. gefeiert, verherrlicht, feierlich, funus fit regium, magis amore civium et caritate, quam curā suorum celebre, Liv.: celeberrima populi Romani gratulatio, Cic.: cum diem festum de fastis sustulissent celeberrimum et sanctissimum, Cic.: ex multis diebus, quos in vita celeberrimos et laetissimos viderit, Cic. – 2) viel besprochen, viel gehört, gefeiert (in Prosa seit Liv., s. Kühner Cic. Tusc. 5, 9), a) v. Lebl.: celebre est apud nos imperium tuum, Plaut.: res totā Siciliā celeberrima atque notissima, Cic.: celebre per Italiam responsum, Liv.: famam inter barbaros celebrem esse (es gehe überall unter den B. die Sage) Philippum occisum, Liv.: magis celebre nomen, der öfter gehörte Name, Liv.: celebre ad posteros nomen, Liv.: Maenii
    ————
    celebre nomen laudibus fuit, wurde oft mit Lob genannt, Liv.: duo celeberrimi nominis duces, des gefeierten Namens = sehr gefeierte, Liv. – b) von Pers., gefeiert = berühmt, clarissimarum urbium excidio celeberrimi viri, Liv.: per omnium annalium monumenta celebres nominibus, gefeierten Namens, Liv.: gentis Aquitanae celeber Messala triumphis, Tibull.: c. tribunus plebis opibus, gratiā, amicitiis, Vell.: Remmius Palaemon grammaticā arte celeber, Plin.: magicae artis magis professione quam scientiā celeber, Curt.: m. 2. Sup., Diardines minus celeber auditu est, Curt. 8, 9 (30), 8: m. Infin., Catane generasse pios quondam celeberrima fratres, Sil. 14, 197: absol., Diana, Hor.: duces, Vell.: Sibylla Erythraea inter ceteras celebrior ac nobilior habetur, Lact. – neutr. celebre adv., Greg. Tur. hist. Franc. 1, 7. – II) = creber, oft vorkommend, häufig vorhanden, lapis celeber trans maria et quondam in Campania, Plin. 34, 2. – od. oft wiederholt, oft gebraucht, celebri gradu, Acc. tr. 24: vox celeberrima, Ov. ex Pont. 1, 9, 25: verba celeberrima, Ov. art. am. 2, 705. – celebris als masc. bei Cornif. rhet. 2, 7. Mela 1, 13, 1 (1. § 70). Tac. ann. 2, 88 u. ö. (s. Ernesti u. Nipperd. z. St.). Gell. 17, 21, 10. Apul. met. 2, 12. – Abl. des Femin. nach der 1. Dekl., in acie celebra, *Pacuv. tr. 168.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > celeber

  • 9 celeber

        celeber (masc. celebris, Her., Ta., Cu.), bris, bre, adj. with sup.    [1 CEL-], frequented, much visited, thronged, crowded, populous, abounding: forum: in celeberrimo urbis loco: nemo audierat tam celebri loco: celeberrimo virorum conventu: gratulatio, i. e. of a great multitude: mergis undae, O.: celeberrima fontibus Ide, O.—Honored, renowned, distinguished, celebrated, famous: dies omni caerimoniarum genere, L.: Daedalus ingenio artis, O.: quisque ingenio, Ta.: dies celeberrimi, most solemn: res totā Siciliā celeberrima: nomen ad posteros, L.: Diana, H.—Numerous, frequent: verba celeberrima, often repeated, O.
    * * *
    celebris -e, celebrior -or -us, celeberrimus -a -um ADJ
    famous, celebrated, renowned; honored, distinguished; famed; notorious; oft repeated, frequent; busy, crowded, much used/frequented, populous; festive

    Latin-English dictionary > celeber

  • 10 celeber

    bris, bre (редко celebris, bre)
    1) часто и много посещаемый, оживлённый, многолюдный (locus, portus C etc.; forum T); весьма населённый (urbs C etc.)
    nunc sicca, prius celeberrima fontibus Ide O — (гора) Ида, ныне высохшая, а прежде изобиловавшая источниками
    3) часто встречающийся ( lapis PM): весьма распространённый ( fama L); общеупотребительный (vox, verba O)
    celebrior fama Apсм. obtineo 8.
    4) массовый, торжественный, пышно справляемый (dies festus C; triumphus, funus L)
    5) популярный, известный, знаменитый, славный (nomen, vir L)

    Латинско-русский словарь > celeber

  • 11 incelebris

    in-celebris, bre
    неизвестный, не прославившийся, безвестный (vallis Sil; libri AG)

    Латинско-русский словарь > incelebris

  • 12 celebriter

    celebriter, Adv. (celebris), 1) oft, häufig, c. nominatus, Augustin. de haeres. 81. – Superl. celeberrime, Suet. Tib. 52, 3. – 2) = praeclare, Cassiod. chron. 2. p. 138, 673.

    lateinisch-deutsches > celebriter

  • 13 copiosus

    cōpiōsus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (copia), voller Vorrat = reich an Vorrat od. Vorräten, reichlich ausgestattet od. versehen, reichlich, reich (Ggstz. inops, tenuis), I) in bezug auf mater. Ggstde.: a) v. lebl. Ggstdn.: aqua (W. einer Wasserleitung) bona et c., Plin. ep.: cibus, Cels.: domus, Phaedr. (vgl. no. b): cornu, Füllhorn, Petron.: patrimonium amplum et c. od. lautum et c., Cic.: urbs celebris et c., Cic.: c. et omnium rerum abundans via, Nep.: victus c. (Ggstz. victus tenuis), Cic. – provincia copiosior, Auct. b. Alex. – agri copiosissimi, Hirt. b. G.: oppidum copiosissimum, Caes.: copiosissimum genus venandi, sehr reiche Jagd, Plin. ep. – m. Ang. wozu? durch ad u. Akk., quamquam erat provincia minime c. ad alendos exercitus, Auct. b. Alex. 42, 2. – m. Ang. von seiten wessen? durch ab u. Abl., c. a frumento locus, Cic. ad Att. 5, 18, 2. – m. Angabe womit? woran? durch Abl., oppidum c. re cibariā, Gell.: vinea compluviata copiosior vino, Plin. – selten mit Genet., ager Creticus silvestrium caprarum copiosus est, Solin. 11. § 11. – b) v. Pers.: α) reich an Geldmitteln, wohl bemittelt, sehr wohlhabend, opulenti homines et copiosi, Cic.: mulier c. plane et locuples, Cic.: domus (Haus = Familie) c., Plin. ep. (vgl. oben no. a): fuit tam c., ut etc., Plin. ep.: ut erat in primis inter suos c., Cic.: rebus omnibus ornatum et copiosum esse, mit allem wohlversehen und reich an Geld (wohlbemittelt) sein, Cic. – m. Ang. womit? woran? durch Abl., Arion grandi pecuniā et re bonā multā c., Gell. 16, 19, 7. – β) reich an Mundvorräten, reichlich mit Proviant versehen, hostis copiosissimus, Suet. Caes. 35, 1. Eutr. 9, 24. – II) in bezug auf abstr. Ggstde.: a) an Gedanken od. Worten reichhaltig, α) v. der Darstellung, v. Ausdruck u. v. Redner = gedankenreich, voll Fülle, wortreich, ausführlich, umständlich, αα) v. der Darstellung usw.: disputatio c., Cic.: oratio multa et varia et c., Cic.: sermo alcis est c. et varius, Plin. ep.: aber est apud alqm de versiculis meis multus copiosus que sermo, ausführliches, Plin. ep.: u. so senatus consultum c. et effusum, Plin. ep. – ββ) v. Redner, homo od. vir c., Cic. u. Liv.: orator c. (Ggstz. orator brevis), Cic.: se copiosos et disertos putant, Cic. – vir c. in dicendo, Cic. u. Plin. ep.: densior ille, hic copiosior in eloquendo, Quint. – c. homo ad dicendum, Cic. – β) von der Sprache, reich (an Wörtern), lingua c. (Ggstz. lingua inops), Cic. de fin. 3, 51. – γ) vom Stoff zur Darstellung, gehaltreich, c. materia (v. dazischen Kriege), Plin. ep.: c. rerum varietas, Phaedr. – b) an Fähigkeiten od. Kenntnissen od. an Bildung reich, reich begabt, reich ausgestattet, ingenium facile et c., Quint.: ingenium facile, copiosum, suave, Lact.: ingenium copiosissimum, Plin. ep. – Bruttedius artibus honestis copiosus, Tac. ann. 3, 66.

    lateinisch-deutsches > copiosus

  • 14 derelinquo

    dē-relinquo, līquī, lictum, ere, I) von etwas weggehen und es zurücklassen, ohne sich weiter darum zu kümmern = etwas auf immer verlassen, im Stiche lassen, gänzlich aufgeben, A) eig.: agrum, Varro fr.: agros latos fertilesque deserere totasque arationes derelinquere, Cic.: si me frater non dereliquisset, Sen. rhet.: ab omni non modo fortuna, verum etiam spe derelicti, Cic.: o derelictos homines ab humanitate! Cornif. rhet. – haec oppida atque oram maritimam pro derelicto habere, als ganz aufgegeben (= als herrenloses Gut) betrachten, Cic. – derelicta regio, menschenleere (Ggstz. regio celebris), Cornif. rhet.: incultum et derelictum (herrenloser) solum, Cic. – B) übtr., hintansetzen = vernachlässigen, derelictus ab amicis, Cic.: qui quoniam suum ius non deseruit... derelinquo iam communem causam, Cic. – II) übh. hinterlassen, zurücklassen, Curt. 9, 4 (14), 8 u. Spät.

    lateinisch-deutsches > derelinquo

  • 15 Diana

    Diāna, ae, f. (alte Form für Iana od. Διώνη = des Zeus Tochter; auch Deana geschr., Corp. insicr. Lat. 14, 2212; urspr. Form Diviana = diva Iana, Varro LL. 5, 68), I) Diana, die Tochter Jupiters von der Latona, die Schwester Apollos, die Göttin der Jagd u. des Mondes u. der nächtlichen Zaubereien, Cic. de nat. deor. 2, 68 sq. Catull. 34. Verg. Aen. 1, 499: integra, die keusche, stets jungfräuliche, Hor. carm. 3, 4, 70 sg.: celebris, von vielen gefeiert (= deren Feste von vielen besucht werden), Hor. carm. 2, 12, 20: quem urguet iracunda Diana, v. Epileptischen, Hor. de art. poët. 453 sq.: tria virginis ora Dianae = Diva triformis (Hor. carm. 3, 22, 4), Luna am Himmel, Diana auf der Erde, Hekate in der Unterwelt, Verg. Aen. 4, 511. – II) (poet.) meton.: A) = Jagd, Mart. de spect. 12, 1. – B) = Mond, Ov. met. 15, 196. – / Dīāna gemessen bei Enn. ann. 62. Verg. Aen. 1, 499. Hor. carm. 1, 21, 1 u. 4, 7, 25. Ov. met. 8, 352. Cinna bei Suet. gramm. 11. – Dav. A) Diānius, a, um, zur Diana-, u. meton. zur Jagd gehörig, lucus, Cato fr.: turba, Jagdhunde, Ov.: arma, Jagdgeräte, Gratt. – Subst., Diānium, iī, n., a) sc. templum, ein Dianentempel, Liv. 1, 48, 6. – b) = Διάνιον, ein Vorgebirge in Spanien, j. Denia, Cic. II. Verr. 1, 87. – c) = Ἀρτεμισία, eine kleine Insel im Tyrrhenischen Meere, dem portus Herculis gegenüber, j. Gianuti, Plin. 3, 81. Mela 2, 7, 19 (2. § 122). – B) Diānārius, a, um, zur Diana gehörig, Dianen-, radix = artemisia, Veget. mul. 3, 6, 7; 5, 33, 4. – C) Diānāticus, ī, m., ein der Diana Geweihter, Maxim. Taurinens. serm. 32 ( bei Murator. Anecd. 4. p. 100).

    lateinisch-deutsches > Diana

  • 16 inceleber

    in-celeber, bris, bre, u. in-celebris, e, unbekannt, unberühmt, vallis, Sil. 8, 377: eius libri non incelebres, Gell. 5, 14, 1: u. non inc. v. Pers., Gell. 1, 22, 6. Macr. 1, 7, 3 (wo Nom. Sing. Mask. incelebris).

    lateinisch-deutsches > inceleber

  • 17 copiosus

    cōpĭōsus, a, um [copia] [st2]1 [-] bien pourvu de, abondant, riche, opulent, riche. [st2]2 [-] dont le style est abondant, éloquent, fécond. [st2]3 [-] considérable, grand, nombreux.    - copiosus a frumento, Cic.: riche en blé.    - copiosus omnibus rebus, Cic.: qui a tout en abondance.    - ager caprarum, Sol. 11, 11: pays abondant en chèvres.    - copiosus ad dicendum, Cic.: homme éloquent.    - copiosiorem dat haec resinam, quo dicemus modo, Plin. 2, 39: par un procédé que nous indiquerons, (ce pin maritime) donne une résine plus abondante.
    * * *
    cōpĭōsus, a, um [copia] [st2]1 [-] bien pourvu de, abondant, riche, opulent, riche. [st2]2 [-] dont le style est abondant, éloquent, fécond. [st2]3 [-] considérable, grand, nombreux.    - copiosus a frumento, Cic.: riche en blé.    - copiosus omnibus rebus, Cic.: qui a tout en abondance.    - ager caprarum, Sol. 11, 11: pays abondant en chèvres.    - copiosus ad dicendum, Cic.: homme éloquent.    - copiosiorem dat haec resinam, quo dicemus modo, Plin. 2, 39: par un procédé que nous indiquerons, (ce pin maritime) donne une résine plus abondante.
    * * *
        Copiosus, pen. prod. Adiectiuum. Cic. Abondant et riche, Copieux.
    \
        Vrbs celebris et copiosa. Cic. Pleine de beaucoup de gens, Fort peuplee.
    \
        Copiosum Senatusconsultum. Pli. iunior. Abondant en langage.
    \
        Doctus et copiosus homo, et paratus. Ci. Abondant en scavoir.
    \
        Copiosa disputatio. Cic. Un propos demenant bien au long la matiere subjecte.
    \
        Fieri copiosiorem legendo aliquid. Cic. Devenir plus copieux et abondant en scavoir et bien parler, par la lecture de quelque livre.
    \
        Copiosus a frumento exercitus. Cic. Ost abondant en froument, Qui ha du froument en abondance.

    Dictionarium latinogallicum > copiosus

  • 18 derelictus

    [st1]1 [-] derelictus, a, um: part. passé de derelinquo; abandonné.    - pro derelicto habere, Cic.: laisser à l'abandon, négliger. [st1]2 [-] derelictŭs, ūs, m.: abandon.    - rem derelictui habere: Gell. laisser qqch à l'abandon.
    * * *
    [st1]1 [-] derelictus, a, um: part. passé de derelinquo; abandonné.    - pro derelicto habere, Cic.: laisser à l'abandon, négliger. [st1]2 [-] derelictŭs, ūs, m.: abandon.    - rem derelictui habere: Gell. laisser qqch à l'abandon.
    * * *
        Derelictus, Participium. Plin. Delaissé.
    \
        Derelictus ab omni spe. Cic. Delaissé et destitué de toute esperance, N'ayant aucune esperance.
    \
        Incultum et derelictum solum. Cic. Terre delaissee en friche.
    \
        Derelicta et Celebris regio, contraria. Author ad Heren. Contree deserte et inhabitee.
    \
        Pro derelicto habere rem aliquam. Cic. Avoir une chose pour delaissee, et n'en plus tenir compte.
    \
        Derelictus, huius derelictus. Gel. Arborem suam vineamque habuerat derelictui. Il n'avoit tenu compte de sa vigne.

    Dictionarium latinogallicum > derelictus

  • 19 celebriter

    celebriter, Adv. (celebris), 1) oft, häufig, c. nominatus, Augustin. de haeres. 81. – Superl. celeberrime, Suet. Tib. 52, 3. – 2) = praeclare, Cassiod. chron. 2. p. 138, 673.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > celebriter

  • 20 copiosus

    cōpiōsus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (copia), voller Vorrat = reich an Vorrat od. Vorräten, reichlich ausgestattet od. versehen, reichlich, reich (Ggstz. inops, tenuis), I) in bezug auf mater. Ggstde.: a) v. lebl. Ggstdn.: aqua (W. einer Wasserleitung) bona et c., Plin. ep.: cibus, Cels.: domus, Phaedr. (vgl. no. b): cornu, Füllhorn, Petron.: patrimonium amplum et c. od. lautum et c., Cic.: urbs celebris et c., Cic.: c. et omnium rerum abundans via, Nep.: victus c. (Ggstz. victus tenuis), Cic. – provincia copiosior, Auct. b. Alex. – agri copiosissimi, Hirt. b. G.: oppidum copiosissimum, Caes.: copiosissimum genus venandi, sehr reiche Jagd, Plin. ep. – m. Ang. wozu? durch ad u. Akk., quamquam erat provincia minime c. ad alendos exercitus, Auct. b. Alex. 42, 2. – m. Ang. von seiten wessen? durch ab u. Abl., c. a frumento locus, Cic. ad Att. 5, 18, 2. – m. Angabe womit? woran? durch Abl., oppidum c. re cibariā, Gell.: vinea compluviata copiosior vino, Plin. – selten mit Genet., ager Creticus silvestrium caprarum copiosus est, Solin. 11. § 11. – b) v. Pers.: α) reich an Geldmitteln, wohl bemittelt, sehr wohlhabend, opulenti homines et copiosi, Cic.: mulier c. plane et locuples, Cic.: domus (Haus = Familie) c., Plin. ep. (vgl. oben no. a): fuit tam c., ut etc., Plin. ep.: ut erat in primis inter suos c., Cic.: rebus omnibus ornatum et
    ————
    copiosum esse, mit allem wohlversehen und reich an Geld (wohlbemittelt) sein, Cic. – m. Ang. womit? woran? durch Abl., Arion grandi pecuniā et re bonā multā c., Gell. 16, 19, 7. – β) reich an Mundvorräten, reichlich mit Proviant versehen, hostis copiosissimus, Suet. Caes. 35, 1. Eutr. 9, 24. – II) in bezug auf abstr. Ggstde.: a) an Gedanken od. Worten reichhaltig, α) v. der Darstellung, v. Ausdruck u. v. Redner = gedankenreich, voll Fülle, wortreich, ausführlich, umständlich, αα) v. der Darstellung usw.: disputatio c., Cic.: oratio multa et varia et c., Cic.: sermo alcis est c. et varius, Plin. ep.: aber est apud alqm de versiculis meis multus copiosus que sermo, ausführliches, Plin. ep.: u. so senatus consultum c. et effusum, Plin. ep. – ββ) v. Redner, homo od. vir c., Cic. u. Liv.: orator c. (Ggstz. orator brevis), Cic.: se copiosos et disertos putant, Cic. – vir c. in dicendo, Cic. u. Plin. ep.: densior ille, hic copiosior in eloquendo, Quint. – c. homo ad dicendum, Cic. – β) von der Sprache, reich (an Wörtern), lingua c. (Ggstz. lingua inops), Cic. de fin. 3, 51. – γ) vom Stoff zur Darstellung, gehaltreich, c. materia (v. dazischen Kriege), Plin. ep.: c. rerum varietas, Phaedr. – b) an Fähigkeiten od. Kenntnissen od. an Bildung reich, reich begabt, reich ausgestattet, ingenium facile et c., Quint.: ingenium facile, copiosum, suave, Lact.: ingenium copiosissimum, Plin. ep. –
    ————
    Bruttedius artibus honestis copiosus, Tac. ann. 3, 66.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > copiosus

См. также в других словарях:

  • BEN-SIRA Rabbinus celebris — quem cum Siracide male confundit Rabbi David Ganz, uti docet Vorstius ad Chronol. eius p. 254 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • DESPAUTERIUS Joh. celebris Grammaticus praeteriti seculi — Linguam Lat. plurimis egregiis scriptis illustravit. Circa A. C. 1539. Trithem. 2. add. Chron. Vide et Iohannes …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FRANCISCUS Roaldensis JC. celebris — Tholosae docuit. San. Marth. elog. l. 4 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MOLOSSUS Jupiter celebris — a Molossis Epiri populis et Chaoniae cognominatus, apud quos oracula quercus reddebant. Stat. Theb. l. 8. v. 201. Quin et cornigeri Vatis nemus, atque Molossi Quercus anhela Iovis. Troianaque Thynbra, tacebit. Ad quae verba Lutatius, Quam… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • POMPONIUS JCtus celebris — floruit sub Alexandro Severo si sides habenda Lampridio, apud quem, c. 68. in Imperatoris huius consilio dicuntur fuisse, Fabius Sabinus Sabini insignis viri filius Domitius Ulpianus Iulius Paulus iuris peritissimus, Claudius Venatus orator… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • inter alias causas acquisitionis, magna, celebris, et famosa est causa donationis — /inter eyl(i)yas kozas aekwazishiyownas, maegna, selabras, et famowsa est koza daneyshiyownas/ Among other methods of acquiring property, a great, much used, and celebrated method is that of gift …   Black's law dictionary

  • inter alias causas acquisitionis, magna, celebris, et famosa est causa donationis — /inter eyl(i)yas kozas aekwazishiyownas, maegna, selabras, et famowsa est koza daneyshiyownas/ Among other methods of acquiring property, a great, much used, and celebrated method is that of gift …   Black's law dictionary

  • Inter alias causes acquisitionis, magna, celebris, et famosa est cause donationis — Among other means of acquisition, there is a great, frequently used and famous means, that of gift …   Ballentine's law dictionary

  • Gosset — For other uses, see Gosset (disambiguation). Gosset, founded in 1584, is one of the oldest champagne houses of the Champagne region in north eastern France. It was founded when Jean Gosset, a grape grower in Aÿ, left a vineyard to his grandson,… …   Wikipedia

  • STATUARIA — proprie Ars est, quae, ut Sculptura imagines in ligno prominentes, sic ipsa in lapide ac metallo facit: a qua utraque quî differat Caelatura, Chymice sive Fusoria et Plastice, exponit Vossus de 4. Artibus Popul. l. 5. §. 22. Vide et hîc suis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Harrogate Grammar School — Infobox School name = Harrogate Grammar School name2 = Harrogate Grammar School imagesize = 175px motto=Arx Celebris Fontibus established = 1903 type=Comprehensive address= faculty = 120 students = 1,740 principal = Mr. Richard Sheriff free label …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»