-
1 mūnus
mūnus eris, n [2 MV-], a service, office, post, employment, function, duty: administrare, T.: rei p., public office: munera belli partiri, L.: de iure respondendi sustinere: vigiliarum obire, to perform, L.: offici, performance: principum est resistere levitati multitudinis: militiae, Cs.: sine munere vestro, help, O.— A duty, burden, tribute: munus imponebatur grave civitati: munere vacare, L.— A work: maiorum vigiliarum: solitudinis, a book written in solitude.—A service, favor, kindness: infinitis cum muneribus.— The last service, burial: pro hominis dignitate amplo munere extulit, N.: cineri haec mittite nostro Munera, V.— A present, gift: sine munere a me abire? T.: mittere homini munera: promissum, V.: munera Liberi, i. e. wine, H.: terrae, fruits, H.: Cereris, bread, O.: munere niveo lanae alqm fallere, inducement, V.: quem munere palpat Carus, i. e. a bribe, Iu.: Munera circo In medio, prizes, V.— A public show, spectacle, entertainment, exhibition, show of gladiators (given by magistrates): magnis muneribus datis, Cs.: plebem muneribus placare: aedilicium: munera nunc edunt, Iu.* * *service; duty, office, function; gift; tribute, offering; bribes (pl.) -
2 pars
pars partis (acc. partim or partem), f [2 PAR-], a part, piece, portion, share, division, section: ne expers partis esset de nostris bonis, T.: duabus partibus amplius frumenti, twice as much: inferior fluminis, Cs.: copias in quattuor partīs distribuerat, S.: in partem praedae suae vocatos deos, L.: in partem veniat mea gloria tecum, be shared with thee, O.: multa pars mei, a great part, H.: Scorpios, pars violentior Natalis horae, i. e. influence, H.— Collect., some, part, several, many (out of a greater number): pars levem ducere equitum iacturam; pars, etc., L.: pars triumphos suos ostentantes, S.: maior pars populi, the majority: Maxima pars hominum, most men, H.: minor pars populi, a minority.—Of one person: pars Niliacae plebis, Crispinus, Iu.— Abl sing. adverb., in part, partly: (poma) quae candida parte, Parte rubent, O.: ab semisomnis ac maximā parte inermibus refringi, mostly, L.: exercitus magnā parte pestilentiā absumptus, in large part, L.: nullā parte, by no means, O.: omni parte virium impar, utterly, L.: omni parte laborare, wholly, H.—With pro: ut eidem pro parte conferrent, etc., for their share: pro suā parte, for his own part: pro meā parte adiuvi, ut, etc., with my best efforts: pro virili parte adnitendum, L.: Quisquis adest operi, plus quam pro parte laborat, O.—With ex: onus ex parte adlevare, partly: decemviri ex parte de plebe creandi, L.: ullā ex parte, in any degree: ex parte magnā tibi adsentior, to a large extent: ne minimā quidem ex parte, not in the slightest degree: omnia ex alterā parte conlocata, i. e. in opposition: ex alterā parte cernere, on the other hand, L.—With ab: ab omni parte beatus, in all respects, H.: omnique a parte placebam, wholly, O.— Abl plur., with multis or omnibus: non multis partibus malit, by a great deal: numero multis partibus inferior, far, Cs.: in Hortensi sententiam multis partibus plures ituros, the great majority: omnibus partibus, in all respects.—Acc. sing., with magnam or maximam, in great part, for the most part: magnam partem ex iambis nostra constat oratio: maximam partem lacte vivunt, Cs.— Acc sing., with in: in eam partem accipio, i. e. in that sense, T.: in eam partem peccant, direction: moveor his rebus omnibus, sed in eam partem, ut, etc., in such manner: has litteras scripsi in eam partem, ne, etc., to the end: Rapere in peiorem partem, put the worst construction on, T.: in utramque partem, in both directions: id tuā nullam in partem interesse, in no way: Quodsi pudica mulier in partem iuvet Domum, i. e. filling her place, H.— Acc plur., with in: Brundusi iacere in omnes partīs est molestum, in every way.—Meton., a party, faction, side: nostrae timeo parti, T.: studia partium, S.: nullius partis esse: ut alius in aliam partem mente traheretur, Cs.: erat illarum partium: in duas partīs discedunt Numidae, S.—Plur., on the stage, a part, character, assumed person: primas partīs agere, the principal <*>aracter, T.: partīs seni dare quae sunt adulescentium, a youthful part, T.: secundae, inferior, H.: ad partīs parati, L.— A part, function, office, duty: priores partīs apud me habere, T.: legati partes, Cs.: partīs accusatoris obtinere: Antoni audio esse partīs, ut de totā eloquentiā disserat: haec igitur tibi reliqua pars est... ut rem p. constituas, etc.— A part, place, region, district, country: quālibet In parte regnanto, H.: Orientis partes: in extremis ignoti partibus orbis, O.—In enumeration, a part, fraction: tres iam copiarum partes, fourths, Cs.: agri partes duae, thirds, L.: mulctae novem partes, tenths, N.— A part of the body, member: lingua mali pars pessima servi, Iu. —Esp., the private parts, O., Ph.* * *part, region; share; direction; portion, piece; party, faction, side; role (of actor); office/function/duty (usu. pl.)centesima pars -- 1% monthly
-
3 officium
offĭcĭum, ii, n. [for opificium, opus and facio], qs. that which one does for another, a service, whether of free will or of (external or moral) necessity (class.; cf.: studium, beneficium, meritum, munus).I.A voluntary service, a kindness, favor, courtesy, rendered to one whose claim to it is recognized;A.while beneficium is a service rendered where there is no claim: officium esse filii, uxoris, earum personarum, quas necessitudo suscitat et ferre opem jubet,
Sen. Ben. 3, 18, 1.In gen.:B.altera sententia est, quae definit amicitiam paribus officiis ac voluntatibus,
Cic. Lael. 16, 58:odiosum sane genus hominum officia exprobrantium,
id. ib. 20, 71:nihil est vicissitudine studiorum officiorumque jucundius,
id. ib. 14, 49: filicem cum officio vicini decidere, so as to do him a service, Col. 2, 14, 6:summo officio praeditus homo,
exceedingly obliging, Cic. Verr. 2, 1, 51, § 135. —In partic.1.A ceremonial observance, ceremony, attendance (on a festive or solemn occasion;2.mostly post-Aug.): officio togae virilis interfui,
Plin. Ep. 1, 9, 2:sine solenni officio,
Suet. Claud. 2:per sollenne nuptiarum celeberrimo officio deductum ad se,
id. Ner. 28; cf. id. Claud. 26:ad officium venire,
id. Calig. 25:relicto statim novorum consulum officio,
id. Caes. 50:in officio salutationis,
id. Aug. 27:vitans praeter navigantium officia,
id. Tib. 12:officia prosequentium,
id. Caes. 71:quod supremis in matrem officiis defuisset,
at the payment of the last offices, at the funeral, Tac. A. 5, 2:officium cras Primo sole mihi peragendum in valle Quirini,
a ceremonial visit, Juv. 2, 133 sq.; 3, 239.—In mal. part., compliance, favor, Prop. 3, 15, 24; Ov. Am. 1, 10, 46; 3, 7, 24; cf.II.virile,
Theod. Prisc. 2, 11:puerile,
Plaut. Cist. 4, 1, 5; Petr. 140.—In gen., an obligatory service, an obligation, duty, function, part, office (so most freq. in prose and poetry of all periods):B.nulla vitae pars neque publicis neque privatis neque forensibus neque domesticis in rebus, neque si tecum agas quid, neque, si cum altero contrahas, vacare oflicio potest: in eoque et colendo sita vitae est honestas omnis et in neglegendo turpitudo, etc.,
Cic. Off. 1, 2, 4 sq.: perfectum officium rectum opinor vocemus, quod Graeci katorthôma: hoc autem commune kathêkon vocant, id. ib. 1, 3, 8;an id doles, quia illi suum officium non colunt, quom tu tuum facis?
Plaut. Stich. 1, 1, 34; id. ib. 1, 1, 39; id. Pers. 4, 4, 66:meminisse officium suum,
to remember one's duty, id. Trin. 3, 2, 71.—Also, subject., a sense of duty:si quis aegre ferat nihil in se esse virtutis, nihil officii, etc.,
Cic. Tusc. 4, 28, 61:quicquid in eum judicii officiique contuleris,
id. Fam. 10, 1 fin.:intellegere, utrum apud eos pudor atque officium an timor valeret,
Caes. B. G. 1, 40, 14:suum facere,
to do one's duty, Ter. Ad. 1, 1, 44:omnibus officiis amicitiae servatis,
observe all the obligations of friendship, Cic. Fam. 5, 17, 3:exsequi,
id. Att. 3, 15, 4:fungi officio,
id. Fam. 3, 8, 3:satisfacere officio,
to perform, id. Div. in Caecil. 14, 47:officium suum deserere,
to disregard one's duty, not perform it, id. Off. 1, 9, 28:discedere ab officio,
id. ib. 1, 10, 32:deesse officio suo,
id. Fam. 7, 3, 1:officii duxit,
considered it his duty, Suet. Tib. 11.—Of animals:canes funguntur officiis luporum,
act the part of, Auct. Her. 4, 34, 46.—Of things:neque pes neque mens satis suum officium facit,
Ter. Eun. 4, 5, 3: officium corporis, the function or property of a body, Lucr. 1, 336 and 362.—In partic.1.Lit., an official duty, a service, employment, business (class.):2.toti officio maritimo M. Bibulus praepositus cuncta administrabat,
naval service, Caes. B. C. 3, 5 fin.; 3, 8:celeriter equitatus ad cotidianum itineris officium revertitur,
id. ib. 1, 80:confecto legationis officio,
id. ib. 3, 103:destringor officio,
Plin. Ep. 7, 15, 1:officium (scribae),
Nep. Eum. 1, 5.—Transf., an office, appointment (post-Aug.).a.Laboriosissimum et maximum, office, Plin. Pan. 91:b.nova officia excogitavit,
Suet. Aug. 37; cf.:novum officium instituit a voluptatibus,
id. Tib. 42:obligationes, quae non propriis viribus consistunt, neque officio judicis, neque praetoris imperio neque legis potestate confirmantur,
Dig. 44, 7, 27:qui ex officio pro aliis interveniunt,
by virtue of their office, ib. 21, 1, 31, § 14:ministerii,
Vulg. Exod. 28, 35:sacerdotum,
id. Num. 7, 8.—Transf., in concr.(α).The officials or attendants on a magistrate = officialium corpus (post-class.):(β).sub praetextu adventus officiorum vel militum,
Dig. 1, 18, 6; 21, 2, 74:deponere aliquid apud officium,
ib. 2, 4. 17: officia palatina, officers at the imperial court, Treb. Poll. Gall. 17, 8.— -
4 efficāx
efficāx ācis, adj. with comp. and sup. [ex + 2 FAC-], efficacious, effectual, powerful, efficient: scientia (magica), H.: ad muliebre ingenium preces, L.: necessitas efficacior quam ratio, Cu.: in quibus (rebus) peragendis continuatio efficacissima, L.: amara Curarum eluere, H.* * *efficacis (gen.), efficacior -or -us, efficacissimus -a -um ADJeffective, capable of filling some function; (person/medicine); legally valid -
5 fūnctiō
fūnctiō ōnis, f [fungor], a discharging, performance, execution: quaedam vel animi vel corporis: muneris illius.* * *execution, performance, carrying out (of a task); function (math.) -
6 fungor
fungor fūnctus, ī, dep. [1 FVG-], to busy oneself, be engaged, perform, execute, administer, discharge, observe, do: muneribus corporis: virtutis munere: barbarorum more, observe, N.: officio, perform: verniliter officiis, H.: dapibus, have done with, O.: caede, murder, O.: morte, die, O.: simulacra functa sepulcris, i. e. who have had experience of burial, O.: vice cotis, serve as, H.: ter aevo functus senex (Nestor), survived, H.: Virtute functi duces, whose duty is done, H.: possunt oculi fungi suo munere: officium, T.: militare munus, N.: alqd muneris in rem p., render: muneris fungendi gratia: ad suum munus fungendum.* * *fungi, functus sum V DEPperform, execute, discharge (duty); be engaged in (w/ABL of function) -
7 officium
officium ī, n [for opificium, opus+2 FAC-], a service, kindness, favor, courtesy: pro recentibus Gallici belli officiis, help given in, Cs.: summo officio praeditus homo, exceedingly obliging: officio te certasse priorem, V.: Officiis dilecta suis, loved for her kindly services, O.—A ceremonial observance, ceremony, attendance: officium cras mihi peragendum, a ceremonial visit, Iu.: tempus per officiorum ambitum transigunt, Ta.—An obligatory service, obligation, duty, function, part, office: patris, T.: functus officio, L.: in deos hominesque fungi officiis, L.: a pueris nullo officio adsuefacti, Cs.: vita cum officio coniuncta: amicitiae: satisfacere officio, perform: officium suum deserere, neglect: de officio decedis: in officio manere, Cs.: offici neglegentior.—An official duty, service, employment, business, work: officia inter se partiuntur, Cs.: maritimum, naval service, Cs.: fama aucti officii, i. e. of extending his authority, Ta.—A sense of duty, dutifulness, conscience: quicquid in eum iudici officique contuleris: utrum apud eos officium valeret, Cs.* * *duty, obligation; kindness; service, office -
8 sileō
sileō uī, —, ēre, to be noiseless, be still, be silent, keep silence, not speak of, keep silent about, suppress: optimum quemque, L.: Lingua, sile, O.: de nobis: de iurgio siletur, T.: quae hoc tempore sileret omnia: facti culpa silenda mihi, O.: ea res siletur: tempora, quae sileri Agricolam non sinerent, Ta.: quod bene feceris, H.: Quā tulerit mercede, silet, O.—Poet.: intempesta silet nox, V.: Immotae frondes, O.: silent late loca, V.—To be still, keep quiet, remain inactive, rest, cease: silent diutius Musae Varronis quam solebant: silent leges inter arma: si quando ambitus sileat.* * *silere, silui, - Vbe silent, not to speak (about); be quiet; not to function -
9 ceriaria
-
10 conticesco
conticescere, conticui, - V INTRANScease to talk, fall silent, lapse into silence; cease to function, become idle -
11 conticisco
conticiscere, conticui, - V INTRANScease to talk, fall silent, lapse into silence; cease to function, become idle -
12 decacro
decacrare, decacravi, decacratus V TRANSconsecrate, dedicate; assign/devote (to purpose/function); deify (person) (L+S) -
13 decanatus
-
14 dececro
dececrare, dececravi, dececratus V TRANSconsecrate, dedicate; assign/devote (to purpose/function); deify (person) (L+S) -
15 ducatus
leadership; position/function of a leader; generalship -
16 moenus
service; duty/office/function; gift, tribute, offering; bribe; (archaic munus) -
17 vilicatio
function of a farm overseer (slave/free) or estate manager -
18 villicatio
function of a farm overseer (slave/free) or estate manager -
19 munus
munerisservice, office, function, duty / gift. -
20 amplecto
am-plector (old form amploctor, Prisc. p. 552, 39 P.), exus, 3, v. dep. ( act. form amplecto, Liv. And. Od. ap. Diom. p. 379 P.; cf. Prisc. p. 797 P.; Struve, 114.—In pass., Plaut. Mil. 2, 6, 27; Lucil. ap. Prisc. p. 791 P.).I.A.. Lit., to wind or twine round a person or thing (aliquem, plekesthai amphitina; hence with reference to the other object; cf. adimo), to surround, encompass, encircle; of living beings, to embrace (class. in prose and poetry): genua amplectens, Liv. And. Od. ap. Diom. p. 379 P. (as transl. of Hom. Od. 6, 142: gounôn labôn):B.amplectimur tibi genua,
Plaut. Rud. 1, 5, 16; so id. Cist. 2, 3, 25:exsanguem (patrem) amplexus,
Tac. H. 3, 25:effigiem Augusti amplecti,
id. A. 4, 67:magnam Herculis aram,
id. ib. 12, 24:serpens arboris amplectens stirpem,
Lucr. 5, 34:quorum tellus amplectitur ossa,
id. 1, 135:manibus saxa,
to grasp, Liv. 5, 47:munimento amplecti,
id. 35, 28; so id. 41, 5 et saep.:amplectitur intra se insulam,
Plin. 5, 1, 1, § 3:amplexa jugerum soli quercus,
id. 16, 31, 56, § 130:et molli circum est ansas amplexus acantho,
Verg. E. 3, 45:urbes amplecti muro,
Hor. A. P. 209 et saep.:visne ego te ac tute me amplectare?
Plaut. Most. 1, 4, 9; * Ter. And. 2, 5, 19:ille me amplexus atque osculans flere prohibebat,
Cic. Somn. Scip. 3 (id. Rep. 6, 14, where Orell. reads complexus).—Of space, to embrace:II.spatium amplexus ad vim remigii,
Tac. A. 12, 56:quattuor milia passuum ambitu amplexus est,
id. ib. 4, 49:domus naturae amplectens pontum terrasque jacentes,
Manil. 1, 536.—Trop.A.To embrace in mind or knowledge, i. e. to comprehend, to understand:B.animo rei magnitudinem amplecti,
Cic. de Or. 1, 5, 19:Quas (artes) si quis unus complexus omnes,
id. ib. 1, 17, 76:quae si judex non amplectetur omnia consilio, non animo ac mente circumspiciet,
id. Font. 7; also simply to reflect upon, to consider:cogitationem toto pectore amplecti,
id. Att. 12, 35.—In discourse, to comprehend, i.e. to discuss, to handle, treat:C.quod ego argumentum pluribus verbis amplecterer,
Cic. Rosc. Com. 12:actio verbis causam et rationem juris amplectitur,
id. Caecin. 14, 40:omnes res per scripturam amplecti,
id. Inv. 2, 50: non ego cuncta meis amplecti versibus opto, Verg. G. 2, 42:totius Ponti forma breviter amplectenda est, ut facilius partes noscantur,
Plin. 4, 12, 24, § 75.—Also of a name, to comprehend under:quod idem interdum virtutis nomine amplectimur,
Cic. Tusc. 2, 13, 30; cf.:si quis universam et propriam oratoris vim definire complectique vult,
to define the peculiar function of the orator and include the whole of it, id. de Or. 1, 15, 64; so of a law, to include:sed neque haec (verba) in principem aut principis parentem, quos lex majestatis amplectitur,
Tac. A. 4, 34.—Of study, learning, to include, embrace: neque eam tamen scientiam, quam adjungis oratori, complexus es, but yet have notincluded in your attainments that knowledge which, etc., Cic. de Or. 1, 17, 77:D.Quod si tantam rerum maximarum arte suā rhetorici illi doctores complecterentur,
id. ib. 1, 19, 86.—To embrace in heart, i.e. to love, favor, cherish:E.quem mihi videtur amplecti res publica,
Cic. Cat. 4, 3:nimis amplecti plebem videbatur,
id. Mil. 72:aliquem amicissime,
id. Fam. 6, 6 fin.; Sall. J. 7, 6:hoc se amplectitur uno, i. e. se amat,
esteems himself, Hor. S. 1, 2, 53:qui tanto amore possessiones suas amplexi tenebant,
Cic. Sull. 20;opp. repudiare,
id. de Or. 1, 24;opp. removere,
id. Cat. 4, 7:amplecti virtutem,
id. Phil. 10, 4:nobilitatem et dignitates hominum amplecti,
id. Fam. 4, 8: mens hominis amplectitur maxime cognitionem, delights in understanding, id. Ac. pr. 2, 10, 31: (episcopum) amplectentem eum fidelem sermonem, * Vulg. Tit. 1, 9: amplexus civitates (sc. animo), having fixed his mind on, i. e. intending to attack, seize, Tac. Agr. 25:causam rei publicae amplecti,
Cic. Sest. 93;and so playfully of one who robs the State treasury: rem publicam nimium amplecti,
id. Fl. 18.—In circumlocution: magnam Brigantium partem aut victoriā amplexus est aut bello, embraced in conquest, i. e. conquered, Tac. Agr. 17.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Function — Func tion, n. [L. functio, fr. fungi to perform, execute, akin to Skr. bhuj to enjoy, have the use of: cf. F. fonction. Cf. {Defunct}.] 1. The act of executing or performing any duty, office, or calling; performance. In the function of his public … The Collaborative International Dictionary of English
function — n 1 Function, office, duty, province are comparable when they mean the act, acts, activities, or operations expected of a person or thing by virtue of his or its nature, structure, status, or position. Function is the most comprehensive of these… … New Dictionary of Synonyms
function — 1. The noun has a number of technical meanings in mathematics and information technology, and has acquired general meanings that caused Fowler (1926) to categorize it as a popularized technicality. As a noun, it is often used somewhat… … Modern English usage
function — [fuŋk′shən] n. [OFr < L functio < pp. of fungi, to perform < IE base * bheug , to enjoy > Sans bhuṅktē, (he) enjoys] 1. the normal or characteristic action of anything; esp., any of the natural, specialized actions of a system, organ … English World dictionary
Function — may refer to:* Function (biology), explaining why a feature survived selection * Function (mathematics), an abstract entity that associates an input to a corresponding output according to some rule * Function (engineering), related to the… … Wikipedia
function — I noun appropriate activity, assignment, business, chore, design, duty, employment, exploitation, mission, munus, occupation, office, officium, performance, purpose, pursuit, responsibility, role, task, usage, use, utility, work associated… … Law dictionary
Functĭon — (v. lat. Functio), 1) Verrichtung; Amtsverrichtung; daher Functioniren, ein Amt verrichten; 2) nach Kant die Einheit der Handlung, verschiedene Vorstellungen unter eine gemeinschaftliche zu ordnen; 3) die naturgemäße Thätigkeit eines Organs; 4)… … Pierer's Universal-Lexikon
function — [n1] capacity, job action, activity, affair, behavior, business, charge, concern, duty, employment, exercise, faculty, goal, mark, mission, object, objective, occupation, office, operation, part, post, power, province, purpose, raison d’être*,… … New thesaurus
function — ► NOUN 1) an activity that is natural to or the purpose of a person or thing. 2) a large or formal social event or ceremony. 3) a computer operation corresponding to a single instruction from the user. 4) Mathematics a relation or expression… … English terms dictionary
Function — Func tion (f[u^][ng]k sh[u^]n), Functionate Func tion*ate, v. i. To execute or perform a function; to transact one s regular or appointed business. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
function — function, functionalism Although the use of the concepts of function and functionalism is usually associated with the work of Talcott Parsons in modern sociology, there is a long tradition of functional explanation in studying societies, and a… … Dictionary of sociology