Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

ex-cruciō

  • 1 cruciō

        cruciō āvī, ātus, āre    [crux], to put to the rack, torture, torment: fame cruciari: tribunos cruciando occidit, L.: cum cruciabere Sanguine serpentis, O.—Fig., to afflict, grieve, torment: graviter adulescentulum, T.: se: crucior miser, am on the rack, T.: crucior bolum mihi ereptum, T.
    * * *
    cruciare, cruciavi, cruciatus V
    torment, torture; cause grief/anguish; crucify; suffer torture/agony; grieve

    Latin-English dictionary > cruciō

  • 2 crucio

    crŭcĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [crux].
    I.
    Orig., to put to death on the cross, to crucify (only in eccl. Lat.), Lact. Mort. Pers. 2, 1.—
    II.
    In gen., to put to the rack, to torture, torment (freq. and class., esp. in the signif. B.).
    A.
    Physically:

    cum vigiliis et fame cruciaretur,

    Cic. Fin. 2, 20, 65:

    tribunos militum verberatos servilibusque omnibus suppliciis cruciatos trucidando occidit,

    Liv. 29, 18, 14 Drak. N. cr.:

    cum cruciabere dirae Sanguine serpentis,

    Ov. M. 2, 651:

    cruciataque diris Corpora tormentis,

    id. ib. 3, 694 al.:

    qui advehuntur quadrupedanti crucianti canterio,

    i. e. torturing the rider by its uneasy motion, Plaut. Capt. 4, 2, 34.—
    2.
    Transf. of inanimate things:

    terra ferro, ligno, igni, lapide, fruge omnibus cruciatur horis,

    Plin. 2, 63, 63, § 157; so,

    aes cruciatur in primis accensumque restinguitur sale,

    id. 33, 3, 20, § 65.—
    B.
    Mentally.
    (α).
    Act.:

    graviter adulescentulum,

    Ter. Heaut. 5, 5, 1; id. Eun. 2, 3, 93; Hor. S. 1, 10, 78 al.:

    officii me deliberatio cruciat cruciavitque adhuc,

    Cic. Att. 8, 15, 2:

    ut ipsus sese cruciat aegritudine!

    Plaut. Bacch. 3, 3, 89:

    ne crucia te, obsecro, anime mi,

    Ter. Eun. 1, 2, 15; cf. Hor. S. 1, 2, 22:

    quos major sollicitudo cruciat,

    Just. 6, 3, 9:

    illud me cruciat, quod, etc.,

    Mart. 11, 94, 5. —So pass.:

    tanto dolore cruciatus est,

    Just. 12, 13, 9.—
    (β).
    Medial (only in Plaut. and Ter.), to afflict one's self, to grieve, be afflicted:

    ut miserae matres cruciantur!

    Plaut. Truc. 2, 5, 2; cf.:

    crucior miser,

    Ter. And. 5, 2, 10; with acc. and inf.:

    crucior me lapidem non habere, ut, etc.,

    Plaut. Capt. 3, 4, 68; Ter. Heaut. 4, 2, 6; and with acc. of neutr. pron.:

    istuc crucior, a viro me tali abalienarier,

    Plaut. Mil. 4, 8, 11; id. Trin. 5, 2, 46.

    Lewis & Short latin dictionary > crucio

  • 3 crucio

    to torture, torment

    Latin-English dictionary of medieval > crucio

  • 4 dis-cruciō

        dis-cruciō —, ātus, āre,    to rack to pieces, torture.—Only pass: Brutum, Cassium discruciatos necare: Discrucior animi, am distracted, T.: discrucior, fundum a Curtilio possideri.

    Latin-English dictionary > dis-cruciō

  • 5 ex-cruciō

        ex-cruciō āvī, ātus, āre,    to torment, torture, rack, plague: servos fame, Cs.: vinculis excruciatum necare: ipsos crudeliter, Cs.—Fig., to distress, afflict, harass, trouble, vex, torment: meae me miseriae excruciant: honore Mari excruciatus, S.: me excruciat animi, T.: excrucior, am in torment, Ct.

    Latin-English dictionary > ex-cruciō

  • 6 cruciāmentum

        cruciāmentum ī, n    [crucio], torture, torment: carnificum.
    * * *
    torture, torment; pain

    Latin-English dictionary > cruciāmentum

  • 7 cruciātus

        cruciātus    P. of crucio.
    * * *
    torture/cruelty; torture form/apparatus; suffering, severe physical/mental pain

    Latin-English dictionary > cruciātus

  • 8 cruciātus

        cruciātus m    [crucio], torture, torment, a torturing, execution: in cruciatum abripi, T.: in eos cruciatūs edere, Cs.: in dolore cruciatuque moriens: animi cruciatūs et corporis.— Plur, instruments of torture: laminae ceterique cruciatūs.
    * * *
    torture/cruelty; torture form/apparatus; suffering, severe physical/mental pain

    Latin-English dictionary > cruciātus

  • 9 concrucio

    con-crŭcĭo, āre, v. a., to torment, rack, torture severely, Lucr. 3, 148.

    Lewis & Short latin dictionary > concrucio

  • 10 cruciabilis

    crŭcĭābĭlis, e, adj. [crucio], tormenting, torturing, painful, excruciating, miserable (rare;

    not in Cic.): cruciabilem me accipito,

    Plaut. Ps. 4, 1, 40 Ritschl:

    exitu periit,

    Gell. 3, 9, 7; cf.

    mors,

    Arn. adv. Gent. 2:

    silentio fatigatus,

    App. M. 10, p. 239, 20. —
    II.
    Susceptible of torture:

    animae,

    Lact. 7, 20, 9.— Adv.: crŭcĭābĭlĭter, with torture, Plaut. Ps. 4, 1, 40 Fleck., Lorenz: interfecti, Auct. B. Afr. 46.

    Lewis & Short latin dictionary > cruciabilis

  • 11 cruciabiliter

    crŭcĭābĭlis, e, adj. [crucio], tormenting, torturing, painful, excruciating, miserable (rare;

    not in Cic.): cruciabilem me accipito,

    Plaut. Ps. 4, 1, 40 Ritschl:

    exitu periit,

    Gell. 3, 9, 7; cf.

    mors,

    Arn. adv. Gent. 2:

    silentio fatigatus,

    App. M. 10, p. 239, 20. —
    II.
    Susceptible of torture:

    animae,

    Lact. 7, 20, 9.— Adv.: crŭcĭābĭlĭter, with torture, Plaut. Ps. 4, 1, 40 Fleck., Lorenz: interfecti, Auct. B. Afr. 46.

    Lewis & Short latin dictionary > cruciabiliter

  • 12 cruciabundus

    crŭcĭābundus, a, um, adj. [crucio], torturing, tormenting, Cypr. Ep. 55.

    Lewis & Short latin dictionary > cruciabundus

  • 13 cruciatio

    crŭcĭātĭo, ōnis, f. [crucio], a torturing, Vulg. Sap. 6, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > cruciatio

  • 14 cruciator

    crŭcĭātor, ōris, m. [crucio], a tormenter, torturer, Arn. 1, p. 23; Firm. Math. 3, 13, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > cruciator

  • 15 discrucio

    dis-crŭcĭo, no perf., ātum, 1, v. a., to torture violently, to torment (repeatedly in Plaut. and Cic.; elsewh. rare).
    I.
    Physically:

    aliquem discruciatum necare,

    Cic. Phil. 13, 18, 37; Amm. 27, 12, 3.—More freq.,
    II.
    Mentally, with se or in the mid. form, to torment one's self; to be troubled, vexed, chagrined: quid te discrucias? Plaut. Fragm. ap. Non. 143, 3:

    ego discrucior miser amore,

    Plaut. Cas. 2, 3, 58; id. Poen. 1, 2, 155.—With acc. and inf., Plaut. Bacch. 3, 3, 31; Cic. Att. 14, 6; Cat. 66, 76:

    quod enim ipse celeriter arripuit, id cum tarde percipi videt, discruciatur,

    Cic. Rosc. Com. 11, 31:

    discrucior animi, quia, etc.,

    Plaut. Aul. 1, 2, 27; so,

    animi,

    Ter. Ad. 4, 4, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > discrucio

  • 16 excrucio

    ex-crŭcĭo, āvi, ātum, 1 (archaic inf. praes. excruciarier, Ter. Heaut. 3, 1, 4), v. a., to torment greatly, to torture, rack, plague (class.).
    I.
    Physically:

    perii! excruciabit me herus,

    Plaut. Mil. 3, 2, 45:

    servos fame vinculisque,

    Caes. B. G. 7, 19, 9; cf.:

    (uxores) igni atque omnibus tormentis excruciatae,

    id. ib. 6, 19, 3:

    aliquem vinculis ac verberibus atque omni supplicio excruciatum necare,

    Cic. de Imp. Pomp 5, 11; cf.

    also: hominem ingenuum fumo excruciatum semivivum reliquit,

    Cic. Verr. 2, 1, 17, § 45:

    excruciatus inopiā, Plaut Bacch. 3, 4, 24: ipsos crudeliter excruciatos interficit,

    Caes. B. G. 7, 38, 9:

    frigus nudos excruciabat,

    Lucr. 5, 1426 et saep.—Comic. Ep. Hunc tibi dedo diem. St. Meam culpam habeto, nisi probe excruciavero, qs. thoroughly torture it, i. e. use it up, make the most of it, Plaut. Stich. 3, 1, 32.—
    B.
    Transf., to force out by torturing, to extort:

    re excruciatā,

    Tert. ad Uxor. 2, 5 fin.
    II.
    Mentally, to afflict, distress, harass, vex, torment: conficior maerore, mea Terentia;

    nec meae me miseriae magis excruciant quam tuae,

    Cic. Fam. 14, 3, 1; cf.:

    non loquor plura, ne te quoque excruciem,

    id. Att. 10, 18, 3:

    haec sunt, quae me excruciant,

    Plaut. Trin. 2, 2, 9.—In imprecations:

    di deaeque te excrucient,

    Plaut. Pers. 5, 2, 50:

    temeritas et libido et ignavia semper animum excruciant et semper sollicitant,

    Cic. Fin. 1, 16, 50:

    se,

    Plaut. Curc. 1, 3, 14:

    quid illam miseram animi excrucias?

    id. Mil. 4, 2, 76; cf.:

    se animi,

    id. Rud. 2, 3, 68:

    tum Antipho me excruciat animi,

    Ter. Phorm. 1, 4, 10; v. also in the foll.—In the pass.:

    excrucior,

    Plaut. Cist. 1, 1, 61; id. Trin. 1, 2, 66:

    id ego excrucior,

    id. Ep. 2, 2, 8; cf.:

    hoc sese excruciat animi, Quia, etc.,

    id. Rud. 2, 3, 57.

    Lewis & Short latin dictionary > excrucio

  • 17 incrucio

    in-crŭcĭo, āre, v. a., to torture greatly, Not. Tir. p. 109.

    Lewis & Short latin dictionary > incrucio

  • 18 macero

    mācĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [prob. from root mag-, massô, to knead; through an adj. mācerus; v. Corss. Ausspr. 1, 395; cf. also măcer], to make soft or tender, to soften by steeping, to soak, steep, macerate (not in Cic. or Cæs.).
    I.
    Lit.:

    brassicam in aquam,

    Cato, R. R. 156, 5:

    salsamenta,

    Ter. Ad. 3, 3, 27:

    in piscina lupinum,

    Col. 1, 6, 21:

    semen lacte,

    id. 11, 3, 51:

    (ramos genistae) marinā aquā,

    Plin. 24, 9, 40, § 66:

    (siliginem) novem diebus maceratum... subigunt,

    id. 18, 11, 27, § 106:

    grana (cacaliae) in oleo,

    id. 25, 11, 85, § 135:

    intestina piscium sale,

    id. 31, 7, 43, § 93:

    podagrici crura macerantes,

    Vitr. 18, 3.—
    II.
    Transf., to weaken in body or mind, to waste away, enervate.
    A.
    Of the body:

    multos iste morbus homines macerat,

    Plaut. Capt. 3, 4, 22; Liv. 26, 13:

    quam lentis macerer ignibus,

    Hor. C. 1, 13, 8; cf.:

    Macedo siti maceratus,

    Curt. 5, 13, 24:

    pars exercitus ad utilitatem nostram macerata perductaque ad exitiabilem famem,

    Vell. 2, 112, 4:

    Fabius sic maceravit Hannibalem, ut, etc.,

    i. e. Hannibal's army, Flor. 2, 6, 28:

    muscus crura vitium situ et veterno macerat,

    Col. 4, 22, 6:

    cor solum viscerum vitiis non maceratur,

    Plin. 11, 37, 69, § 182.—
    B.
    Of the mind, to fret, vex, torment, distress, torture, pain (syn.:

    crucio, torqueo): egemet me concoquo et macero et defatigo,

    fret myself, Plaut. Trin. 2, 1, 2:

    quor me excrucio? quor me macero? quor meam senectutem sollicito?

    Ter. And. 5, 3, 15; cf. id. Eun. 1, 2, 107:

    noli te macerare,

    id. And. 4, 2, 2:

    cura satis me lacrumis maceravi,

    Plaut. Capt. 5, 1, 8:

    hoc me facinus miserum macerat,

    id. Mil. 3, 1, 21: infelix sollicitudo persequitur nec oratorem macerat et coquit, * Quint. 12, 10, 77:

    quae vos macerent desiderio,

    Liv. 5, 54, 3; 26, 13, 8.— Poet., with a causal object-clause:

    consimili ratione ab eodem saepe timore macerat invidia, ante oculos illum esse potentem,

    Lucr. 3, 75.— Mid., to vex, torment one's self:

    maceror interdum, quod sim tibi causa dolendi,

    Ov. H. 2, 125: unum hoc maceror et doleo tibi deesse, Terenti, C. Caes. ap. Suet. Vit. Ter. fin.: ex desiderio magis magisque maceror, Afran. ap. Charis. p. 182 P.

    Lewis & Short latin dictionary > macero

  • 19 percrucio

    per-crŭcĭo, āre, v. a., to torment or vex greatly:

    hoc est demum quod percrucior,

    for which I vex myself, grieve, Plaut. Bacch. 5, 1, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > percrucio

  • 20 torqueo

    torquĕo, torsi, tortum, 2 (archaic inf. torquerier, Hor. S. 2, 8, 67), v. a. [Gr. trepô, to turn; cf. atrekês; also Sanscr. tarkus; Gr. atraktos, a spindle; and strephô, to twist], to turn, turn about or away; to twist, bend, wind (class.; syn. converto).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    cervices oculosque,

    Cic. Leg. 2, 15, 39:

    oculum,

    to roll, distort, id. Ac. 2, 25, 80:

    ora,

    to twist awry, id. Off. 1, 36, 131:

    ab obscenis sermonibus aurem,

    Hor. Ep. 2, 1, 127:

    oculos ad moenia,

    Verg. A. 4, 220:

    ad sonitum vocis vestigia,

    id. ib. 3, 669:

    serpens squamosos orbes Torquet,

    Ov. M. 3, 42; cf.

    anguis,

    Verg. G. 3, 38:

    capillos ferro,

    i. e. to curl, frizzle, Ov. A. A. 1, 505:

    stamina pollice,

    id. M. 12, 475:

    remis aquas,

    id. F. 5, 644:

    spumas,

    Verg. A. 3, 208:

    taxos in arcus,

    to bend, id. G. 2, 448:

    tegumen torquens immane leonis,

    winding about him, id. A. 7, 666:

    cum terra circum axem se convertat et torqueat,

    Cic. Ac. 2, 39, 123:

    torta circum bracchia vestis,

    Tac. H. 5, 22.—
    B.
    In partic.
    1.
    To whirl around, to whirl in the act of throwing, to wield, brandish, to fling with force, to hurl (mostly poet.):

    torquet nunc lapidem, nunc ingens machina tignum,

    Hor. Ep. 2, 2, 73:

    amnis torquet sonantia saxa,

    Verg. A. 6, 551:

    stuppea torquentem Balearis verbera fundae,

    id. G. 1, 309:

    jaculum in hostem,

    id. A. 10, 585; Ov. M. 12, 323: hastam in hunc, id. ib 5, 137;

    for which: hastam alicui,

    Val. Fl. 3, 193:

    telum aurata ad tempora,

    Verg. A. 12, 536:

    tela manu,

    Ov. M. 12, 99:

    valido pila lacerto,

    id. F. 2, 11:

    glebas, ramos,

    id. M. 11, 30:

    cum fulmina torquet (Juppiter),

    Verg. A. 4, 208;

    and trop.: cum Juppiter horridus austris Torquet aquosam hiemem,

    id. ib. 9, 671; cf.:

    Eurus nubes in occiduum orbem,

    Luc. 4, 63.—In prose:

    torquere amentatas hastas lacertis,

    Cic. de Or. 1, 57, 242.—
    2.
    To twist awry, misplace, turn aside, distort:

    negat sibi umquam, cum oculum torsisset, duas ex lucernā flammulas esse visas,

    Cic. Ac. 2, 25, 80:

    ora Tristia temptantum sensu (sapor) torquebit amaro,

    Verg. G. 2, 247.—
    3.
    To wrench the limbs upon the rack, to put to the rack or to the torture, to rack, torture (class.):

    ita te nervo torquebo, itidem uti catapultae solent,

    Plaut. Curc. 5, 3, 12:

    eculeo torqueri,

    Cic. Fin. 3, 13, 42:

    aliquem servilem in modum,

    Suet. Aug. 27; cf.:

    ira torquentium,

    Tac. A. 15, 57:

    servum in caput domini,

    against his master, Dig. 48, 18, 1: vinctus tortusve, [p. 1880] Suet. Aug. 40 fin.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to twist, wrest, distort, turn, bend, direct (a favorite expression of Cicero):

    versare suam naturam et regere ad tempus atque huc et illuc torquere ac flectere,

    Cic. Cael. 6, 13:

    torquere et flectere imbecillitatem animorum,

    id. Leg. 1, 10, 29:

    oratio ita flexibilis, ut sequatur, quocumque torqueas,

    id. Or. 16, 52:

    omnia ad suae causae commodum,

    id. Inv. 2, 14, 46:

    verbo ac litterā jus omne torqueri,

    wrested, perverted, id. Caecin. 27, 77:

    sonum,

    to inflect, Auct. Her. 3, 14, 25:

    cuncta tuo qui bella, pater, sub numine torques,

    Verg. A. 12, 180:

    versare sententias, et huc atque illuc torquere,

    Tac. H. 1, 85.—
    B.
    In partic. (acc. to A. 2.), to rack, torment, torture (syn.:

    ango, crucio): tuae libidines te torquent,

    Cic. Par. 2, 18:

    mitto aurum coronarium, quod te diutissime torsit,

    id. Pis. 37, 90: acriter nos tuae supplicationes torserunt, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 11, 1:

    equidem dies noctesque torqueor,

    Cic. Att. 7, 9, 4:

    verbi controversia jam diu torquet Graeculos homines,

    id. de Or. 1, 11, 47; 3, 9, 33:

    stulti malorum memoriā torquentur,

    id. Fin. 1, 17, 57:

    sollicitudine, poenitentia, etc., torquetur mens,

    Quint. 12, 1, 7:

    invidiā vel amore vigil torquebere,

    Hor. Ep. 1, 2, 37; Ov. H. 20, 123:

    torqueor, infesto ne vir ab hoste cadat,

    id. ib. 9, 36; cf. Hor. S. 2, 8, 67:

    Aeacus torquet umbras,

    holds inquisition over, Juv. 1, 9.— Transf.: (reges) dicuntur torquere mero, quem perspexisse laborant, qs. to rack with wine, i. e. to try or test with wine, Hor. A. P. 435; so,

    vino tortus et irā,

    id. Ep. 1, 18, 38.—
    C.
    To hurl, fling (of language):

    curvum sermone rotato enthymema,

    Juv. 6, 449.—Hence, tortus, a, um, P. a., twisted, crooked, contorted, distorted.
    A.
    Lit.:

    via (labyrinthi),

    Prop. 4 (5), 4, 42:

    quercus,

    i. e. a twisted oakgarland, Verg. G. 1, 349.—Hence,
    2.
    Subst.: torta, ae, f., a twisted loaf, a twist, Vulg. 1 Par. 16, 3. —
    * B.
    Trop.:

    condiciones,

    confused, complicated, Plaut. Men. 4, 2, 25. — Adv.: tortē, awry, crookedly:

    torte penitusque remota,

    Lucr. 4, 305 (329).

    Lewis & Short latin dictionary > torqueo

См. также в других словарях:

  • Begriffe der Harry-Potter-Romane — In diesem Artikel werden wichtige Begriffe aus den sieben Bänden der Harry Potter Romanreihe von Joanne K. Rowling beschrieben. Inhaltsverzeichnis 1 Menschen 1.1 Zauberer und Hexen 1.1.1 Reinblut …   Deutsch Wikipedia

  • Spells in Harry Potter — occur in the wizarding world of the series of books by author J. K. Rowling. Magic spells are used by many of the characters to achieve useful effects without the benefit of modern technology. The main depiction of a spell in the Harry Potter… …   Wikipedia

  • Hechizos en Harry Potter — Anexo:Hechizos en Harry Potter Saltar a navegación, búsqueda A lo largo de la saga de libros de Harry Potter, escrita por J.K. Rowling, se utilizan o se hace referencia a varios hechizos. Contenido 1 A 1.1 Accio 1.2 Aguamenti …   Wikipedia Español

  • Animagus — In diesem Artikel werden wichtige Begriffe aus den sieben Bänden der Harry Potter Romanreihe von Joanne K. Rowling beschrieben. Inhaltsverzeichnis 1 Menschen 1.1 Zauberer und Hexen 1.1.1 Reinblut 1.1.2 Halbblut …   Deutsch Wikipedia

  • Auror — In diesem Artikel werden wichtige Begriffe aus den sieben Bänden der Harry Potter Romanreihe von Joanne K. Rowling beschrieben. Inhaltsverzeichnis 1 Menschen 1.1 Zauberer und Hexen 1.1.1 Reinblut 1.1.2 Halbblut …   Deutsch Wikipedia

  • Butterbier — In diesem Artikel werden wichtige Begriffe aus den sieben Bänden der Harry Potter Romanreihe von Joanne K. Rowling beschrieben. Inhaltsverzeichnis 1 Menschen 1.1 Zauberer und Hexen 1.1.1 Reinblut 1.1.2 Halbblut …   Deutsch Wikipedia

  • Horcrux — In diesem Artikel werden wichtige Begriffe aus den sieben Bänden der Harry Potter Romanreihe von Joanne K. Rowling beschrieben. Inhaltsverzeichnis 1 Menschen 1.1 Zauberer und Hexen 1.1.1 Reinblut 1.1.2 Halbblut …   Deutsch Wikipedia

  • Horkrux — In diesem Artikel werden wichtige Begriffe aus den sieben Bänden der Harry Potter Romanreihe von Joanne K. Rowling beschrieben. Inhaltsverzeichnis 1 Menschen 1.1 Zauberer und Hexen 1.1.1 Reinblut 1.1.2 Halbblut …   Deutsch Wikipedia

  • Inferius — In diesem Artikel werden wichtige Begriffe aus den sieben Bänden der Harry Potter Romanreihe von Joanne K. Rowling beschrieben. Inhaltsverzeichnis 1 Menschen 1.1 Zauberer und Hexen 1.1.1 Reinblut 1.1.2 Halbblut …   Deutsch Wikipedia

  • Karte der Rumtreiber — In diesem Artikel werden wichtige Begriffe aus den sieben Bänden der Harry Potter Romanreihe von Joanne K. Rowling beschrieben. Inhaltsverzeichnis 1 Menschen 1.1 Zauberer und Hexen 1.1.1 Reinblut 1.1.2 Halbblut …   Deutsch Wikipedia

  • Karte des Rumtreibers — In diesem Artikel werden wichtige Begriffe aus den sieben Bänden der Harry Potter Romanreihe von Joanne K. Rowling beschrieben. Inhaltsverzeichnis 1 Menschen 1.1 Zauberer und Hexen 1.1.1 Reinblut 1.1.2 Halbblut …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»