-
1 instance
instance [ẽstãs]〈v.〉3 orgaan ⇒ autoriteit, instantie♦voorbeelden:être en instance de divorce • in scheiding liggeninstance judiciaire • rechtsgedingintroduire une instance contre qn. • een rechtsvordering tegen iemand instellenêtre en instance • hangende zijn -
2 instance judiciaire
instance judiciaire -
3 affaire en instance
affaire en instance -
4 tribunal d'arrondissement, de grande instance
tribunal d'arrondissement, de grande instanceDictionnaire français-néerlandais > tribunal d'arrondissement, de grande instance
-
5 en instance de faire qc.
en instance de faire qc.Dictionnaire français-néerlandais > en instance de faire qc.
-
6 introduire une instance
introduire une instance -
7 introduire une instance contre qn.
introduire une instance contre qn.Dictionnaire français-néerlandais > introduire une instance contre qn.
-
8 tribunal d'instance, tribunal de police
tribunal d'instance, (simple) tribunal de policeDictionnaire français-néerlandais > tribunal d'instance, tribunal de police
-
9 tribunal de première instance
tribunal de première instanceDictionnaire français-néerlandais > tribunal de première instance
-
10 être en instance
être en instance -
11 être en instance de divorce
être en instance de divorceDictionnaire français-néerlandais > être en instance de divorce
-
12 tribunal
tribunal [triebuunaal],tribunaux [triebuunoo]〈m.〉♦voorbeelden:tribunal d'instance, (simple) tribunal de police • kantongerechtcomparaître devant le tribunal suprême • voor Gods rechterstoel verschijnen→ séancem -
13 divorce
divorce [dievors]〈m.〉2 breuk ⇒ kloof, scherpe tegenstelling♦voorbeelden:le divorce de Jean avec, d' avec sa femme • de scheiding tussen Jan en zijn vrouw→ instancem2) breuk, kloof -
14 introduire
introduire [ẽtrodŵier]3 invoeren ⇒ doorvoeren, ingang doen vinden♦voorbeelden:introduire un montant dans ses comptes • een bedrag op zijn rekening boeken1 binnendringen ⇒ binnensluipen, zich toegang verschaffen3 ingevoerd worden ⇒ aanvaard worden, ingang vinden1. v1) binnenbrengen, binnenleiden2) invoeren3) erin stoppen, erin steken4) introduceren [bij iemand]2. s'introduirev1) binnendringen, binnensluipen -
15 le divorce de Jean avec, d' avec sa femme
Dictionnaire français-néerlandais > le divorce de Jean avec, d' avec sa femme
См. также в других словарях:
instance — [ ɛ̃stɑ̃s ] n. f. • v. 1240 « application, soin »; lat. instantia 1 ♦ Sollicitation pressante. Vx au sing., sauf dans Demander avec instance. ⇒ insistance. « mon camarade me fit de telles instances » (Balzac). Mod. Céder aux instances de qqn. ⇒… … Encyclopédie Universelle
Instance Nationale De Protection Des Biens Publics Au Maroc Association — Association / Instance Nationale de protection des Biens Publics au Maroc Est la convention par laquelle plusieurs personnes ont mis en commun d une façon permanente leurs connaissances Et leur activité dans un but la protection des Biens Publics … Wikipédia en Français
Instance Nationale de protection des Biens Publics au Maroc — Association Association / Instance Nationale de protection des Biens Publics au Maroc Est la convention par laquelle plusieurs personnes ont mis en commun d une façon permanente leurs connaissances Et leur activité dans un but la protection des… … Wikipédia en Français
Instance Nationale de protection des Biens Publics au Maroc Association — Association / Instance Nationale de protection des Biens Publics au Maroc Est la convention par laquelle plusieurs personnes ont mis en commun d une façon permanente leurs connaissances Et leur activité dans un but la protection des Biens Publics … Wikipédia en Français
Instance nationale de protection des biens publics au maroc association — Association / Instance Nationale de protection des Biens Publics au Maroc Est la convention par laquelle plusieurs personnes ont mis en commun d une façon permanente leurs connaissances Et leur activité dans un but la protection des Biens Publics … Wikipédia en Français
instance — INSTANCE. s. f. Poursuite, sollicitation pressante. Grande instance. faire instance, de grandes instances, de vives instances, des instances pressantes auprés de quelqu un, envers quelqu un. je l ay fait à son instance. je l en ay sollicité avec… … Dictionnaire de l'Académie française
instance — n Instance, case, illustration, example, sample, specimen mean a concrete thing which has or manifests the qualities, characters, or nature of a type, a class, or a group. Instance applies to an individual person or thing brought forth in support … New Dictionary of Synonyms
Instance — In stance, n. [F. instance, L. instantia, fr. instans. See {Instant}.] [1913 Webster] 1. The act or quality of being instant or pressing; urgency; solicitation; application; suggestion; motion. [1913 Webster] Undertook at her instance to restore… … The Collaborative International Dictionary of English
Instance Court — Instance In stance, n. [F. instance, L. instantia, fr. instans. See {Instant}.] [1913 Webster] 1. The act or quality of being instant or pressing; urgency; solicitation; application; suggestion; motion. [1913 Webster] Undertook at her instance to … The Collaborative International Dictionary of English
instance — [in′stəns] n. [ME instaunce < OFr instance < L instantia, a standing upon or near, being present < instans: see INSTANT] 1. Archaic an urgent plea; persistent solicitation 2. an example; case; illustration 3. a step in proceeding;… … English World dictionary
instance — in·stance / in stəns/ n [French, from Late Latin instantia, from Latin, the fact of being present or impending, vehemence in speech, urgency, from instant instans insistent, pressing, from present participle of instare to be pressing, stand upon] … Law dictionary