-
1 invidentia
-
2 invidia
invidia ae, f [invidus], envy, grudge, jealousy, ill-will, prejudice: invidiā abducti, Cs.: invidiam sequi, S.: virtus imitatione digna, non invidiā: Sine invidiā laudem invenire, ungrudgingly, T.: invidiā ducum perfidiāque militum Antigono est deditus, N.: nobilium, L.: invidia atque obtrectatio laudis suae, Cs.—Person., Envy, O.—Envy, ill-will, odium, unpopularity: gloriā invidiam vicisti, S.: ullā esse invidiā, to incur: mortis illius: res in invidiā erat, S.: habere, to be hated: in summam invidiam adducere: in eum... invidia quaesita est: Non erit invidiae victoria nostra ferendae, i. e. will bring me intolerable hate, O.: venire in invidiam, N.: cumulare invidiam, L.: invidiae nobis esse: pati, O.: intacta invidiā media sunt, L.: Ciceronis invidiam leniri, unpopularity, S.: absit invidia verbo, be it said without boasting, L.: vita remota a procellis invidiarum. —Fig., envy, an envious man: Invidia infelix metuet, etc., V.: invita fatebitur usque Invidia, etc., will reluctantly confess, H.— A cause of envy: aut invidiae aut pestilentiae possessores, i. e. of lands whether desirable or pestilential: summa invidiae eius, L.: Quae tandem Teucros considere... Invidiae est? i. e. why is it odious, etc., V.* * *hate/hatred/dislike; envy/jealousy/spite/ill will; use of words/acts to arouse -
3 zelotypia
-
4 aemulatio
aemŭlātĭo, ōnis, f. [aemulor], an assiduous striving to equal or excel another in any thing, emulation (it denotes rather the mental effort, while imitatio regards more the mode of action; but rivalitas is a jealous rivalry, and therefore used only in a bad sense, while aemulatio is employed both in a good and bad sense) Cic. thus explains this word: aemulatio dupliciter illa quidem dicitur, ut et in laude et in vitio nomen hoc sit;I.nam et imitatio virtutis aemulatio dicitur... et est aemulatio aegritudo, si eo, quod concupierit, alius potiatur, ipse careat,
Cic. Tusc. 4, 8, 17. So,In a good sense, emulation:II.laudis,
Nep. Att. 5; Vell. 1, 17: gloriae, Just. praef.; Tac. A. 2, 44, id Agr. 21; Suet. Calig. 19; id. Tib. 11:secundum aemulationem,
in zeal, Vulg. Phil. 3, 6.— Transf., of the imitation of nature in painting:pictura fallax est et in aemulatione naturae multum degenerat transcribentium sors varia,
Plin. 25, 2, 4, § 8.—In a bad sense, jealousy, envy, malevolence, duszêlia:aemulatio vitiosa, quae rivalitati similis est,
Cic. Tusc. 4, 26, 56:infensa,
Tac. A. 13, 19:municipalis,
id. H. 3, 57:adversariorum,
Suet. Ner. 23; cf. id. 33:aemulatio nasci tur ex conjunctione, alitur aequalitate, exardescit invidiā, cujus finis est odium,
Plin. Pan. 84 al.: ad aemulationem eum provocaverunt, to jealousy (said of God), Vulg. Psa. 77, 58. contentiones, aemulationes, rivalries, ib. 2 Cor, 12, 20. -
5 invidia
invĭdĭa, ae, f. [invidus], envy, grudge, jealousy, act. and pass.; cf.:I.ut effugiamus ambiguum nomen invidiae,
Cic. Tusc. 3, 9, 20:quoniam invidia non in eo qui invidet solum dicitur, sed etiam in eo cui invidetur,
id. ib. 4, 7, 16; Quint. 6, 2, 21 (whereas invidentia is only act.; class.).Act., envy jealousy, ill-will. —With gen. of person envying:B.invidiā ducum perfidiāque militum Antigono est deditus,
Nep. Eum. 10:nobilium,
Liv. 9, 46.—With gen. of obj.:invidia atque obtrectatio laudis suae,
Caes. B. G. 1, 7:divitiarum,
Liv. 10, 3. More freq. absol.:invidia adducti,
Caes. B. G. 7, 77:invidiam sequi,
Sall. J. 55, 3:virtus digna imitatione, non invidiā,
Cic. Phil. 14, 6:invidia Siculi non invenere tyranni majus tormentum,
Hor. Ep. 1, 2, 58; Verg. G. 3, 38; Liv. 9, 46. —Esp., in phrases: sine invidia, without ill-will, ungrudgingly:C. II.laudem invenire,
Ter. And. 1, 1, 39:dare oscula,
willingly, with pleasure, Mart. 3, 65, 10.—Pass., envy, ill-will, odium, unpopularity:ne quae me illius temporis invidia attingeret,
Cic. Fam. 3, 10, 10:in invidia esse,
id. Div. in Caecil. 14; Sall. J. 25, 5:in invidiam invidia magna esse,
Plin. 18, 6, 8, § 41:habere,
to be hated, Cic. de Or. 2, 70, 283:reformidare,
id. Rab. Post. 17, 48:in summam invidiam adducere,
id. Fam. 1, 1, 4:extinguere,
id. Balb. 6, 16:in eum... invidia quaesita est,
id. Rab. Post. 17, 46:invidiam placare paras, virtute relictā,
Hor. S. 2, 3, 13: non erit invidiae victoria nostra ferendae, not sufficient to endure, i. e. not so great as to justify so odious a result, Ov. M. 10, 628; cf. id. Am. 3, 6, 21:venire in invidiam,
Nep. Epam. 7, 3:invidiā onerare quemquam,
Suet. Tib. 8:cumulare alicui invidiam,
id. Ner. 34:conflare,
Liv. 3, 12:invidiae alicui esse,
Cic. Cat. 1, 9:invidiam a se removere,
Ov. M. 12, 626:sedare,
Cic. Clu. 33:lenire,
Sall. C. 22:pati,
Ov. H. 20, 67: intacta invidiā media sunt: ad summa [p. 996] ferme tendit, Liv. 45, 35, 5:Ciceronis,
the unpopularity of, Sall. C. 22, 3:Caesaris,
Hirt. B. G. 8, 53; Suet. Rhet. 6:fraterna,
Sall. J. 39, 5:Decemviralis,
Liv. 3, 43.—Esp., in phrase: absit invidia verbo,
to be said without boasting, Liv. 9, 19, 15; 36, 7, 7.— Plur.:vita remota a procellis invidiarum,
Cic. Clu, 56, 153; Amm. 17, 5. -
6 aemulātus
-
7 invidendus
invidendus adj. [P. of invideo], enviable: aula, H.* * *invidenda, invidendum ADJenviable, arousing envy/jealousy; be envied -
8 simultās
simultās ātis, gen plur. ātium, rarely ātum, f [simul], a hostile encounter, dissension, enmity, rivalry, jealousy, grudge, hatred, animosity: non simultatem meam Revereri saltem, T.: huic simultas cum Curione intercedebat, Cs.: cum quo si simultas tibi non fuisset: privata, L.: cum sorore esse in simultate, N.: simultatem deponere: inter finitimos vetus, Iu.: simultates cum libertis vestris exercere: simultates finire, L.: paternas oblitterare, L.* * *enmity, rivalry; hatred -
9 zelus
jealousy; spirit of rivalry/emulation, partisanship; zeal (L+S); fervor -
10 invidia
envy, jealousy, hatred / censure -
11 quarum
(fem. pl. gen.) their envy and jealousy, OF WHICH we know. -
12 Adonis
Ădōnis, nis or nĭdis, m., = Adônis and Adôn (nom. Adon, Venant. Carm. 7, 12 and 18; gen. Adonis, Plin. 19, 4, 19, § 49; dat. Adonidi, Cic. N. D. 3, 23; acc. Adonidem, Claud. Nupt. Hon. et Mar. 16:I.Adonim,
Prop. 3, 5, 37, acc. to Müller, Adonem:Adonem,
Serv. ad Verg. E. 10, 18; Arnob. 4, p. 184; voc. Adoni, Ov. Met. 10, 542; abl. Adone, App. M. 8, p. 213).A son of Cinyras, king of Cyprus, beloved by Venus on account of his extraordinary beauty; he was torn in pieces in the chase by a wild boar, which Mars (acc. to some, Diana) sent against him out of jealousy, but was changed by Venus to a flower, which bore the name Adonium, and was yearly bewailed by her on the anniversary of his death, Ov. M. 10, 503 sq.; Macr. S. 1, 21; Serv. ad Verg. E. 8, 37; cf. with 10, 18, and Adonia: Adonis horti, Gr. kêpoi Adônidos, pots of lettuce and other plants, which blossom quick, but wither as soon, Plin. 19, 4, 19, § 49; cf. Böttig. Sab. 1, 264.—II.A name of the Sun-god among the Assyrians and Phœnicians, Macr. S. 1, 21.—III.A name of a fish, i. q. exocoetus, Plin. 9, 19, 34, § 70. -
13 aerugo
aerūgo, ĭnis, f. [aes, as ferrugo from ferrum].I.Rust of copper: aes Corinthium in aeruginem incidit, * Cic. Tusc. 4, 14; Plin. 15, 8, 8, § 34; 34, 17, 48, § 160.—B.Transf.1.The verdigris prepared from the same:2.Aeruginis quoque magnus usus est,
Plin. 34, 11, 26, § 110.—In gen., rust of gold and silver:3.aerugo eorum (auri et argenti) in testimonium vobis erit,
Vulg. Jac. 5, 3.—Poet. (as pars pro toto, and sarcastic.), money, Juv. 13, 60.—II.Trop.A.Envy, jealousy, ill-will (which seek to consume the possessions of a neighbor, as rust corrodes metals):B.haec est Aerugo mera,
Hor. S. 1, 4, 101:versus tincti viridi aerugine,
Mart. 10, 33, 5; 2, 61, 5.—Avarice, which cleaves to the mind of man like rust:animos aerugo et cura peculi Cum semel imbuerit,
Hor. A. P. 330. -
14 aestuo
aestŭo, āvi, ātum, 1, v. n. [aestus], to be in agilation or in violent commotion, to move to and fro, to rage, to toss, to boil up.I.Lit.A.Of fire, to rage, burn:2.aestuat ut clausis rapidus fornacibus ignis,
as the fire heaves and roars in the closed furnaces, Verg. G. 4, 263:tectus magis aestuat ignis,
Ov. M. 4, 64.—Hence,Of the effect of fire, to be warm or hot, to burn, glow; both objectively, I am warm (Fr. je suis chaud), and subjectively, it is warm to me, I feel warm (Fr. j'ai chaud).a.Object.: nunc dum occasio est, dum scribilitae aestuant ( while the cakes are warm) occurrite, Plaut. Poen. prol. 43; Verg. G. 1, 107:b.torridus aestuat aër,
glows, Prop. 3, 24, 3; Luc. 1, 16. —Subject., to feel warmth or heat (weaker than sudare, to sweat, and opp. algere, to be cold, to feel cold;B.v. Doed. Syn. 3, 89): Lycurgi leges erudiunt juventutem esuriendo, sitiendo, algendo, aestuando,
Cic. Tusc. 2, 14, 34:ille cum aestuaret, umbram secutus est,
id. Ac. 2, 22:sub pondere,
Ov. M. 12, 514; Juv. 3, 103.—Of the undulating, heaving motion of the sea, to rise in waves or billows (cf. aestus):C.Maura unda,
Hor. C. 2, 6, 4:gurges,
Verg. A. 6, 296.—Of other things, to have an undulating, waving motion, to be tossed, to heave:II.in ossibus umor,
Verg. G. 4, 308:ventis pulsa aestuat arbor,
Lucr. 5, 1097; Gell. 17, 11, 5. —Of an agitated crowd, Prud. 11, 228.—Trop.A.Of the passions, love, desire, envy, jealousy, etc., to burn with desire, to be in violent, passionate excitement, to be agitated or excited, to be inflamed:B.quod ubi auditum est, aestuare (hist. inf.) illi, qui dederant pecuniam,
Cic. Verr. 2, 2, 23:quae cum dies noctesque aestuans agitaret,
Sall. J. 93:desiderio alicujus,
Cic. Fam. 7, 18:invidiā,
Sall. C. 23:ingens in corde pudor,
Verg. A. 12, 666:at rex Odrysius in illa Aestuat,
Ov. M. 6, 490 (cf. uri in id. ib. 7, 22;and ardere in id,
ib. 9, 724); Mart. 9, 23:aestuat (Alexander) infelix angusto limite mundi (the figure is derived from the swelling and raging of the sea when confined),
Juv. 10, 169; so Luc. 6, 63.—Esp. in prose, to waver, to vacillate, to hesitate, to be uncertain or in doubt, to be undecided:dubitatione,
Cic. Verr. 2, 2, 30: quod petiit, spernit; repetit quod nuper omisit;Aestuat et vitae disconvenit ordine toto,
Hor. Ep. 1, 1, 99:sic anceps inter utramque animus aestuat,
Quint. 10, 7, 33; Suet. Claud. 4:aestuante rege,
Just. 1, 10. -
15 Callisto
Callisto, ūs (ōnis, Serv. ad. Verg. G. 1, 67), f., = Kallistô, daughter of the Arcadian king Lycaon (hence, Lycaonis, Ov. F. 2, 173:virgo Tegeaea,
id. ib. 2, 167:Maenalia,
id. ib. 2, 192:virgo Nonacrina,
id. M. 2, 409), and mother of Arcas by Jupiter; changed by Juno, on account of jealousy, into a she-bear, and then raised to the heavens by Jupiter in the form of the constellation Helice or Ursa Major, Hyg. Fab. 176; 177; Prop. 2 (3), 28, 23; Col. 11, 2, 15; Ov. F. 2, 156 sq.; cf. id. M. 2, 401 sq.— Acc. Callisto, Hyg. Astr. 2, 1.— Dat. Callisto Lycaonidi, Cat. 66, 66.— Abl. Callisto, Hyg. Fab. 155. -
16 materia
mātĕrĭa, ae ( gen. materiāi, Lucr. 1, 1051), and mātĕrĭes, ēi (only in nom. and acc. sing., and once gen. plur. materierum, Lact. 2, 12, 1; v. Neue, Formenl. 1, p. 383), f. [from same root with mater, q. v.], stuff, matter, materials of which any thing is composed; so the wood of a tree, vine, etc., timber for building (opp. lignum, wood for fuel); nutritive matter or substance for food (class.).I.Lit.A.In gen.:B.materia rerum, ex qua et in qua sunt omnia,
Cic. N. D. 3, 39, 92; cf. id. Ac. 1, 6, 7:materiam superabat opus,
Ov. M. 2, 5:materiae apparatio,
Vitr. 2, 8, 7:rudis,
i. e. chaos, Luc. 2, 8; cf.: omnis fere materia nondum formata rudis appellatur, Cinc. ap. Paul. ex Fest. p. 265 Müll.:(arbor) inter corticem et materiem,
Col. 5, 11, 4:crispa,
Plin. 16, 28, 51, § 119:materiae longitudo,
Col. 4, 24, 3:vitis in materiam, frondemque effunditur,
id. 4, 21, 2:si nihil valet materies,
Cic. de Or. 2, 21, 88:in eam insulam materiam, calcem, caementa, atque arma convexit,
id. Mil. 27, 74:caesa,
Col. 11, 2, 11; cf. Caes. B. G. 4, 17; 5, 39:cornus non potest videri materies propter exilitatem, sed lignum,
Plin. 16, 40, 76, § 206:materiae, lignorum aggestus,
Tac. A. 1, 35:videndum est ut materies suppetat scutariis,
Plaut. Ep. 1, 1, 35:proba materies est, si probum adhibes fabrum,
id. Poen. 4, 2, 93: imprimebatur sculptura materiae anuli, sive ex ferro sive ex auro foret, Macr. S. 7, 13, 11. — Plur.:deūm imagines mortalibus materiis in species hominum effingere,
Tac. H. 5, 5.—Of food:imbecillissimam materiam esse omnem caulem oleris,
Cels. 2, 18, 39 sqq.; cf. of the means of subsistence:consumere omnem materiam,
Ov. M. 8, 876; matter, in gen.:materies aliqua mala erat,
Aug. Conf. 7, 5, 2.—In abstract, matter, the material universe:Deus ex materia ortus est, aut materia ex Deo,
Lact. 2, 8.—Esp., matter of suppuration, pus, Cels. 3, 27, 4.—II.Transf., a stock, race, breed:III.quod ex vetere materia nascitur, plerumque congeneratum parentis senium refert,
Col. 7, 3, 15:generosa (equorum),
id. 6, 27 init. —Trop.A.The matter, subjectmatter, subject, topic, ground, theme of any exertion of the mental powers, as of an art or science, an oration, etc.: materiam artis eam dicimus in qua omnis ars et facultas, quae conficitur ex arte, versatur. Ut si medicinae materiam dicamus morbos ac vulnera, quod in his omnis medicina versetur;B.item quibus in rebus versatur ars et facultas oratoria, eas res materiam artis rhetoricae nominamus,
Cic. Inv. 1, 5, 17:quasi materia, quam tractet, et in qua versetur, subjecta est veritas,
id. Off. 1, 5, 16:est enim deformitatis et corporis vitiorum satis bella materies ad jocandum,
id. de Or. 2, 59, 239; 1, 11, 49; id. Rosc. Com. 32, 89; id. Div. 2, 4, 12:sermonum,
id. Q. Fr 1, 2, 1: materies crescit mihi, my matter (for writing about) increases, id. Att. 2, 12, 3: rei. id. Q. Fr. 2, 1, 1:aequa viribus,
a subject suited to your powers, Hor. A. P. 38:infames,
Gell. 17, 12, 1:extra materiam juris,
the province, Gai. Inst. 2, 191.—A cause, occasion, source, opportunity (cf. mater, II.):C.quid enim odisset Clodium Milo segetem ac materiam suae gloriae?
Cic. Mil. 13, 35 (for which shortly before:fons perennis gloriae suae): materies ingentis decoris,
Liv. 1, 39, 3:non praebiturum se illi eo die materiam,
id. 3, 46, 3:major orationis,
id. 35, 12, 10:criminandi,
id. 3, 31, 4:omnium malorum,
Sall. C. 10:materiam invidiae dare,
Cic. Phil. 11, 9, 21:materiam bonitati dare,
id. de Or. 2, 84, 342:scelerum,
Just. 3, 2, 12:seditionis,
id. 11, 5, 3:laudis,
Luc. 8, 16:benefaciendi,
Plin. Pan. 38:ne quid materiae praeberet Neroni,
occasion of jealousy, Suet. Galb. 9:epistolae, quae materiam sermonibus praebuere,
Tac. H. 4, 4:praebere materiam causasque jocorum,
Juv. 3, 147:materiamque sibi ducis indulgentia quaerit,
id. 7, 21.—Natural abilities, talents, genius, disposition:D.fac, fuisse in isto C. Laelii, M. Catonis materiem atque indolem,
Cic. Verr. 2, 3, 68, § 160:in animis humanis,
id. Inv. 1, 2, 2:materiam ingentis publice privatimade decoris omni indulgentia nostra nutriamus,
Liv. 1, 39, 3:ad cupiditatem,
id. 1, 46; Quint. 2, 4, 7.—Hence, one's nature, natural character:non sum materia digna perire tua,
thy unfeeling disposition, Ov. H. 4, 86.—A subject, argument, course of thought, topic (post-Aug.):tertium diem esse, quod omni labore materiae ad scribendum destinatae non inveniret exordium,
Quint. 10, 3, 14:argumentum plura significat... omnem ad scribendum destinatam materiam ita appellari,
id. 5, 10, 9:video non futurum finem in ista materia ullum, nisi quem ipse mihi fecero,
Sen. Ep. 87, 11:pulcritudinem materiae considerare,
Plin. Ep. 3, 13, 2; 2, 5, 5:materiam ex titulo cognosces,
id. ib. 5, 13, 3 al. (materies animi est, materia arboris;et materies qualitas ingenii, materia fabris apta,
Front. II. p. 481 Mai.; but this distinction is not observed by class. writers). -
17 obaemulor
ŏb-aemŭlor, 1, v. dep. n. (lit. to excite to jealousy against, i. e.), to stir up, irritate, provoke (eccl. Lat.):illi obaemulati sunt me in non Deo,
Tert. adv. Marc. 4, 31 (a translation of Deut. 32, 21). -
18 Scylla
Scylla, ae, f., = Skulla.I.A celebrated rock between Italy and Sicily, opposite to Charybdis:II.Scylla saxum est, Charybdis mare, utrumque noxium appulsis,
Mel. 2, 7, 14; cf.:in eo freto est scopulus Scylla item Charybdis mare vorticosum, ambo clara saevitia,
Plin. 3, 8, 14, § 87;whereas Seneca remarks: indices mihi omnia de Charybdi certiora. Nam Scyllam saxum esse et quidem non terribile navigantibus, optime scio: Charybdis an respondeat fabulis, perscribi mihi desidero,
Sen. Ep. 79, 1; Mel. 2, 4, 8; Prop. 3, 12 (4, 11), 28; Verg. A. 3, 420; Ov. M. 13, 730.—Personified,
the daughter of Phorcys, transformed by Circe, through jealousy, into a sea-monster, with dogs about the haunches, Hyg. Fab. 199; Ov. M. 14, 52 sq.; Verg. A. 3, 424 sq.; Lucr. 4, 732; Tib. 3, 4, 89; Cic. Verr. 2, 5, 56, § 146; id. N. D. 1, 38, 108; cf. also II.—Hence, Scyllaeus, a, um, adj., of or belonging to Scylla, Scyllœan:Scyllaei litoris undas,
Sil. 2, 334:undae,
Luc. 2, 433:antra,
Sil. 2, 306:monstra,
Stat. S. 5, 3, 280:rabies,
Verg. A. 1, 200.— Transf.: ne Scyllaeo illo aeris alieni in freto ad columnam adhaeresceret, Cic. Sest. 8, 18:obloquiorum,
Sid. Ep. 7, 9.—Daughter of Nisus of Megara, who, for love of Minos, cut off her father ' s hair, upon which his life depended, and was transformed in consequence into the bird Ciris, Hyg. Fab. 198; Ov. M. 8, 8 sq.; 8, 150 sq.; Verg. Cir. 488 sq.; Ov. Tr. 2, 393 al.—The poets (even Ovid) sometimes confound the two Scyllas, Lucr. 5, 893; Prop. 4 (5), 4, 39; Ov. Am. 3, 12, 21; id. F. 4, 500; id. R. Am. 737; Verg. E. 6, 74.—Hence, Scyllaeus, a, um, adj., Scyllœan ( poet.), = Megarean:rura,
Stat. Th. 1, 333. -
19 simultas
sĭmultas, ātis ( gen. plur. simultatium, Liv. 1, 60, 2; 3, 66, 4; 9, 38, 12; 28, 18, 12; 39, 5, 2; 39, 44, 9; Val. Max. 4, 2, 2;I.Auct. B. Alex. 49, 2: simultatum,
Cic. Fl. 35, 87; Capitol. Ver. 9, 2), f. [simul; therefore, orig., a coming together, encounter of two persons or parties]; hence,A hostile encounter of two persons or parties, dissension, enmity, rivalry, jealousy, grudge, hatred, animosity (class.; syn.: aemulatio, odium, inimicitia; on account of the idea of reciprocity, most freq. in the plur.).(α).Sing.: hic id metuit, ne illam vendas ob simultatem suam, * Plaut. Ps. 1, 3, 50; Ter. Phorm. 2, 1, 2; cf.(β).gero, II. A.: huic simultas cum Curione intercedebat,
Caes. B. C. 2, 25; cf.: cum quo si simultas tibi non fuisset, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 1: sibi privatam simultatem cum Campanis nullam esse, publicas inimicitias esse, Liv. 26, 27, 11; cf.:simultas cum familiā Barcinā,
id. 23, 13, 6:se numquam cum sorore fuisse in simultate,
Nep. Att. 17, 1:simultate cum Fulviā socru exorta,
Suet. Aug. 62:simultatem deponere,
Cic. Att. 3, 24, 2; so (opp. gerere) Suet. Vesp. 6:multis simultatem indixerit,
id. Ner. 25:dehinc ad simultatem usque processit,
id. Tib. 51:ubi nulla simultas Incidit,
Ov. R. Am. 661:inter finitimos vetus,
Juv. 15, 33.—Plur.:II.qui simultates, quas mecum habebat, deposuisset,
Cic. Planc. 31, 76:exercere cum aliquo,
id. Fl. 35, 88:gerere cum aliquo,
Quint. 4, 1, 18:hi (centuriones) de loco summis simultatibus contendebant,
Caes. B. G. 5, 44:simultates partim obscuras partim apertas suscepisse,
Cic. Imp. Pomp. 24, 71; cf. id. Q. Fr. 1, 1, 6, § 19:simultates graves excipere, deponere,
Suet. Caes. 73:simultates exercere... alienarum simultatium cognitorem fieri,
Liv. 39, 5, 2:simultates provocare,
Quint. 12, 7, 3:facere,
Tac. A. 3, 54:nutrire,
id. H. 3, 53:subire pro aliquo,
Plin. Ep. 2, 18:simultatibus alicujus dare aliquem,
Tac. A. 16, 20:simultates finire,
Liv. 40, 8, 9; 40, 46, 9; cf.dirimere,
id. 28, 18, 2:paternas obliterare,
id. 41, 24, 11:saepe simultates ira morata facit,
Ov. Am. 1, 8, 82:nihil est simultatibus gravius,
Sen. Ira, 3, 5, 6:erant inter Athenienses et Dorienses simultatium veteres offensae,
Just. 2, 6, 16. — -
20 zelotes
zēlōtes, ae, m., = zêlôtês, one that loves with jealousy, one that is jealous (eccl. Lat.);of God,
Tert. adv. Marc. 1, 28; 4, 25; Vulg. Exod. 20, 5 al.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Jealousy — typically refers to the thoughts, feelings, and behaviors that occur when a person believes a valued relationship is being threatened by a rival. This rival may or may not know that he or she is perceived as a threat.DefinitionParrott makes use… … Wikipedia
Jealousy — • Taken to be synonymous with envy Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Jealousy Jealousy † … Catholic encyclopedia
Jealousy — CD de X Japan Publicación 1 de julio de 1991 Grabación Los Angeles, Estados Unidos Género(s) Power metal / Speed metal … Wikipedia Español
Jealousy — Jeal ous*y, n.; pl. {Jealousies}. [ F. jalousie. See {Jealous}, and cf. {Jalousie}.] The quality of being jealous; earnest concern or solicitude; painful apprehension of rivalship in cases directly affecting one s happiness; painful suspicion of… … The Collaborative International Dictionary of English
Jealousy — Album par Loudness Sortie 25 mai 1988 Durée 28:01 Genre Heavy Metal Producteur Loudness, Toshi Makashita … Wikipédia en Français
jealousy — (n.) c.1200, of God; c.1300, of persons, from O.Fr. jalousie enthusiasm, love, longing, jealousy (12c.), from jalos (see JEALOUS (Cf. jealous)). Meaning zeal, fervor, devotion is late 14c … Etymology dictionary
jealousy — index resentment Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
jealousy — [n] envy backbiting, begrudging, covetousness, enviousness, evil eye*, greeneyed monster*, grudge, grudgingness, jaundiced eye*, resentfulness, resentment, spite; concept 410 … New thesaurus
jealousy — [jel′əs ē] n. [ME jalousie < OFr gelosie < gelos: see JEALOUS] 1. the quality or condition of being jealous 2. pl. jealousies an instance of this; jealous feeling … English World dictionary
JEALOUSY — Appearing some 80 times in the Bible, the root kna (qnʾ; קנא) in its various derivatives is, in the standard translations of the Bible, most often related to the notion of jealousy (or zeal ). More generally, it connotes any kind of emotional… … Encyclopedia of Judaism
jealousy — n. 1) to arouse jealousy 2) to feel jealousy 3) bitter, blind; fierce; groundless, unfounded; petty jealousy 4) interservice; professional jealousy 5) a fit of jealousy 6) jealousy towards * * * [ dʒeləsɪ] blind fierce groundless … Combinatory dictionary