Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

evèrso

  • 1 everso

    ēverso, āre (Frequ. v. everto), umwerfen, Prisc. part. XII vers. Aen. § 81. Vgl. Gloss. ›everso, ἀποστρέφω‹.

    lateinisch-deutsches > everso

  • 2 everso

    ēverso, āre (Frequ. v. everto), umwerfen, Prisc. part. XII vers. Aen. § 81. Vgl. Gloss. ›everso, ἀποστρέφω‹.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > everso

  • 3 everso

    evèrso agg lett ant 1) разрушенный, уничтоженный 2) обратный, противоположный, противный per la ragione eversa -- в силу противоречия, из чувства противоречия

    Большой итальяно-русский словарь > everso

  • 4 everso

    evèrso agg lett ant 1) разрушенный, уничтоженный 2) обратный, противоположный, противный per la ragione eversa — в силу противоречия, из чувства противоречия

    Большой итальяно-русский словарь > everso

  • 5 everso

    agg книжн. уст.
    1) разрушенный, уничтоженный
    per la ragione eversa — в силу противоречия, из чувства противоречия

    Большой итальяно-русский словарь > everso

  • 6 everso

    прил.
    общ. обратный, противный, противоположный

    Итальяно-русский универсальный словарь > everso

  • 7 elido

    ē-līdo, līsī, līsum, ere (ex u. laedo), I) herausschlagen, -stoßen, -treiben, 1) eig.: oculos, Plaut. (aber elisi oculi, die herausgepreßten, hervortretenden, Verg.): aurigam e curru, Cic.: ignem, Plin.: elisi ignes nubibus, Ov.: partum, abtreiben, Cels.: crines elisi, ausfallen gemachte, Tert. de cult. fem. 2, 7. – poet., (imago) recta retrorsum sic eliditur, wird zurückgeworfen, Lucr. 4, 294; vgl. 4, 296. – 2) übtr.: a) von sich geben, ausstoßen, colores, flammas, Plin.: fulmina, Sen.: sonum, Plin.: sibilum, Cels.: vocem, Sen. rhet. u. Quint. – bildl., magnas sententias, gleichs. hervor-, herausblitzen lassen (wie die Gewitterwolke Blitze), Quint. 2, 11, 7. – b) als gramm. t. t., durch Synkope ausstoßen, synkopieren, litteras, Gell. 5, 12, 5; vgl. 16, 5, 6. – c) als mediz. t. t., eine Krankheit vertreiben, tussim, Cels.: cessantem morbum, Hor. – II) zerschlagen, zerdrücken (erdrücken), zerschmettern, zermalmen, zerquetschen, erwürgen, erdrosseln (s. Drak. Sil. 3, 33. Bünem. Lact. 6, 20, 18), a) leb. Wesen u. deren Glieder usw.: α) leb. Wesen: alqm, Cic. u.a.: elisi per eum tumultum, Suet.: Tiere, foetus, Col.: novum regem (apium), Col.: leonem vel clavā vel brachiorum nexibus, Suet.: pugnacissimum animal armatā manu, Petron. – β) deren Glieder usw.: artus, Ov.: faucem, zuschnüren, Ov.: u. so fauces, Vell. u. Sen.: talos alci, Plaut.: caput pecudis saxo, Liv.: saxis caput, Claud.: spiritum, Erstickung herbeiführen, Cels. 5, 28, 1; aber inediā spiritum, ersticken, ertöten, Apul. met. 8, 14 extr.: u. so alci animam, ertöten, Lucil. 58; vgl. Ov. met. 12, 503 (508): u. so laqueo vitam, Amm. 28, 6, 30. – b) Lebl.: naves, Caes.: herbas, Ov.: äera, zerschlagen = teilen, Ov. met. 1, 466: contis et remis cadavera, Suet. – im Bilde, nervos omnes virtutis, brechen, Cic.: stirpes aegritudinis ipso trunco everso, ausrotten, ertöten, Cic.: qui rebus his fractus aegritudine eliditur, erdrückt wird, Cic. – übtr., prius pactum per posterius, aufheben, ICt.

    lateinisch-deutsches > elido

  • 8 truncus [2]

    2. truncus, ī, m., der Stamm eines Baumes, ohne Rücksicht auf die Äste, I) eig., meton. u. bildl.: 1) eig. u. meton.: a) eig.: arborum trunci, Caes.: arborum trunci fragmentaque ramorum, Liv.: quid? in arboribus, in quibus non truncus, non rami, non folia sunt deniqne, nisi etc., Cic.: trunci induti hostilibus armis, i.e. tropaea, Verg. – b) meton., der Stamm = der Baum, Hor. u. Val. Flacc. – 2) bildl., der Stamm, ipso trunco (aegritudinis) everso, Cic. Tusc. 3, 83. – II) übtr.; 1) als t.t. der Archit., der Schaft der Säule, Vitr. 3, 3, 5; 4, 1, 7, – 2) v. menschlichen Körper = der Rumpf, a) im Ggstz. zu den übrigen Gliedern, Cic. u. Ov.: truncus Hermae, eine Hermensäule, Herme, Iuven. – b) im Ggstz. zum Kopf, Lucr. u. Verg. – 3) ein abgehauenes Stück, zB. ein Ast statt Ruder, Val. Flacc. 8, 287: ein Stück Fleisch zum Räuchern, Ps. Verg. mor. 57: trunci lapidis eiusdem, Blöcke, Plin. 16, 201. – 4) als Schimpfwort auf einen dummen, empfindungslosen Menschen, wie unser Klotz, Tölpel, Cic. Pis. 19 u. de nat. deor. 1, 84. – / Nbf. truncum, Vict. Vit. 2, 27 (quoddam truncum).

    lateinisch-deutsches > truncus [2]

  • 9 обратный

    1) ( ведущий назад) di ritorno, opposto
    ••
    2) ( возвращающийся назад) di ritorno, che va indietro, che ritorna
    3) ( противоположный) opposto, inverso, contrario
    ••
    ••
    * * *
    прил.

    обра́тный путь — il viaggio di ritorno

    обра́тный билет — biglietto di ritorno

    обра́тная сторона монеты — retro della moneta

    обра́тная сторона Луны — la faccia nascosta della Luna

    3) ( противоположный) contrario, opposto

    обра́тный смысл — significato contrario / opposto

    обра́тный адрес — (indirizzo del) mittente

    ••

    обра́тная сила закона спец.effetto retroattivo della legge

    обра́тный словарь спец.dizionario inverso

    обра́тная связь — feed-back англ., retroazione f

    обра́тный порядок — ordine inverso

    * * *
    adj
    1) gener. everso, prepostero, inverso
    2) math. reciproco

    Universale dizionario russo-italiano > обратный

  • 10 противный

    I

    в противном случае — in caso contrario, altrimenti

    II
    ( отвратительный) ripugnante, disgustoso
    * * *
    I прил.
    ( отвратительный) ripugnante ( отталкивающий), schifoso, disgustoso sgradevole; nauseante ( тошнотворный)

    противный тип — un cattivo soggetto; un tipo disgustoso

    он мне противен — mi fa schifo; non lo sopporto

    II прил.
    1) книжн. ( противоположный) opposto, contrario; inverso ( обратный)

    противный ветер — vento contrario; traversia f спец.

    противная сторона юр. — parte contraria, controparte

    2) ( несогласный) contrario
    3) ( противоречащий) contraddittorio; in contrasto con

    противный закону — <in contrasto con la / contrario alla> legge

    в противном случае — in caso contrario, altrimenti; se no; (senno) (прост. редко иначе)

    надо серьёзно взяться за это, противный ничего не добьёмся — bisogna che ci impegnamo, se non non si conclude nulla

    * * *
    adj
    1) gener. avversario, brutto, avverso, contrario, disgustevole, everso, nauseabondo, opposto, ripugnante, ristucchevole, stomachevole
    2) colloq. benedett

    Universale dizionario russo-italiano > противный

  • 11 противоположный

    1) ( расположенный напротив) opposto, situato di fronte
    2) ( идущий в обратную сторону) opposto, contrario, inverso
    3) ( противоречащий) contrario, opposto, antitetico
    * * *
    прил.
    1) opposto, contrario

    противополо́жное направление — direzione opposta / contraria; senso inverso перен.

    2) ( несходный) contrario, opposto, antitetico, contrastante

    диаметрально противополо́жный — diametralmente opposto

    противополо́жные мнения — opinioni contrastanti / contrarie

    противополо́жные чувства — sentimenti contrastanti

    * * *
    adj
    1) gener. avverso, contrapposto, contrario, everso, inverso, opposto, opposto a (q.c.) (чему-л.), rovescio
    2) obs. opposito

    Universale dizionario russo-italiano > противоположный

  • 12 elido

    ē-līdo, līsī, līsum, ere (ex u. laedo), I) herausschlagen, -stoßen, -treiben, 1) eig.: oculos, Plaut. (aber elisi oculi, die herausgepreßten, hervortretenden, Verg.): aurigam e curru, Cic.: ignem, Plin.: elisi ignes nubibus, Ov.: partum, abtreiben, Cels.: crines elisi, ausfallen gemachte, Tert. de cult. fem. 2, 7. – poet., (imago) recta retrorsum sic eliditur, wird zurückgeworfen, Lucr. 4, 294; vgl. 4, 296. – 2) übtr.: a) von sich geben, ausstoßen, colores, flammas, Plin.: fulmina, Sen.: sonum, Plin.: sibilum, Cels.: vocem, Sen. rhet. u. Quint. – bildl., magnas sententias, gleichs. hervor-, herausblitzen lassen (wie die Gewitterwolke Blitze), Quint. 2, 11, 7. – b) als gramm. t. t., durch Synkope ausstoßen, synkopieren, litteras, Gell. 5, 12, 5; vgl. 16, 5, 6. – c) als mediz. t. t., eine Krankheit vertreiben, tussim, Cels.: cessantem morbum, Hor. – II) zerschlagen, zerdrücken (erdrücken), zerschmettern, zermalmen, zerquetschen, erwürgen, erdrosseln (s. Drak. Sil. 3, 33. Bünem. Lact. 6, 20, 18), a) leb. Wesen u. deren Glieder usw.: α) leb. Wesen: alqm, Cic. u.a.: elisi per eum tumultum, Suet.: Tiere, foetus, Col.: novum regem (apium), Col.: leonem vel clavā vel brachiorum nexibus, Suet.: pugnacissimum animal armatā manu, Petron. – β) deren Glieder usw.: artus, Ov.: faucem, zuschnüren, Ov.: u. so fauces, Vell. u. Sen.: talos alci, Plaut.:
    ————
    caput pecudis saxo, Liv.: saxis caput, Claud.: spiritum, Erstickung herbeiführen, Cels. 5, 28, 1; aber inediā spiritum, ersticken, ertöten, Apul. met. 8, 14 extr.: u. so alci animam, ertöten, Lucil. 58; vgl. Ov. met. 12, 503 (508): u. so laqueo vitam, Amm. 28, 6, 30. – b) Lebl.: naves, Caes.: herbas, Ov.: äera, zerschlagen = teilen, Ov. met. 1, 466: contis et remis cadavera, Suet. – im Bilde, nervos omnes virtutis, brechen, Cic.: stirpes aegritudinis ipso trunco everso, ausrotten, ertöten, Cic.: qui rebus his fractus aegritudine eliditur, erdrückt wird, Cic. – übtr., prius pactum per posterius, aufheben, ICt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > elido

  • 13 truncus

    1. truncus, a, um, verstümmelt, eines od. mehrerer Teile beraubt, gestutzt, I) eig.: corpus, Catull., Liv. u. Sen. rhet. (u. so truncum corpus dempto od. absciso capite, ein Rumpf ohne Kopf, Curt. u. Tac.): homo, Iustin.: trunca illa et retorrida manus Mucii (Scaevolae), Sen. ep. 66, 51: truncae inhonesto vulnere nares, Verg.: frons (Acheloi amnis), des Hornes beraubt, Ov.: tela, zerbrochen, Verg.: pinus, Verg.: litterae, Gell.: m. Genet., animalia trunca pedum, der F. beraubt, Verg. georg. 4, 310: truncus capitis, Sil. 10, 310. – II) übtr.: a) gleichs. verstümmelt, urbs trunca, sine senatu etc., Liv.: pecus, das Vieh, das des Ochsen, als seines Führers, beraubt ist, Stat.: actio, Quint.: trunca quaedam, Fragmente, Gell.: sermo, undeutlich, Stat.: versus mutili vel trunci = ἀκέφαλοι Diom. 500, 5. – b) gleichs. verstümmelt, gestutzt, d.i. so klein, als ob es gestutzt wäre, manus (eines Zwerges), Prop. 4, 8, 42. – c) abgehauen, abgeschnitten, manus, Sen. contr. 1, 4, 3 (versch. v. oben no. I): brachia, Val. Flacc. 4, 181.
    ————————
    2. truncus, ī, m., der Stamm eines Baumes, ohne Rücksicht auf die Äste, I) eig., meton. u. bildl.: 1) eig. u. meton.: a) eig.: arborum trunci, Caes.: arborum trunci fragmentaque ramorum, Liv.: quid? in arboribus, in quibus non truncus, non rami, non folia sunt deniqne, nisi etc., Cic.: trunci induti hostilibus armis, i.e. tropaea, Verg. – b) meton., der Stamm = der Baum, Hor. u. Val. Flacc. – 2) bildl., der Stamm, ipso trunco (aegritudinis) everso, Cic. Tusc. 3, 83. – II) übtr.; 1) als t.t. der Archit., der Schaft der Säule, Vitr. 3, 3, 5; 4, 1, 7, – 2) v. menschlichen Körper = der Rumpf, a) im Ggstz. zu den übrigen Gliedern, Cic. u. Ov.: truncus Hermae, eine Hermensäule, Herme, Iuven. – b) im Ggstz. zum Kopf, Lucr. u. Verg. – 3) ein abgehauenes Stück, zB. ein Ast statt Ruder, Val. Flacc. 8, 287: ein Stück Fleisch zum Räuchern, Ps. Verg. mor. 57: trunci lapidis eiusdem, Blöcke, Plin. 16, 201. – 4) als Schimpfwort auf einen dummen, empfindungslosen Menschen, wie unser Klotz, Tölpel, Cic. Pis. 19 u. de nat. deor. 1, 84. – Nbf. truncum, Vict. Vit. 2, 27 (quoddam truncum).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > truncus

  • 14 ēligō

        ēligō lēgī, lēctus, ere    [ex + 1 lego], to pluck out, root out: stirpes trunco everso eligendae sunt: herbas, Cu.—Fig., to root out: superstitionis stirpes.— To pick out, choose, elect, select, single out: iudices ex civitatibus: quemvis mediā turbā, H.: formas quasdam nostrae pecuniae, have a preference for, Ta.: a multis commodissimum quodque, from many authors: equos numero omni, V.: feras, Ta.: ad minima malorum eligenda: urbi condendae locum, L.: utrum velis factum esse necne: fictum Esse Iovem malis, an, etc., O.: haud semper errat fama, aliquando et elegit, i. e. makes a true selection, Ta.
    * * *
    eligere, elegi, electus V
    pick out, choose

    Latin-English dictionary > ēligō

  • 15 ē-vertō or ēvortō

        ē-vertō or ēvortō tī, sus, ere,    to overturn, upturn, turn upside down: navem: aequora ventis, V.: aquas, O.: eversas cervicīs tuas abstine, refrain from twisting your neck, T.—To overturn, overthrow, upset, throw down: bustum in foro: statuam: pinum, V.: tecta in dominum, O.—To turn out, drive out, expel, eject: pupillum fortunis patriis: hunc funditus bonis.—To overthrow, subvert, destroy: urbīs: castellum, H.—Fig., to overthrow, ruin, subvert, destroy, abolish: provincias: leges Caesaris: testamenta, iura: everso succurrere saeclo, V.: disciplinam, L.: spem, O.: Crassos, Pompeios, ruin, Iu.

    Latin-English dictionary > ē-vertō or ēvortō

  • 16 truncus

        truncus ī, m    [1 truncus].—Of a tree, the stem, stock, bole, trunk: arborum trunci, Cs.: quid interest inter hominem et truncum? etc.: enodes trunci, V.: inlapsus cerebro, H.: acernus, O.— The trunk, body: corporis: recto se attollere trunco, O.: iacet ingens litore truncus, V.—Fig., a stock, blockhead, dunce, dolt: qui potest esse in eius modi trunco sapientia?— A trunk, stem: quae (stirpes aegritudinis) ipso trunco everso omnes elegendae sunt.
    * * *

    Latin-English dictionary > truncus

  • 17 truncus

    1.
    truncus, a, um, adj [root tark-, truc-, to break, tear; cf. torqueo], maimed, mutilated, mangled, dismembered, disfigured, deprived of some of its parts (mostly poet. and perh. not ante-Aug.; syn.: mutilus, mancus).
    I.
    Lit.:

    trunca manu pinus regit (Polyphemum),

    i. e. the trunk of a pinetree, Verg. A. 3, 659:

    trunca illa et retorrida manus Mucii,

    Sen. Ep. 66, 51:

    nemora,

    i. e. trees stripped of their branches, Stat. Th. 4, 455:

    truncas mhonesto vulnere nares,

    Verg. A. 6, 497:

    vultus naribus auribusque,

    Mart. 2, 83, 3:

    frons,

    deprived of its horn, Ov. M. 9, 1; 9, 86; Sil. 3, 42:

    frontem lumina truncam,

    deprived of its eyes, id. 9, 400:

    bracchia non habuit, truncoque repandus in undas Corpore desiluit,

    deprived of its limbs, Ov. M. 3, 680; cf. Just. 2, 9, 19:

    puerum trunci corporis in agro Romano natum,

    Liv. 41, 9, 5:

    varie ex integris truncos gigni, ex truncis integros,

    Plin. 7, 11, 10, § 50:

    tela,

    i.e. broken in pieces, Verg. A. 11, 9; cf.:

    trunci enses et fractae hastae,

    Stat. Th. 2, 711:

    truncum lignum, i. e. hasta fracta,

    Val. Fl. 6, 251: membra carmae, Ov M. 11, 560; cf.

    alnus,

    without oars, Val. Fl. 2, 300:

    truncae atque mutilae litterae,

    Gell. 17, 9, 12:

    exta,

    Val. Max. 1, 6, 9.—
    (β).
    Poet., with gen.:

    animalia trunca pedum,

    without feet, Verg. G. 4, 310: truncus capitis, Sil 10, 311.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of things, not developed, imperfect, or wanting in their parts:

    quaedam imperfecta (animalia) suisque Trunca vident numeris,

    Ov. M. 1, 428:

    ranae pedibus,

    id. ib. 15, 376:

    ipse (nanus) jactabat truncas manus,

    Prop. 4 (5), 8, 42—
    2.
    Of members cut off:

    bracchia,

    Val. Fl. 4, 181:

    manus,

    Sen. Contr 1, 4.—
    II.
    Trop., maimed, mutilated:

    (Capua) urbs trunca, sine senatu, sine plebe, sine magistratibus,

    Liv. 31, 29, 11:

    pecus,

    without a leader, Stat. Th. 5, 333:

    manus vero, sine quibus trunca esset actio ac debilis, vix dici potest, quot motus habeant,

    Quint. 11, 3, 85:

    trunca et debilis medicina (sine rerum naturae cognitione), Cels. praef.: sermo (volucrum),

    Stat. Th. 12, 478:

    trunca quaedam ex Menandro,

    fragments, Gell. 2, 23, 21.—Hence, subst.:
    2.
    truncus, i, m., the stem, stock, bole, or trunk of a tree (without regard to its branches).
    I.
    Lit.:

    cibus... Per truncos ac per ramos diffunditur omnes,

    Lucr. 1, 353:

    quid? in arboribus, in quibus non truncus, non rami, non folia sunt denique, nisi, etc.,

    Cic. de Or. 3, 46, 179; cf. id. Sen. 15, 52; id. N. D. 2, 47, 120; id. Lael. 13, 48; Caes. B. G. 4, 17; 7, 73, Verg. G. 2, 78; 3, 233; Hor S. 1, 8, 1; id. C. 2, 17, 27; 3, 4, 55; Ov. M. 2, 358; 8, 346; id. H. 9, 93; Col. Arb. 17, 1; Sen. Ep. 86, 17.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of the human body, the trunk, the body, apart from the limbs:

    status erectus et celsus, nullā mollitiā cervicum: trunco magis toto se ipse moderans,

    Cic. Or. 18, 59:

    nemo illum ex trunco corporis spectabat,

    id. Rosc. Com. 10, 28:

    recto pugnat se attollere trunco,

    Ov. M. 2, 822; cf. id. ib. 7, 640:

    et caput abscisum calido viventeque trunco,

    Lucr. 3, 654: jacet litore truncus. Verg. A. 2, 557.—
    2.
    Of a column.
    (α).
    The shaft, Vitr. 4, 1 med.
    (β).
    The cubical trunk of a pedestal, the die or dado, Vitr. 3, 3; cf. Plin. 16, 40, 76, § 201.—
    3.
    A piece cut off, as a branch of a tree for an our:

    frondentes,

    Val. Fl. 8, 287;

    a piece of flesh for smoking (cf. trunculus),

    Verg. M. 57.—
    4.
    Like caudex, stipes, and the Engl. stock, for blockhead, dunce, dolt:

    quī potest esse in ejusmodi trunco sapientia?

    Cic. N. D. 1, 30, 84:

    tamquam truncus atque stipes,

    id. Pis. 9, 19. —
    * II.
    Trop., a trunk, stem:

    quae (stirpes aegritudinis) ipso trunco everso omnes eligendae (elidendae, Kühn.) sunt,

    Cic. Tusc. 3, 34, 83.

    Lewis & Short latin dictionary > truncus

См. также в других словарях:

  • Everso II degli Anguillara — (died September 4 1464) was an Italian condottiero, a member of the Anguillara family.He was born in the late 14th century, the son of Dolce I and Battista Orsini, and in the early 15th century inherited large possessions in the northern Latium.… …   Wikipedia

  • everso — e·vèr·so p.pass., agg. 1. p.pass., agg. → evertere 2. agg. OB opposto, contrario …   Dizionario italiano

  • ta everso — interjection thanks a lot! …   Wiktionary

  • The Telescopes — Infobox musical artist Name = The Telescopes Img capt = Img size = Landscape = Background = group or band Alias = Origin = Burton upon Trent, Staffordshire, England Genre = Experimental, Space Rock, Shoegazing Years active = 1987 ndash; present… …   Wikipedia

  • Shelby Lynne — (2008) Chartplatzierungen Erklärung der Daten Alben[1] …   Deutsch Wikipedia

  • Shelby Lynne — en 2008 Nom Shelby Lynn Moorer Naissance 22 octobre& …   Wikipédia en Français

  • Creation Records discography — This is the discography for Creation Records. Apart from a few anomalies, the Creation catalogue runs in two concurrent series; one for albums and one for singles including EPs. Creation records discography Albums may be in LP (CRELP) or compact… …   Wikipedia

  • House of Anguillara — Anguillara were a baronal family of Latium, especially powerful in Rome and in the current province of Viterbo during the Middle Ages and the early Renaissance. Although of unknown origins, they most likely took, or gave, their name from the city …   Wikipedia

  • On Land and in the Sea — Studio album by Cardiacs Released 1989 …   Wikipedia

  • The 12½p Buytonic Boy — was a fictional character who had his own strip in the UK comic Krazy . For much of its life the strip was drawn by Robert Nixon, although Brian Walker frequently deputised when Bob was on leave.It first appeared in issue 1, dated 16 October 1976 …   Wikipedia

  • Nepenthes rajah — Large lower pitcher of Nepenthes rajah. Mount Kinabalu, Borneo. Conservation status …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»