Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

egenus

  • 1 egenus

    ĕgēnus, a, um [st2]1 [-] privé de, pauvre en. [st2]2 [-] pauvre nécessiteux.    - egenus omnium, Liv.: manquant de tout.    - egenus aquae locus, Tac.: lieu qui manque d'eau.    - egenus omnis spei, Tac.: qui a perdu tout espoir.    - in rebus egenis, Virg.: dans la détresse, dans le malheur.
    * * *
    ĕgēnus, a, um [st2]1 [-] privé de, pauvre en. [st2]2 [-] pauvre nécessiteux.    - egenus omnium, Liv.: manquant de tout.    - egenus aquae locus, Tac.: lieu qui manque d'eau.    - egenus omnis spei, Tac.: qui a perdu tout espoir.    - in rebus egenis, Virg.: dans la détresse, dans le malheur.
    * * *
        Egenus, pen. prod. Adiectiuum. Liu. Povre, Indigent, Chetif, Necessiteux.
    \
        Res egenae. Plaut. Qui sont en povre estat.

    Dictionarium latinogallicum > egenus

  • 2 egenus

    egēnus, a, um (egeo), I) an etw. Mangel habend od. leidend, einer Sache entbehrend, an etwas arm, einer Sache beraubt, m. Genet., lucis egenus Tartarus, Lucr.: omnium (aller Pflege) egena corpora, Liv.: egena aquarum regio, Tac. (vgl. egenam aquae utramque insulam referens, es leide die eine wie die andere I. Mangel an W., Tac.): nos omnium egeni, jeglicher Hilfe bedürftig, Verg.: Agrippina omnis spei egena, Tac. – m. Abl., castellum commeatu egenum, schlecht verproviantiertes, Tac. ann. 12, 46; vgl. 15, 12. – II) prägn., a) v. Pers., dürftig, arm, absol., subst., egēnus, der Arme, Sen. nat. qu. 7, 31, 3. – m. Abl. (durch), qui si est avaritiā egenus, Apul. apol. 20: quod erat fortunā egenus (Ggstz. fortunā opulentus), Apul. flor. 3. p. 4, 8 sqq. (Kr.). – b) v. Boden, dürftig, subst., in egeno, auf dürftigem Boden, Col. 3, 10, 4 u. 4, 31, 1. – c) v. der Lage, dürftig, hilflos, res egenae, Plaut.: in rebus egenis, Plaut. u. Verg.: rebus egenis, Verg.

    lateinisch-deutsches > egenus

  • 3 egenus

    egēnus, a, um (egeo), I) an etw. Mangel habend od. leidend, einer Sache entbehrend, an etwas arm, einer Sache beraubt, m. Genet., lucis egenus Tartarus, Lucr.: omnium (aller Pflege) egena corpora, Liv.: egena aquarum regio, Tac. (vgl. egenam aquae utramque insulam referens, es leide die eine wie die andere I. Mangel an W., Tac.): nos omnium egeni, jeglicher Hilfe bedürftig, Verg.: Agrippina omnis spei egena, Tac. – m. Abl., castellum commeatu egenum, schlecht verproviantiertes, Tac. ann. 12, 46; vgl. 15, 12. – II) prägn., a) v. Pers., dürftig, arm, absol., subst., egēnus, der Arme, Sen. nat. qu. 7, 31, 3. – m. Abl. (durch), qui si est avaritiā egenus, Apul. apol. 20: quod erat fortunā egenus (Ggstz. fortunā opulentus), Apul. flor. 3. p. 4, 8 sqq. (Kr.). – b) v. Boden, dürftig, subst., in egeno, auf dürftigem Boden, Col. 3, 10, 4 u. 4, 31, 1. – c) v. der Lage, dürftig, hilflos, res egenae, Plaut.: in rebus egenis, Plaut. u. Verg.: rebus egenis, Verg.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > egenus

  • 4 egenus

    ĕgēnus, a, um, adj. [egeo], in want of, in need of, destitute or void of any thing (rare, and mostly poet. for egens).
    (α).
    With gen.:

    (nos) omnium,

    Verg. A. 1, 599; Liv. 9, 6:

    omnis spei,

    Tac. A. 1, 53:

    aquarum (regio),

    id. ib. 15, 3 fin.; cf. id. ib. 4, 30:

    decoris,

    Sil. 6, 304.—
    (β).
    With abl.:

    commeatu,

    Tac. A. 12, 46; 15, 12.—
    (γ).
    Absol.:

    res,

    i. e. indigent, needy, necessitous, Plaut. Capt. 2, 3, 46; id. Poen. 1, 1, 2; Verg. A. 6, 91; 8, 365; 10, 367:

    frater,

    Vulg. Deut. 15, 11.—
    II.
    Poor, worthless, beggarly:

    ad infirma et egena elementa,

    Vulg. Gal. 4, 9. —Subst.
    A.
    ĕgēnus, i, m., a poor man:

    et pauper,

    Vulg. Psa. 34, 10; id. Sir. 4, 4 al. —
    B.
    ĕgēnum, i, n., a poor soil:

    in egeno,

    Col. 3, 10, 4; 4, 31, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > egenus

  • 5 egenus

    egēnus, a, um [ egeo ]
    1) (тж. fortuna e. Ap) терпящий нужду, лишённый, бедный, нуждающийся ( alicujus rei или aliquā re)
    e. omnium (rerum) V, L, Tнуждающийся во всём

    Латинско-русский словарь > egenus

  • 6 egēnus

        egēnus adj.    [egeo], needy, necessitous, in want, destitute: in rebus egenis, V.: omnium corpora, L.: aquarum regio, Ta.: castellum commeatu, Ta.
    * * *
    egena, egenum ADJ
    in want of, destitute of

    Latin-English dictionary > egēnus

  • 7 egenus

    egenus, a, um, poor, needy; J. 12:5 f., 13:29; 2 C. 8:9; beggarly, G. 4:9.*

    English-Latin new dictionary > egenus

  • 8 egenus

    см. egere s. 2.

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > egenus

  • 9 egenus

    in want of, in need of, destitute.

    Latin-English dictionary of medieval > egenus

  • 10 egenum

    ĕgēnus, a, um, adj. [egeo], in want of, in need of, destitute or void of any thing (rare, and mostly poet. for egens).
    (α).
    With gen.:

    (nos) omnium,

    Verg. A. 1, 599; Liv. 9, 6:

    omnis spei,

    Tac. A. 1, 53:

    aquarum (regio),

    id. ib. 15, 3 fin.; cf. id. ib. 4, 30:

    decoris,

    Sil. 6, 304.—
    (β).
    With abl.:

    commeatu,

    Tac. A. 12, 46; 15, 12.—
    (γ).
    Absol.:

    res,

    i. e. indigent, needy, necessitous, Plaut. Capt. 2, 3, 46; id. Poen. 1, 1, 2; Verg. A. 6, 91; 8, 365; 10, 367:

    frater,

    Vulg. Deut. 15, 11.—
    II.
    Poor, worthless, beggarly:

    ad infirma et egena elementa,

    Vulg. Gal. 4, 9. —Subst.
    A.
    ĕgēnus, i, m., a poor man:

    et pauper,

    Vulg. Psa. 34, 10; id. Sir. 4, 4 al. —
    B.
    ĕgēnum, i, n., a poor soil:

    in egeno,

    Col. 3, 10, 4; 4, 31, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > egenum

  • 11 Нуждающийся

    - indigus (alicujus rei; aliqua re); indigens; egens,entis (locupletes ex egentibus facere); egenus (aliqujus rei, aliqua re); inops;

    • нуждающийся в помощи - indigus opis;

    • нуждающийся во всём - egenus omnium rerum;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Нуждающийся

  • 12 pauper

    pauper, pĕris ( fem. paupera, Plaut. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 12, 519, called obsolete by Varr. L. L. 8, § 77 Müll.— Neutr. pauperum, Cael. Aur. Tard. 1, 1, 33.— Gen. plur. pauperorum, Petr. 46 dub.; Inscr. ex Ann. p. Chr. n. 341: AMATOR PAVPERORVM, ap. Fea, Framm. de' Fasti Cons. p. 90), adj. [root pau- of pauros (cf. paucus, etc.), and per- of pario, pe-per-i, producing little], poor, i. e. not wealthy, of small means, that has only enough for his moderate expenses (cf.: indigus, egenus, inops).— Absol.:

    pauper, cui opera vita erat, ruri fere Se continebat,

    Ter. Phorm. 2, 3, 16:

    qui (judices) saepe propter invidiam adimunt diviti, Aut propter misericordiam addunt pauperi,

    id. ib. 2, 1, 47:

    optavit honeste in patriā pauper vivere,

    id. And. 4, 5, 3:

    servus domini pauperis,

    id. Eun. 3, 2, 33; Cic. Par. 6, 3, 50:

    sisne ex pauperrimo dives factus,

    id. Vatin. 12, 29:

    si abundans opibus pauperem se vocet,

    Quint. 11, 1, 21:

    quod Aeque pauperibus prodest, locupletibus aeque,

    Hor. Ep. 1, 1, 25.—With in and abl.:

    meo sum pauper in aere,

    Hor. Ep. 2, 2, 12.—
    (β).
    With gen.:

    horum Semper ego optarim pauperrimus esse bonorum,

    Hor. S. 1, 1, 79:

    pauper Opimius argenti positi intus et auri,

    id. ib. 2, 3, 142:

    aquae,

    id. C. 3, 30, 11.— Subst.: pauper, ĕris, comm., a poor man:

    pauperum tabernae,

    Hor. C. 1, 4, 13:

    pauperum cenae,

    id. ib. 3, 29, 14:

    pauperum sepulcra,

    id. Epod. 17, 47:

    pauperiorum turbae,

    id. S. 1, 1, 111.—
    2.
    Of things, poor, scanty, inconsiderable, small, meagre (mostly poet. and in post-Aug. prose).— Absol.:

    pauperes res inopesque,

    Plaut. Rud. 1, 5, 24:

    ager,

    Tib. 1, 1, 23 (19):

    mensa,

    id. 1, 1, 37:

    pauperis tuguri culmen,

    Verg. E. 1, 69:

    domus,

    id. A. 12, 519:

    et carmen venā pauperiore fluit,

    Ov. P. 4, 2, 20:

    pauper pudor,

    Phaedr. 2, 1, 14:

    nomina pauperis aevi,

    Luc. 10, 151:

    eloquentia,

    Quint. 10, 5, 5.— With gen.:

    pauper sulci cerealis Abella,

    Sil. 8, 545.—With abl.: exemplis pauperior, App. Flor. fin.
    B.
    Transf., for egenus, needy, indigent: homo Pauper, qui educit in egestate liberos, Caecil. ap. Gell. 2, 23, 21:

    inopes ac pauperes,

    Cic. Par. 6, 3, 52.—
    II.
    Trop., poor, feeble, intellectually (very rare; cf.

    miser, misellus): miser enim et (ut ita dicam) pauper orator est, qui, etc.,

    Quint. 8 prooem. § 28.—
    (β).
    Pauperes spiritu, i. e. humble, Vulg. Matt. 5, 3.—Hence, adv., poorly; in comp.:

    pauperius incedit,

    Tert. Cult. Fem. 11 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > pauper

  • 13 egestosus

    egestōsus (egestuōsus), a, um AV, Aug = egenus

    Латинско-русский словарь > egestosus

  • 14 egenulus

    egēnulus, a, um (Demin. v. egenus), gar bedürftig, Paul. Nol. 29, 12.

    lateinisch-deutsches > egenulus

  • 15 opulentus

    opulentus, a, um (ops), reich an fördernden Mitteln (Ggstz. inops), I) reich an phys. Mitteln, bes. an Vermögen, vermögend, wohlhabend, A) eig.: opulenti homines et copiosi, Cic.: iuvenes op., Sen.: Etruriae arva, Liv.: agri, bona, Curt.: civitas, Cic.: oppidum, Caes.: urbs opulenta, opulentissima, Mela: ille Croesus, inter reges opulentissimus, Sen.: aeque mendicus atque ille opulentissimus censetur censu, Plaut. – mit Abl. (durch), fortunā opulentus (Ggstz. fortunā egenus), Apul. flor. 3. p. 4, 9 Kr. – m. Abl. (an), adulescens auro opulentus, Plaut.: exercitus praedā op., Liv.: pecuniā dites et voluptatibus opulentī, in Wollust schwelgend, Tac.: Etrusci campi omnium copiā rerum opulenti, Liv.: Numidia agro virisque opulentior, Sall. – m. Genet. (an), opulenta honorum copia, Hor.: provinciae nec virorum inopes et pecuniae opulentae, Tac. hist. 2, 6 Nipperd. (Halm u.a. pecuniā). – B) übtr., reich, reichlich (vorhanden), ansehnlich, glänzend, res haud op., Liv.: op. obsonium, Plaut.: op. mensa, reichliches Mahl, Augustin.: opulentiorem vitam hominum reddere, Cic.: dona opulentissima, Suet.: opulenta ac ditia stipendia facere, Liv. – neutr. pl. subst., intactae regionis opulenta, der Reichtum, Curt. 5, 9 (27), 16. – II) reich an inneren Mitteln: A) an Streitkräften, stark, minus opulento agmine (mit einem schwächeren Geschwader), quam profectus erat, Seleuciam rediit, Liv. 33, 41, 9. – B) reich an Macht u. Ansehen, mächtig, angesehen, reges, Sall.: opulentior factio, Liv. – Plur. subst., opulenti (Ggstz. ignobiles), Enn. fr. scen. 200: opulentiores (Ggstz. humiliores), Hirt. b. G. 8, 51, 3. – C) reich an Inhalt, reichhaltig, liber opulentissimus, Gell. 14, 6, 5.

    lateinisch-deutsches > opulentus

  • 16 bettelarm

    bettelarm, mendīcus (der die Wohltätigkeit anderer in Anspruch nehmen muß). – egenus, in Prosa gew. egens (dem es an den notwendigsten Bedürfnissen fehlt). – b. sein, in summa egestate od. mendicitate esse; in summa mendicitate vivere; vitam in egestate degere: b. werden, jmd. b. machen, s. Bettelstab. – Bettelarmut, mendicitas. – egestas (Mangel an den notwendigsten Bedürfnissen übh.); verb. egestas ac mendicitas.

    deutsch-lateinisches > bettelarm

  • 17 Blut

    Blut, sanguis (der dünne, die Glieder durchströmende und lebenerhaltende Blutsaft; übtr. v. Blutsverwandtschaft u. Blutsverwandten, z. B. sanguine coniuncti: u. saevire in sanguinem suum, gegen sein eigenes B., d. i. seine Kinder). – cruor (der rohe Blutsaft, das rohe, dicke Blut; sowohl sanguis als cruor auch zur Bezeichnung des Blutvergießens übh. u. des Mordes insbes., aber cruor mit dem Nbbegr. des Gräßlichen). – das B. der Weinrebe, vitis lacrima. – ein Tropfen B., s. Blutstropfen: B. der Bürger, s. Bürgerblut: Durst nach B., dürstend nach B., s. Blutdurst, blutdürstig: nach B. dürften, sanguinem sitire. – mit jmd. durch die Bande des Blutes verbunden sein, sanguine cum alqo coniunctum esse; sanguine attingere alqm. – etwas mit kaltem B. tun, consulto et cogitatum facio alqd: etwas mit kaltem B. anhören, segniter accipere alqd. Blutader, vena. Blutandrang, impetus sanguinis. blutarm, eig., s. blutleer; übtr., pau perrimus (sehr arm). – egentissimus. omnium egenus (sehr bedürftig). – Blutbad, caedes. – auch durch sanguis od. cruor (Blut = Blut vergießen). – ein B. anrichten, caedem facere, edere; unter den Bürgern, caedem civium facere; caedem inferre civibus; ein schreckliches unter den Bürgern, infinitam caedem civium facere: unter den Feinden ein fürchterliches B. anrichten, ingenti caede hostes prosternere: das B. wird allgemein, omnibus locis fit caedes. Blutbefehl, epistula cruenta. blutbefleckt, cruentus; cruentatus. – b. Hände, manus cruentatae od. sanguine respersae. Blutbegierdeetc., s. Blutdurst etc. – blutbespritzt, sanguine od. cruore respersus. – cruentus (blutig). – cruentatus (mit Blut befleckt). – Blutdurst, sanguinis sitis. – saevitia (Grausamkeit). – seinen B. stillen, sanguine se saturare: die Sieger hatten ihren B. gestillt, victores sanguinis caedisque satietas cepit. blutdürstig, sanguinarius. sanguinem sitiens. – sanguinis od. cruoris avidus (nach Blut, d. i. nachBlutvergießen begierig). – humani sanguinis avidus (nach Menschenblut begierig). – caedis avidus (mordsüchtig, z. B. von Soldaten). – saevus (grausam). – b. sein, sanguinem sitire; sanguinem petere; sanguine gaudere (sich über Blutvergießen freuen).

    deutsch-lateinisches > Blut

  • 18 ἀ-χήν

    ἀ-χήν, ένος (χαίνω, vgl. egenus, die Alten erkl. ἀ-ἔχων, ἠχάνω, = πτωχεύω, Suid.), arm, dürftig, Theocr. 16, 33.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἀ-χήν

  • 19 ἠχάνω

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἠχάνω

  • 20 omnis

    omnis, omne [st2]1 [-] tout, chaque, chacun. [st2]2 [-] tout entier. [st2]3 [-] quelconque, de toute espèce.    - omne quod, Cic.: tout ce qui.    - omnis insula, Caes.: l'île tout entière.    - omnes: tous, tout le monde.    - omnia ou omne: toutes les choses, tout.    - omnis omnia facere debet, Cic.: chacun doit tout faire.    - per omnia: en tout, entièrement, tout à fait.    - omnia alicui esse, Liv.: être tout pour qqn.    - cum illo mihi omnia sunt, Cic.: je suis d'accord en tout avec lui.    - omnia sunt in eo, Cic.: tout est là (tout dépend de là).    - omnibus precibus petere: demander par toutes sortes de prières.    - Gallia est omnis divisa in partes tres, Caes. BG. 1, 1: la Gaule est, dans son ensemble, divisée en trois parties.    - omnis in hoc sum, Hor.: je suis tout à cela.    - omnia, adv. Sen.: entièrement.
    * * *
    omnis, omne [st2]1 [-] tout, chaque, chacun. [st2]2 [-] tout entier. [st2]3 [-] quelconque, de toute espèce.    - omne quod, Cic.: tout ce qui.    - omnis insula, Caes.: l'île tout entière.    - omnes: tous, tout le monde.    - omnia ou omne: toutes les choses, tout.    - omnis omnia facere debet, Cic.: chacun doit tout faire.    - per omnia: en tout, entièrement, tout à fait.    - omnia alicui esse, Liv.: être tout pour qqn.    - cum illo mihi omnia sunt, Cic.: je suis d'accord en tout avec lui.    - omnia sunt in eo, Cic.: tout est là (tout dépend de là).    - omnibus precibus petere: demander par toutes sortes de prières.    - Gallia est omnis divisa in partes tres, Caes. BG. 1, 1: la Gaule est, dans son ensemble, divisée en trois parties.    - omnis in hoc sum, Hor.: je suis tout à cela.    - omnia, adv. Sen.: entièrement.
    * * *
        Omnis, et hoc omne, Tout. Positiuo et comparatiuo iungitur, et aliquando superlatiuo.
    \
        Omnibus aestatibus. Plin. Par chascun esté, Touts les estez.
    \
        Omnibus annis. Plin. Touts les ans.
    \
        Omni contentione pugnatum est, vt lis haec, capitis aestimaretur. Cic. On meist toute la peine qu'on peust, que, etc.
    \
        Omne genus, et Omnis generis, pro eodem. Varro, Seminaria omne genus vt serantur. De toutes sortes.
    \
        Omnibus horis. Plin. A toute heure.
    \
        Differunt omni modo. Plin. Du tout, Totalement.
    \
        Omnibus partibus commodius regitur, quam is qui, etc. Cic. De touts costez, En toutes manieres, En touts sens, De tout, ou Du tout.
    \
        Omnibus precibus petierunt, ne se ad supplicium dederent. Caesar. Tant affectueusement qu'il leur fut possible.
    \
        Censuram solus omni quinquennio obtinuit. Plin. iun. Les cinq ans durants et entiers.
    \
        Omni ratione colenda et retinenda iustitia est. Cic. Par toutes voyes et manieres.
    \
        Quos quidem omnibus sententiis vlciscor et persequor, omnibus bonis approbantibus. Cic. Je ne di jamais mon opinion, que je ne les guerroye et pourchasse.
    \
        Omnium egenus. Virgil. Indigeant de toutes choses, Qui n'ha rien du monde.
    \
        Ex omnibus princeps Gorgias ausus est poscere, etc. Cic. Le premier de touts.
    \
        Ex omni nimbos dimittere caelo. Ouid. De toutes les parts et costez du, etc.
    \
        Omne ad tempus. Cic. A tousjours.

    Dictionarium latinogallicum > omnis

См. также в других словарях:

  • egeno — egeno, a (del lat. «egēnus»; ant.) adj. *Pobre o *miserable. * * * egeno, na. (Del lat. egēnus). adj. ant. Pobre, escaso, miserable …   Enciclopedia Universal

  • Armuth — 1. An die Armuth will jedermann die Schuhe wischen. – Weisheit, 5; Schonheim, P, 8. Riehl hat in seiner Schrift Deutsche Arbeit den vierten Abschnitt dem Lobe der Armuth gewidmet und dabei auch eine Anzahl hierhergehörender Sprichwörter behandelt …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • Würfel — 1. Auff würffel vnd anderen doppelspiel bedenck, wie sey der gfar so vil; hoffnung, todt, leben, gut vnd habe, mustu ganz gottloss darauff wagen. Lat.: Sedius taxillis, bene respice quod sit in illis, res tua, spes tua, sors tua, mors tua, pendet …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • List of Thomisidae species — See also the List of Thomisidae genera, which is sorted by subfamilies. This page lists all described species of the spider family Thomisidae as of June 18, 2008.Acentroscelus Acentroscelus Simon, 1886 * Acentroscelus albipes Simon, 1886 Brazil * …   Wikipedia

  • Malurus — Male Superb Fairywren Scientific classification Kingdom: Animalia …   Wikipedia

  • Rather von Verona — Rather von Verona, lat. Ratherius, (* um 887 bei Lüttich; † 25. April 974 in Namur) war Lehrer, Abt von Lobbes (953–955), dreimal Bischof von Verona (931–934; 946–948; 961–968) und Bischof von Lüttich (953–955). Inhaltsverzeichnis 1 Leben 1.1… …   Deutsch Wikipedia

  • Fourmi-lion — Myrmeleontidae Fourmilion …   Wikipédia en Français

  • Fourmilion — Myrmeleontidae Fourmilion …   Wikipédia en Français

  • Fourmilions — Myrmeleontidae Fourmilion …   Wikipédia en Français

  • Meligethes — Meligethes …   Wikipédia en Français

  • Myrmeleontidae — Fourmilion …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»