-
1 vermuten
1) annehmen, glauben предполага́ть /-положи́ть. es ist < steht> zu vermuten < es kann vermutet werden>, daß … предполага́ется <мо́жно предположи́ть>, что … etw. vermuten Verbrechen предполага́ть /- что-н. es wird Brandstiftung vermutet, man vermutet Brandstiftung предполага́ют поджо́г. jdn. wo vermuten предполага́ть кого́-н. где-н. -
2 vermuten
vermuten, suspicari. suspicione assequi (vermuten; in bezug auf Böses, argwöhnen). – conicere. coniectare. coniecturā colligere (mutmaßen). – opinari (meinen aus Einbildung, für wahrscheinlich halten). – man vermutet, daß etc., suspicio est mit folg. Akk. u. [2508] Infin. – wie ich vermute, ut mea fert opinio; quantum opinione auguror; quantum ego coniecturā augurari possum; quantum ego coniecturā assequor: schneller, eher, als man allgemein vermutete, omnium opinione celerior od. (Adv.)celerius: aus etw. v., coniecturam facere oder capere ex alqa re: man vermutete keinen Krieg, nulla erat belli suspicio.
-
3 vermuten
vt/i (annehmen) assume; (erwarten) expect; (argwöhnen) suspect; ich vermute (nehme an) auch I imagine; stark: I rather (Am. I would) think; ich vermute ja I imagine ( oder expect) so, I would think so; das habe ich schon vermutet I had an idea that would happen ( oder be the case etc.); es ist oder steht zu vermuten, dass... we may assume that...; ... lässt vermuten, dass...... leads us etc. to assume that...; wie es dazu kam, lässt sich nur vermuten one can only imagine how it happened; es wird Brandstiftung vermutet arson is suspected; die Polizei vermutet ihn im Ausland the police suspect him to be abroad; dort hatte ihn niemand vermutet no one had expected him to be there; das hatten Wissenschaftler bereits vermutet scientists had already suspected that; nichts Böses vermutend, ging ich... unsuspectingly, I went...* * *(erwarten) to expect;(mutmaßen) to surmise; to suspect; to assume; to conjecture; to reckon; to guess; to suppose; to presume* * *ver|mu|ten [fɛɐ'muːtn] ptp vermutetvtto suspectich vermute es nur — that's only an assumption, I'm only assuming that, that's only what I suspect to be the case
es ist zu vermúten, dass... — it may be supposed that..., we may assume or presume that...
Wissenschaftler vermúten Leben auf der Venus — scientists suspect that there is life on Venus
die Entwicklung lässt vermúten, dass... — developments lead one to assume that..., developments give rise to the suspicion or supposition that...
* * *(to think probable; to believe or guess: Who do you suppose telephoned today?; `I suppose you'll be going to the meeting?' `Yes, I suppose so / No, I don't suppose so.'; Do you suppose she'll win?; `Surely her statement can't be correct?' `No, I suppose not'.) suppose* * *ver·mu·ten *vt1. (annehmen)▪ \vermuten, [dass]... to suspect [that]...▪ \vermuten lassen, dass... to give rise to the suspicion [or supposition] that...▪ jdn irgendwo \vermuten to think that sb is [or to suppose sb to be] somewhere* * *transitives Verb suspectdas ist zu vermuten — that is what one would suppose or expect; we may assume that
ich vermutete ihn in der Bibliothek — I supposed or presumed he was in the library
* * *ich vermute ja I imagine ( oder expect) so, I would think so;steht zu vermuten, dass … we may assume that …;… lässt vermuten, dass … … leads us etc to assume that …;wie es dazu kam, lässt sich nur vermuten one can only imagine how it happened;es wird Brandstiftung vermutet arson is suspected;die Polizei vermutet ihn im Ausland the police suspect him to be abroad;dort hatte ihn niemand vermutet no one had expected him to be there;das hatten Wissenschaftler bereits vermutet scientists had already suspected that;nichts Böses vermutend, ging ich … unsuspectingly, I went…* * *transitives Verb suspectdas ist zu vermuten — that is what one would suppose or expect; we may assume that
ich vermutete ihn in der Bibliothek — I supposed or presumed he was in the library
* * *v.to assume v.to guess v.to presume v.to suppose v.to surmise v.to suspect v. -
4 vermuten
ver·mu·ten *vt1) ( annehmen)\vermuten, [dass]... to suspect [that]...;\vermuten lassen, dass... to give rise to the suspicion [or supposition] that...jdn irgendwo \vermuten to think that sb is [or to suppose sb to be] somewhere -
5 suspect
1. transitive verb1) (imagine to be likely) vermutensuspect somebody to be something, suspect that somebody is something — glauben od. vermuten, dass jemand etwas ist
2) (mentally accuse) verdächtigensuspect somebody of something/of doing something — jemanden einer Sache verdächtigen/jemanden verdächtigen, etwas zu tun
suspected of drug-trafficking — des Drogenhandels verdächtig
3) (mistrust) bezweifeln [Echtheit]2. adjectivesuspect somebody's motives — jemandes Beweggründen mit Argwohn gegenüberstehen
fragwürdig; suspekt (geh.); verdächtig [Stoff, Paket, Fahrzeug]3. nounVerdächtige, der/diea murder suspect — ein Mordverdächtiger/eine Mordverdächtige
* * *1. [sə'spekt] verb1) (to think (a person etc) guilty: Whom do you suspect (of the crime)?; I suspect him of killing the girl.) verdächtigen2) (to distrust: I suspected her motives / air of honesty.) mißtrauen3) (to think probable: I suspect that she's trying to hide her true feelings; I began to suspect a plot.) argwöhnen2. noun(a person who is thought guilty: There are three possible suspects in this murder case.) der/die Verdächtige3. adjective(not trustworthy: I think his statement is suspect.) verdächtig- academic.ru/72472/suspicion">suspicion- suspicious
- suspiciously
- suspiciousness* * *sus·pectI. vt[səˈspekt]▪ to \suspect sth etw vermutenI \suspected as much das habe ich mir gedachtI \suspect not/so ich nehme an [o denke] nein/jaso far, the police do not \suspect foul play bislang geht die Polizei noch nicht von einem Verbrechen aus▪ to \suspect that... vermuten [o mutmaßen], dass...I half \suspected that he was lying ich hatte irgendwie den Eindruck, dass er logto strongly \suspect sth etw stark annehmen2. (consider guilty)▪ to \suspect sb jdn verdächtigen▪ to \suspect sb of doing sth jdn verdächtigen, etw getan zu haben▪ to be \suspected of having done sth im Verdacht stehen, etw getan zu haben3. (doubt)II. n[ˈsʌspekt]III. adj[ˈsʌspekt]2. (possibly defective) zweifelhaft* * *['sʌspekt]1. adjverdächtig, suspekt2. n['sʌspekt] Verdächtige(r) mf3. vt[sə'spekt]1) person verdächtigen (of sth einer Sache gen), in Verdacht haben; plot, swindle vermuten, ahnen, argwöhnen (geh)I suspect her of having stolen it/written it —
he is suspected of being a member of this sect, he is a suspected member of this sect — er steht im Verdacht or man verdächtigt ihn, Mitglied dieser Sekte zu sein
the suspected bank robber/terrorist etc — der mutmaßliche Bankräuber/Terrorist etc
does he suspect anything? — hat er Verdacht geschöpft?
3) (= think likely) vermutenI suspected as much — das habe ich doch vermutet or geahnt, das habe ich mir doch gedacht
a suspected case of measles — ein Fall, bei dem Verdacht auf Masern besteht
he was taken to hospital with a suspected heart attack — er wurde mit dem Verdacht auf Herzinfarkt ins Krankenhaus eingeliefert
4. vi[sə'spekt] einen Verdacht haben* * *suspect [səˈspekt]A v/t1. jemanden verdächtigen (of gen), im Verdacht haben ( of doing etwas zu tun oder dass er etwas tut):be suspected of doing ( oder having done) sth im Verdacht stehen oder verdächtigt werden, etwas getan zu haben;be suspected of a crime unter dem Verdacht stehen, ein Verbrechen begangen zu haben, be suspected of murder unter Mordverdacht stehen;he is suspected of AIDS bei ihm besteht Verdacht auf AIDS2. argwöhnen, befürchten3. fast glauben ( sb to be a liar dass jemand ein Lügner ist)4. vermuten, glauben, den Verdacht haben ( alle:that dass):I suspect (that) you once thought otherwisepolitical suspect politisch Verdächtige(r);smallpox suspect MED Pockenverdächtige(r)D adj [ˈsʌspekt; US auch səˈsp-] verdächtig, suspekt (auch fig fragwürdig)* * *1. transitive verb1) (imagine to be likely) vermutensuspect somebody to be something, suspect that somebody is something — glauben od. vermuten, dass jemand etwas ist
2) (mentally accuse) verdächtigensuspect somebody of something/of doing something — jemanden einer Sache verdächtigen/jemanden verdächtigen, etwas zu tun
3) (mistrust) bezweifeln [Echtheit]2. adjectivefragwürdig; suspekt (geh.); verdächtig [Stoff, Paket, Fahrzeug]3. nounVerdächtige, der/diea murder suspect — ein Mordverdächtiger/eine Mordverdächtige
* * *adj.suspekt adj.verdächtig adj. v.es für möglich halten ausdr.misstrauen v.verdächtigen v.vermuten v. -
6 suspect
sus·pect vt [səʼspekt]1) ( think likely)to \suspect sth etw vermuten;I \suspected as much das habe ich mir gedacht;I \suspect not/so ich nehme an [o denke] nein/ja;so far, the police do not \suspect foul play bislang geht die Polizei noch nicht von einem Verbrechen aus;to \suspect that... vermuten [o mutmaßen], dass...;I half \suspected that he was lying ich hatte irgendwie den Eindruck, dass er log;to strongly \suspect sth etw stark annehmen2) ( consider guilty)to \suspect sb jdn verdächtigen;to \suspect sb of doing sth jdn verdächtigen, etw getan zu haben;to be \suspected of sth einer S. gen verdächtigt werden;to be \suspected of having done sth im Verdacht stehen, etw getan zu haben3) ( doubt)to \suspect sth etw anzweifeln; motives einer S. dat misstrauen n [ʼsʌspekt] Verdächtige(r) f(m); ( fig) Verursacher(in) m(f);2) ( possibly defective) zweifelhaft -
7 conjecture
1. nounMutmaßung, die (geh.); Vermutung, die2. transitive verbmutmaßen (geh.); vermuten3. intransitive verb(guess) Mutmaßungen (geh.) od. Vermutungen anstellen* * *[kən'‹ek ə] 1. noun((an) opinion formed on slight evidence; a guess: He made several conjectures about where his son might be.) die Mutmaßung2. verb(to guess.) mutmaßen- academic.ru/15315/conjectural">conjectural* * *con·jec·ture[kənˈʤektʃəʳ, AM -ɚ]there's been a lot of \conjecture recently about the royal marriage in letzter Zeit wurde viel über die Hochzeit im Königshaus spekuliertII. vt▪ to \conjecture sth etw vermuten▪ to \conjecture that... vermuten [o mutmaßen], dass...III. vi mutmaßen, Vermutungen anstellen* * *[kən'dZektʃə(r)]1. vtvermuten, mutmaßen (geh)2. viVermutungen or Mutmaßungen anstellen, mutmaßen (geh)it was just as scientists had conjectured — es verhielt sich geradeso, wie es die Wissenschaftler gemutmaßt or vermutet hatten
3. nVermutung f, Mutmaßung f (geh)what will come next is a matter of or for conjecture — was folgt, das kann man nur vermuten or das bleibt unserer Vermutung überlassen
* * *conjecture [kənˈdʒektʃə(r)]A s1. Vermutung f, Mutmaßung f, Annahme f:make a conjecture Mutmaßungen anstellen;be reduced to conjecture auf Vermutungen angewiesen sein;this is a matter for pure conjecture das kann man nur vermuten2. Theorie f, (vage) Idee3. Konjektur f (Textverbesserung)of, about über akk)* * *1. nounMutmaßung, die (geh.); Vermutung, die2. transitive verbmutmaßen (geh.); vermuten3. intransitive verb(guess) Mutmaßungen (geh.) od. Vermutungen anstellen* * *n.Vermutung f. -
8 surmise
1. nounVermutung, die; Mutmaßung, die2. transitive verb* * *sur·mise( form)I. vt[sɜ:ˈmaɪz, AM sɚˈ-]▪ to \surmise sth etw vermuten [o annehmen]▪ to \surmise that... vermuten [o annehmen], dass...▪ to \surmise what/when/where... vermuten, was/wann/wo...II. n[ˈsɜ:maɪz, AM sɚˈ-]that article is all just wild \surmise dieser Artikel ist nur wilde Spekulation* * *['sɜːmaɪz]1. nVermutung f, Mutmaßung f2. vt[sɜː'maɪz] vermuten, mutmaßenI surmised as much —
as one could surmise from his book — wie man nach seinem Buch vermuten or mutmaßen konnte
* * *A s [ˈsɜːmaız; sɜːˈm-; US sərˈm-; ˈsɜrˌm-] Vermutung f, Mutmaßung fC v/i Mutmaßungen anstellen* * *1. nounVermutung, die; Mutmaßung, die2. transitive verb* * *v.einbilden v.vermuten v. -
9 douter
dutev1)2)3)douterdouter [dute] <1>1 (être incertain) Beispiel: douter de quelque chose an etwas datif zweifeln; Beispiel: douter que +Subjonctif bezweifeln, dass►Wendungen: à n'en pas douter ohne jeden Zweifel; ne douter de rien ironique vor nichts zurückschrecken(pressentir) Beispiel: se douter de quelque chose etw vermuten; Beispiel: je m'en doute das kann ich mir denken -
10 tippen
1) an etw. berühren тро́гать тро́нуть что-н., слегка́ каса́ться косну́ться чего́-н. jdm. an < auf> die Schulter tippen тро́гать /- кого́-н. за плечо́. grüßend (mit einem Finger) an die Mütze [den Hut] tippen в знак приве́та каса́ться /- (па́льцем) кра́я ша́пки [шля́пы]. sich an die Stirn tippen стуча́ть по- себе́ па́льцем по́ лбу. auf eine Stelle tippen ука́зывать /-каза́ть па́льцем на како́е-н. ме́сто. gegen <an> die Scheibe tippen слегка́ каса́ться /- па́льцем стекла́, дотра́гиваться /-тро́нуться до стекла́. klopfend слегка́ стуча́ть /- па́льцем в стекло́. mit dem Finger in etw. tippen сова́ть су́нуть па́лец во что-н.2) an etw. erwähnen упомина́ть /-помяну́ть что-н., каса́ться косну́ться чего́-н. im Gespräch an etw. tippen во вре́мя разгово́ра упомина́ть /- что-н. <каса́ться/- чего́-н.>. Gespräch auf etw. bringen наводи́ть /-вести́ разгово́р на что-н. an diese peinliche Sache sollte man nicht tippen э́того щекотли́вого вопро́са не сле́довало бы каса́ться daran gibt es nichts zu tippen, daran ist nicht zu tippen к э́тому не придерёшься, тут не подкопа́ешься3) auf etw. vermuten счита́ть <предполага́ть>, что … ich tippe auf Gastritis я счита́ю <предполага́ю>, что э́то гастри́т. darauf hätte ich nie getippt э́того я никогда́ не предполага́л. du hast richtig [falsch] getippt твоё предположе́ние оказа́лось <бы́ло> пра́вильным [непра́вильным]4) im Toto wetten игра́ть в лотере́е. ( auf) die richtige Zahl tippen выбира́ть вы́брать пра́вильную ци́фру, де́лать с- пра́вильную ста́вку. jd. hat drei Richtige getippt кто-н. вы́брал три пра́вильные ци́фры5) maschinenschreiben печа́тать на- на (пи́шущей) маши́нке. best. Zeit пропеча́тать pf. einen Text tippen abschreiben отпеча́тывать /-печа́тать [umg отсту́кивать/-сту́кать] текст6) Einkaufssumme, Rechnungsposten in die Kasse выбива́ть вы́бить -
11 auguror
auguror, ātus sum, ārī (augur), I) das Amt eines Augurs verrichten, Augurien anstellen, Wahrzeichen beobachten u. deuten, weissagen, prophezeien, m. Acc. dessen, was prophezeit wird, in augurando, Suet.: augurandi disciplina, Gell.: ex passerum numero belli Troiani annos, Cic.: alci ex alitis involatu, Cic. – II) übtr.: 1) übh. etw. Künstiges weissagen, prophezeien, alci mortem, Cic.: futurae pugnae fortunam, Tac.: imperia, Plin. – m. Acc. u. Infin., quam (diem) non procul auguror esse, Ov. met. 3, 519. – 2) etw. ahnen, von etw. ein Vorgefühl haben, etw. vermuten, aus etw. einen Schluß ziehen, bella civilia mentibus, Curt.: ex vultu alcis certam spem victoriae, im voraus schöpfen, Curt.: arma Orientis, Tac. – quantum auguror coniecturā od. opinione, Cic.: adversa secundis, futura praeteritis, Plin. ep. – m. folg. Acc. u. Infin., recte auguraris de me nihil a me longius abesse crudelitate, Caes. in Cic. ep. 8, 1, 2: hāc (sc. voluntate) ego contentos auguror esse deos, Ov.: iter monstrasse eam augurabantur, Curt. – m. folg. indir. Fragesatz, o praeclare coniectum a vulgo omen etc.! cum ex nomine istius, quid in provincia facturus esset, perridicule homines augurarentur, Cic.: quantum inde abesset mare, quae gentes colerent etc., anceps et caeca aestimatio augurabatur, Curt.
-
12 auguror
auguror, ātus sum, ārī (augur), I) das Amt eines Augurs verrichten, Augurien anstellen, Wahrzeichen beobachten u. deuten, weissagen, prophezeien, m. Acc. dessen, was prophezeit wird, in augurando, Suet.: augurandi disciplina, Gell.: ex passerum numero belli Troiani annos, Cic.: alci ex alitis involatu, Cic. – II) übtr.: 1) übh. etw. Künstiges weissagen, prophezeien, alci mortem, Cic.: futurae pugnae fortunam, Tac.: imperia, Plin. – m. Acc. u. Infin., quam (diem) non procul auguror esse, Ov. met. 3, 519. – 2) etw. ahnen, von etw. ein Vorgefühl haben, etw. vermuten, aus etw. einen Schluß ziehen, bella civilia mentibus, Curt.: ex vultu alcis certam spem victoriae, im voraus schöpfen, Curt.: arma Orientis, Tac. – quantum auguror coniecturā od. opinione, Cic.: adversa secundis, futura praeteritis, Plin. ep. – m. folg. Acc. u. Infin., recte auguraris de me nihil a me longius abesse crudelitate, Caes. in Cic. ep. 8, 1, 2: hāc (sc. voluntate) ego contentos auguror esse deos, Ov.: iter monstrasse eam augurabantur, Curt. – m. folg. indir. Fragesatz, o praeclare coniectum a vulgo omen etc.! cum ex nomine istius, quid in provincia facturus esset, perridicule homines augurarentur, Cic.: quantum inde abesset mare, quae gentes colerent etc., anceps et caeca aestimatio augurabatur, Curt. -
13 surmise
sur·miseto \surmise sth etw vermuten [o annehmen];to \surmise that... vermuten [o annehmen], dass...;that article is all just wild \surmise dieser Artikel ist nur wilde Spekulation -
14 exspecto
ex-specto (expecto), āvī, ātum, āre, nach einem Ggstde. aus- od. aufschauen, einem Ggstde. entgegensehen, entgegenharren, I) objektiv auf etwas, was kommen, eintreten, geschehen soll, warten, es abwarten, erwarten, dessen gewärtig sein, 1) im allg.: α) m. Acc.: caritatem, Cato: alcis adventum, eventum pugnae, Caes.: transitum tempestatis, Cic.: alius alium exspectantes, Sall.: u. (m. dopp. Acc.) alius alium principem (als Vorgänger) exspectantes, Sall. hist. fr. 1, 40 (45), 20. – v. Lebl., cum aures extremum semper exspectent, Cic. or. 199. – Partiz. Perf. im Abl. absol., nec ultra exspectato, Tac. ann. 12, 7 (vgl. unten no. γ). – Partiz. Perf. subst., ante exspectatum, eher als man erwartete od. dachte (als du erwartetest od. dachtest), Verg. georg. 3, 348. Ov. met. 4, 790 u. 8, 5. Sil. 2, 31. Sen. ep. 114, 17: exspectato ocius od. maturius, schneller (früher), als man erwartet hatte, Vell. 2, 122, 2 H. u. 123, 2: im Plur., diu exspectata vix ad clausulas redeunt, Sen. ep. 114, 16: quis non diversa praesentibus contrariaque exspectatis aut speret aut timeat? Vell. 2, 75, 3. – β) m. folg. indir. Fragesatz: exspecto, quo pacto etc., Plaut.: exspecto, quid tribunus plebis... excogitet, Cic.: exspectantibus cunctis, quid deinde esset imperaturus, Curt.: exsp., quam mox etc., Cic. u. Liv. (vgl. Gronov Liv. 34, 11, 4): exsp., quando etc., Quint. – γ) m. folg. dum, donec, quoad, si: exspectas fortasse, dum dicat etc., Cic.: an exspectatis dum exercitu rursus admoto ferro atque flammā urbem invadat? Sall. fr.: nec ultra exspectato (Abl. absol.), quam dum proficisceretur, Tac. ann. 11, 26: exspectaret, quoad Alexandri filius regnum adipisceretur, Nep. – si exspectasses, donec me consuleres etc., Traian. in Plin. ep. – hanc (paludem) si nostri transirent, hostes exspectabant, Caes. (vgl. Schneider Caes. b. G. 2, 9, 1). – δ) m. folg. ut u. Konj. (s. Brix Plaut. trin. 735. Fabri Liv. 23, 31, 7. Haase zu Reis. Vorl. A. 483), nisi exspectare vis, ut eam sine dote frater nuptum collocet, Plaut.: nisi forte expectatis, ut illa diluam, Cic.: neque exspectant, ut de eorum imperio ad populum feratur, Caes.: exspectasse se, ut etc., Liv.: v. Lebl., mea lenitas hoc exspectavit, ut etc., Cic. Cat. 2, 27. – ε) m. folg. ne u. Konj.: exspecta, ne iniuriam illi facias appellando, Sen. de ben. 5, 20, 6. – ζ) non exsp. m. folg. quin u. Konj.: exspectari diutius non oportere, quin ad castra iretur, Caes. b. G. 3, 24, 5. – η) absol. = warten, verziehen, sich verweilen, ad portam, Cic.: paulum, Quint. – qui Carthagine exspectat, Verg. – 2) insbes.: a) ausharren, bis jmd. mit etwas fertig od. bis etwas zu Ende ist, jmd. od. etw. abwarten, aushalten, oratores multas horas, ausharren, bis die R. fertig plädiert haben, Cic. de or. 1, 166: cenantes haud animo aequo comites, warten, bis die B. mit Essen fertig sind, Hor. sat. 1, 5, 8: quinque in Verrem libros, den Vortrag der f. B. geduldig anhören, Tac. dial. 20: senectus eius exspectabatur, man wartete es ab, bis er im hohen Alter starb, Tac. ann. 16, 9: v. Lebl., exspectavere eum fata, dum... impleret, das V. gab ihm Frist, bis er usw., Curt. 10, 5 (18), 36. – b) übtr., von Lebl., α) verlangen, erheischen, silvarum aliae pressos propaginis arcus exspectant, Verg. georg. 2, 27: neque illae (oleae) procurvam exspectant falcem, ibid. 2, 421. Vgl. Curt. 3, 5 (13), 13. – β) jmd. erwarten = jmdm. bevorstehen, ubi nos uberrima victoriae praemia exspectant, Curt. 6, 3 (7), 5: seu me tranquilla senectus exspectat, seu etc., Hor. sat. 2, 1, 58. – II) subjektiv, mit Spannung, Verlangen, Hoffnung od. Furcht einem Ggstde. entgegensehen, etw. erwarten = auf etw. gespannt sein, harren, etw. vermuten, hoffen, erhoffen, sehnlichst wünschen, ersehnen, befürchten, auch zu gewärtigen haben, entgegensehen, α) m. Acc.: pater exspectat me aut aliquem nuntium, Plaut.: vide iam illum, quem exspectabam, virum, Cic.: longiores epistulas exspectabo vel potius exigam, Cic.: etsi litterae tuae recte sperare iubent, tamen exspecto recens aliquid, Cic. – meam exspectant mortem, wünschen, Ter.: u. so exsp. testamenta, Cic.: complexus meos ardenter, Apul. met. 10, 19; vgl. Ruhnken Rutil. Lup. p. 20. Drak. Liv. 28, 27, 9. – malum, Ter.: poenam, Verg.: paria praemio damna, Plin. pan.: graviora, Curt.: mortem, Ter. u. Sen.: maiorem Galliae motum, Caes. Vgl. Ruhnken Ter. Phorm. 1, 4, 16. – β) alqd ab od. ex m. Abl.: praemia ab se exspectarent, Caes.: a te hoc civitas vel potius omnes gentes non exspectant solum, sed etiam postulant, Cic. – proletarios nominavit, ut ex iis quasi proles civitatis exspectari videretur, Cic.: ut ex sua amicitia omnia exspectarent et ex praeteritis suis officiis reliqua sperarent, Caes. – γ) m. dopp. Acc., ne quid exspectes amicos, quod tute agere possies, Enn. sat. 58. – δ) m. folg. Acc. u. Infin.: Luna expectans Hadriam se itiner longum sermone levare, Varro sat. Men. 421: cum exspectaret effusos omnibus portis Aetolos in fidem suam venturos (esse), Liv. 43, 22, 2: exspecto cum magno fenore vitia reditura (esse), Sen. ep. 25, 3: nimis extento desiderio venturum (esse) exspectabam istum, Augustin. conf. 5, 6 (u. so Augustin. de civ. dei 18, 45 extr.; serm. 389, 3): mit spero verb., quid mi hic affers, quam ob rem exspectem aut sperem porro non fore? Ter. Phorm. 1025: mit cupio verb., quod ego exspecto cupioque te ita illud defendere, Cic. Verr. 3, 151. – ε) m. folg. Infin.: nunc exspecto cognoscere ex tuis litteris, quantum etc., Fronto ad Ver. imp. 2, 6. p. 133, 9 N.: exspectas a me audire consilium dei, Augustin. serm. 311, 12 (u. so ibid. 211, 6 u. 393): omnibus iam in consilio exspectantibus audire, si etc., Dict. 5, 1. – ζ) m. folg. Fragesatz, exspectando exedor misere (ich vergehe jämmerlich vor Erwartung), quomodo etc., Plaut. Epid. 320. – η) scheinbar absol.: nec gravius quam exspectavissem... evenisset, Cic.: ad verum, ubi minime exspectavimus, pervenimus, Quint.
-
15 exspecto
ex-specto (expecto), āvī, ātum, āre, nach einem Ggstde. aus- od. aufschauen, einem Ggstde. entgegensehen, entgegenharren, I) objektiv auf etwas, was kommen, eintreten, geschehen soll, warten, es abwarten, erwarten, dessen gewärtig sein, 1) im allg.: α) m. Acc.: caritatem, Cato: alcis adventum, eventum pugnae, Caes.: transitum tempestatis, Cic.: alius alium exspectantes, Sall.: u. (m. dopp. Acc.) alius alium principem (als Vorgänger) exspectantes, Sall. hist. fr. 1, 40 (45), 20. – v. Lebl., cum aures extremum semper exspectent, Cic. or. 199. – Partiz. Perf. im Abl. absol., nec ultra exspectato, Tac. ann. 12, 7 (vgl. unten no. γ). – Partiz. Perf. subst., ante exspectatum, eher als man erwartete od. dachte (als du erwartetest od. dachtest), Verg. georg. 3, 348. Ov. met. 4, 790 u. 8, 5. Sil. 2, 31. Sen. ep. 114, 17: exspectato ocius od. maturius, schneller (früher), als man erwartet hatte, Vell. 2, 122, 2 H. u. 123, 2: im Plur., diu exspectata vix ad clausulas redeunt, Sen. ep. 114, 16: quis non diversa praesentibus contrariaque exspectatis aut speret aut timeat? Vell. 2, 75, 3. – β) m. folg. indir. Fragesatz: exspecto, quo pacto etc., Plaut.: exspecto, quid tribunus plebis... excogitet, Cic.: exspectantibus cunctis, quid deinde esset imperaturus, Curt.: exsp., quam mox etc., Cic. u. Liv. (vgl. Gronov Liv. 34, 11, 4): exsp., quando etc., Quint. –————γ) m. folg. dum, donec, quoad, si: exspectas fortasse, dum dicat etc., Cic.: an exspectatis dum exercitu rursus admoto ferro atque flammā urbem invadat? Sall. fr.: nec ultra exspectato (Abl. absol.), quam dum proficisceretur, Tac. ann. 11, 26: exspectaret, quoad Alexandri filius regnum adipisceretur, Nep. – si exspectasses, donec me consuleres etc., Traian. in Plin. ep. – hanc (paludem) si nostri transirent, hostes exspectabant, Caes. (vgl. Schneider Caes. b. G. 2, 9, 1). – δ) m. folg. ut u. Konj. (s. Brix Plaut. trin. 735. Fabri Liv. 23, 31, 7. Haase zu Reis. Vorl. A. 483), nisi exspectare vis, ut eam sine dote frater nuptum collocet, Plaut.: nisi forte expectatis, ut illa diluam, Cic.: neque exspectant, ut de eorum imperio ad populum feratur, Caes.: exspectasse se, ut etc., Liv.: v. Lebl., mea lenitas hoc exspectavit, ut etc., Cic. Cat. 2, 27. – ε) m. folg. ne u. Konj.: exspecta, ne iniuriam illi facias appellando, Sen. de ben. 5, 20, 6. – ζ) non exsp. m. folg. quin u. Konj.: exspectari diutius non oportere, quin ad castra iretur, Caes. b. G. 3, 24, 5. – η) absol. = warten, verziehen, sich verweilen, ad portam, Cic.: paulum, Quint. – qui Carthagine exspectat, Verg. – 2) insbes.: a) ausharren, bis jmd. mit etwas fertig od. bis etwas zu Ende ist, jmd. od. etw. abwarten, aushalten, oratores multas horas, ausharren, bis die R. fertig plädiert haben, Cic. de or. 1, 166: cenantes haud animo aequo comites, warten, bis die B.————mit Essen fertig sind, Hor. sat. 1, 5, 8: quinque in Verrem libros, den Vortrag der f. B. geduldig anhören, Tac. dial. 20: senectus eius exspectabatur, man wartete es ab, bis er im hohen Alter starb, Tac. ann. 16, 9: v. Lebl., exspectavere eum fata, dum... impleret, das V. gab ihm Frist, bis er usw., Curt. 10, 5 (18), 36. – b) übtr., von Lebl., α) verlangen, erheischen, silvarum aliae pressos propaginis arcus exspectant, Verg. georg. 2, 27: neque illae (oleae) procurvam exspectant falcem, ibid. 2, 421. Vgl. Curt. 3, 5 (13), 13. – β) jmd. erwarten = jmdm. bevorstehen, ubi nos uberrima victoriae praemia exspectant, Curt. 6, 3 (7), 5: seu me tranquilla senectus exspectat, seu etc., Hor. sat. 2, 1, 58. – II) subjektiv, mit Spannung, Verlangen, Hoffnung od. Furcht einem Ggstde. entgegensehen, etw. erwarten = auf etw. gespannt sein, harren, etw. vermuten, hoffen, erhoffen, sehnlichst wünschen, ersehnen, befürchten, auch zu gewärtigen haben, entgegensehen, α) m. Acc.: pater exspectat me aut aliquem nuntium, Plaut.: vide iam illum, quem exspectabam, virum, Cic.: longiores epistulas exspectabo vel potius exigam, Cic.: etsi litterae tuae recte sperare iubent, tamen exspecto recens aliquid, Cic. – meam exspectant mortem, wünschen, Ter.: u. so exsp. testamenta, Cic.: complexus meos ardenter, Apul. met. 10, 19; vgl. Ruhnken Rutil. Lup. p. 20. Drak. Liv. 28, 27, 9. – malum, Ter.: poenam,————Verg.: paria praemio damna, Plin. pan.: graviora, Curt.: mortem, Ter. u. Sen.: maiorem Galliae motum, Caes. Vgl. Ruhnken Ter. Phorm. 1, 4, 16. – β) alqd ab od. ex m. Abl.: praemia ab se exspectarent, Caes.: a te hoc civitas vel potius omnes gentes non exspectant solum, sed etiam postulant, Cic. – proletarios nominavit, ut ex iis quasi proles civitatis exspectari videretur, Cic.: ut ex sua amicitia omnia exspectarent et ex praeteritis suis officiis reliqua sperarent, Caes. – γ) m. dopp. Acc., ne quid exspectes amicos, quod tute agere possies, Enn. sat. 58. – δ) m. folg. Acc. u. Infin.: Luna expectans Hadriam se itiner longum sermone levare, Varro sat. Men. 421: cum exspectaret effusos omnibus portis Aetolos in fidem suam venturos (esse), Liv. 43, 22, 2: exspecto cum magno fenore vitia reditura (esse), Sen. ep. 25, 3: nimis extento desiderio venturum (esse) exspectabam istum, Augustin. conf. 5, 6 (u. so Augustin. de civ. dei 18, 45 extr.; serm. 389, 3): mit spero verb., quid mi hic affers, quam ob rem exspectem aut sperem porro non fore? Ter. Phorm. 1025: mit cupio verb., quod ego exspecto cupioque te ita illud defendere, Cic. Verr. 3, 151. – ε) m. folg. Infin.: nunc exspecto cognoscere ex tuis litteris, quantum etc., Fronto ad Ver. imp. 2, 6. p. 133, 9 N.: exspectas a me audire consilium dei, Augustin. serm. 311, 12 (u. so ibid. 211, 6 u. 393): omnibus iam in consilio exspectantibus audire, si etc., Dict. 5,————1. – ζ) m. folg. Fragesatz, exspectando exedor misere (ich vergehe jämmerlich vor Erwartung), quomodo etc., Plaut. Epid. 320. – η) scheinbar absol.: nec gravius quam exspectavissem... evenisset, Cic.: ad verum, ubi minime exspectavimus, pervenimus, Quint.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exspecto
-
16 spodziewać się
spodziewać się [spɔʥ̑ɛvaʨ̑ ɕɛ]vr1) ( przewidywać)\spodziewać się czegoś etw vermutenkto by się spodziewał! wer hätte das vermutet [ lub erwartet] !2) ( oczekiwać)\spodziewać się kogoś/czegoś jdn/etw erwarten\spodziewać się czegoś po kimś etw von jdm erwarten\spodziewać się dziecka ein Kind erwarten -
17 supposer
sypozev1) glauben, vermuten2) ( estimer) schätzen, annehmen3) ( présumer) mutmaßensupposersupposer [sypoze] <1>1 (imaginer) annehmen; Beispiel: je suppose qu'il va revenir ich nehme an, dass er zurückkommen wird; Beispiel: supposons qu'il revienne nehmen wir [einmal] an, er käme zurück3 (impliquer) voraussetzen -
18 conjecture
con·jec·ture [kənʼʤektʃəʳ, Am -ɚ] nthere's been a lot of \conjecture recently about the royal marriage in letzter Zeit wurde viel über die Hochzeit im Königshaus spekuliert vtto \conjecture sth etw vermuten;to \conjecture that... vermuten [o mutmaßen], dass... vi mutmaßen, Vermutungen anstellen -
19 ahnen
1) im voraus fühlen предчу́вствовать [ус]. ich ahne nichts Gutes, mir ahnt nichts Gutes, es ahnt mir nichts Gutes я предчу́вствую нехоро́шее / я не предчу́вствую ничего́ хоро́шего / я предчу́вствую, что ничего́ хоро́шего не бу́дет <полу́читься>. ich habe es doch (fast) geahnt, daß du heute kommen würdest я ведь предчу́вствовал, что ты сего́дня придёшь. als ob er es geahnt hätte, als hätte er es geahnt бу́дто он э́то (уже́) предчу́вствовал. als ob er es vorher gewußt hätte как бу́дто он знал об э́том зара́нее in nie geahnter Weise са́мым непредви́денным <неожи́данным> о́бразом2) etw. vermuten дога́дываться о чём-н. Verdacht hegen подозрева́ть что-н. <о чём-н.> nichts ahnend ничего́ < ни о чём> не подозрева́я. nicht das Geringste ahnen ничего́ не подозрева́ть [ни о чём не дога́дываться]. niemand konnte ahnen, daß … никто́ не подозрева́л, что … [дога́дывался о том, что …]. ich konnte nicht ahnen, daß das so wichtig ist я и не дога́дывался, что э́то так ва́жно. etw. dumpf < dunkel> ahnen сму́тно сознава́ть [предчу́вствовать подозрева́ть] что-н., сму́тно дога́дываться [подозрева́ть] о чём-н.3) eine Vorstellung haben представля́ть /-ста́вить (себе́). du ahnst nicht, wie schwer es ist ты не представля́ешь (себе́), как э́то тру́дно / ты не мо́жешь предста́вить себе́ <себе́ предста́вить>, как э́то тру́дно. ( ach) du ahnst es nicht! Ausruf der unangenehmen Überraschung ты и предста́вить себе́ не (с)мо́жешь!4) ahnen lassen verheißen, verkünden предвеща́ть. das läßt nichts Gutes ahnen э́то не предвеща́ет ничего́ хоро́шего -
20 domyślać się
domyślać się [dɔmɨɕlaʨ̑ ɕɛ], domyślić się [dɔmɨɕliʨ̑ ɕɛ]\domyślać się czegoś etw vermuten, etw ahnen
См. также в других словарях:
vermuten — V. (Grundstufe) glauben, dass jmd. etw. gemacht hat Synonym: annehmen Beispiele: Er vermutet die Wahrheit. Ich vermute, sie kommt heute nicht mehr … Extremes Deutsch
vermuten — ahnen, annehmen, auf sich zukommen sehen, befürchten, eine Ahnung haben, einen Verdacht haben, erahnen, erwarten, fürchten, für [sehr] wahrscheinlich halten, gefasst sein auf, kommen sehen, mutmaßen, rechnen mit, spüren, vor[aus]ahnen,… … Das Wörterbuch der Synonyme
vermuten — vorausahnen; (von etwas) ausgehen; meinen; spekulieren; voraussehen; orakeln (umgangssprachlich); schätzen; annehmen; glauben; wittern (umgangs … Universal-Lexikon
trauen — zum Mann nehmen; heiraten; sich das Ja Wort geben (umgangssprachlich); vermählen; Hochzeit machen (umgangssprachlich); ehelichen; zur Frau nehmen; auf schmalem Grat wandern; … Universal-Lexikon
ziehen — suckeln (umgangssprachlich); saugen; nuckeln; auslutschen; zuzeln (bayr., österr.) (umgangssprachlich); aussaugen; zutzeln (bayr., österr.) (umgangssprachlich); zerren; reißen * * * … Universal-Lexikon
lassen... — etw., j n außer acht lassen оставлять без внимания что л., кого л., не обращать внимания на что л., на кого л. → etw., j n außer Acht lassen lass mich aus dem Spiel не вмешивай меня в это дело das lässt alles (bisher Gewesene) weit hinter sich… … Deutsche Rechtschreibung Änderungen
lassen... — etw., j n außer acht lassen оставлять без внимания что л., кого л., не обращать внимания на что л., на кого л. → etw., j n außer Acht lassen lass mich aus dem Spiel не вмешивай меня в это дело das lässt alles (bisher Gewesene) weit hinter sich… … Wörterbuch Veränderungen in der deutschen Rechtschreibung
annehmen — auf sich nehmen; akzeptieren; hinnehmen; vorausahnen; (von etwas) ausgehen; meinen; spekulieren; voraussehen; orakeln (umgangssprachlich); schätzen; … Universal-Lexikon
denken — beachten; berücksichtigen; achten; respektieren; wähnen; (sich) ausmalen; einschätzen; (sich) vorstellen; erachten; einbilden; … Universal-Lexikon
schätzen — vorausahnen; (von etwas) ausgehen; meinen; spekulieren; voraussehen; orakeln (umgangssprachlich); annehmen; glauben; wittern (umgangssprachlich); er … Universal-Lexikon
wittern — vorausahnen; (von etwas) ausgehen; meinen; spekulieren; voraussehen; orakeln (umgangssprachlich); schätzen; annehmen; glauben; erwarten; erahnen; … Universal-Lexikon