-
1 exsequiae
exsequiae exsequiae, arum f похороны, погребение -
2 exsequiae
exsequiae (exequiae), ārum, f. (exsequor), das Leichenbegängnis, die feierliche Beerdigung, der Leichenzug, die Leiche, I) eig.: exequiarum pompa, Augustin., humilis pompa, Amm.: officium exsequiarum, Tac.: iusta exsequiarum, Leichengebräuche, Cic.: exsequias dare, ein L. halten, Ov.: exsequias alcis funeris prosequi, Cic.: exsequias ire, zum Begräbnis gehen, Ter. u. Apul.: exsequias celebrare, Liv.: alcis exsequias celebrare, Plin. ep.: exsequias rite solvere, Verg.: in exsequias ferri, Ov.: habuit funus et exsequias quales meruit, Val. Max. – II) meton., die Leiche = die irdischen Überreste, Gebeine jmds., Eutr. 7, 18; 9, 2. Sext. Ruf. brev. 22.
-
3 exsequiae
exsequiae (exequiae), ārum, f. (exsequor), das Leichenbegängnis, die feierliche Beerdigung, der Leichenzug, die Leiche, I) eig.: exequiarum pompa, Augustin., humilis pompa, Amm.: officium exsequiarum, Tac.: iusta exsequiarum, Leichengebräuche, Cic.: exsequias dare, ein L. halten, Ov.: exsequias alcis funeris prosequi, Cic.: exsequias ire, zum Begräbnis gehen, Ter. u. Apul.: exsequias celebrare, Liv.: alcis exsequias celebrare, Plin. ep.: exsequias rite solvere, Verg.: in exsequias ferri, Ov.: habuit funus et exsequias quales meruit, Val. Max. – II) meton., die Leiche = die irdischen Überreste, Gebeine jmds., Eutr. 7, 18; 9, 2. Sext. Ruf. brev. 22.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exsequiae
-
4 exsequiae
I.A funeral procession, funeral obsequies (freq. and class.;II.syn.: funus, pompa, justa, inferiae, feralia): funus, quo amici convenerant ad exsequias cohonestandas,
Cic. Quint. 15, 50; cf.:exsequias funeris prosequi,
id. Clu. 71, 201; and:funus innumeris exsequiis celebratum,
Plin. 10, 43, 60, § 122:Clodii cadaver spoliatum imaginibus, exsequiis,
Cic. Mil. 13, 33:justis exsequiarum, id. Leg, 2, 17, 42: fertur in exsequiis matrona,
Ov. F. 2, 847:exsequiis rite solutis,
Verg. A. 7, 5 et saep.:exsequias ire,
to go to the funeral, Ter. Ph. 5, 8, 37; Ov. Am. 2, 6, 2; Sil. 15, 395; Vulg. Gen. 50, 10 al. —Transf., in late Lat., for reliquiae, the earthly remains, relics:humiliter sepultae Neronis,
Eutr. 7, 18; id. 9, 2; Sext. Ruf. Brev. 22. -
5 exsequiae
1) похороны, похоронная процессия, тж. погребениеprosĕqui exsequias alicujus funĕris C или exsequias ire Ter, Ap — провожать чьё-л. тело2) останки, прах ( sepelire exsequias alicujus Eutr) -
6 exsequiae
похороны (l. 91 D. 35, 1).Латинско-русский словарь к источникам римского права > exsequiae
-
7 exsequiae
, arum fпохороны, погребение -
8 exsequiae or exequiae
exsequiae or exequiae ārum, f [SEC-], a funeral procession, funeral obsequies: convenire ad exsequias cohonestandas: Ante urbem exsequiae Significant luctum, O.: fertur in exsequiis matrona, O.: exsequiis rite solutis, V.: exsequias ire, to attend a funeral: iusta exsequiarum. -
9 exsequia
-
10 funus
fūnus, eris, n. (viell. zu gotisch gaunon, Klagelieder singen, klagen), die feierliche Beerdigung, Bestattung einer Leiche, das Leichenbegängnis, die Leiche (während exsequiae u. pompa ihre feierliche Begleitung, die Leichenfeier, u. zwar exsequiae durch Verwandte und Freunde, pompa durch Ahnenbilder u.a. Prunk): I) eig. u. meton.: A) eig.: funus, quo amici conveniunt ad exsequias cohonestandas, Cic.: habebat funus et exsequias quales meruit, Val. Max.: funus adiutare, bei der L. mit helfen, Ter.: funus indicere, Cic.: f. alci facere, Cic.: funus alci instaurare Verg.: paterno funeri omnia iusta solvere, Cic.: alci f. ducere, halten, besorgen, Cic.: in funus venire, zur L. kommen, Cic.: in funus prodire, mit zur L. gehen, Ter. Andr. 115 u. Cic.: so auch funus celebrare, Liv.: funera non potui comitare (= comitari), Ov.: funere efferre, efferri, funus effertur, s. 1. ef-fero: efferri sine ulla funeris pompa, Nep.: funus procedit (setzt sich in Bewegung), Ter.: funus alcis videre, jmds L. sehen = jmds. Tod erleben, Nep. – funus (alcis) ornare, Suet.: funus alcis ducere, die L. anführen (v. den Ahnenbildern), Hor.: statim a funere, Suet. – Plur., virorum fortium funera, Cic.: iustis funeribus confectis, Caes.: Plur. auch poet. v. der Bestattung eines einzelnen, Sil. 2, 184. – B) meton. (poet.): 1) die Leiche, der Leichnam, meum, Prop.: lacerum, Verg., Plur. poet. v. einer Leiche, Val. Flacc. 3, 298. – übtr., v. den Schatten, Manen der Abgeschiedenen, Prop. 4, 11, 3. – 2) der Tod, u. insbes. der gewaltsame, der Mord, crudeli funere exstinctus, Verg.: sub ipsum funus, schon dem Tode nahe, Hor. – foedasti funere vultus, Verg.: edere funera, morden, Verg. – II) übtr., der Untergang, das Verderben, der Tod, rei publicae, Cic.: funus imperio parabat, Hor. – meton. für die den Untergang bereitende Person, v. Gabinius u. Piso, paene funera rei publicae, der Untergang, die Zerstörer, Cic.
-
11 Leichenbegleiter
Leichenbegleiter, qui funus exsequitur. – die Leichenbegleiter, qui funus exsequuntur; exsequiae; amici qui conveniunt ad exsequias cohonestandas. – Leichenbegleitung, exsequiae (vgl. »Leichenbegleiter«). – mit Gepränge, pompa.
-
12 Leichenbegängnis
Leichenbegängnis, funus (das Hinaustragen der Leiche übh.). – exsequiae funeris, auch bl. exsequiae (das Leichengefolge, der Leichenzug). – pompa funeris. pompa funebris. auch bl. pompa (feierlicher, prächtiger Aufzug bei einem Leichenbegängnis, wenn die Begleitung der Personen noch mit weiterem Gepränge, z.B. Vortragung der Ahnenbilder etc., verbunden war, das Leichengepränge). – iusta, ōrum,n. pl.iusta funebria,n. pl. (die letzten Pflichten, die man dem Verstorbenen erzeigt, die gesetzlich vorgeschrieben oder im Gebrauch angenommen sind). – sepultura (die Beerdigung als Feierlichkeit). – die Kosten des L., s. Leichenkosten. – ein L. halten, veranstalten, funus facere; funus exsequiis celebrare: jmdm. ein L. halten, veranstalten, funus alci facere, ducere; funere efferre alqm; alci od. alcis funeri iusta facere, solvere; alcis corpori iusta persolvere: ein prächtiges L. veranstalten. funus quanto possum apparatu facio; iusta magnifice facere: jmdm., amplo od. magnifico od. apparatissimo funere alqm efferre: ein prächtiges u. ehrenvolles, funus alcis omni apparatu et honore celebrare; alci pompam funeris honestam et magnificam facere: ein fürstliches, efferre alqm sollemni principum pompā: ein königliches, prope regio funere alqm efferre; regio more alci exsequias od. iustafacere: ein einfaches, alqm sine ulla pompa funeris efferre. – zum L. kommen, venire in funus: zum L. jmds. (bei jmd. zur Leiche) gehen, dem L. jmds. beiwohnen, funus exsequi; exsequias comitari; exsequias funeris alcis prosequi; alci in funus prodire; in funus alcis accedere (sich dem L. jmds. anschließen): jmd. zum L. (zur Leiche) bitten, alqm evocare ad funus; zum L. jmds., rogare, ut alqs alci in funus prodeat.
-
13 funus
fūnus, eris, n. (viell. zu gotisch gaunon, Klagelieder singen, klagen), die feierliche Beerdigung, Bestattung einer Leiche, das Leichenbegängnis, die Leiche (während exsequiae u. pompa ihre feierliche Begleitung, die Leichenfeier, u. zwar exsequiae durch Verwandte und Freunde, pompa durch Ahnenbilder u.a. Prunk): I) eig. u. meton.: A) eig.: funus, quo amici conveniunt ad exsequias cohonestandas, Cic.: habebat funus et exsequias quales meruit, Val. Max.: funus adiutare, bei der L. mit helfen, Ter.: funus indicere, Cic.: f. alci facere, Cic.: funus alci instaurare Verg.: paterno funeri omnia iusta solvere, Cic.: alci f. ducere, halten, besorgen, Cic.: in funus venire, zur L. kommen, Cic.: in funus prodire, mit zur L. gehen, Ter. Andr. 115 u. Cic.: so auch funus celebrare, Liv.: funera non potui comitare (= comitari), Ov.: funere efferre, efferri, funus effertur, s. effero: efferri sine ulla funeris pompa, Nep.: funus procedit (setzt sich in Bewegung), Ter.: funus alcis videre, jmds L. sehen = jmds. Tod erleben, Nep. – funus (alcis) ornare, Suet.: funus alcis ducere, die L. anführen (v. den Ahnenbildern), Hor.: statim a funere, Suet. – Plur., virorum fortium funera, Cic.: iustis funeribus confectis, Caes.: Plur. auch poet. v. der Bestattung eines einzelnen, Sil. 2, 184. – B) meton. (poet.): 1) die Leiche, der Leichnam, meum, Prop.: lacerum, Verg., Plur. poet.————v. einer Leiche, Val. Flacc. 3, 298. – übtr., v. den Schatten, Manen der Abgeschiedenen, Prop. 4, 11, 3. – 2) der Tod, u. insbes. der gewaltsame, der Mord, crudeli funere exstinctus, Verg.: sub ipsum funus, schon dem Tode nahe, Hor. – foedasti funere vultus, Verg.: edere funera, morden, Verg. – II) übtr., der Untergang, das Verderben, der Tod, rei publicae, Cic.: funus imperio parabat, Hor. – meton. für die den Untergang bereitende Person, v. Gabinius u. Piso, paene funera rei publicae, der Untergang, die Zerstörer, Cic. -
14 ambitiosus
ambitiōsus, a, um [ ambitio ]2) угодливый ( in aliquem C); желающий нравиться, искательный (homo C etc.); стремящийся, добивающийся (in aliquid O); угодливый, ищущий популярности ( imperator C)3) своекорыстный ( amicitia C); пристрастный ( sententia Su)4) настойчивый, усиленный ( preces T)5)а) честолюбивый, тщеславный (orator rhH.); притязательный ( ambitiosa paupertate vivere J); показной, эффектный ( mors T)a. imber Pt ирон. — потоки притворных слёзб) пышный (domus O; ornamenta H; exsequiae Sen; pulchritudo Just)6) привередливый, разборчивый ( ambitiosa non est fames Sen)7) хлопочущий, ходатайствующий ( pro aliquo O)8) окружённый почестями или влиятельныйa. est et qui ambit et qui ambitur AG «a.» — называется как тот, кто добивается почестей, так и тот, от кого их добиваются -
15 exsequialis
exsequiālis, e [ exsequiae ]похоронный, погребальный (carmen O; honor St) -
16 exsequior
ātus sum, ārī depon. [ exsequiae \] (тж. e. funus) хоронить, погребать ( aliquem Vr) -
17 vilis
vīlis, e2) скромный ( exsequiae T); простой, грубый ( cibi Pt)3) малоценный, неважный, ничтожныйVelia non est vilior, quam Lupercal C — Велия (ничем) не хуже Луперкалаvilis Europe H — покинутая (Юпитером) или несчастная Европаaliquid vile или (inter) vilia habere Sl, H — ни во что не ставить, презирать что-л.vile est, quod licet погов. Pt — легко доступное мало ценится4) широко распространённый, имеющийся в изобилии (рота V) -
18 ambitiosus
ambitiōsus, a, um, Adi. m. Compar. (ambitio), wörtl. voll Hang herumzugehen; dah. I) im allg., immer u. immer herumgehend, -umgebend, -umschlingend, Iordanes, amnis amb., im Zickzack fließend, Plin.: lascivis hederis ambitiosior, ihren Liebhaber fester umschlingend als usw., Hor.: amb. ornamenta, die üppig rankenden, Hor.: amb. oppida, umfangreiche, Solin. – II) prägn., gern sich um Ehrenstellen bewerbend; dah. übtr.: a) voll Streben nach Ehre, u. zwar: α) voll Streben nach Ämtern u. Ehrenstellen, -nach Ehre u. Rang im Staate, ehrgeizig, ehrsüchtig, imperator, Cic.: patres mollem consulem et ambitiosum rati, Liv.: u. Plur. subst., omitto, quae perferant quaeque patiantur ambitiosi honoris causā, laudis studiosi gloriae causā, Cic. – β) voll Streben nach Auszeichnung usw. übh., ehrgeizig, ehrsüchtig, anspruchsvoll, eitel, homo minime ambitiosus, Cic.: nota quidem, sed non ambitiosa domus, Ov.: sexus (muliebris) saevus, ambitiosus, potestatis avidus, Tac.: in eo ambitiosum esse, darin seinen Ehrgeiz suchen, Cic. – v. Redner, eitel, geziert, geschraubt, antegerio nemo nisi ambitiosus utetur, Quint.: tumidus ac sui iactans et ambitiosus institor eloquentiae, Quint. – u. übtr., v. Lebl., auf Befriedigung des Ehrgeizes berechnet, ehrgeizig, anspruchsvoll, eitel, prunkend (s. Korte Lucan. 4, 376), amicitiae, aus Ehrgeiz geschlossene, Cic.: mors, auf Effekt berechneter, Tac.: pulchritudo, Iustin.: exsequiae, Sen.: ambitiosa non est fames, anspruchsvoll, Sen.: u. so ambitiosa mensa (Ggstz. parca), Amm.: u. ianuae, Acro Hor. carm. 3, 1, 45. – v. der Rede, affectatio et ambitiosa in loquendo iactantia, Quint.: u. neutr. plur. subst., ambitiosis utilia praeferre, Quint. – b) voll Streben nach Gunst: α) im öffentl. Leben, nach Gunst strebend, um Gunst buhlend, dah. auch parteiisch, bestechlich, dux indulgens ambitiosusque, Liv.: qui ita sit ambitiosus, ut omnes vos nosque cotidie persalutet, Cic. – u. übtr. v. Lebl., auf Gunst und Beifall berechnet, rogationes, Gesuche aus selbstsüchtigen Absichten, Cic.: sententiae, aus Gunst u. Parteilichkeit gefällte, Suet.: ambitiosius id existimans, quam etc., Suet. – β) im Privatleben, nach Gunst (bei der Menge od. bei einzelnen) haschend, ars (v. der Medizin), Plin. 29, 20. – c) übh. eifrig nach etw. strebend, nach etw. haschend, um etw. od. für etw. werbend od. buhlend, m. in u. Akk., Musa nec in plausus ambitiosa mea est, Ov.: m. pro u. Abl., pro gnato mater ambitiosa suo fuit, bewarb sich, legte Fürsprache ein, Ov. – übtr., v. Lebl., m. in u. Akk., noster in has omnes (puellas) ambitiosus amor, für sie alle loderte liebend mein Herz, Ov.: absol., preces, angelegentliche, Tac. – / Für die von Gell. 9, 12, 1 (ambitiosus est et qui ambit et qui ambitur) angegebene passive Bedeutung des Wortes (= in Gunst stehend, beliebt) führt man an Iustin. 17, 2, 6: Ptolemaeus cum et in gratiam memoriae magni Ptolemaei patris et in favorem ultionis Lysimachi ambitiosus ad populares esset; die Stelle gehört aber wohl zu oben no. II, c (= da Pt. eifrig nach der Gunst seiner Landsleute wegen des Andenkens usw. strebte).
-
19 exsequialis
exsequiālis, e (exsequiae), das Leichenbegängnis betreffend, Leichen-, carmen, Leichenlied, Ov. met. 14, 430. Pacat. pan. 37, 3: verba, Prud. perist. 14, 51: honor, Stat. Theb. 7, 90: iusta, Stat. Theb. 11, 610.
-
20 exsequior
exsequior, ātus sum, ārī (exsequiae), ein Leichenbegängnis halten, beerdigen, alqm, Varro sat. Men. 47: funus, ibid. 303.
См. также в других словарях:
EXSEQUIAE — Vide supra Exsequiae … Hofmann J. Lexicon universale
exequias — (Del lat. exsequiae < exsequi, seguir el entierro.) ► sustantivo femenino plural Conjunto de ceremonias que se hacen por los difuntos. SINÓNIMO funeral * * * exequias (del lat. «exsequĭae, ārum») f. pl. Cultos y solemnidades religiosas que se… … Enciclopedia Universal
EXEQUIARUM Ritus — Apud Romanos, ubi animam aegrotus exhalare coepisset, qui proximiores erant, si domi moriebatur, spiritum eius ore excipiebant, ut desiderium discedentis e vita amici testarentur, morientisque oculos claudebant (qui postea in rogo rursus aperti)… … Hofmann J. Lexicon universale
Exequial — Ex*e qui*al, a. [L. exequialis, exsequialis, fr. exsequiae exequies.] Of or pertaining to funerals; funereal. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Exequies — Exequy Ex e*quy, n.; pl. {Exequies}. [L. exequiae, exsequiae, a funeral procession, fr. exsequi to follow out: cf. OF. exeques. See {Exequte}.] A funeral rite (usually in the plural); the ceremonies of burial; obsequies; funeral procession. [1913 … The Collaborative International Dictionary of English
Exequy — Ex e*quy, n.; pl. {Exequies}. [L. exequiae, exsequiae, a funeral procession, fr. exsequi to follow out: cf. OF. exeques. See {Exequte}.] A funeral rite (usually in the plural); the ceremonies of burial; obsequies; funeral procession. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
obsequy — noun (plural quies) Etymology: Middle English obsequie, from Anglo French, from Medieval Latin obsequiae (plural), alteration of Latin exsequiae, from exsequi to follow out, execute more at execution Date: 15th century a funeral or burial rite… … New Collegiate Dictionary
Thomas Bartholin — Infobox Scientist name = PAGENAME box width = image size =200px caption = PAGENAME birth date = October 20, 1616 birth place = Malmö, Scania death date = December 4, 1680) death place = Copenhagen residence = citizenship = nationality = Danish… … Wikipedia
Thomas Bartholin — Thomas Bartholin. Thomas Bartholin (* 20. Oktober 1616 in Kopenhagen; † 4. Dezember 1680 ebd.) war ein dänischer Arzt, Anatom, Mathematiker und Theologe. Er gilt als der bedeutendste Anatom seiner Zeit und als Entdecker des Lymphsystems … Deutsch Wikipedia
ПОХОРОНЫ — • Funus. I. У греков: τάφος. Торжественно хоронить мертвых и считать их могилы святыми было у греков религиозною обязанностью и вкоренившимся обычаем, основанным на их веровании в блуждание непогребенных. Какие глубокие… … Реальный словарь классических древностей
ПОХОРОНЫ — • Funus. I. У греков: τάφος. Торжественно хоронить мертвых и считать их могилы святыми было у греков религиозною обязанностью и вкоренившимся обычаем, основанным на их веровании в блуждание непогребенных. Какие глубокие… … Реальный словарь классических древностей