-
1 frustatim
-
2 frustatim
-
3 frustatim
frūstātim [ frustum ]по частям, на части, на куски ( aliquem consecare Ap) -
4 frustatim
frūstātim, Adv. (frustum), brockenweise, in Brocken, stückchenweise, in kleinen Stücken, Pompon. com. 177. Plin. 20, 99. Prud. psych. 720: fr. alqm consecare od. discerpere, Apul. met. 2, 7 u. 9, 37: fr. alqd concīdere, Apic. 4, 67 (wo Schuch frustratim). Vgl. Funck in Wölfflins Archiv f. lat. Lexik. 7, 500.
-
5 frustatim
frūstātim, Adv. (frustum), brockenweise, in Brocken, stückchenweise, in kleinen Stücken, Pompon. com. 177. Plin. 20, 99. Prud. psych. 720: fr. alqm consecare od. discerpere, Apul. met. 2, 7 u. 9, 37: fr. alqd concīdere, Apic. 4, 67 (wo Schuch frustratim). Vgl. Funck in Wölfflins Archiv f. lat. Lexik. 7, 500.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > frustatim
-
6 frustatim
-
7 frustillatim
frūstillātim Pl = frustatim -
8 frustratim
frūstrātim v. l. = frustatim -
9 frustratim
frūstrātim, s. frūstātim.
-
10 bissenweise
bissenweise, offatim. – frustatim (brockenweise).
-
11 Bröckchen
Bröckchen, frustulum. – bröckeln, friare. – sich b., friari; se friare. – brocken, Brot in Milch, panem interere in lacte. – Brocken, frustum (als Bissen, z. B. panis). – fragmentum (als abgebrochenes und übriggebliebenes Stück, z. B. panis). – kleiner B., frustulum. – gelehrte Brocken, docta dicta, ōrum,n. pl. – brockenweise, frustatim; frustillatim. – bröcklig, friabilis.
-
12 stückweise
stückweise, minutatim (eig.; in kleinen Stücken, dann auch bildl. = nach u. nach). – frustatim (brockenweise). – membratim (eig. gliederweise, dann bildl. = Stück für Stück, den einzelnen Teilen nach, z.B. enumerare). – carptim (gleich: sam rupfweise, bildl. = teilweise). – per partes (Teil für Teil, z.B. res communicare). – oder durch singuli (je eins auf einmal, z.B. oves singulas vendere).
-
13 frustratim
frūstrātim, s. frustatim.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > frustratim
-
14 PIECE: INTO PIECES
[ADV]FRUSTATIM
См. также в других словарях:
CANAMELLA — a canna, h. e. arundine, melle, ut videtur Fulcherio Carnotens. l. 1. c. 21. hinc canna mellis dicta Constantino Afric. Commun. locor. Meidic. l. 5. c. 18. arundo est, unde elicitur Zaccharum seu Zuccarum; seil. audex nodosus, spongiosâ plenus… … Hofmann J. Lexicon universale
CANEM (per) jurandi ceremonia — per CANEM jurandi ceremonia indigitatur in Literis Iuvanensis Archiepiscopi, editis a Gewoldo post Chron. Reichersberg. Quôd nos praefati Schlavi criminabantur, cum Ungaris fidem Catholicam violâsse et per canem seu lupum aliasque nefandissimas… … Hofmann J. Lexicon universale
DISSECANDI Victimam ritus — in Sacris Vett. usitatus, indigitatur Hom. Iliad. ὰ. καὶ ἔσφαξαν καὶ ἔδειραν Μηρούς τ᾿ ἐξέταμον Et iugularunt et excoriarunt Femoraqueve secuêrunt. Vide quoque Dionys. Halic. l. 1. Apollon. Argon. l. 1. Alios. Unde Levit. c. 1. v. 6. Et nudabit… … Hofmann J. Lexicon universale
PELLE nudandi holocaustum ritus — occurrit, Levit. c. 1. v. 6. et nudabit pelle holocaustum et illud frustatim concidet. Nempe post victimae iugulationem sequebatur excoriatio, et dissectio. Ut Il. α. v. 459. καὶ ἔσφαζαν καὶ ἔδειραν, Μηρού τ᾿ ἐζέταμον Vide quoque Dionys. Halicarn … Hofmann J. Lexicon universale
VISCUM seu US — VISCUM, seu US apud Plautum, Bacchid. Actu. 5. sc. 2. v. 39. Tactus sum vehementer visco, cur stimulo foditur. Et, ibid. Actu 1. sc. 1. v 16. Viscus merus vestra est blanditia: illecebra est, laqueus, tendicula, insidiae, ad capiendum paratae.… … Hofmann J. Lexicon universale
monceau — Monceau, m. disyll. acut. quasi Monticellus, detracta syllaba ti, fit moncellus, qui seroit diminutif de Monticulus. Aceruus, Cumulus, Agger. Un monceau de bois, Pyra pyrae. Un monceau de foin tendant en aguisant, qu on fait és champs apres qu il … Thresor de la langue françoyse