Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

fēstīvus

  • 1 fēstīvus

        fēstīvus adj. with comp. and sup.    [festus], agreeable, pleasing, pretty: poëma: copia librorum, a fair number.—Jovial, jocose, agreeable, dear: quibus (pueris) nihil potest esse festivius: homo: pater festivissime! T.: caput, T.— Humorous, pleasant, witty: sermo: acroama.
    * * *
    festiva -um, festivior -or -us, festivissimus -a -um ADJ
    feast (days); excellent, fine; jovial (person), genial; lively (speech), witty

    Latin-English dictionary > fēstīvus

  • 2 festivus

    festīvus, a, um, adj. [1. festus; lit., feast-like, belonging to a feast; hence], lively, gay, festive, joyous, gladsome, merry (syn.: lepidus, urbanus, salsus, facetus).
    I.
    Lit. (ante- and post-class.): festivum festinant diem, Enn. ap. Serv. Verg. A. 9, 401 (Trag. v. 434 ed. Vahl.):

    ludi,

    Plaut. Cas. 4, 1, 3; cf.

    alea,

    Gell. 18, 13, 1:

    locus,

    Plaut. Capt. 2, 1, 5; id. Poen. 5, 1, 9:

    facinus lepidum et festivum,

    id. ib. 1, 2, 95:

    hospitium in lepido loco,

    id. ib. 3, 3, 82; cf.:

    festivissimum convivium,

    Just. 38, 8 fin.
    * B.
    Subst.: festīvum, i, n., festive jollity, festivity:

    in vindemiarum festivo,

    Lampr. Heliog. 11.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., agreeable, pleasing, handsome, pretty:

    luculenta atque festiva femina,

    Plaut. Mil. 4, 1, 12; cf. id. Ep. 5, 1, 17:

    nonne igitur sunt ista festiva?

    Cic. Par. 5, 2, 38:

    aedes festivissimae,

    Plaut. Curc. 1, 1, 93:

    area parvula sed festiva,

    Plin. Ep. 2, 17, 4:

    copia librorum,

    Cic. Att. 2, 6, 1:

    opera,

    Plaut. Mil. 2, 6, 108. —
    B.
    In partic.
    1.
    Of behavior, character, etc., jovial, jocose, agreeable, dear:

    quod te isti facilem et festivum putant,

    Ter. Ad. 5, 9, 29:

    puer,

    Cic. Att. 1, 12 fin.; cf.:

    quibus (pueris) nihil potest esse festivius,

    id. Fam. 6, 4, 3:

    filius,

    id. Fl. 36, 91:

    homo,

    id. Phil. 5, 5, 13; id. de Or. 2, 68, 277. —
    2.
    As a term of endearment:

    o mi pater festivissime!

    Ter. Ad. 5, 9, 26; so,

    festivum caput!

    id. ib. 2, 3, 8.—
    3.
    Of speech, humorous, pleasant, witty:

    dulcis et facetus festivique sermonis,

    Cic. Off. 1, 30, 108:

    poëma facit ita festivum, ita concinnum, ita elegans, nihil ut fieri possit argutius,

    id. Pis. 29, 70:

    oratio,

    id. de Or. 3, 25, 100:

    acroama,

    id. Verr. 2, 4, 22, § 49; Quint. 6, 3, 39.— Hence, adv., in two forms, festīve (class.) and festīvĭter (ante- and post-class.).
    * 1.
    Joyously, gayly, cheerfully:

    loco in festivo sumus festive accepti,

    Plaut. Ps. 5, 1, 9.—
    2.
    Transf.
    * a.
    Agreeably, pleasantly, delightfully: o domus parata pulchrae familiae festiviter! Naev. ap. Non. 510, 16. —
    b. (α).
    Form festive:

    agere fabellam,

    Cic. Q. Fr. 2, 16, 3:

    crimen contexere,

    id. Deiot. 6, 19:

    dissolvere argumentum,

    id. Div. 2, 15, 35:

    aliquid odorari,

    id. Att. 4, 14, 2:

    tradere elementa loquendi,

    id. Ac. 2, 28, 92. As a particle of assent:

    quare bene et praeclare quamvis nobis saepe dicatur: belle et festive nimium saepe nolo,

    Cic. de Or. 3, 26, 101.—
    (β).
    Form festiviter: Epictetus severe simul ac festiviter sejunxit a vero Stoico, qui esset akôlutos, Gell. 1, 2, 7:

    respondere,

    id. 1, 22, 6.— Sup.: decorare festum festivissime, Poët. ap. Charis. 2, p. 180 P. (Rib. Fragm. Trag. Inc. 223).

    Lewis & Short latin dictionary > festivus

  • 3 Chrysocolaptes festivus

    ENG white-naped woodpecker
    NLD zwartrugspecht

    Animal Names Latin to English > Chrysocolaptes festivus

  • 4 festivum

    festīvus, a, um, adj. [1. festus; lit., feast-like, belonging to a feast; hence], lively, gay, festive, joyous, gladsome, merry (syn.: lepidus, urbanus, salsus, facetus).
    I.
    Lit. (ante- and post-class.): festivum festinant diem, Enn. ap. Serv. Verg. A. 9, 401 (Trag. v. 434 ed. Vahl.):

    ludi,

    Plaut. Cas. 4, 1, 3; cf.

    alea,

    Gell. 18, 13, 1:

    locus,

    Plaut. Capt. 2, 1, 5; id. Poen. 5, 1, 9:

    facinus lepidum et festivum,

    id. ib. 1, 2, 95:

    hospitium in lepido loco,

    id. ib. 3, 3, 82; cf.:

    festivissimum convivium,

    Just. 38, 8 fin.
    * B.
    Subst.: festīvum, i, n., festive jollity, festivity:

    in vindemiarum festivo,

    Lampr. Heliog. 11.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., agreeable, pleasing, handsome, pretty:

    luculenta atque festiva femina,

    Plaut. Mil. 4, 1, 12; cf. id. Ep. 5, 1, 17:

    nonne igitur sunt ista festiva?

    Cic. Par. 5, 2, 38:

    aedes festivissimae,

    Plaut. Curc. 1, 1, 93:

    area parvula sed festiva,

    Plin. Ep. 2, 17, 4:

    copia librorum,

    Cic. Att. 2, 6, 1:

    opera,

    Plaut. Mil. 2, 6, 108. —
    B.
    In partic.
    1.
    Of behavior, character, etc., jovial, jocose, agreeable, dear:

    quod te isti facilem et festivum putant,

    Ter. Ad. 5, 9, 29:

    puer,

    Cic. Att. 1, 12 fin.; cf.:

    quibus (pueris) nihil potest esse festivius,

    id. Fam. 6, 4, 3:

    filius,

    id. Fl. 36, 91:

    homo,

    id. Phil. 5, 5, 13; id. de Or. 2, 68, 277. —
    2.
    As a term of endearment:

    o mi pater festivissime!

    Ter. Ad. 5, 9, 26; so,

    festivum caput!

    id. ib. 2, 3, 8.—
    3.
    Of speech, humorous, pleasant, witty:

    dulcis et facetus festivique sermonis,

    Cic. Off. 1, 30, 108:

    poëma facit ita festivum, ita concinnum, ita elegans, nihil ut fieri possit argutius,

    id. Pis. 29, 70:

    oratio,

    id. de Or. 3, 25, 100:

    acroama,

    id. Verr. 2, 4, 22, § 49; Quint. 6, 3, 39.— Hence, adv., in two forms, festīve (class.) and festīvĭter (ante- and post-class.).
    * 1.
    Joyously, gayly, cheerfully:

    loco in festivo sumus festive accepti,

    Plaut. Ps. 5, 1, 9.—
    2.
    Transf.
    * a.
    Agreeably, pleasantly, delightfully: o domus parata pulchrae familiae festiviter! Naev. ap. Non. 510, 16. —
    b. (α).
    Form festive:

    agere fabellam,

    Cic. Q. Fr. 2, 16, 3:

    crimen contexere,

    id. Deiot. 6, 19:

    dissolvere argumentum,

    id. Div. 2, 15, 35:

    aliquid odorari,

    id. Att. 4, 14, 2:

    tradere elementa loquendi,

    id. Ac. 2, 28, 92. As a particle of assent:

    quare bene et praeclare quamvis nobis saepe dicatur: belle et festive nimium saepe nolo,

    Cic. de Or. 3, 26, 101.—
    (β).
    Form festiviter: Epictetus severe simul ac festiviter sejunxit a vero Stoico, qui esset akôlutos, Gell. 1, 2, 7:

    respondere,

    id. 1, 22, 6.— Sup.: decorare festum festivissime, Poët. ap. Charis. 2, p. 180 P. (Rib. Fragm. Trag. Inc. 223).

    Lewis & Short latin dictionary > festivum

  • 5 дятел, черноспинный султанский

    3. ENG black-backed [white-naped] woodpecker
    4. DEU Goldschulterspecht m, Schwarzrücken-Sultanspecht m
    5. FRA pic m de Goa

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES — BIRDS > дятел, черноспинный султанский

  • 6 festivitas

    festīvĭtas, ātis, f. [festivus], festive gayety, festivity, mirth, merriment, joy. *
    I.
    Lit.:

    jocum, festivitatem, ferias,

    Plaut. Capt. 4, 1, 3.—
    II.
    Transf.
    A.
    As a word of endearment (Plautinian):

    mi animule, Mea vita, mea festivitas (for which, shortly after: voluptas mea, meus festus dies),

    my joy, my delight, Plaut. Cas. 1, 47; 3, 3, 14; id. Poen. 1, 2, 176.—
    * B.
    A pleasant or kind demeanor, kindness:

    mei patris festivitas et facilitas,

    Ter. Eun. 5, 9, 18; cf. festivus, II. A.—
    C.
    Of speech, humor, pleasantry, jocoseness (Ciceron.;

    syn.: facetiae, lepor, sal): cum in illo genere perpetuae festivitatis ars non desideretur,

    Cic. de Or. 2, 54, 219:

    festivitate et facetiis C. Julius omnibus praestitit,

    id. Brut. 48, 177:

    nec umquam fuit oratio lepore et festivitate conditior (shortly before: faceta et urbana),

    id. de Or. 2, 56, 227:

    summa festivitate et venustate,

    id. ib. 1, 57, 243; id. Inv. 1, 18, 25:

    imago antiquae et vernaculae festivitatis (corresp. to facetiae and lepores),

    id. Fam. 9, 15, 2.—In plur.:

    Gorgias his festivitatibus insolentius abutitur,

    play of words, witticism, Cic. Or. 52, 176; Gell. praef. § 4.—
    D.
    Post-class., a festival, feast: festivitas in cunctis oppidis celebranda, Cod. Th. 15, 5, 3; Lampr. Alex. Sev. 63.—In plur.:

    sollennes, Cod. Th. 6, 8, 1: natalium principis,

    ib. 6, 4, 30.

    Lewis & Short latin dictionary > festivitas

  • 7 4337

    3. ENG black-backed [white-naped] woodpecker
    4. DEU Goldschulterspecht m, Schwarzrücken-Sultanspecht m
    5. FRA pic m de Goa

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES — BIRDS > 4337

  • 8 предъявлять претензии

    1) General subject: claim, (кому-л.) pick a bone with, set up (на что-л.-for), have grievances (http://en.wikipedia.org/wiki/Festivus\#Airing_of_Grievances), (к кому-либо) be critical of (someone) (http://firstread.msnbc.msn.com/archive/2008/03/14/770298.aspx)
    3) Information technology: bid
    4) Business: lay claim to
    5) Makarov: (кому-л.) pick a bone with (smb.)

    Универсальный русско-английский словарь > предъявлять претензии

  • 9 черноспинный султанский дятел

    Универсальный русско-английский словарь > черноспинный султанский дятел

  • 10 черноспинный султанский дятел

    Русско-английский биологический словарь > черноспинный султанский дятел

  • 11 fēstīvē

        fēstīvē adv.    [festivus], humorously, facetiously, wittily: agere fabellam: tradere elementa loquendi.—In applause: ‘belle et festive.’
    * * *
    festivior, festivissime ADV
    festively, with feasting; delightfully, neatly; amusingly, humorously, wittily

    Latin-English dictionary > fēstīvē

  • 12 fēstīvitās

        fēstīvitās ātis, f    [festivus], good-fellowship, generosity: patris, T.—Of speech, humor, pleasantry, jocoseness: oratio festivitate conditior: his festivitatibus abutitur, witticisms.
    * * *
    festivity, feast; conviviality, charm; heart's delight; humor (speaker), wit

    Latin-English dictionary > fēstīvitās

  • 13 лампаникт, изящный

    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > лампаникт, изящный

  • 14 лентохвост

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > лентохвост

  • 15 elegans

    ēlĕgans (in some MSS. eligans; cf. Beier Cic. Orr. Fragmm. p. 105), antis, adj. [prob. collat. form of eligens, from eligo, Cic. N. D. 2, 28, 72].
    I.
    In the ante-class. period in a bad sense, luxurious, effeminate, fastidious, nice: elegans homo non dicebatur cum laude;

    sed id fere verbum ad aetatem M. Catonis vitii, non laudis fuit... ex quibus verbis (Catonis) apparet, elegantem dictum antiquitus non ab ingenii elegantia, sed qui nimis lecto amoenoque cultu victuque esset, etc.,

    Gell. 11, 2, 1; cf. Non. 465, 11 sq.:

    heia, ut elegans est!

    how choice! how nice! Ter. Heaut. 5, 5, 19 Ruhnk.; cf. id. Eun. 3, 1, 18; 3, 5, 18 (but not in Plaut. Trin. 2, 1, 14, v. Ritschl ad h. l.).—
    II.
    Class. in a good sense, choice, nice, fine, neat, tasteful, elegant.
    A.
    Of persons: tu festivus, tu elegans, tu solus urbanus, quem decet muliebris ornatus, etc., Cic. Clod. et Cur. 5, p. 105, ed. Beier; cf. (with mundus) id. Fin. 2, 8, 23; (with splendidus) Nep. Att. 13, 5;

    and opp. parcus,

    Cic. Brut. 40, 148; id. Or. 25, 83:

    auctor,

    Vell. 1, 13:

    mulier (Phryne—with formosa),

    Val. Max. 4, 3, 3 ext.:

    intelligo te hominem in omni judicio elegantissimum,

    Cic. Fam. 7, 23 et saep.:

    scriptor,

    id. Brut. 9; 16, 63; 68, 239; Quint. 10, 1, 78 al.; cf. in the comp.: quis verbis aut ornatior aut elegantior (sc. Caesare)? Cic. ap. Suet. Caes. 55; in the sup.:

    poëta,

    Nep. Att. 12, 4:

    elegans et concinnus (pictor),

    Plin. 35, 10, 36, § 111.—As subst.: ēlĕgantes, ium, m., fine gentlemen, city people (opp. agrestes), Col. 7, 2, 1.—
    B.
    Of things:

    nec magis compositum quicquam, nec magis elegans,

    Ter. Eun. 5, 4, 13; cf. (with decorum) Cic. Div. 1, 30:

    a necessariis artificiis ad elegantiora defluximus,

    id. Tusc. 1, 25, 62; cf. Liv. 44, 9:

    artes elegantes et ingenuae,

    Cic. Fin. 3, 2:

    temperamentum,

    Tac. A. 11, 4:

    color,

    Plin. 15, 8, 8, § 34 et saep.:

    perspicitis, hoc genus (jocandi) quam sit facetum, quam elegans, quam oratorium,

    Cic. de Or. 2, 59, 241; cf. id. Off. 1, 29, 104; id. Brut. 85; Quint. 6, 3, 39; 10, 1, 65 al.— Comp.:

    ego autem a te elegantiora desidero,

    Cic. Fin. 4, 10; and sup.:

    epistola,

    id. Att. 16, 13 a.; cf.:

    scripta Terentii,

    Quint. 10, 1, 99: utrum sit elegantius, Anton. ap. Cic. Phil. 13, 18:

    solum,

    Plin. 14, 4, 5, § 50. —Hence, adv.: ēlĕganter, with correct choice, tastefully, neatly, finely, gracefully, elegantly:

    lautiores eleganter accepti,

    Cic. Att. 13, 52, 2:

    quiete et pure atque eleganter acta aetas,

    id. de Sen. 5; cf.:

    acta vita,

    Liv. 35, 31:

    herba foliis rotundis eleganter vestita,

    Plin. 25, 5, 19, § 43 et saep.— Comp.:

    psallere et saltare,

    Sall. C. 24, 2:

    quid enim facere potuit elegantius ad hominum existimationem?

    Cic. Div. in Caecil. 17:

    elegantius aut justius fieri,

    id. Fam. 3, 8, 2:

    facturos si, etc.,

    Liv. 37, 1:

    neminem elegantius loca cepisse,

    more fitly, judiciously, Liv. 35, 14:

    causam accurate eleganterque dicere,

    Cic. Brut. 22, 86;

    so of speech,

    id. Fam. 5, 13, 3; id. Tusc. 2, 3; Quint. 6, 3, 102; 8, 2, 21 al.; cf. in the sup., Cic. Brut. 72, 252; Quint. 11, 1, 74.

    Lewis & Short latin dictionary > elegans

  • 16 elegantes

    ēlĕgans (in some MSS. eligans; cf. Beier Cic. Orr. Fragmm. p. 105), antis, adj. [prob. collat. form of eligens, from eligo, Cic. N. D. 2, 28, 72].
    I.
    In the ante-class. period in a bad sense, luxurious, effeminate, fastidious, nice: elegans homo non dicebatur cum laude;

    sed id fere verbum ad aetatem M. Catonis vitii, non laudis fuit... ex quibus verbis (Catonis) apparet, elegantem dictum antiquitus non ab ingenii elegantia, sed qui nimis lecto amoenoque cultu victuque esset, etc.,

    Gell. 11, 2, 1; cf. Non. 465, 11 sq.:

    heia, ut elegans est!

    how choice! how nice! Ter. Heaut. 5, 5, 19 Ruhnk.; cf. id. Eun. 3, 1, 18; 3, 5, 18 (but not in Plaut. Trin. 2, 1, 14, v. Ritschl ad h. l.).—
    II.
    Class. in a good sense, choice, nice, fine, neat, tasteful, elegant.
    A.
    Of persons: tu festivus, tu elegans, tu solus urbanus, quem decet muliebris ornatus, etc., Cic. Clod. et Cur. 5, p. 105, ed. Beier; cf. (with mundus) id. Fin. 2, 8, 23; (with splendidus) Nep. Att. 13, 5;

    and opp. parcus,

    Cic. Brut. 40, 148; id. Or. 25, 83:

    auctor,

    Vell. 1, 13:

    mulier (Phryne—with formosa),

    Val. Max. 4, 3, 3 ext.:

    intelligo te hominem in omni judicio elegantissimum,

    Cic. Fam. 7, 23 et saep.:

    scriptor,

    id. Brut. 9; 16, 63; 68, 239; Quint. 10, 1, 78 al.; cf. in the comp.: quis verbis aut ornatior aut elegantior (sc. Caesare)? Cic. ap. Suet. Caes. 55; in the sup.:

    poëta,

    Nep. Att. 12, 4:

    elegans et concinnus (pictor),

    Plin. 35, 10, 36, § 111.—As subst.: ēlĕgantes, ium, m., fine gentlemen, city people (opp. agrestes), Col. 7, 2, 1.—
    B.
    Of things:

    nec magis compositum quicquam, nec magis elegans,

    Ter. Eun. 5, 4, 13; cf. (with decorum) Cic. Div. 1, 30:

    a necessariis artificiis ad elegantiora defluximus,

    id. Tusc. 1, 25, 62; cf. Liv. 44, 9:

    artes elegantes et ingenuae,

    Cic. Fin. 3, 2:

    temperamentum,

    Tac. A. 11, 4:

    color,

    Plin. 15, 8, 8, § 34 et saep.:

    perspicitis, hoc genus (jocandi) quam sit facetum, quam elegans, quam oratorium,

    Cic. de Or. 2, 59, 241; cf. id. Off. 1, 29, 104; id. Brut. 85; Quint. 6, 3, 39; 10, 1, 65 al.— Comp.:

    ego autem a te elegantiora desidero,

    Cic. Fin. 4, 10; and sup.:

    epistola,

    id. Att. 16, 13 a.; cf.:

    scripta Terentii,

    Quint. 10, 1, 99: utrum sit elegantius, Anton. ap. Cic. Phil. 13, 18:

    solum,

    Plin. 14, 4, 5, § 50. —Hence, adv.: ēlĕganter, with correct choice, tastefully, neatly, finely, gracefully, elegantly:

    lautiores eleganter accepti,

    Cic. Att. 13, 52, 2:

    quiete et pure atque eleganter acta aetas,

    id. de Sen. 5; cf.:

    acta vita,

    Liv. 35, 31:

    herba foliis rotundis eleganter vestita,

    Plin. 25, 5, 19, § 43 et saep.— Comp.:

    psallere et saltare,

    Sall. C. 24, 2:

    quid enim facere potuit elegantius ad hominum existimationem?

    Cic. Div. in Caecil. 17:

    elegantius aut justius fieri,

    id. Fam. 3, 8, 2:

    facturos si, etc.,

    Liv. 37, 1:

    neminem elegantius loca cepisse,

    more fitly, judiciously, Liv. 35, 14:

    causam accurate eleganterque dicere,

    Cic. Brut. 22, 86;

    so of speech,

    id. Fam. 5, 13, 3; id. Tusc. 2, 3; Quint. 6, 3, 102; 8, 2, 21 al.; cf. in the sup., Cic. Brut. 72, 252; Quint. 11, 1, 74.

    Lewis & Short latin dictionary > elegantes

  • 17 festive

    festīvē, adv., v. festivus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > festive

  • 18 festiviter

    festīvĭter, adv., v. festivus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > festiviter

  • 19 infestivus

    in-festīvus, a, um, adj., not agreeable, not pleasant, inelegant (post-class.):

    subagresti ingenio et infestivo,

    Gell. 1, 5, 3.— Adv.: infestīvĭter, inelegantly:

    cetera vertit non infestiviter,

    i. e. quite elegantly, Gell. 9, 9, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > infestivus

  • 20 matercula

    mātercŭla, ae, f. dim. [mater], a little mother (class.): tune igitur mea matercula? Plaut. Fragm. ap. Prisc. p. 601 P.: materculae suae festivus filius, * Cic. Fl. 36, 91; Hor. Ep. 1, 7, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > matercula

См. также в других словарях:

  • Festivus — Pole Type Seasonal Significance A holiday celebrated by those frustrated with the commercialism and pressure of other December holidays …   Wikipedia

  • festivus — adj. [L. festivus, holiday, feast] Having a variety of colors …   Dictionary of invertebrate zoology

  • Festivus — noun A nonce nondenominational holiday featured in a episode, now celebrated (seriously or otherwise) by a number of people. Festivus isnt about any specific religion, Doyle said, stating what seemed both obvious and reassuring. Its inclusive.… …   Wiktionary

  • festivus — its the holiday for the rest of us. Consists of such celebrations as feats of strength. Holidays are so commercial. Everyone should celebrate festivus …   Dictionary of american slang

  • festivus — its the holiday for the rest of us. Consists of such celebrations as feats of strength. Holidays are so commercial. Everyone should celebrate festivus …   Dictionary of american slang

  • FESTIVUS Aurelianus — auctor vitae Tyranni Firmi. Vide Anrelianus …   Hofmann J. Lexicon universale

  • festivus —   L. pretty. Plant of attractive appearance …   Etymological dictionary of grasses

  • Chrysocolaptes festivus festivus — Chrysocolaptes festivus festivus …   Wikipédia en Français

  • Chrysocolaptes festivus — Pic de Goa Chrysocolaptes festivus …   Wikipédia en Français

  • Chlaenius festivus — Systematik Klasse: Insekten (Insecta) …   Deutsch Wikipedia

  • Chrysocolaptes festivus tantus — Chrysocolaptes festivus tantus …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»