-
1 schować się w mysią dziurę
= skryć się w mysią dziurę или wejść w mysią dziurę заби́ться в щель (от страха и т. п.) -
2 skryć się w mysią dziurę
= schować się w mysią dziurę -
3 wejść w mysią dziurę
= schować się w mysią dziurę -
4 ktoś ma dziurę w mózgu
у кого́-л. прова́л в па́мяти -
5 wiercić dziurę w brzuchu komuś
надоеда́ть кому́-л., тяну́ть ду́шу из кого́-л. -
6 wiercić komuś dziurę w brzuchu
разг. пристава́ть к кому́-л.; назо́йливо проси́ть кого́-л. -
7 mysi
прил.• мышиный* * *мышиный;● \mysi ogonek шутл. мышиный хвостик (косичка); schować się (skryć się, wejść) w \mysią dziurę забиться в щель (от страха etc.)
* * *мыши́ный- schować się w mysią dziurę
- skryć się w mysią dziurę
- wejść w mysią dziurę -
8 dziura
сущ.• впадина• дупло• дыра• дырка• нора• отверстие• пещера• полость• пробоина• прореха• скважина• углубление• шахта• щель• яма• ямка* * *dziur|a♀ дыра; пробоина (wyłom);mysia \dziura мышиная нора; \dziuraу na drodze ямы (ухабы) на дороге; ● zapadła \dziura захолустье, медвежий угол; \dziura powietrzna ав. воздушная яма; szukać \dziuraу w całym придираться (по мелочам);
wiercić \dziuraę w brzuchu komuś надоедать кому-л., тянуть душу из кого-л.;ktoś ma \dziuraę w mózgu у кого-л. провал в памяти* * *ждыра́; пробо́ина ( wyłom)mysia dziura — мыши́ная нора́
- dziura powietrznadziury na drodze — я́мы (уха́бы) на доро́ге
- szukać dziury w całym
- wiercić dziurę w brzuchu komuś
- ktoś ma dziurę w mózgu -
9 przepalić
глаг.• пережечь• прожечь* * *przepal|ić\przepalićony сов. 1. пережечь;\przepalić materiał żelazkiem сжечь материал утюгом;
2. прожечь;\przepalić dziurę прожечь дыру;
3. подтопить (печь)* * *przepalony сов.1) переже́чьprzepalić materiał żelazkiem — сжечь материа́л утюго́м
2) проже́чьprzepalić dziurę — проже́чь дыру́
3) подтопи́ть ( печь) -
10 wiercić
глаг.• бурить• высверливать• пробуравить• просверливать• просверлить• сверлить* * *wierc|ić\wiercićony несов. 1. сверлить;2. горн. бурить; ● \wiercić komuś dziurę w brzuchu разг. приставать к кому-л.; назойливо просить кого-л.+1. borować
* * *wiercony несов.1) сверли́ть2) горн. бури́ть•Syn:borować 1) -
11 załatać
глаг.• залатать• зачинить• латать* * *załata|ć\załataćny сов. наложить заплату;\załatać dziurę заделать дыру; \załatać budżet перен. восполнить пробел в бюджете; ликвидировать прорыв в бюджете
* * *załatany сов.наложи́ть запла́туzałatać dziurę — заде́лать дыру́
załatać budżet — перен. воспо́лнить пробе́л в бюдже́те; ликвиди́ровать проры́в в бюдже́те
-
12 wybić
wybity сов.1) вы́битьwybić okno (szybę) — вы́бить окно́ (стекло́)
wybić piłkę — вы́бить мяч
2) проби́ть; вы́битьwybić dziurę — проби́ть дыру́
3) ( wydzwonić) проби́тьwybiła pierwsza (druga) — часы́ про́би́ли час ( два)
4) ( stłuc) изби́ть, поколоти́ть5) переби́ть, истреби́ть•- wybić sobie z głowy
- wybić rękę
- wybić nogę
- wybiła ostatnia godzina -
13 wybij
ć, \wybijty сов. 1. выбить;\wybij okno (szybę) выбить окно (стекло); \wybij piłkę выбить мяч;
2. пробить; выбить;\wybij dziurę пробить дыру;
3. (wydzwonić) пробить;\wybijła pierwsza (druga) часы пробили час (два);
4. (stłuc) избить, поколотить;5. перебить, истребить;\wybij (со) do nogi перебить всех поголовно;
● \wybij komuś coś z głowy выбить кому-л. что-л. из головы;\wybij sobie z głowy выбросить из головы; \wybij rękę (nogę) вывихнуть руку (ногу); \wybijła ostatnia godzina пробил последний час
См. также в других словарях:
dziura — 1. Ktoś (jest) potrzebny, coś (jest) potrzebne jak dziura w moście «jakaś osoba lub rzecz jest zupełnie niepotrzebna»: Obrzydliwe, wstrętne Francuzisko! Potrzebny on nam tutaj jak dziura w moście! J. Iwaszkiewicz, Pasieka. 2. Nie będzie dziury w… … Słownik frazeologiczny
wiercić — pot. Wiercić komuś dziurę w brzuchu «uporczywie domagać się czegoś»: Moja dziewczyna jeszcze na studiach zaczęła mi wiercić dziurę w brzuchu o pierścionek zaręczynowy. Cosm 10/1999. Wierciła mu dziurę w brzuchu, żeby pojechał po swoją… … Słownik frazeologiczny
dziura — ż IV, CMs. dziurze; lm D. dziur 1. «otwór w jakimś przedmiocie, najczęściej nieforemny, powstały wskutek uszkodzenia lub zrobiony specjalnie, zagłębienie w czym; jama, nora» Dziura w bucie, pończosze, na rękawie. Dziury w serze. Zaszyć, wypalić,… … Słownik języka polskiego
wiercić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wiercićcę, wiercićci, wierć, wiercićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} robić w czymś otwór, używając świdra, wiertła itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wiercić otwór w ścianie. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… … Słownik frazeologiczny
mysi — Ktoś rad by, wolałby, chciałby itp. wejść, schować się, skryć się w mysią dziurę «ktoś jest tak przestraszony, zawstydzony lub udręczony, że chciałby się ukryć, nie być widzialnym»: Gdy tylko sobie wyobraziła siebie z nim w Warszawie albo w… … Słownik frazeologiczny
przedziurawić — dk VIa, przedziurawićwię, przedziurawićwisz, przedziurawićaw, przedziurawićwił, przedziurawićwiony rzad. przedziurawiać ndk I, przedziurawićam, przedziurawićasz, przedziurawićają, przedziurawićaj, przedziurawićał, przedziurawićany «zrobić w czymś … Słownik języka polskiego
wydłubać — dk IX, wydłubaćbię, wydłubaćbiesz, wydłubaćdłub, wydłubaćał, wydłubaćany wydłubywać ndk VIIIa, wydłubaćbuję, wydłubaćbujesz, wydłubaćbuj, wydłubaćywał, wydłubaćywany 1. «dłubiąc wydostać, wygrzebać, wyjąć, wybrać» Wydłubywać rodzynki z ciasta. 2 … Słownik języka polskiego
dziura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. dziurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} otwór wydrążony w głąb lub zrobiony na wylot jakiegoś przedmiotu (ciała stałego), będący wynikiem celowego działania lub uszkodzenia… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przerąbywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, przerąbywaćbuję, przerąbywaćbuje, przerąbywaćany {{/stl 8}}– przerąbać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, przerąbywaćbię, przerąbywaćbie, przerąbywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Monika Taubitz — (* 2. September 1937 in Breslau) ist Lyrikerin und Verfasserin von Prosa (Roman, Erzählung, Kurzgeschichte, Essay, Sachtext und Hörspiel). Leben Monika Taubitz verbrachte ihre Kindheit in den niederschlesischen Orten Markt Bohrau bei Strehlen, im … Deutsch Wikipedia