-
1 dowieść
* * *pf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dowieść
-
2 dowieść
-
3 dowieść
-
4 dowieść
глаг.• демонстрировать• доказать• доказывать• казать• показать• показывать• проявить• проявлять* * *, udowodnić доказать* * *dowi|eść\dowieśćodę, \dowieśćedzie, \dowieśćedź, \dowieśćódł, \dowieśćodła, \dowieśćedli, \dowieśćedziony сов. czego доказать что+udowodnić, uzasadnić
* * *dowiodę, dowiedzie, dowiedź, dowiódł, dowiodła, dowiedli, dowiedziony сов. czegoдоказа́ть чтоSyn: -
5 dowieść
1. démontrer2. prouver -
6 dowieść
áitigh -
7 dowieść
довести -
8 dowieść
çekeleşmek; dawalaşmak; jedelleşmek; jetleşmek -
9 довести
-
10 dowodzić
I 1. (-odzę, -odzisz); imp -ódź; dowieść; vt dowodzić czegoś — ( udowadniać) to prove sth; ( ukazywać) to show; ( być dowodem) to prove2. viII (-odzę, -odzisz); imp - ódź; vidowieść, że... — to prove that...
dowodzić ((+instr)) — to command, to be in command (of)* * *ipf.- ódź1. (= przekonywać) argue (że... that...).2. (= dawać dowody czegoś) prove; to niczego nie dowodzi this doesn't prove anything; to zostało naukowo dowiedzione it's been scientifically proven.3. tylko ipf. (= przewodzić komuś) command ( czymś sth) be in command ( czymś of sth); dowodzić pułkiem command a regiment, be in command of a regiment; kompania dowodzona przez doświadczonego oficera a company commanded by an experienced officer.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dowodzić
-
11 udowodnić
глаг.• доказать• доказывать• обосновать• обосновывать• подтверждать• показывать• пробовать• пытаться• удостоверять* * *udowodni|ć\udowodnićj, \udowodnićony сов. доказать;\udowodnić winę доказать виновность
+ dowieść, uzasadnić* * *udowodnij, udowodniony сов.доказа́тьudowodnić winę — доказа́ть вино́вность
Syn: -
12 dow|ieść
pf — dow|odzić1 impf (dowiodę, dowiedziesz, dowiódł, dowiodła, dowiedli — dowodzę) Ⅰ vt (udowodnić) to prove [teorii, założenia, zarzutów]; to establish [faktów, kolejności zdarzeń]; to prove, to establish [winy, niewinności, słuszności]- dowieść własnej wyższości/nieomylności to prove a. establish one’s superiority/infallibility- dowieść, że ktoś ma rację/myli się to prove sb right/wrong- dowiódł, że umie budować oryginalne sceny filmowe he has proved his ability to create original film sequences- autor dowodzi, że Ziemię odwiedzili w starożytności kosmici the author presents evidence to support the theory that aliens visited the Earth in ancient times- dowiódł jej, jak bardzo się myli he proved how mistaken she wasⅡ vi (świadczyć) to prove, to show- ich zachowanie dowodzi braku wyobraźni their behaviour shows that they don’t have much imagination- badania dowodzą/dowiodły, że 55% Polaków popiera zakaz reklamy tytoniu polls show/have shown that 55% of Poles support the ban on cigarette advertisingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dow|ieść
-
13 beweisbar
dający się udowodnić [o dowieść]diese Anschuldigungen sind nicht \beweisbar tych oskarżeń nie można dowieść -
14 niezbicie
adv. [dowieść, udokumentować] irrefutably- był niezbicie pewien he was positive- udowodnił niezbicie swoją tezę he gave an incontrovertible proof of his thesis* * *adv.irrefutably.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niezbicie
-
15 prawdziwość
f.truth, truthfulness, authenticity, genuineness; dowieść prawdziwości czegoś prove the authenticity of sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > prawdziwość
-
16 dokazać
глаг.• пошалить* * *(dokonać) достичь, добиться, совершитьdowieść, udowodnić доказать* * *doka|zać\dokazaćżę, \dokazaćzany сов. достичь, добиться;\dokazać swego поставить на своём; \dokazać cudu (cudów) совершить чудо
+ dokonać, dopiąć* * *dokażę, dokazany сов.дости́чь, доби́тьсяdokazać swego — поста́вить на своём
dokazać cudu (cudów) — соверши́ть чу́до
Syn: -
17 bezspornie
adv. [dowieść czegoś, udowodnić coś] indisputably, unquestionablyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bezspornie
-
18 dowodzić1
impf dowieśćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dowodzić1
-
19 empirycznie
adv. książk. empirically- dowieść/rozpatrywać/stwierdzić coś empirycznie to prove/consider/establish sth empiricallyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > empirycznie
-
20 obserwacyjnie
adv. [dowieść, potwierdzić, zdiagnozować] by a. through observation; [wykrywalny] observationally- teorie obserwacyjnie równoważne observationally equivalent theoriesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obserwacyjnie
- 1
- 2
См. также в других словарях:
dowieść — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dowodzić I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dowieść — dk XI, dowieśćwiodę, dowieśćwiedziesz, dowieśćwiedź, dowieśćwiódł, dowieśćwiodła, dowieśćwiedli, dowieśćwiedziony, dowieśćwiedzeni dowodzić ndk VIa, dowieśćdzę, dowieśćdzisz, dowieśćwódź, dowieśćdził, dowieśćdzony 1. «wykazać prawdziwość czegoś,… … Słownik języka polskiego
teza — ż IV, CMs. tezie; lm D. tez 1. «twierdzenie zawierające treść podstawową dla jakiejś dziedziny, założenie, które ktoś zamierza udowodnić; w logice: założenie, twierdzenie wymagające dowodu; konkluzja, której należy dowieść na podstawie przyjętych … Słownik języka polskiego
wina — ż IV, CMs. winanie; lm D. win 1. «czyn naruszający normy postępowania (prawne, obyczajowe, moralne); wykroczenie, przewinienie, występek, błąd, grzech» Drobna, wielka wina. Nieumyślna wina oskarżonego. Niezbite dowody winy. Kara za winy. Dowieść… … Słownik języka polskiego
Q.E.D. — Q.E.D. (аббревиатура от лат. quod erat demonstrandum «что доказывалось», «что и требовалось доказать», «ч.и т. д.») латинское выражение, обозначающее завершение доказательства теоремы. Содержание 1 Этимология 2 … Википедия
Ameryka — pot. iron. Odkryć Amerykę «dowieść czegoś oczywistego lub tego, co zostało już dowiedzione»: Zostałam zwolniona za zorganizowanie związku zawodowego w hipermarkecie (...) nigdy nie przypuszczałam, że odkrywam Amerykę organizując taki związek… … Słownik frazeologiczny
błąd — 1. Błąd w sztuce «zaniedbanie czegoś podczas wykonywania zawodu lub jakichś profesjonalnych zadań, zwykle z powodu nieprzewidzenia złych skutków»: (...) została inwalidką, utraciła zmysły, ale nie potrafiła dowieść powiązania tych faktów z… … Słownik frazeologiczny
dowodzić — ndk VIa, dowodzićdzę, dowodzićdzisz, dowodzićwódź, dowodzićdził, dowodzićdzony 1. forma ndk czas. dowieść (p.) 2. «kierować kimś albo czymś; stać na czele» a) «w wojsku: być zwierzchnikiem jednostki wojskowej, kierować akcją wojenną;… … Słownik języka polskiego
eksperymentalnie — przysłów. od eksperymentalny a) w zn. 1: Zorganizowano eksperymentalnie wczasy na statku. b) w zn. 2: Hipoteza sprawdzona eksperymentalnie. Dowieść czegoś eksperymentalnie … Słownik języka polskiego
fałszywość — ż V, DCMs. fałszywośćści, blm «niezgodność z prawdą; bycie fałszywym» Dowieść fałszywości zdania … Słownik języka polskiego
nienaukowo — przysłów. od nienaukowy Usiłować coś dowieść nienaukowo … Słownik języka polskiego
