Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ferrūgo

  • 1 ferrugo

    ferrugo, ĭnis, f. [st2]1 [-] rouille (de fer). [st2]2 [-] couleur de rouille, teinte bleuâtre, couleur pourpre. [st2]3 [-] fig. envie, jalousie.
    * * *
    ferrugo, ĭnis, f. [st2]1 [-] rouille (de fer). [st2]2 [-] couleur de rouille, teinte bleuâtre, couleur pourpre. [st2]3 [-] fig. envie, jalousie.
    * * *
        Ferrugo, pen. prod. ferruginis. Plin. Rouillure, ou Rouillure de fer.
    \
        Ferrugo, per translationem. Virgil. Couleur resemblant à la rouillure de fer, Couleur de chastaigne.

    Dictionarium latinogallicum > ferrugo

  • 2 ferrugo

    ferrūgo, inis f. [ ferrum ]
    2) тёмно-коричневый, тёмный цвет (f. atra O; obscura V, O)

    Латинско-русский словарь > ferrugo

  • 3 ferrugo

    ferrūgo, inis, f. (v. ferrum, wie aerugo v. aes), I) der Eisenrost, Plin. 23, 151. – bildl., der Neid, die Mißgunst, Scheelsucht (die, wie der Rost das Eisen, die Güter des Nächsten zu zernagen suchen), Auct. pan. ad Pison. 95. – II) die eisengraue, dunkle, dunkelbraune, dunkelblaue, stahlblaue Farbe u. übh. das Dunkel (s. Forbiger Verg. georg. 1, 467), f. Hibera, Catull.: peregrina, Verg.: atra, Ov.: obscura, Verg. u. Ov.: viridis ferrugine barba, Ov.: ferruginis tunica, eine dunkelbraune Haut, Plin. 15, 35.

    lateinisch-deutsches > ferrugo

  • 4 ferrugo

    ferrūgo, inis, f. (v. ferrum, wie aerugo v. aes), I) der Eisenrost, Plin. 23, 151. – bildl., der Neid, die Mißgunst, Scheelsucht (die, wie der Rost das Eisen, die Güter des Nächsten zu zernagen suchen), Auct. pan. ad Pison. 95. – II) die eisengraue, dunkle, dunkelbraune, dunkelblaue, stahlblaue Farbe u. übh. das Dunkel (s. Forbiger Verg. georg. 1, 467), f. Hibera, Catull.: peregrina, Verg.: atra, Ov.: obscura, Verg. u. Ov.: viridis ferrugine barba, Ov.: ferruginis tunica, eine dunkelbraune Haut, Plin. 15, 35.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ferrugo

  • 5 ferrūgō

        ferrūgō inis, f    [ferrum], iron-rust, the color of iron-rust, dark-red, dark-chestnut, dusky color: viridis ferrugine barba, O.: obscurā tinctae ferrugine habenae, O.: Sol caput obscurā nitidum ferrugine texit, gloom, V.: Hibera, purple, V.
    * * *
    iron-rust; color of iron rust, dusky color

    Latin-English dictionary > ferrūgō

  • 6 ferrugo

    ferrūgo, ĭnis, f. [ferrum; like aerugo from aes], iron-rust (syn.: aerugo, rubigo).
    I.
    Prop., Plin. 23, 8, 79, § 151.—
    B.
    Transf., the color of iron-rust, a darkred, dark-chestnut, a dusky color:

    nuclei vestiti aliā ferruginis tunicā,

    Plin. 15, 10, 9, § 35; also sea-green:

    viridis ferrugine barba,

    Ov. M. 13, 960:

    excutit obscurā tinctas ferrugine habenas,

    id. ib. 5, 404;

    15, 789: sol caput obscurā nitidum ferrugine texit,

    gloom, Verg. G. 1, 467:

    maesta obtenta Ditis ferrugine regna,

    id. Cul. 273:

    pectus manu ferrugine tincta Tangit,

    Ov. M. 2, 798:

    pictus acu chlamydem et ferrugine clarus Hiberā,

    purple, Verg. A. 9, 582; cf.:

    peregrinā ferrugine clarus et ostro,

    id. ib. 11, 772:

    violas ferrugine pingit,

    Claud. Rapt. Pros. 2, 93.—
    * II.
    Trop., envy (cf. aerugo): animusque mala ferrugine purus, Auct. Pan. ad Pis. 95.

    Lewis & Short latin dictionary > ferrugo

  • 7 ferrugo

    the color of rust.

    Latin-English dictionary of medieval > ferrugo

  • 8 ferruginans

    Латинско-русский словарь > ferruginans

  • 9 ferrugineus

    ferrūgineus, a, um [ ferrugo ]
    1) цвета ржавого железа, тёмно-коричневый, тёмный (palliolum Pl; hyacinthus Col, V)

    Латинско-русский словарь > ferrugineus

  • 10 ferruginans

    ferrūgināns, antis (ferrugo), eisenartig, guttae, Eisengeschmack habend, Tert. adv. Val. 15.

    lateinisch-deutsches > ferruginans

  • 11 ferrugineus

    ferrūgineus, a, um (ferrugo), eisenartig, a) von Farbe, eisengrau, dunkelfarbig, dunkelbraun, dunkelblau, stahlblau (s. Forbiger Verg. georg. 1, 467), color, Prud.: palliolum, Plaut.: causia, Plaut.: maculae, Plin.: hyacinthus, Col. u. Verg.: cymba, Verg. – b) von Geschmack, eisenartig, eisenhaltig, sapor, Plin. 31, 12. – Nbf. ferrūginus, a, um, Lucr. 4, 74.

    lateinisch-deutsches > ferrugineus

  • 12 robigo [1]

    1. rōbīgo (rūbīgo), inis, f. (ruber), roter (fehlerhafter) Ansatz, Rost, I) an Metallen u. dgl. der Rost im allg. (während aerugo Kupfer-, Erzrost, ferrugo Eisenrost), A) eig.: aeris r., Colum.: metallorum, Hieron.: gladiorum r., Curt. (u. so robigine obsiti enses, Flor.): scabra robigine pila, Verg.: aes ac ferrum robigo corripit, Plin. u. Solin.: neque ego arma squalere situ ac rubigine velim, Quint.: ferrum robigine roditur, Ov.: aera extersa rubiginem celerius trahunt quam neglecta, rosten schneller Plin. – v. Rost am Gestein, Plin. 36, 136. – poet. übtr., v. Rost, v. der Fäulnis an den Zähnen, Ov. met. 2, 776; art. am. 1, 515. – v. fressender Fäulnis einer Wunde, Calp. ecl. 5, 76: ein durch Unkeuschheit erzeugter eiternder Aufsatz, Varro bei Serv. Verg. georg. 1, 151. – B) bildl.: a) ( wie situs) der Rost, Moder der Untätigkeit, der Vergessenheit, ingenium longā robigine laesum torpet, Ov. trist. 5, 12, 21: infectus longi robigine ruris, Claud. Mall. Theod. cons. 175. – b) der anklebende Rost übler Gewohnheiten, Fehler, r. animorum, Sen.: robiginem suam alci affricare, Sen.: quod limat aegram pectoris robiginem, Prud.: istud horridae vetustatis robigine obsitum imperium, Val. Max. – c) der fressende Rost = Neid, municipalium robigo dentium, der nagende Neid seiner Mitbürger, Mart. 12. praef. p. 282, 15 Schn. min. – II) der Rost als Krankheit des Getreides, der Mehltau, Brand, griech. ερυσίβη, Scriptt. r. r. u.a. – / Nbf. rubigo, z.B. Quint. 10, 1, 30. Vulg. 3 regg. 8, 37. Cypr. de habit. virg. 11. Gloss. IV, 564, 3 u. ö.; aber Prob. app. (IV) 199, 5 verworfen.

    lateinisch-deutsches > robigo [1]

  • 13 obscurus

    obscūrus, a, um [st2]1 [-] obscur, sombre, ténébreux, noir. [st2]2 [-] qui est dans l'obscurité, caché dans l'ombre, invisible. [st2]3 [-] qui n'est pas clair, peu clair, difficile à comprendre, obscur, incertain, équivoque, confus, mystérieux, compliqué. [st2]4 [-] caché, dissimulé, couvert, impénétrable (en parl. du caractère). [st2]5 [-] obscur, peu connu, de naissance obscure.    - ibant obscuri, Virg. En. 6, 268: ils allaient dans la nuit.    - in obscuro: dans un lieu obscur.    - obscuro loco natus, Cic. Verr. 2, 5, 70, § 181: d'humble naissance.    - vitam per obscurum transmittere, Sen. Ep. 19, 3: passer sa vie dans l'obscurité.    - non erat obscurum + inter. indir.: on voyait bien...
    * * *
    obscūrus, a, um [st2]1 [-] obscur, sombre, ténébreux, noir. [st2]2 [-] qui est dans l'obscurité, caché dans l'ombre, invisible. [st2]3 [-] qui n'est pas clair, peu clair, difficile à comprendre, obscur, incertain, équivoque, confus, mystérieux, compliqué. [st2]4 [-] caché, dissimulé, couvert, impénétrable (en parl. du caractère). [st2]5 [-] obscur, peu connu, de naissance obscure.    - ibant obscuri, Virg. En. 6, 268: ils allaient dans la nuit.    - in obscuro: dans un lieu obscur.    - obscuro loco natus, Cic. Verr. 2, 5, 70, § 181: d'humble naissance.    - vitam per obscurum transmittere, Sen. Ep. 19, 3: passer sa vie dans l'obscurité.    - non erat obscurum + inter. indir.: on voyait bien...
    * * *
        Obscurus, pen. prod. Adiect. Sans lumiere, Obscur, Trouble.
    \
        Iam obscura luce inuecti. Liu. Il faisoit ja nuict.
    \
        Ferrugo obscura. Virgil. Noire, Noirastre.
    \
        Obscurum. Obscur et difficile à entendre.
    \
        Non erat obscurum quid homo improbus aut nefarius cogitaret. Cic. Ce n'estoit pas chose difficile à congnoistre, etc.
    \
        Discrimen obscurum. Horat. Difficile et mal aisé à congnoistre.
    \
        Non obscura beneuolentia. Cic. Evidente et claire, Que chascun appercoit.
    \
        Obscurus. Cic. Qui n'est point prisé, ne en bruit, ne congneu.
    \
        Obscuro loco, vel genere natus, siue ortus. Cic. Liu. Issu de bas lieu, De parents qui n'ont nul bruit.
    \
        Peregrinatio obscura et sordida. Cic. Par laquelle on n'acquiert nul bruit.
    \
        Obscurae personae. Cic. Gents qui n'ont nul bruit, Peu estimez.

    Dictionarium latinogallicum > obscurus

  • 14 ferruginans

    ferrūgināns, antis (ferrugo), eisenartig, guttae, Eisengeschmack habend, Tert. adv. Val. 15.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ferruginans

  • 15 ferrugineus

    ferrūgineus, a, um (ferrugo), eisenartig, a) von Farbe, eisengrau, dunkelfarbig, dunkelbraun, dunkelblau, stahlblau (s. Forbiger Verg. georg. 1, 467), color, Prud.: palliolum, Plaut.: causia, Plaut.: maculae, Plin.: hyacinthus, Col. u. Verg.: cymba, Verg. – b) von Geschmack, eisenartig, eisenhaltig, sapor, Plin. 31, 12. – Nbf. ferrūginus, a, um, Lucr. 4, 74.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ferrugineus

  • 16 robigo

    1. rōbīgo (rūbīgo), inis, f. (ruber), roter (fehlerhafter) Ansatz, Rost, I) an Metallen u. dgl. der Rost im allg. (während aerugo Kupfer-, Erzrost, ferrugo Eisenrost), A) eig.: aeris r., Colum.: metallorum, Hieron.: gladiorum r., Curt. (u. so robigine obsiti enses, Flor.): scabra robigine pila, Verg.: aes ac ferrum robigo corripit, Plin. u. Solin.: neque ego arma squalere situ ac rubigine velim, Quint.: ferrum robigine roditur, Ov.: aera extersa rubiginem celerius trahunt quam neglecta, rosten schneller Plin. – v. Rost am Gestein, Plin. 36, 136. – poet. übtr., v. Rost, v. der Fäulnis an den Zähnen, Ov. met. 2, 776; art. am. 1, 515. – v. fressender Fäulnis einer Wunde, Calp. ecl. 5, 76: ein durch Unkeuschheit erzeugter eiternder Aufsatz, Varro bei Serv. Verg. georg. 1, 151. – B) bildl.: a) ( wie situs) der Rost, Moder der Untätigkeit, der Vergessenheit, ingenium longā robigine laesum torpet, Ov. trist. 5, 12, 21: infectus longi robigine ruris, Claud. Mall. Theod. cons. 175. – b) der anklebende Rost übler Gewohnheiten, Fehler, r. animorum, Sen.: robiginem suam alci affricare, Sen.: quod limat aegram pectoris robiginem, Prud.: istud horridae vetustatis robigine obsitum imperium, Val. Max. – c) der fressende Rost = Neid, municipalium robigo dentium, der nagende Neid seiner Mitbürger, Mart. 12. praef. p. 282, 15 Schn. min. – II) der Rost als Krankheit
    ————
    des Getreides, der Mehltau, Brand, griech. ερυσίβη, Scriptt. r. r. u.a. Nbf. rubigo, z.B. Quint. 10, 1, 30. Vulg. 3 regg. 8, 37. Cypr. de habit. virg. 11. Gloss. IV, 564, 3 u. ö.; aber Prob. app. (IV) 199, 5 verworfen.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > robigo

  • 17 ferrūgineus

        ferrūgineus adj.    [ferrugo], of an iron gray color, dusky: cymba, V.: hyacinthi, V.
    * * *
    ferruginea, ferrugineum ADJ
    of the color of iron-rust, somber

    Latin-English dictionary > ferrūgineus

  • 18 obscūrus

        obscūrus adj. with comp. and sup.    [1 SCV-], dark, darksome, dusky, shady, obscure: umbra, C. poët.: lucus, V.: antrum, O.: tabernae, H.: lux, L.: lumen, darkness visible, S.: caelum, H.: ferrugo, black, V.: dentes, black, Iu.: aquae, i. e. turbid, O.—As subst n., the dark, darkness, obscurity: sub obscurum noctis, V.—Poet.: Ibant obscuri, in the dark, V.—Fig., dark, obscure, dim, indistinct, unintelligible: brevis esse laboro, Obscurus fio, H.: ius: spes, uncertain: Rem nulli obscuram Consulis, V.: videre res obscurissimas: (causae) multo obscuriores, i. e. intricate.—Plur. n. as subst: Obscuris vera involvens, V.—Not known, unknown, not recognized: est populo obscurior, not so well known: Pallas, i. e. disguised, O.: non obscurum est, quid cogitaret, hard to discern: neque est obscurum, quin, etc., it is plain that.—Obscure, ignoble, mean, low: istorum diligentia, plodding, T.: in barbaris nomen obscurius, Cs.: fama est obscurior annis, by time, V.: obscuro loco natus, of an ignoble family: obscuris orti maioribus, from insignificant ancestors.—As subst n.: in obscuro vitam habere, S.—Close, secret, reserved: homo: modestus Occupat obscuri speciem, H.: vates, i. e. the Sphinx, O.: adversus alios, Ta.: Domitiani natura obscurior, Ta.
    * * *
    obscura -um, obscurior -or -us, obscurissimus -a -um ADJ
    dark, secret; vague, obscure

    Latin-English dictionary > obscūrus

  • 19 aerugo

    aerūgo, ĭnis, f. [aes, as ferrugo from ferrum].
    I.
    Rust of copper: aes Corinthium in aeruginem incidit, * Cic. Tusc. 4, 14; Plin. 15, 8, 8, § 34; 34, 17, 48, § 160.—
    B.
    Transf.
    1.
    The verdigris prepared from the same:

    Aeruginis quoque magnus usus est,

    Plin. 34, 11, 26, § 110.—
    2.
    In gen., rust of gold and silver:

    aerugo eorum (auri et argenti) in testimonium vobis erit,

    Vulg. Jac. 5, 3.—
    3.
    Poet. (as pars pro toto, and sarcastic.), money, Juv. 13, 60.—
    II.
    Trop.
    A.
    Envy, jealousy, ill-will (which seek to consume the possessions of a neighbor, as rust corrodes metals):

    haec est Aerugo mera,

    Hor. S. 1, 4, 101:

    versus tincti viridi aerugine,

    Mart. 10, 33, 5; 2, 61, 5.—
    B.
    Avarice, which cleaves to the mind of man like rust:

    animos aerugo et cura peculi Cum semel imbuerit,

    Hor. A. P. 330.

    Lewis & Short latin dictionary > aerugo

  • 20 ferruginans

    ferrūgĭnans, antis, adj. [ferrugo], that tastes of iron:

    guttae,

    Tert. adv. Val. 15.

    Lewis & Short latin dictionary > ferruginans

См. также в других словарях:

  • Ferrugo — Fer*ru go (f[e^]r*r[udd] g[ o]), n. [L., iron rust, fr. ferrum iron.] A disease of plants caused by fungi, commonly called the {rust}, from its resemblance to iron rust in color. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Ferrugo — Ferrugo, lat., Eisenrost; ferruginös, eisenhaltig; Ferruginosa, Heilmittel, welche Eisen enthalten …   Herders Conversations-Lexikon

  • FERRUGO — ut habet Serv. ad Virg. Aen. l. 9. v. 582. coloris genus est, vicini purpurae subnigrae. Unde de hyacinthis, Idem Georg. l. 4. v. 183. Et pinguem tiliam, et ferrugineos hyacinthos. h. e. purpureos aut subpurpureos; uti hanc vocem interpretatur… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ferrugo — ferruˈgo / gō/ noun Rust disease of plants • • • Main Entry: ↑ferruginous …   Useful english dictionary

  • rust — Ferrugo Fer*ru go (f[e^]r*r[udd] g[ o]), n. [L., iron rust, fr. ferrum iron.] A disease of plants caused by fungi, commonly called the {rust}, from its resemblance to iron rust in color. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • ferrugineux — ferrugineux, euse [ feryʒinø, øz ] adj. • 1610; du lat. ferrugo, inis « rouille » ♦ Qui contient du fer, le plus souvent à l état d oxyde. Roches ferrugineuses. Eaux, boues ferrugineuses. ● ferrugineux, ferrugineuse adjectif (latin ferruginosus,… …   Encyclopédie Universelle

  • Ferruginous — Fer*ru gi*nous (f[e^]r*r[udd] j[i^]*n[u^]s), a. [L. ferruginus, ferrugineus, fr. ferrugo, ginis, iron rust: cf. F. ferrugineux. See {Ferrugo}.] 1. Partaking of iron; containing particles of iron. Boyle. [1913 Webster] 2. Resembling iron rust in… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • ferruginoso — ► adjetivo MINERALOGÍA Se refiere al mineral o al agua que contienen hierro. * * * ferruginoso, a (del lat. «ferrūgo, ĭnis», herrumbre) adj. Se aplica al mineral o al agua que contiene hierro. * * * ferruginoso, sa. (Del lat. ferrūgo, ĭnis, y… …   Enciclopedia Universal

  • ferrugineuse — ● ferrugineux, ferrugineuse adjectif (latin ferruginosus, de ferrugo, inis, rouille de fer) Se dit de ce qui contient du fer ou l un de ses composés. ● ferrugineux, ferrugineuse (expressions) adjectif (latin ferruginosus, de ferrugo, inis,… …   Encyclopédie Universelle

  • herrín — ► sustantivo masculino QUÍMICA Óxido rojizo que se forma en la superficie del hierro. SINÓNIMO herrumbre * * * herrín (del sup. lat. vg. «ferrīgo, ĭnis», por «ferrūgo, ĭnis») m. Herrumbre (orín). * * * herrín. (Del lat. vulg. *ferrīgo, ĭnis, por… …   Enciclopedia Universal

  • roüille — Roüille, f. penac. Est cette gale (si dire se peut) qui s accueilt sur le fer, par faute d estre manié, fourby, huilé, ou souvent remué, Rubigo. Pline au livre 28. chap. 9. l appelle Scabritia ferri, Rubigo, Ferrugo, voyez Rouïllure. La roüille… …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»