Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

fractus

  • 1 fractus

    fractus, a, um part. passé de frango. [st2]1 [-] brisé, cassé, rompu, fracturé. [st2]2 [-] broyé, moulu. [st2]3 [-] retentissant, éclatant. [st2]4 [-] affaibli, épuisé, abattu. [st2]5 [-] calmé, fléchi, apaisé. [st2]6 [-] affaibli, diminué. [st2]7 [-] amolli, mou, énervé, efféminé, languissant, sans énergie; passionné, lascif.
    * * *
    fractus, a, um part. passé de frango. [st2]1 [-] brisé, cassé, rompu, fracturé. [st2]2 [-] broyé, moulu. [st2]3 [-] retentissant, éclatant. [st2]4 [-] affaibli, épuisé, abattu. [st2]5 [-] calmé, fléchi, apaisé. [st2]6 [-] affaibli, diminué. [st2]7 [-] amolli, mou, énervé, efféminé, languissant, sans énergie; passionné, lascif.
    * * *
        Fractus, Participium, siue Nomen ex participio. Plaut. Rompu, Fraislé.
    \
        Fractus animo. Cic. Descouragé, Qui ha le coeur failli.
    \
        Calamitate fractus et afflictus. Cic. Mat, Mattè.
    \
        Fractus aliquo detrimento. Hirtius. Affoibli.
    \
        Membra multo labore iam fractus. Horat. Qui ha les membres debilitez de travail, Qui est tout cassé et debilité ou rompu de travail. \ Malis fracta ciuitas. Cic. Mattee.
    \
        Fracto animo et demisso esse. Cic. De coeur mat et failli, Peneux, Marmiteux.
    \
        Dolor fractus. Senec. Surmonté, Vaincu.
    \
        Ductores fracti bello. Virgil. Mattez.
    \
        Fluctus fracti. Horat. Fort esmeuz de tempeste et tormente.
    \
        Fluminis fracti vndae. Lucan. Duquel l'impetuosité est debilitee et rompue.
    \
        Fracta pronuntiatio. Plin. iunior. Effeminee et ne sentant point sa virilité, Femeline.
    \
        Fractae res. Plaut. Richesses abbattues et destruictes.
    \
        Fracta spes. Cic. Povre et petite attente ou esperance.

    Dictionarium latinogallicum > fractus

  • 2 fractus

    fractus fractus, a, um сломанный

    Латинско-русский словарь > fractus

  • 3 fractus

    fractus fractus, a, um разбитый

    Латинско-русский словарь > fractus

  • 4 frāctus

        frāctus adj. with comp.    [P. of frango], interrupted, irregular: murmur, Ta.—Fig., weakened, weak, feeble, faint: spes amplificandae fortunae fractior: vox, Ta.

    Latin-English dictionary > frāctus

  • 5 fractus

    fractus, a, um, Part. and P. a., from frango.

    Lewis & Short latin dictionary > fractus

  • 6 fractus

    1. frāctus, a, um, PAdi. (v. frango), kraftlos, a) übh. schwach, matt, animus, Cic.: pronuntiatio, Plin. ep.: murmur soni, dumpf, Tac.: quid est tam fractum, tam minutum? Cic.; vgl. corruptum et omnibus vitiis fractum dicendi genus, gleichs. brüchig, Quint. – fractior spes, entmutigter, Cic. de amic. 59. – poet. m. folg. Genet., fractus opum, geschwächt betreffs seiner Macht, Sil. 13, 876. – b) weichlich, weibisch, unmännlich, vox, Iuven.: gressus, Petron.
    ————————
    2. frāctus, Abl. ū, m. (frango), das Brechen, Probi append. 192, 11 K.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fractus

  • 7 fractus [1]

    1. frāctus, a, um, PAdi. (v. frango), kraftlos, a) übh. schwach, matt, animus, Cic.: pronuntiatio, Plin. ep.: murmur soni, dumpf, Tac.: quid est tam fractum, tam minutum? Cic.; vgl. corruptum et omnibus vitiis fractum dicendi genus, gleichs. brüchig, Quint. – fractior spes, entmutigter, Cic. de amic. 59. – poet. m. folg. Genet., fractus opum, geschwächt betreffs seiner Macht, Sil. 13, 876. – b) weichlich, weibisch, unmännlich, vox, Iuven.: gressus, Petron.

    lateinisch-deutsches > fractus [1]

  • 8 fractus

    1. frāctus, a, um
    part. pf. к frango
    2. adj.
    1) сломанный, разбитый ( urna Pt)
    2) надломленный, обессилевший, бессильный, слабый, вялый ( animus C)
    multo f. membra (acc. graec.) labore Hизнурённый тяжёлым трудом
    3) изнеженный, женственный (vox J; gressus Pt)
    4) заглушённый, сдержанный ( murmur T)
    5) отрывистый или раскатистый ( sonĭtus tubarum V)

    Латинско-русский словарь > fractus

  • 9 fractus [2]

    2. frāctus, Abl. ū, m. (frango), das Brechen, Probi append. 192, 11 K.

    lateinisch-deutsches > fractus [2]

  • 10 Fractus illabātur orbis

    Разломившись рухнули небеса. Если бы разломившись рухнули небеса.
    Я теперь способен только делать из жизни развлечение и быть зрителем в чужой игре. Даже игра корон и скипетров, что она в сущности? Vide последний год Наполеона. Он совершенно опроверг мои фаталистические взгляды. Я думал, что если он падет, то только когда fractus illabatur orbis... (Джордж Байрон, Дневники. Письма.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Fractus illabātur orbis

  • 11 Si fráctus íllabátur órbis Ímpavidúm feriént ruínae

    = Si fráctus íllabátur órbis; см. Just(um) ét tenácem próposití virum
    Пусть свод небес, распавшись, рухнет -
    Чуждого страха сразят обломки.
    (Перевод Н. Гинцбурга)
    Гораций, "Оды", III, 3, 7-8.
    Между прочим понравимся мне мысль г. защитника Дамского журнала, что г. Издатель оного и тогда будет издавать Дамский журнал, когда подвигнется вселенная. Si fractus illabatur orbis... Один Аполлон выполнял такие намерения. (В. Ф. Одоевский, От читателя журналов.)
    По поводу несчастий, обрушившихся, как из рога изобилия, на одного нашего общего близкого знакомого, он [ профессор Лямбль ] прислал мне строки, отлично характеризующие склад его собственной души, всегда, впрочем, ясный для тех, кто знал его ближе. "Я вполне понимаю удручающее горе, - писал он, - но мне кажется, что если несчастие вообще облагораживает хорошую душу, то не может не быть, чтобы тяжелые страдания его чуткого сердца не придали бы еще больше цены тому твердому закалу характера, которым он стольких к себе привлекает. Пусть идет он именно этой дорогой горестей, которая называется per aspera ad astra. Придет время, и он будет благодарить провидение за то, что оно дало ему пострадать и вытерпеть жгучие душевные мучения -. Говорю это по собственному опыту и наблюдению. Пусть на этой странице в тетради своей жизни он напишет славное слово "наплевать", а я припишу: "Si fractus illabatur orbis impavidum ferient ruinae..." (А. Ф. Кони, Из Харьковских воспоминаний.)
    Спрятаться в яме под плотной крышкой гроба, чтобы избежать ударов судьбы, - таков удел трусости, а не добродетели. Добродетель не прерывает своего пути, какая бы гроза над нею ни бушевала: si fractus illabatur orbis impavidum ferient ruinae. (Мишель Монтень, Обычаи острова Кей.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Si fráctus íllabátur órbis Ímpavidúm feriént ruínae

  • 12 Si fráctus íllabátur órbis

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Si fráctus íllabátur órbis

  • 13 per-frāctus

        per-frāctus    P. of perfringo.

    Latin-English dictionary > per-frāctus

  • 14 frangō

        frangō frēgi, frāctus, ere    [FRAG-], to break in pieces, dash to pieces, shiver, shatter, fracture: ova: anulus fractus est: navibus fractis, Cs.: navem, suffer shipwreck, T.: Ianua frangatur, H.: corpora Ad saxum, V.: laqueo gulam, strangle, S.: bracchium: Si fractus inlabatur orbis, H.: in arbore cornu, O.: te, tigris ut aspera, tear in pieces, H.: diem mero, shorten, H.— To break up, grind, bruise, crush: glaebam Bidentibus, V.: fruges saxo, V. — To break (of waves): tamquam fluctum a saxo frangi: arcus aquarum Frangitur, O.—Fig., to break down, subdue, overcome, crush, dishearten, weaken, diminish, violate, soften: alqm, ut, etc.: Danaūm fractae vires, V.: quem series inmensa laborum Fregerit, O.: proeliis fracti, Cs.: te ut ulla res frangat?: pudore: alqm patientiā: omnis res mea fracta est, my fortune was lost, H.: res fractae, calamities, V.: Frangimur fatis, V.: frangi aspectu pignorum suorum, Ta.: bellum proeliis: praedonis audaciam: consilium alicuius: doli frangentur inanes, come to naught, V.: foedus: mandata, fail in, H.: dum se calor frangat, subsides.
    * * *
    frangere, fregi, fractus V
    break, shatter, crush; dishearten, subdue, weaken; move, discourage

    Latin-English dictionary > frangō

  • 15 frango

    frango, frēgi, fractum, 3, v. a. [root in Gr. FPAT, rhêgnumi, rhêgma, rhôgaleos; Goth. Brikkan; Irish brissim; Germ. brechen; Engl. break; but cf. Fick, Vergl. Wörterb. p. 182, and v. the letter F], to break, break in pieces, dash to pieces, shiver, break in two (cf.: rumpo, diffringo).
    I.
    Lit.: hastas frangit quatitque, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 435 ed. Vahl.); cf.: aes sonit, franguntur hastae, id. Fragm. ap. Non. 504, 33 (Trag. v. 213 ed. Vahl.): fraxinus frangitur atque abies consternitur alta, is broken, felled, id. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 195 ed. Vahl.):

    simulacra,

    Lucr. 6, 419:

    milvo est quoddam bellum quasi naturale cum corvo: ergo alter alterius ubicumque nactus est ova, frangit,

    Cic. N. D. 2, 49, 125:

    anulus aureus fractus et comminatus est,

    id. Verr. 2, 4, 25, § 56:

    compluribus navibus fractis,

    dashed to pieces, Caes. B. G. 4, 29, 3:

    naves,

    Hor. A. P. 20:

    navem is fregit apud Andrum insulam,

    Ter. And. 1, 3, 17; cf. Auct. Her. 4, 44, 57:

    domus fracta conjectu lapidum,

    Cic. Att. 4, 3, 2:

    janua frangatur, latret canis,

    Hor. S. 1, 2, 128:

    patinam,

    id. ib. 2, 8, 72:

    lagenam,

    id. ib. 81:

    crystallina,

    Mart. 14, 111:

    aulas in caput,

    Plaut. Capt. 1, 1, 21:

    corpora ad saxum,

    Verg. A. 3, 625:

    vindices rerum capitalium laqueo gulam fregere,

    broke his neck, strangled him, Sall. C. 55, 5:

    cervices civium Romanorum in carcere,

    Cic. Verr. 2, 5, 57, § 147; id. Vatin. 11, 26:

    senile guttur parentis impiā manu,

    Hor. Epod. 3, 2:

    cerebrum,

    Verg. A. 5, 413:

    brachium,

    Cic. de Or. 2, 62, 253; cf.

    coxam,

    Plin. Ep. 2, 1, 5:

    crus,

    Hor. Ep. 1, 17, 59:

    crura,

    Cic. Phil. 13, 12, 27; Suet. Aug. 67; id. Tib. 44; Vulg. Johan. 19, 31:

    cornu in arbore,

    Ov. F. 5, 121:

    non ego te, tigris ut aspera Gaetulusve leo, frangere persequor,

    to tear in pieces, Hor. C. 1, 23, 10; cf.:

    indomitos ut cum Massyla per arva Armenti reges magno leo fregit hiatu, etc.,

    Stat. Th. 11, 28; Val. Fl. 2, 458; Plin. 8, 40, 61, § 150:

    nubes in montem actae non franguntur, sed circumfunduntur,

    Sen. Q. N. 2, 28, 2.—
    B.
    Transf., in gen., to break up small, to grind, bruise, crush (freq. since the Aug. per.):

    glebam bidentibus,

    Verg. G. 2, 400;

    glebas,

    id. ib. 3, 161:

    fruges robore saxi,

    Lucr. 1, 882:

    farra saxo,

    Val. Fl. 2, 448:

    hordeum molis,

    Plin. 18, 7, 14, § 72:

    granum dentibus,

    id. 18, 24, 54, § 196:

    fabam,

    id. 19, 3, 15, § 40:

    glandem (sues),

    Verg. G. 2, 72:

    testes homini,

    Plin. 11, 49, 110, § 263:

    toros,

    to press, throw one's self upon, Mart. 2, 59, 3; 4, 8, 6: comam in gradus, to twist, braid, Quint. 1, 6, 44:

    mare montis ad ejus Radices frangit fluctus,

    breaks, Lucr. 6, 695; cf.:

    quam (fortunam) existimo levem et imbecillam ab animo firmo et gravi tamquam fluctum a saxo frangi oportere,

    Cic. Fam. 9, 16, 6:

    fluctus (scopulus),

    Luc. 6, 266:

    undam,

    Ov. F. 4, 282:

    aquas,

    Quint. 9, 4, 7:

    amnem nando,

    Luc. 8, 374; cf. Sil. 3, 457; 8, 555:

    iter,

    i. e. turn off from it, Stat. Th. 12, 232.
    II.
    Trop., to break down, subdue, weaken, diminish, violate; to soften, move, touch:

    quem (Viriathum) C. Laelius praetor ita fregit et comminuit ferocitatemque ejus ita repressit, ut, etc.,

    broke down, subdued, Cic. Off. 2, 11 fin.; cf.:

    fractam illam et debilitatam vim suam, etc.,

    id. Fam. 1, 9, 2:

    quem series immensa laborum fregerit,

    Ov. H. 9, 6:

    nationes frangere domareque,

    Cic. Prov. Cons. 13, 33:

    proeliis calamitatibusque fracti,

    Caes. B. G. 1, 31, 7:

    victi sumus igitur, aut, si vinci dignitas non potest, fracti certe et abjecti,

    Cic. Fam. 4, 7, 2:

    te ut ulla res frangat?

    would break, shake thy resolution, id. Cat. 1, 9, 22; cf.:

    frangi metu, cupiditate,

    id. Off. 1, 20, 68:

    fractus ac debilitatus metu,

    id. de Or. 1, 26, 121:

    flecti animo atque frangi,

    id. Sull. 6, 18:

    frangi animo,

    id. Phil. 2, 15, 37:

    dolore,

    id. Fin. 2, 29, 95:

    misericordiā,

    id. Att. 7, 12, 3:

    pudore,

    id. Tusc. 2, 21, 48 et simil.; cf.

    also: aliquem auctoritate,

    id. ib. 1, 21 fin.:

    aliquem patientiā,

    id. Brut. 25, 95: quae (vis) summas frangit infirmatque opes, Poët. ap. Cic. Rab. Post. 10, 28:

    debilitatur ac frangitur eloquentia,

    Tac. Dial. 39:

    mollis illa educatio, quam indulgentiam vocamus, nervos omnes et mentis et corporis frangit,

    Quint. 1, 2, 6:

    frangitur vox,

    id. 11, 3, 20; cf. id. 12, 11, 2:

    vox Auditur fractos sonitus imitata tubarum,

    Verg. G. 4, 72:

    et illa (littera), quae est sexta nostrarum (i. e. F) quoties aliquam consonantem frangit, ut in hoc ipso frangit, multo fit horridior,

    i. e. weakens, Quint. 12, 10, 29 Spald. (v. the passage in its connection); cf. id. 1, 4, 11:

    primum divisit ineleganter: duo enim genera quae erant, fecit tria: hoc est non dividere, sed frangere,

    Cic. Fin. 2, 9, 26; cf.:

    frangas citius quam corrigas, quae in pravum induruerunt,

    Quint. 1, 3, 12:

    bellum proeliis frangere,

    Cic. Prov. Cons. 13, 32:

    dignitatem,

    id. Fam. 9, 16, 6:

    hunc (pedum dolorem) abstinentiā, sanctitate vicit et fregit,

    Plin. Ep. 1, 12, 5:

    ut equorum cursum delicati minutis passibus frangunt,

    Quint. 9, 4, 113:

    animos frangi et debilitari molestiā,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 1, § 2:

    ingenium (mala),

    Ov. Tr. 3, 14, 33:

    sublimia pectora (Venus et vinum),

    id. F. 1, 301:

    ego unus contudi et fregi exsultantis praedonis audaciam,

    Cic. Phil. 13, 13 fin.; cf. id. Fragm. ap. Non. 301, 8 (id. Rep. 3, 36 ed. Mos.):

    furorem et petulantiam alicujus,

    id. Pis. 14, 31:

    libidines,

    id. Leg. 3, 13, 31:

    odium iramque (risus),

    Quint. 6, 3, 9:

    impetum cogitationis (membranae),

    id. 10, 3, 31:

    consilium alicujus,

    Cic. Fam. 4, 4, 4; cf.:

    sententiam alicujus,

    id. ib. 1, 4, 1:

    foedus,

    id. Pis. 12, 28; id. Scaur. 42:

    fidem,

    id. Rosc. Com. 6, 16:

    jura pudicitiae,

    Prop. 4 (5), 5, 28:

    mandata,

    Hor. Ep. 1, 13, 19:

    fas,

    Grat. Cyneg. 451:

    morantem diem mero (= breviorem reddere),

    to shorten, Hor. C. 2, 7, 6:

    vina,

    i. e. to weaken, dilute, Mart. 14, 103; Plin. 14, 22, 28, § 138:

    cum frangerem jam ipse me cogeremque illa ferre toleranter,

    Cic. Fam. 4, 6, 2:

    nec animus tantis se laboribus frangeret, neque, etc.,

    id. Arch. 11, 29:

    ante quam calores aut frigora se fregerunt,

    diminished, abated, Varr. R. R. 2, 2, 18; cf.:

    Scaevola paulum quiescet, dum se calor frangat,

    Cic. de Or. 1, 62, 265:

    fracti aestus et nondum orta frigora,

    Cels. 7, 7, 4 fin.; cf.:

    fluctus se frangit,

    Sen. Med. 392:

    glacies se frangit,

    id. Q. N. 4, 5, 4.—Hence, fractus, a, um, P. a., weakened, weak, feeble, faint:

    jamque adeo fracta est aetas effetaque tellus Vix animalia parva creat,

    Lucr. 2, 1151:

    quod me audis fractiorem esse animo,

    i. e. more disheartened, less courageous, Cic. Att. 11, 12, 4; cf.:

    spes amplificandae fortunae fractior,

    id. Lael. 16, 59:

    in compositione fractus,

    powerless, feeble, Quint. 12, 10, 12; cf.:

    quid est tam fractum, tam minutum, tam in ipsa concinnitate puerile?

    Cic. Brut. 83, 287; and:

    corruptum et omnibus vitiis fractum dicendi genus,

    Quint. 10, 1, 125: corrupta oratio maxime comprehensione obscura, compositione fracta consistit, id. [p. 777] 8, 3, 57:

    effeminata et fracta impudicis modis (musice),

    id. 1, 10, 31.

    Lewis & Short latin dictionary > frango

  • 16 infractus

    [st1]1 [-] infractus, a, um: part. passé de infringo. - [abcl][b]a - brisé; affaissé. - [abcl]b - abattu, affaibli, diminué, faible. - [abcl]c - brisé, saccadé (en parl. de la voix). - [abcl]d - désarmé, fléchi.[/b]    - esse infracto animo: être abattu, être découragé.    - infractae res: affaires désespérées.    - infracta, Cic.: acc. n. plur. adv.    - infracta loqui, Cic.: parler par saccades. [st1]2 [-] infractus, a, um [in, privatif + fractus]: - [abcl][b]a - qui n'est pas brisé. - [abcl]b - Hier. qui n'est pas abattu.[/b]    - infracta virtus, Stat.: courage inébranlable. [st1]3 [-] infractŭs, ūs, m.: Prisc. c. infractio.
    * * *
    [st1]1 [-] infractus, a, um: part. passé de infringo. - [abcl][b]a - brisé; affaissé. - [abcl]b - abattu, affaibli, diminué, faible. - [abcl]c - brisé, saccadé (en parl. de la voix). - [abcl]d - désarmé, fléchi.[/b]    - esse infracto animo: être abattu, être découragé.    - infractae res: affaires désespérées.    - infracta, Cic.: acc. n. plur. adv.    - infracta loqui, Cic.: parler par saccades. [st1]2 [-] infractus, a, um [in, privatif + fractus]: - [abcl][b]a - qui n'est pas brisé. - [abcl]b - Hier. qui n'est pas abattu.[/b]    - infracta virtus, Stat.: courage inébranlable. [st1]3 [-] infractŭs, ūs, m.: Prisc. c. infractio.
    * * *
        Infractus, Participium. Colum. Rompu.
    \
        Infractus, Non fractus. Plin. Infrangible.
    \
        AEuo infracto. Liuius. Sil. Qui est cassé de vieillesse.
    \
        Non infractus animus, cui opponitur Confirmatus. Cic. Un grand et ferme courage, qui n'est point failli ne rompu.
    \
        Ira infracta conflitit. Ouid. Le courroux s'appaisa.
    \
        Loquela blanda et infracta. Lucret. Parolle mignarde, comme les nourrices parlent à leurs petits enfants en corrompant les mots et comme besgayants à demi.
    \
        Infracta oratio. Liu. Un propos, Une maniere de parler ravallee et humble, ne parlant pas haultainement.
    \
        Non integra re, sed minus infracta. Cicero. Moins gastee et corrompue.

    Dictionarium latinogallicum > infractus

  • 17 anfractus

    I ān-frāctus, ūs m. [ frango ]
    1) излом, излучина, кривизна, извилина, изгиб, поворот (montium, viarum, litoris L); извив (sc. anguis VF); загнутость ( convoluta in anfractum cornua PM)
    3) околичности, обиняки, увёртки (quid opus est circuilione et anfractu? C)
    4) происки, уловки ( judiciorum C)
    II ān-frāctus, a, um
    изломанный, извилистый Amm, Vr

    Латинско-русский словарь > anfractus

  • 18 illabor

    illābor (inlābor), lābi, lapsus sum - intr. - tomber, glisser, se couler dans, s'insinuer, s’enfoncer dans (sur), pénétrer.    - conjugis illabi lacrimis, Luc. 5, 281: tomber mourant sur le sein d'une épouse éplorée.    - si fractus illabatur orbis, Hor. C. 3.3.7: si l'univers s'écroulait.    - illabi mari, Plin.: se perdre dans la mer.    - qua Nar Tiberino illabitur amni, Luc. 1, 475: là où le Nar coule dans le Tibre.    - illabentibus astris, Stat. Ach. 1, 138: quand les astres se couchent (tombent dans la mer).    - voluptas quae ad sensus illabitur, Cic.: la volupté qui pénètre les sens.
    * * *
    illābor (inlābor), lābi, lapsus sum - intr. - tomber, glisser, se couler dans, s'insinuer, s’enfoncer dans (sur), pénétrer.    - conjugis illabi lacrimis, Luc. 5, 281: tomber mourant sur le sein d'une épouse éplorée.    - si fractus illabatur orbis, Hor. C. 3.3.7: si l'univers s'écroulait.    - illabi mari, Plin.: se perdre dans la mer.    - qua Nar Tiberino illabitur amni, Luc. 1, 475: là où le Nar coule dans le Tibre.    - illabentibus astris, Stat. Ach. 1, 138: quand les astres se couchent (tombent dans la mer).    - voluptas quae ad sensus illabitur, Cic.: la volupté qui pénètre les sens.
    * * *
        Illabor, pen. prod. illaberis, illapsus sum, illabi. Cic. Couler et s'avaller doulcement dedens quelque chose.

    Dictionarium latinogallicum > illabor

  • 19 casus

    cāsus, ūs m. [ cado ]
    1) падение (lapidum PJ; nivis L)
    gravi casu decidere Hрухнуть тяжёлым падением (т. е. грузно, тяжело)
    2) крушение, крах, падение ( rei publicae Sl); гибель, смерть (urbis V; Gracchorum Cs)
    3) ошибка, погрешность, проступок ( sine aliquo casu aut prolapsione C)
    4) склон, исход, конец
    5) грам. падеж
    c. ablativus( sextus, Latinus) Q, Vrотложительный (творительный или инструментальный) падеж
    6) приход, наступление ( mortis C)
    7) случай, повод, возможность (victoriae Sl; navigandi C)
    8) обстоятельства, положение
    quae in nostro simili casu dicturi essemus Q — то, что мы сказали бы, оказавшись в подобном положении
    9) случайность, превратность ( varii casūs bellorum L)
    aliquid in casum dare T — подвергать что-л. опасности
    10) происшествие, событие (преим. случайное, неожиданное)
    11) несчастное происшествие, несчастье
    si quis c. puerum egerit Orco H — если какой-л. несчастный случай увлечёт ребёнка в преисподнюю (т. е. пресечёт его жизнь)

    Латинско-русский словарь > casus

  • 20 circumfractus

    circum-frāctus, a, um
    со всех сторон обломанный, т. е. обрывистый, крутой ( collis Amm)

    Латинско-русский словарь > circumfractus

См. также в других словарях:

  • fractus — [frak′təs] n. [L, pp. of frangere, BREAK] a species of cumulus clouds (cumulus fractus) or stratus clouds (stratus fractus) with a ragged, shredded appearance …   English World dictionary

  • fractus — [fʀaktys] n. m. invar. ÉTYM. Mil. XXe (in Larousse, 1968); mot lat. « brisé, morcelé », p. p. de frangere. ❖ ♦ Didact. Nuage présentant un aspect irrégulier, déchiqueté. || Des fractus …   Encyclopédie Universelle

  • Fractus — Wolken: Klassifikation Gattungen Cirrus Ci Cirrocumulus Cc Cirrostratus Cs Altocumulus Ac Altostratus As Stratocumulus Sc Stratus St Cumulus Cu Nimbostratus Ns …   Deutsch Wikipedia

  • fractus — /frak teuhs/, adj. Meteorol. (of a cloud) containing small, individual elements that have a ragged appearance. [ < L fractus ptp. of frangere to BREAK] * * * …   Universalium

  • fractus — /frak teuhs/, adj. Meteorol. (of a cloud) containing small, individual elements that have a ragged appearance. [ < L fractus ptp. of frangere to BREAK] …   Useful english dictionary

  • Fractus cloud — Fractus clouds over the Považský Inovec mountains. Abbreviation St fr., Cu fr., Frnb Genus Cumulus or Stratus …   Wikipedia

  • fractus — noun a cloud species which consists of broken shreds of cloud, like scud. Associated with cumulus, and stratus genera. Source [ …   Wiktionary

  • fractus — Clouds in the form of irregular and ragged shreds. The term applies to stratus and cumulus clouds. Fracto is used as a prefix for cloud forms to indicate that clouds are broken into irregular fragments …   Aviation dictionary

  • fractus —   L. weak. The spikelets are pendulous because they terminate long thin panicle branches …   Etymological dictionary of grasses

  • Cumulus fractus — Saltar a navegación, búsqueda Cumulus fractus Nubes cumulus fractus Género: Cumulus o Stratus Especie …   Wikipedia Español

  • Bufo fractus — Bufo fractus …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»