Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

fĭdes

  • 81 cum

        cum (with pers. pron., and with unemphatic relat. pron., - cum enclit.; in compounds, com-), praep. with abl.    [for *scom; SEC-], with, together with, in the company of, in connection with, along with, together, and: cum veteribus copiis sese coniungere, Cs.: antea cum uxore, tum sine eā: si cenas mecum, in my house, H.: errare cum Platone: cum lacte errorem suxisse: qui unum magistratum cum ipsis habeant, Cs.: foedera quibus etiam cum hoste devincitur fides: sentire cum rege, on the side of, L.: volentibus cum magnis dis: vivitur cum iis: cum quibus amicitias iunxerant, L.: ut te di cum tuo incepto perduint, T.: oratio habenda cum multitudine: ita cum Caesare egit, Cs.: agere cum civibus: quid mihi cum istā diligentiā?: tempus cum coniuratis consultando absumunt, L.: quibuscum belium gerunt, Cs.: cum Volscis aequo Marte discessum est, L.: cum coniuge distractus: cum Catone dissentire: hanc rationem dicendi cum imperatoris laude comparare: voluptatem cum cupiditate deliberare, against. —Of time, at, with, at the same time with, at the time of: cum primā luce domum venisse: pariter cum occasu solis, S.: cum sole reliquit, V.: exit cum nuntio Crassus, Cs.—With abl. of circumstance, manner, etc., with, in, under, in the midst of, among, to, at: cum ratione insanire, T.: cum dis bene iuvantibus arma capite (i. e. dis adiuvantibus), L.: cum summā rei p. salute: magno cum periculo provinciae, Cs.: magno cum gemitu civitatis: speculatus omnia cum curā, L: illud cum pace agemus, peacefully: bonā cum veniā audiatis: cui sunt inauditae cum Deiotaro querelae tuae? the remonstrances you made: servare fidem cum hoste, the faith pledged to.—Esp., after idem: tibi mecum in eodem est pistrino vivendum (i. e. in quo vivo): in eisdem flagitiis mecum versatus. —In the phrase, cum eo, with the circumstance, under the condition: sit sane, sed tamen cum eo, credo, quod sine peccato meo fiat: colonia missa cum eo, ut Antiatibus permitteretur, si, etc., L.— With primis, with the foremost, eminently, especially: homo cum primis locuples.—With an ordinal number, of increase, - fold: age<*> efficit cum octavo, cum decimo, eightfold.—Praegn., with, possessing, holding, wearing, owning: haud magnā cum re, Enn. ap. C.: iuvenes cum equis albis, upon: consul cum volnere gravi, L.: cum tunicä pullā sedere: vidi Cupidinem cum lampade, holding: cum eisdem suis vitiis nobilissimus, with all his faults.—In compounds com- was unchanged before b, p, m, and in comes and its derivatives; m was usu. assimilated before r, sometimes before l, but was usu. dropped before n; before other consonants m became n, but conicio was written for coniicio. Before a vowel (or h) m was dropped.
    * * *
    I
    when, at the time/on each occasion/in the situation that; after; since/although; as soon; while, as (well as); whereas, in that, seeing that; on/during which
    II
    with, together/jointly/along/simultaneous with, amid; supporting; attached; under command/at the head of; having/containing/including; using/by means of

    Latin-English dictionary > cum

  • 82 curtus

        curtus adj.,    shortened, mutilated, broken, short: vasa, Iu.: testa, O.: temone iugum, Iu.: Iudaei, i. e. circumcised, H.: equus, castrated, Pr.: mulus, with cropped tail, H.—Fig., lessened, impaired, defective, poor: res, H.: sententia: fides patriae, Iu.—Of discourse, incomplete.
    * * *
    curta, curtum ADJ
    mutilated; incomplete, missing a part; circumcised; castrated, gelded; docked

    Latin-English dictionary > curtus

  • 83 (dēbēns

        (dēbēns ntis), m    [P. of debeo], a debtor ; only plur: fides debentium, L.

    Latin-English dictionary > (dēbēns

  • 84 dē-dicō

        dē-dicō āvī, ātus, āre,    to dedicate, consecrate, set apart: templa Romae: aedem Castori: aedis Saturno dedicata, L.: simulacrum Iovis: Aridas frondes Hebro, cast, H.—Fig., to honor with a dedication: ut Fides, ut Mens, quas in Capitolio dedicatas videmus (i. e. quarum aedes): Iunonem, L.: Te Concordia, dedicat aede, O.—To dedicate, inscribe: alcui librum, Ph. — To return, specify, list (property): haec praedia in censum.

    Latin-English dictionary > dē-dicō

  • 85 dē-pendeō

        dē-pendeō —, —, ēre,    to hang from, hang on, hang down: ex umeris nodo dependet amictus, V.: galea ramis, V.: serta tectis, O.: laqueo, L.: Licia dependent, O.—Fig., to be dependent on, wait for: Dependet fides a veniente die, O.—To depend, be derived: ‘augurium’ dependet origine verbi, O.

    Latin-English dictionary > dē-pendeō

  • 86 dis-crepō

        dis-crepō uī, —, āre,    to differ in sound, be discordant, fail to harmonize: (fides) paulum.—Fig., to disagree, be inconsistent, be different, vary, differ, be at odds: si quid discrepet: quae inter conlegas discrepare videatis: tres duces discrepantes, prope ut defecerint, L.: nec multum discrepat aetas, V.: nullā in re: in eo inter se: oratio verbis discrepat, sententiis congruens: de ceteris rebus: ab aliorum iudiciis: factum a sententiā legis: facta cum dictis: sibi: Vino acinaces discrepat, H.: Primo ne medium discrepet, H.—To be disputed, be in question: causa latendi discrepat, O.— Impers: cum de legibus conveniret, de latore tantum discreparet, L.: inter auctores: nec discrepat, quin, etc., L.: cum haud ferme discreparet, quin, etc., hardly a doubt remained, Cs.

    Latin-English dictionary > dis-crepō

  • 87 dīvīnus

        dīvīnus adj. with comp. and sup.    [divus], of a god, of a deity, divine: numen: stirps, V.: origo, L.: sine ope divinā, Cs.: animos esse divinos, i. e. of divine origin: religiones, L.: causa divinior: divinissima dona, i. e. most worthy of a deity: rem divinam facere, worship, T.: rem divinam ture ac vino fecisse, L.: rebus divinis praeesse, religion, Cs.: agere divina humanaque, religious and secular duties, L.: divina humanaque Divitiis parent, the whole world, H.: omnium divinarum humanarum rerum consensio, i. e. union in all interests and feelings: divina humanaque scelera, sacrilege and outrage, L.: rerum divinarum et humanarum scientia, physics and morals: divinum ius et humanum, natural and positive law: (homines) soli divinocum capaces, Iu. — Divincly inspired, prophetic: animus divinior: cum ille potius divinus fuerit, N.: vates, H.: poëta, V.: futuri Sententia, H.: Imbrium avis imminentium, H. — As subst m., a soothsayer, prophet: nescio qui ille divinus: divine tu, inaugura, L.: adsisto divinis, watch the fortunetellers, H.— Godlike, superhuman, admirable, excellent: genus hominum: legiones: fides: senatūs admurmuratio: quā (ratione) nihil est in homine divinius: domus, i. e. imperial, Ph.
    * * *
    I
    divina -um, divinior -or -us, divinissimus -a -um ADJ
    divine, of a deity/god, godlike; sacred; divinely inspired, prophetic; natural
    II

    Latin-English dictionary > dīvīnus

  • 88 dubius

        dubius adj.    [DVA-], moving two ways, fluctuating: fluctibus dubiis volvi coeptum est mare, L.—Fig., wavering in opinion, doubting, doubtful, dubious, uncertain: animum in causā dubium facere: visi ab dubiis, quinam essent, L.: spemque metumque inter dubii, V.: dubius, verbis ea vincere magnum Quam sit, well aware how hard it is, V.: dictator minime dubius, bellum patres iussuros, L.: mentis, O.: sententiae, L.— Wavering in resolution, irresolute, undecided, hesitating: dubii confirmantur, Cs.: dubio atque haesitante Iugurthā incolumes transeunt, S.: hostibus dubiis instare, S.: spem dedit dubiae menti, V.: consilia, Ta.: quid faciat, O.: Mars errat in armis, V.— Doubted of, uncertain, doubtful, dubious, undetermined: fortuna scaenica, T.: quae dubia sint, ea sumi pro certis: haec habere dubia, to leave in question: salus: victoria, Cs.: proelia, Ta.: haud dubius rex, seu... seu..., by a clear title, L.: auctor, unknown, O.: gens dubiae ad id voluntatis, L.: lux, i. e. twilight, O.: sidera, Iu.: caelum, i. e. overcast, V.: lanugo, hardly visible, O.: sequitur annus haud dubiis consulibus, certainly known, L.: fortunam inter dubia numerare, Ta.: hora, i. e. the uncertain future, H.: dubia cena, i. e. perplexing with variety, H.: an dubium id tibi est? is it not certain? T.: ut de ipsius facto dubium esse nemini possit: hoc nemini dubium est, quid iudicarit: Iustitiā dubium validisne potentior armis, O.: haud dubiumst mihi, quin possim, etc., T.: non esse dubium, quin possent, etc., Cs.: periisse me unā haud dubiumst, T.: in dubium vocare, to call in question: non quo mihi veniat in dubium tua fides, is questioned: Dum in dubio est animus, in doubt, T.: ut in dubio poneret, utrum... an, etc., L.: sine dubio, certainly: cum te togatis omnibus sine dubio anteferret... sed, etc., doubtless... but: procul dubio, L. — Doubtful, dubious, precarious, dangerous, critical, difficult, adverse: fortuna (opp. secunda): res, S.: mons ascensu, Pr.: scire hunc lumen rebus nostris dubiis futurum, L.: dubiis ne defice rebus, our need, V.: tempora, H.: aeger, the man in danger of death, O.: Mea in dubio vitast, is in danger, T.: libertas et anima nostra in dubio est, S.: suas fortunas in dubium non devocaturum, Cs.
    * * *
    dubia, dubium ADJ
    doubtful, dubious, uncertain; variable, dangerous; critical

    Latin-English dictionary > dubius

  • 89 ē-lūdō

        ē-lūdō sī, sus, ere,    to stop playing, cease to sport: litus, quā fluctus eluderet. — To parry, elude, avoid: quasi rudibus eius eludit oratio (i. e. in a sham fight): elusa volnera, O.—To escape, avoid, shun: celeritate navium nostros, Cs.: Orsilochum fugiens, V.: Satyros sequentīs, O.: contra eludere Poenus, avoided a fight, L.—To make vain, frustrate: bellum quiete, quietem bello, L.: his miraculis elusa fides, i. e. denied, L.—To delude, deceive, cheat: eludendi occasiost senes, T.: elusa imagine tauri Europa, O.: eludebas, cum, etc., you were making a pretence. — To mock, jeer, make sport of, trifle with, insult: quamdiu furor tuus nos eludet?: illum vicissim: per licentiam, L.: gloriam eius, L.: alqm contumeliis, L.

    Latin-English dictionary > ē-lūdō

  • 90 ergā

        ergā    praep. with acc, towards, in respect of, in relation to: animis te erga, T.: vestra erga me voluntas: erga populum R. fides, Cs.: favor erga nos deorum, Ta.: Quae numquam quicquam erga me commeritast, done me wrong, T.: odium erga regem suscipere, N.: erga bona sua cautus, Cu.
    * * *
    towards, opposite (friendly)

    Latin-English dictionary > ergā

  • 91 ēripiō

        ēripiō ipuī, eptus, ere    [ex + rapio], to tear out, snatch away, wrest, pluck, tear, take away: vela, armamenta, copias, Cs.: quae nunc hebetat visūs nubem, V.: ornamenta ex urbibus: sacra ex aedibus: arma ab aliis: ab igne ramum, O.: vaginā ensem, V.: consuli caput, L.: classem Caesari, Cs.: mihi Scipio ereptus: ereptus rebus humanis, Cu.— To rescue, deliver, free (fugitivam), Cs.: patriam ex hostium manibus, L.: hos ex morte: istum de vestrā severitate: me his malis, V.— With pron reflex., to break away, rescue oneself, escape: per eos se, Cs.: ex pugnā se: me e complexu patriae: leto me, V.: te morae, H.—Fig., to take away, snatch away, take violently, remove, deprive, free: (vocem) loquentis ab ore, caught up eagerly, V.: hominis aspiciendi potestatem: ut usus navium eriperetur, was lost, Cs.: erepto semenstri imperio, Cs.: libertatem lictori: diem Teucrorum ex oculis, V.: Tempora certa modosque, H.: anni Eripuere iocos, H.: vatibus Eripienda fides, O.: Eripe fugam, flee, V.: Posse loqui eripitur, the power of speech, O.: Vix tamen eripiam, velis quin, etc., I shall scarcely destroy your desire, etc., H.
    * * *
    eripere, eripui, ereptus V
    snatch away, take by force; rescue

    Latin-English dictionary > ēripiō

  • 92 exāctus

        exāctus adj. with comp.    [P. of exigo], precise, accurate, exact: numerus, L.: fides, O.: morum exactior, O.— Plur n. as subst: sociis exacta referre, V.
    * * *
    exacta, exactum ADJ
    exact, accurate

    Latin-English dictionary > exāctus

  • 93 exigō

        exigō ēgī, āctus, ere    [ex + ago], to drive out, push forth, thrust out, take out, expel: reges ex civitate: hostem e campo, L.: post reges exactos: easdem (uxores), divorce, T.: suam (uxorem), turn out of the house: exigit Hebrus aquas, pours into the sea, O.: exactum ensem Fregit, by the thrust, O.: ensem per medium iuvenem, V.: (hasta) Cervice exacta est, passed through, O.— To drive away, hiss off (the stage): (fabulae) exigendae vobis, T. — To require, enforce, exact, demand, collect: ad pecunias exigendas legatos misimus: acerbissime pecuniae exigebantur: nomina sua: peditum numerum a civitatibus, Cs.: viam, demand the construction of: auspiciorum adhuc fides exigitur, further confirmation, Ta.— To export: agrorum fructūs, L.— To set right: ad perpendiculum columnas, set precisely upright.—Fig., to require, demand, claim, exact, insist: magis quam rogare: a teste veritatem: ius iurandum, L.: Has exegit gloria poenas, has cost, Iu.: de volnere poenas, O.: a violatoribus piacula, L.: ex te ut responderes: id ipsum, ut pereat, O.: a quoquam ne peieret, Iu.: in exigendo non acerbus.—Of time, to lead, spend, pass, complete, finish, close: cum maerore graviorem vitam, S.: exactā aetate mori, after a long life: hanc saepe exactā aetate usurpasse vocem, in old age, L.: per exactos annos, at the end of every year, H.: tribus exactis ubi quarta accesserit aestas, V.: spatiis exegit quattuor annum, O.— To conduct, superintend: aedīs privatas velut publicum opus, L.— To bring to an end, conclude, finish, complete: monumentum, H.: opus, O.: His demum exactis, V.— To determine, ascertain, find out: sociisque exacta referre, discoveries, V.: Non prius exactā ratione saporum, before he has ascertained, H.: non tamen exactum, quid agat, O.— To weigh, try, prove, measure, examine, adjust, estimate, consider: ad vestras leges, quae Lacedaemone fiunt, estimate by the standard of, etc., L.: cultu ad luxuriam exacto, directed, Cu.: ad caelestia ritūs humanos, O.— To consider, deliberate on, take counsel upon: tempus secum, V.: talia secum, O.: non satis exactum, quid agam.
    * * *
    exigere, exegi, exactus V
    drive out, expel; finish; examine, weigh

    Latin-English dictionary > exigō

  • 94 ex-sistō or existō

        ex-sistō or existō stitī, —, ere,    to step out, come forth, emerge, appear: e latebris, L.: ab inferis: (bovis) a mediā fronte cornu exsistit, Cs.: nympha gurgite medio, O.: occultum malum exsistit, comes to light. — To spring, proceed, arise, become, be produced, turn into: dentes naturā exsistere: ex luxuriā exsistat avaritia: ex amicis inimici exsistunt, Cs.: pater exstitit (Caesar) huius, O.: exsistit hoc loco quaestio subdifficilis: exsistit illud, ut, etc., follows. — To be visible, be manifest, exist, be: sic in animis exsistunt varietates: si exstitisset in rege fides: nisi Ilias illa exstitisset: tanto in me amore exstitit: timeo, ne in eum exsistam crudelior.

    Latin-English dictionary > ex-sistō or existō

  • 95 fallō

        fallō fefellī, falsus, ere    [1 FAL-], to trip, cause to fall: glacies fallit pedes, L.: alqm, Cu.—Fig., to deceive, trick, dupe, cheat, elude, fail, disappoint: alquem dolis, T.: falli te sinas Techinis, T.: Nec sidus regione viae (nos) fefellit, misled, V.: credentem puellam, O.: sui fallendi causā factum, Cs.: nisi me forte fallo: nisi me fallit animus: nisi me omnia fallunt, unless I utterly mistake: neque eum prima opinio fefellit, Cs.: nisi quid me fallit: mentīs monstro, V.: cum maxime fallunt, id agunt, ut, etc.: non in sortitione fallere: ne falleret bis relata eadem res, lead into error, L.: ut de indutiis fallendo impetrarent, Cs.: numquam fallentis termes olivae, H.: nescia fallere vita, without guile, V.: eas fallam, ut ab illis fallimur, T.— Pass reflex., to be deceived, err, mistake, deceive oneself: Falsus es, T.: neque ea res falsum me habuit, did not deceive me, S.: errore quodam fallimur: quā (spe) possumus falli: deus falli quo potuit?: nisi fallor, V.: aut ego fallor, or I am far wrong, H.—Impers., with acc, to mistake, be deceived: nisi me fallit: nec eum fefellit.— To violate, break, betray, deceive, disappoint: fidem hosti datam: meam spem: si res opinionem meam fefellerit: mandata mariti, O.: foedus ac fidem, L.: promissum, Cu.: tu faciem illius Falle dolo, put on, V.: retia, avoid, O.: quā signa sequendi Falleret error, confound, V.— To deceive in swearing, swear falsely, be perjured: si sciens fallo: si falleret, precatus Deos, ita se mactarent, L.: expedit matris cineres opertos Fallere, swear falsely by, H.: dominorum dextras, faith pledged to, etc., V.— To lie concealed, be unseen, escape notice, remain undiscovered, elude: per biennium, L.: ne quid falleret Volturno ad urbem missum, L.: ne falleret ad urbem incedens, arrive secretly, L.: qui natus moriensque fefellit, in obscurity, H.: veneno, infuse undetected, V.: bonus longe fallente sagittā, V.: nequiquam fallis dea, escape recognition, V.: neque hoc te fallit, quam multa sint, etc., nor do you fail to see: custodes, L.: deos, O.: nec nos via fallet euntīs, V.: me nec fallunt iussa Iovis, nor do I fail to recognize, V.: nec quicquam eos fallebat, L.: segetis fides meae Fulgentem Falli sorte beatior, i. e. is a happier lot, though he knows it not, etc., H.: neutros fefellit hostīs appropinquare, L.: in lege nullā esse eiusmodi caput te non fallit: neque vero Caesarem fefellit, quin, etc., Cs.— To lighten, appease, silence, beguile: medias sermonibus horas, O.: somno curam, H.: austerum studio fallente laborem, H.
    * * *
    fallere, fefelli, falsus V
    deceive; slip by; disappoint; be mistaken, beguile, drive away; fail; cheat

    Latin-English dictionary > fallō

  • 96 fidēlis

        fidēlis e, adj. with comp. and sup.    [1 fides], trusty, trustworthy, faithful, sincere, true: medicus, H.: catulis cerva fidelibus, H.: sociis multo fidelioribus utimur: fidelissima coniunx: mulieri vir, T.: quem sibi fidelem arbitrabatur, Cs.: animus in dominum: in amicos, S.—As subst m., a trusty person, confidant: si quem tuorum fidelium voles.— Trustworthy, sure, safe, true, strong, firm, durable: ager: navis: lorica, V.: consilium: operā Commi fideli, Cs.: silentium, H.
    * * *
    fidele, fidelior -or -us, fidelissimus -a -um ADJ
    faithful/loyal/devoted; true/trustworthy/dependable/reliable; constant/lasting

    Latin-English dictionary > fidēlis

  • 97 fidicen

        fidicen inis, m    [2 fides+1 CAN-], a luteplayer, lyrist, minstrel, harper: nobilis: Latinus, lyric poet, H.: Romanae lyrae, H.
    * * *
    lyre-player; writer of lyric poetry; lyricist

    Latin-English dictionary > fidicen

  • 98 fidiculae

        fidiculae ārum, f dim.    [2 fides], a small stringed instrument, small lute: sonantes.

    Latin-English dictionary > fidiculae

  • 99 Fidius

        Fidius ī, m    [1 fides], the god of faith, a surname of Jupiter, O.—In the oath, me dius fidius or medius fidius, ellipt. for ita me dius Fidius iuvet, so help me the god of truth, by the god of truth.

    Latin-English dictionary > Fidius

  • 100 fīdūcia

        fīdūcia ae, f    [fidus], trust, confidence, reliance, assurance: fides tua fiduciam commendationi meae tribuit, S.: humanis quae sit fiducia rebus, V.: cuius fiduciā provinciam spoliaret: suarum rerum, in his fortune, Cs.: salutis, assurance, L.: vitae nostrae, O.: voti, Ta.: unde tanta fiducia sui victis, L.: Tu, nostrarum fiducia rerum, prop, O.— Self-confidence, boldness, courage, presumption: fiduciae pleni proficiscuntur, Cs.: hostis, L.: nimia, N.—In law, a deposit, pledge, security, pawn, mortgage: fiduciā acceptā... fiduciam committere alicui: iudicium fiduciae.
    * * *
    trust, confidence; faith, reliance; courage

    Latin-English dictionary > fīdūcia

См. также в других словарях:

  • FIDES — «Numa, écrit Tite Live, n’institua de cérémonie annuelle qu’en l’honneur de la seule Fides; il enjoignit aux flamines de se rendre à son sanctuaire sur un char à deux chevaux et de célébrer le culte la main enveloppée jusqu’au bout des doigts,… …   Encyclopédie Universelle

  • Fides — (lateinisch für Treue, Vertrauen) bezeichnet der katholische missionarische Nachrichtendienst des Vatikan, siehe Agenzia Fides einen Asteroiden, siehe (37) Fides die Personifikation der Treue in der römischen Mythologie, siehe Fides (Mythologie)… …   Deutsch Wikipedia

  • Fides — may refer to:*Fides (mythology), the goddess of trust in Roman mythology *Fides (reliability), guide allowing estimated reliability calculation in electronics *Fides Romanin, Italian cross country skier of the 1950s *37 Fides, asteroid in the… …   Wikipedia

  • fides — /fīˈdēz or fiˈdāz/ (Latin) noun Faith, fidelity fides implicita /im plisˈi tə or im plikˈi ta/ noun Implicit unquestioning faith fides Punica /pūˈni kə or pooˈni ka/ noun Punic faith, treachery fide et amore /fīˈdē et a möˈrē or fiˈdā et a mōˈre/ …   Useful english dictionary

  • Fides [2] — Fides, Asteroid, wurde am 5. Octbr. 1855 von Luther zu Bilk im Sternbilde der Fische entdeckt, erhielt als bildliches Zeichen das Kreuz † u. das Gouldsche Zahlenzeichen . F. steht zwischen Thetis u. Amphitrite. Die mittlere Entfernung von der… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Fides [1] — Fides (lat.), 1) Treue, Pflichtmäßigkeit, Glaubwürdigkeit; so F. conjugalis, eheliche Treue; F. graeca, griechische Treue, sprichwörtlich für Wortbrüchigkeit, weil unter den Griechen, bes. den Thessaliern u. Lokrern, auch den Lacedämoniern, der… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Fides — (lat.), Vertrauen, Treue, Gewissenhaftigkeit; bei den Römern personifiziert die Göttin der Treue (im Halten der Versprechungen und Eide), die als F. publica oder populi Romani seit alter Zeit im höchsten Ansehen stand. Der Tempel auf dem Kapitol… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Fides — {{Fides}} »Treue«, eine der ältesten Personifikationen, die in Rom kultisch verehrt wurden. Auf ihre Vertragstreue hielten sich die Römer besonders viel zugute; deswegen hinterlegten sie politisch bedeutsame Dokumente im Tempel der Fides auf dem… …   Who's who in der antiken Mythologie

  • fides — fȋdes m DEFINICIJA 1. poštenje, vjernost zadanoj riječi 2. pravn. etička kategorija SINTAGMA bona fide u dobroj vjeri, dobronamjerno, pošteno; mala fide u zloj namjeri, zlonamjerno ETIMOLOGIJA lat. fides …   Hrvatski jezični portal

  • Fides — Fi des, n. [L., faith.] (Roman Muth.) Faith personified as a goddess; the goddess of faith. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Fides — (lat.), Treue, Glaube; personifiziert als Göttin der Treue von den Römern auf dem Kapitol in einem besondern Tempel verehrt (Symbol zwei verschlungene Hände); F. graeca oder punĭca, griech. oder punische Treue, sprichwörtlich für Wortbrüchigkeit …   Kleines Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»