-
1 drobno
-
2 drobny
drobny (-no) klein, Klein-; wydatek, suma gering; (miałki) fein, Fein-; (błahy) gering, geringfügig; (delikatny) zierlich;drobny deszcz m Sprühregen m;drobny handel m Kleinhandel m, Einzelhandel m;drobny druk m das Kleingedruckte;pisać drobnym maczkiem eine kleine Handschrift haben;drobno pokrojony klein geschnitten;drobno zmielony fein gemahlen;drobno zapisany eng beschrieben -
3 grubo
1) (opp: drobno) mielić grob2) (opp: cienko) smarować dick3) (opp: lekko) ubierać się warm4) \grubo się mylić sich +akk gewaltig irren\grubo przesadzić maßlos übertreiben -
4 nadrabiać
vt1) ( uzupełniać braki) nachholen\nadrabiać stracony czas die verlorene Zeit einholennadrobić czegoś etw [zer]bröckeln3) \nadrabiać drogi einen Umweg machen\nadrabiać miną gute Miene zum bösen Spiel machen -
5 fein
fein [faɪn]I. adj\fein gemahlen drobno zmielony; ( sehr dünn) Linie cienki; ( empfindlich) Gehör delikatny; ( feinsinnig) Humor, Witz subtelnydas ist etw Feines to naprawdę coś6) jd ist \fein heraus ( fam) komuś się powodzisei \fein artig! dobrze się sprawuj!, tylko bądź grzeczny! -
6 kariert
-
7 schneiden
I. vt1) ( zerteilen mit dem Messer) kroić, krajać; ( zerteilen mit der Schere) przecinać [ perf przeciąć], rozcinać [ perf rozciąć]3) (ein\schneiden)ein Loch in etw ( akk) \schneiden wyciąć w czymś dziuręII. vr1) ( sich verletzen)2) ( sich kreuzen)sich \schneiden Straßen: krzyżować [ perf s-] sięIII. vigut/schlecht \schneiden Messer: dobrze/źle ciąć -
8 drobný
drobný dešť Sprühregen m;drobné peníze Kleingeld n;drobní lidé fig. kleine Leute;krájet na drobno klein schneiden -
9 drobný
drobný dešť Sprühregen m;drobné peníze Kleingeld n;drobní lidé fig. kleine Leute;krájet na drobno klein schneiden
См. также в других словарях:
drobno — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. drobny (głównie w zn. 3.): Drobno poszatkowana kapusta. Drobno zapisana kartka. Drobno potłuczone szkło. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drobno- — {{/stl 13}}{{stl 7}} pierwszy człon wyrazów złożonych określający niewielkie rozmiary, drobną budowę, małe znaczenie tego, co nazywa drugi człon, np.: {{/stl 7}}{{stl 8}}drobnolistny, drobnoziarnisty, drobnoustrój {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drobno — drobnoniej przysłów. od drobny (tylko w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Drobno pokroić, potłuc coś. Drobno zadrukowana książka. b) w zn. 2: Drobno zmielona kawa, kasza … Słownik języka polskiego
drobno... — ali drôbno... prvi del zloženk (ó) nanašajoč se na droben: drobnocveten, drobnoglavec, drobnozrnat; drobnoblagoven, drobnolastniški … Slovar slovenskega knjižnega jezika
drobno- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «będący częścią przymiotnika złożonego, wskazującą na drobne, niewielkie rozmiary, małe znaczenie tego, co nazywa drugi człon złożenia, np. drobnolistny, drobnotowarowy, drobnomieszczański» b) «będący częścią … Słownik języka polskiego
pȍdrobno — pril. na podroban način, sa svim pojedinostima; iscrpno, potanko, detaljno … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
drôben — tudi drobán drôbna o tudi ó prid., drobnéjši (ó ȃ ó) 1. ki ima razmeroma majhne razsežnosti: droben cvet; zbiral je različne drobne predmete; tkanina z drobnim vzorcem; na manjših policah je ležalo razno drobno blago; droben kot makovo zrnce /… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
miał — m IV, D. u, Ms. miale; lm M. y «bardzo drobne cząsteczki jakiegoś minerału; jakakolwiek drobno pokruszona, roztarta substancja; proszek, okruchy» Miał kamienny, skalny. Miał ceglany. Miał cukrowy. Miał cukru. ∆ Miał węgla a. miał węglowy «drobno… … Słownik języka polskiego
miałki — miałkiłcy 1. «drobno pokruszony, drobno roztarty, zmielony; sypki» Miałki piasek, żwir, węgiel. Miałki cukier, pieprz. 2. reg. «płytki, niegłęboki» Miałkie jezioro. Miałkie miejsce w rzece. przen. (ogólnopolskie) «pozbawiony głębszych wartości;… … Słownik języka polskiego
céna — e ž (ẹ) 1. vrednost blaga in storitev, izražena v denarju: cene se dvigajo, padajo, rastejo; pog. cena se suče, vrti okrog pet tisoč dinarjev; znižati, zvišati ceno; ekspr. navijati cene; pog. na trgu držijo cene; pogoditi se, vprašati, zmeniti… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
filigránski — a o prid. (ȃ) nanašajoč se na filigran: filigranski izdelki, okraski / filigranska tehnika; drobno filigransko delo / filigranska delavnica // natančno, drobno izdelan: filigranska ornamentika v knjigi / ekspr. filigransko psihologiziranje… … Slovar slovenskega knjižnega jezika