(świadczyć)

См. также в других словарях:

• świadczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, świadczyćczę, świadczyćczy, świadczyćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być świadkiem w jakiejś sprawie; składać zeznania (np. w sądzie) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świadczyć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• świadczyć — ndk VIb, świadczyćczę, świadczyćczysz, świadcz, świadczyćczył, świadczyćczony 1. «być objawem, dowodem, świadectwem czegoś» Podkrążone oczy świadczyły o nieprzespanej nocy. Wypieki na twarzy świadczą o gorączce. Ślady stóp świadczyły o kierunku… …   Słownik języka polskiego

• listek — figowy a) «skąpe ubranie słabo skrywające nagość»: Na pokazach Westwood publiczność czuje się jak w raju, bo niejedną modelkę przykrywa wyłącznie listek figowy. Pani 5/1993. b) «przykrywka, parawan dla czegoś, co z jakichś względów chciałoby się… …   Słownik frazeologiczny

• małdrzyk — przestarz. Ręce w małdrzyk «dłonie złożone na krzyż, blisko tułowia, wewnętrzną stroną do siebie, co dawniej miało świadczyć o skromności młodej dziewczyny»: Składały ręce „w małdrzyk”, a „buzię w ciup” i spod czoła rzucały ciekawe i zachęcające… …   Słownik frazeologiczny

• asteryzm — m IV, D. u, Ms. asteryzmzmie, blm miner. «w krystalografii: zjawisko promienistych rozgałęzień widocznych dookoła źródła światła obserwowanego przez przezroczyste płytki kryształów niektórych minerałów; może świadczyć o obecności w kryształach… …   Słownik języka polskiego

• dyskwalifikować — ndk IV, dyskwalifikowaćkuję, dyskwalifikowaćkujesz, dyskwalifikowaćkuj, dyskwalifikowaćował, dyskwalifikowaćowany «oceniać ujemnie, stwierdzać brak wymaganych kwalifikacji, nieprzydatność, bezwartościowość kogoś lub czegoś; ujawniać brak… …   Słownik języka polskiego

• eksportować — ndk a. dk IV, eksportowaćtuję, eksportowaćtujesz, eksportowaćtuj, eksportowaćował, eksportowaćowany «wywozić, wywieźć towary, kapitały za granicę na zasadzie wymiany handlowej lub świadczyć odpłatne usługi na rzecz kontrahenta zagranicznego»… …   Słownik języka polskiego

• mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… …   Słownik języka polskiego

• napisać — dk IX, napisaćpiszę, napisaćpiszesz, napisaćpisz, napisaćał, napisaćany 1. «nakreślić na czymś jakieś litery lub cyfry; wyrazić coś słowami na piśmie; stworzyć jakieś dzieło pisane» Napisać adres i numer telefonu. Napisać artykuł, sprawozdanie,… …   Słownik języka polskiego

• okrągły — okrągłygli, okrągłyglejszy 1. «mający kształt koła, kuli, walca; zbliżony kształtem do koła, kuli, walca; zaokrąglony» Okrągły liść, stół, talerz. Okrągłe lusterko. Okrągła patera, puderniczka, taca. Okrągłe oczy. Okrągła twarz. Okrągła czekolada …   Słownik języka polskiego

• seans — m IV, D. u, Ms. seanssie; lm M. e ( y) 1. «zebranie, zgromadzenie ludzi, w czasie którego odbywa się jakiś pokaz, najczęściej filmowy» Seans filmowy. Seans rozpoczyna się, trwa, kończy się. Wszystkie seanse odbywały się przy pełnej widowni. ∆… …   Słownik języka polskiego