-
1 бить
бить1. bati, frapi;2. (побеждать) bati, venki;3. (разбивать) disbati;frakasi (вдребезги);4. (избивать) bati, pribati;5. (скот и т. п.) buĉi;6. (об источнике) fonti, ŝpruci;♦ \бить трево́гу alarmi;\бить в ладо́ши klak(ad)i per la manoj, aplaŭdi;\бить в глаза́ frapi la okulojn;жизнь бьёт ключо́м la vivo pulsas (или ŝprucas);\биться 1. (сражаться) batali, lukti;2. (обо что-л.) frapiĝi kontraŭ io;3. (над чем-л.) barakti, penadi, klopodi pri io;4. (о сердце) bati.* * *несов.1) ( ударять) batir vt, golpear vt; fregar vt (Лат. Ам.); tocar vt (в колокол и т.п.)бить в бараба́н — batir (tocar) et tambor
бить в ладо́ши — batir palmas, aplaudir vt
бить хвосто́м — golpear con la cola
бить за́дом ( о лошади) — cocear vt
бить кулака́ми — pegar con los puños, dar de puñetazos
бить кнуто́м — pegar con el látigo, flagelar vt, fustigar vt
3) вин. п. (посуду и т.п.) romper (непр.) vt, quebrar (непр.) vtбить врага́ — batir al enemigo
бить за́йца — cazar liebres
бить гарпуно́м ( рыбу) — harponear vt
бить пти́цу на лету́ — matar a vuelo
6) ( обстреливать) disparar vt, tirar vt, vi; bombardear vt ( из пушек); ametrallar vt ( из пулемётов)7) (о ружье и т.п.) disparar vt, alcanzar vtбить ми́мо це́ли (тж. перен.) — errar el tiro
8) перен., по + дат. п. ( бичевать) flagelar vt, fustigar vtбить по бюрокра́там — fustigar a los burócratas
бить по воро́там спорт. — chutar vt
9) ( о часах) dar la horaчасы́ бьют двена́дцать — el reloj da las doce
бьёт оди́ннадцать безл. — dan las once
10) ( о жидкости) brotar vi, manar viбить ключо́м — borbotear vi (тж. перен.); brotar a raudales
11) вин. п. (вызывать дрожь - о лихорадке и т.п.) atacar vt••бить ма́сло — batir (mazar) la mantequilla
бить моне́ту — acuñar moneda
бить ка́рту (ста́вку) — matar una carta
бить по самолю́бию — herir el amor propio
бить по карма́ну — tocar (castigar) el bolsillo
бить в одну́ то́чку — machacar en lo mismo
бить отбо́й — tocar a retirada
бить трево́гу — tocar alarma
бить в глаза́ — saltar a la vista
бить на эффе́кт — tratar de impresionar
бить покло́ны уст. — ponerse de hinojos
* * *несов.1) ( ударять) batir vt, golpear vt; fregar vt (Лат. Ам.); tocar vt (в колокол и т.п.)бить в бараба́н — batir (tocar) et tambor
бить в ладо́ши — batir palmas, aplaudir vt
бить хвосто́м — golpear con la cola
бить за́дом ( о лошади) — cocear vt
бить кулака́ми — pegar con los puños, dar de puñetazos
бить кнуто́м — pegar con el látigo, flagelar vt, fustigar vt
3) вин. п. (посуду и т.п.) romper (непр.) vt, quebrar (непр.) vtбить врага́ — batir al enemigo
бить за́йца — cazar liebres
бить гарпуно́м ( рыбу) — harponear vt
бить пти́цу на лету́ — matar a vuelo
6) ( обстреливать) disparar vt, tirar vt, vi; bombardear vt ( из пушек); ametrallar vt ( из пулемётов)7) (о ружье и т.п.) disparar vt, alcanzar vtбить ми́мо це́ли (тж. перен.) — errar el tiro
8) перен., по + дат. п. ( бичевать) flagelar vt, fustigar vtбить по бюрокра́там — fustigar a los burócratas
бить по воро́там спорт. — chutar vt
9) ( о часах) dar la horaчасы́ бьют двена́дцать — el reloj da las doce
бьёт оди́ннадцать безл. — dan las once
10) ( о жидкости) brotar vi, manar viбить ключо́м — borbotear vi (тж. перен.); brotar a raudales
11) вин. п. (вызывать дрожь - о лихорадке и т.п.) atacar vt••бить ма́сло — batir (mazar) la mantequilla
бить моне́ту — acuñar moneda
бить ка́рту (ста́вку) — matar una carta
бить по самолю́бию — herir el amor propio
бить по карма́ну — tocar (castigar) el bolsillo
бить в одну́ то́чку — machacar en lo mismo
бить отбо́й — tocar a retirada
бить трево́гу — tocar alarma
бить в глаза́ — saltar a la vista
бить на эффе́кт — tratar de impresionar
бить покло́ны уст. — ponerse de hinojos
* * *v1) gener. (вызывать дрожь - о лихорадке и т. п.) atacar, (îáñáðåëèâàáü) disparar, (óáèâàáü) matar, alcanzar, ametrallar (из пулемётов), andar a golpes (a palos), andar el palo, azotar, bombardear (из пушек), cazar, combatir, dar caza (охотиться), dar la hora (о часах), derrotar (разбить), fregar (Лат. Ам.), garrotear (Лат. Ам. - палкой), golpear, manar, mosquear las espaldas, percutir, picar, quebrar, sacrificar (тк. скот), sentar la mano, sonar (о часах), tirar, tocar (в колокол и т. п.), vapular, vapulear, verberar, zamarrear, abatanar, abatir, afligir, baquetear (шерсть), batir, batir (о волнах, ветре), brotar (о воде), cascar, dar (о часах), degollar, machacar, palotear, pegar, resurtir, romper, sobar, surgir (о воде), zapatear, zumbar, zurrar, tundir2) colloq. propinar, sopapear, calentar3) amer. porracear, cuerear, fregar4) liter. (áè÷åâàáü) flagelar, fustigar5) card.term. matar6) mexic. festejar7) Cub. virar, encender, fajar8) Chil. sacarle a uno la frisa9) Ecuad. salpicar (о волне, ветре) -
2 бичевать
-
3 обличать
облич||а́тьсм. обличи́ть;\обличатье́ние (в чём-л.) akuzo pri io, kulpigo pri io;senmaskigo, senvualigo (разоблачение);\обличатьи́тель akuzanto, kulpiganto;\обличатьи́тельный akuza, kulpiga;\обличатьи́ть (кого-л. в чём-л.) akuzi iun pri io, kulpigi iun pri io, senmaskigi iun pri io, senvualigi iun pri io.* * *несов., вин. п.1) ( разоблачать) desenmascarar vt; fustigar vt, flagelar vt ( бичевать)2) ( обнаруживать) revelar vt, manifestar (непр.) vtвсё облича́ет в нём тала́нт — todo en él revela gran talento
3) см. обличить* * *несов., вин. п.1) ( разоблачать) desenmascarar vt; fustigar vt, flagelar vt ( бичевать)2) ( обнаруживать) revelar vt, manifestar (непр.) vtвсё облича́ет в нём тала́нт — todo en él revela gran talento
3) см. обличить* * *v1) gener. (обнаруживать) revelar, (ðàçîáëà÷àáü) desenmascarar, flagelar (бичевать), fustigar, manifestar2) law. delatar -
4 бить кнутом
См. также в других словарях:
flagelar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: flagelar flagelando flagelado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. flagelo flagelas flagela flagelamos… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
flagelar — v. tr. 1. Açoitar com flagelo. = CASTIGAR 2. [Figurado] Atormentar; martirizar. 3. Incomodar. ‣ Etimologia: latim flagelo, are … Dicionário da Língua Portuguesa
flagelar — verbo transitivo,prnl. 1. Golpear (una persona) [a otra persona] con el flagelo: Un soldado romano flagelaba al ladrón para castigarlo por su delito. Se flagelaron por los pecados del mundo … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
flagelar — (Del lat. flagellāre). 1. tr. Maltratar con azotes. U. t. c. prnl.) 2. vituperar … Diccionario de la lengua española
flagelar — {{#}}{{LM F17853}}{{〓}} {{ConjF17853}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynF18312}} {{[}}flagelar{{]}} ‹fla·ge·lar› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} Azotar o golpear con un flagelo: • Los soldados romanos flagelaron a Jesucristo antes de crucificarlo. En la… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
flagelar — (Del lat. flagellare, azotar.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Golpear el cuerpo de una persona con un flagelo: ■ según el evangelio, flagelaron a Jesucristo antes de crucificarlo; el monje se flagelaba como penitencia. SINÓNIMO azotar ► verbo… … Enciclopedia Universal
flagelar — v tr (Se conjuga como amar) 1 Golpear a una persona o a un animal con un flagelo 2 Azotar a alguien o azotarse a sí mismo como penitencia por alguna culpa: Los guardias romanos flagelaban a Jesús , Eran monjas que se flagelaban por amor a Dios … Español en México
flagelar — transitivo 1) azotar, fustigar. 2) vituperar. * * * Sinónimos: ■ azotar, disciplinar, fustigar, pegar, sacudir, zurrar ■ vituperar, acusar, criticar … Diccionario de sinónimos y antónimos
flagelar — tr. Maltratar con azotes. fig. Criticar con dureza. Vituperar. flagelo. m. Instrumento para azotar. Calamidad, aflicción. Filamento delgado de ciertos animales unicelulares que les permite moverse en un medio líquido … Diccionario Castellano
Complejidad irreducible — Existen desacuerdos sobre la neutralidad en el punto de vista de la versión actual de este artículo o sección. En la página de discusión puedes consultar el debate al respecto … Wikipedia Español
Flagelación — ► sustantivo femenino Acción y resultado de flagelar o flagelarse: ■ la flagelación de Cristo es un tema iconográfico. SINÓNIMO azote * * * flagelación f. Acción de flagelar. ⊚ Hecho de ser flagelado. ⊚ Particularmente, la sufrida por *Jesucristo … Enciclopedia Universal