(szybę)

См. также в других словарях:

• szyba — ż IV, CMs. szybabie; lm D. szyb «szklana tafla oprawiana w ramę lub odpowiedni uchwyt» Szyba okienna, sklepowa, wystawowa. Szyba mleczna, matowa, kolorowa. Szyba kuloodporna samochodu, wagonu. Szyba panoramiczna, podgrzewana. Przednia, boczna,… …   Słownik języka polskiego

• szyba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. szybabie {{/stl 8}}{{stl 7}} cienka płyta szklana, przepuszczająca światło, zwykle wprawiana w coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szyby okienne, samochodowe, wystawowe. Szyba matowa, kolorowa. Podwójne szyby w oknach.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• autookulary — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. autookularyrów {{/stl 8}}{{stl 7}} tekturowa osłona przed rażącym światłem słonecznym, zakładana na przednią szybę samochodu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kto ma w samochodzie autookulary – tekturowy parawan… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wytłuc — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vd, wytłuctłukę, wytłuctłucze, wytłuctłucz, wytłuctłukł, wytłuctłukli, wytłuctłuczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzeniem wybić coś, wypchnąć (zazwyczaj szybę) : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cierpieć — 1. książk. Cierpieć męki Tantala «męczyć się wskutek niemożności osiągnięcia czegoś pożądanego, znajdującego się w zasięgu, lecz mimo to niedostępnego»: (...) cierpiał prawdziwe męki Tantala, przechodząc codziennie obok salonu i oglądając przez… …   Słownik frazeologiczny

• Tantal — książk. Cierpienia, męki Tantala «cierpienia bardzo dotkliwe»: Mieszkasz w nędznej dzielnicy, w tej nędznej norze – grasz do kotleta polskim gastarbajterom w polskich knajpach (...) a na wyciągnięcie ręki masz przed sobą prawdziwą Amerykę. (...)… …   Słownik frazeologiczny

• chuchać — ndk I, chuchaćam, chuchaćasz, chuchaćają, chuchaćaj, chuchaćał chuchnąć dk Va, chuchaćnę, chuchaćniesz, chuchaćnij, chuchaćnął, chuchaćnęła, chuchaćnęli, chuchaćnąwszy «rozgrzewać oddechem; wydychać powietrze» Chuchać w zgrabiałe ręce. Chuchać na …   Słownik języka polskiego

• diament — m IV, D. u, Ms. diamentncie; lm M. y 1. «najtwardszy minerał, regularna odmiana pierwiastka węgla, najcenniejszy kamień szlachetny; bezbarwny lub zabarwiony na różne odcienie, przezroczysty, o silnym połysku i wysokim współczynniku załamania… …   Słownik języka polskiego

• dociąć — dk Xc, dotnę, dotniesz, dotnij, dociąćciął, dociąćcięła, dociąćcięli, dociąćcięty docinać ndk I, dociąćam, dociąćasz, dociąćają, dociąćaj, dociąćał, dociąćany 1. «wyciąć do końca, do określonego miejsca; skończyć ciąć» Docinać łan (łanu) żyta. 2 …   Słownik języka polskiego

• jak — I 1. «zaimek zastępujący przysłówki i równoważne z nimi części zdania» a) «używany w pytaniach lub zdaniach o charakterze ekspresywnym» Jak się masz? Jak zdrowie? Jak mi przykro! Jak pogodzić to wszystko? ◊ Jak mu tam «jak się nazywa» Zawołaj… …   Słownik języka polskiego

• odchuchać — dk I, odchuchaćam, odchuchaćasz, odchuchaćają, odchuchaćaj, odchuchaćał, odchuchaćany 1. «starannym pielęgnowaniem doprowadzić do właściwego stanu; odkarmić» Odchuchać dziecko po chorobie. 2. rzad. «chuchaniem oczyścić coś, zwykle szybę z lodu,… …   Słownik języka polskiego